29.7 C
Athens
Παρασκευή, 11 Οκτωβρίου, 2024

Το πρόσωπο της εβδομάδας: Βασιλική Γεωργικοπούλου – Ηθοποιός

Όσο “ξένος” και αν είναι κάπoιος γλωσσικά, στη σκηνή γίνεται “γνώριμος”. 

Kαι ακόμη και αν παίζει σε άλλη γλώσσα από τη δική του μπορεί να ανταποκρίνεται πλήρως σε τέτοιες προκλήσεις.
Οπως είχε πράξει η Βασιλική Γεωργικοπούλου, άλλωστε στο Παρίσι, όταν επιλέχθηκε από ακρόαση να πρωταγωνιστήσει στην παράσταση στα γαλλικά “Du sexe de la femme comme champ de bataille” και να είναι υποψήφια για βραβείο πρώτου γυνακείου ρόλου.
Αυτήν τη χρονική περίοδο έχει και πάλι την ευκαιρία να παίζει σε παράσταση, όπου δεν υπάρχουν γλωσσικά όρια, αφού στο Camp Europe συμμετέχουν και ξένοι ηθοποιοί.
Το προσφυγικό θέμα είναι εκείνο που απασχολεί το συγκεκριμένο έργο, που παρουσιάζεται στο Χυτήριο για λίγες ημέρες και είναι πολύ πιθανό να επαναληφθεί από τη νέα σεζόν. “Οι ανθρώπινες ροές και η προσπάθεια αναχαίτισης και εγκλωβισμού τους δεν είναι τωρινά φαινόμενα, δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται με τον πιο τραγικό τρόπο. Πέρα από το θεωρητικό, νομικό, ιστορικό, πολιτικό και φιλοσοφικό πλαίσιο, που είναι άξιο μελέτης ούτως ή άλλως, καλό είναι να αναρωτηθεί ο καθένας από εμάς τι θέση έχει απέναντι στα πράγματα και πώς υποστηρίζει αυτή τη θέση στην καθημερινότητά του”, υποστηρίζει στο All4fun η Βασιλική, που ιδανικά θα ήθελε να παίζει συνεχώς στον κινηματογράφο και ειδικά, μάλιστα, αν ήταν σε ταινίες εποχής, όπως παραπέμπει και το παρουσιαστικό της…
32148559_10216376215097287_2949491631440527360_n.jpg
* Η υποκριτική προέκυψε πολύ νωρίς, όταν συνειδητοποίησα παιδί ακόμα, ότι όσο περναει από το χέρι μου, δε θέλω να μεγαλώσω”.
* Υποκριτική για μένα είναι η προσπάθεια να προσεγγίσω με τα δικά μου μέσα έναν ρόλο. Να γίνω κομμάτι μιας συγκεκριμένης συνθήκης κι ατμόσφαιρας.
* Ο καλλιτέχνης πάντα βιώνει κρίση, με την έννοια της οικονομικής κι επαγγελματικής αστάθειας, με εξαιρέσεις φυσικά, τόσες ώστε απλώς να επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Η κρίση κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα, όμως μπορεί να γίνει ταυτόχρονα κι αφορμή για δημιουργικές λύσεις και διεξόδους.
31351462_220819338672603_1400419974291390464_n.jpg
* Η τέχνη κατά τη γνώμη μου οφείλει να θέτει ερωτήματα και προβληματισμούς, όχι να προσφέρει έτοιμες λύσεις κι απαντήσεις.
* Η παράσταση Camp Europe προέκυψε μετά από τρεις διαμονές στο Βερολίνο, στη Βουδαπέστη και στη Σμύρνη, για να ολοκληρωθεί στην Αθήνα με τη συμμετοχή πέντε Ελλήνων και δύο ξένων καλλιτεχνών στο Χυτήριο ως τις 15/5. Πραγματεύεται μεταξύ άλλων τη βίαιη μετακίνηση πληθυσμών, τις ανθρώπινες ροές, τον εγκλεισμό σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, την κατάσταση εξαίρεσης και τη μετατροπή των πολιτών σε γυμνές ζωές.

* Αντί να βιώσει όμως ο θεατής το παθητικό συναίσθημα της θλίψης για ό,τι συνέβη και συμβαίνει, περνάει στη διαδικασία του προβληματισμού και της αναζήτησης της προσωπικής ευθύνης. Αυτό είναι τουλάχιστον το ζητούμενο.

32224774_10216376210177164_3024131441421189120_n.jpg

* Κάθε συνεργασία μου κάνει δώρο κάθε φορά κάποιους ανθρώπους που έρχονται για να μείνουν! Επειδή η συγκεκριμένη δουλειά ήταν αποκλειστικά συλλογικό αποτέλεσμα, από τη δημιουργία μέχρι την πραγμάτωσή της, αν δεν είχα τους συγκεκριμένους συνεργάτες δεν θα υπήρχε και το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Νομίζω προσδοκία όλων μας είναι να δει όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος τη δουλειά μας καθώς και να υπάρχει συνέχεια την επόμενη σεζόν.

* Σχετικά με τη συνεργασία με ξένους καλλιτέχνες, επειδή δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζομαι με ανθρώπους από διαφορετικούς τόπους, αυτό που έχω εισπράξει είναι πως όσο “ξένος” κι αν είναι κάποιος, στη σκηνή  γίνεται “γνώριμος”.
* Δεν θα συμμετείχα σε μια δουλειά που πραγματεύεται ένα τέτοιο θέμα χωρίς να συμφωνώ ιδεολογικά. Οι ανθρώπινες ροές και η προσπάθεια αναχαίτισης και εγκλωβισμού τους δεν είναι τωρινά φαινόμενα, δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται με τον πιο τραγικό τρόπο. Πέρα από το θεωρητικό, νομικό, ιστορικό, πολιτικό και φιλοσοφικό πλαίσιο, που είναι άξιο μελέτης ούτως ή άλλως, καλό είναι να αναρωτηθεί ο καθένας από εμάς τι θέση έχει απέναντι στα πράγματα και πώς υποστηρίζει αυτή τη θέση στην καθημερινότητά του.
* Κατά καιρούς συναντιόμαστε οι Βεακιώτες! Αυτό που θυμάμαι από τα “σχολικά” χρόνια είναι οι άπειρες ώρες και η ενέργεια που αφιερώσαμε προκειμένου να έρθουμε σε επαφή με τον κόσμο του θεάτρου, για να συνειδητοποιήσουμε αμέσως ότι αυτό ήταν μόνο η αρχή. Μου λείπει η συχνότητα και η διαδικασία να δουλεύω πάνω σε διαφορετικούς ρόλους με διαφορετικούς -ηθοποιούς ή σκηνοθέτες- καθηγητές, ο καθένας τους κουβαλούσε τη μοναδική εμπειρία της προσωπικής του πορείας.
32231523_10216376239097887_6359448244283506688_n.jpg
* Αν μπορούσα θα δούλευα κατεξοχήν στον κινηματογράφο. Είναι μια πρόκληση υποκριτικά και σαν διαδικασία τη βιώνω με περισσότερο ενδιαφέρον ίσως από το θέατρο, λόγω της έλλειψης “στατικότητας”. Έχω αδυναμία στις ταινίες εποχής, στα κοστούμια, στην ατμόσφαιρα… Θα ήθελα πολύ να συμμετέχω σε κάτι τέτοιο!
* Με το γράψιμο θα μπορούσα να προχωρήσω αν είχα περισσότερη διάθεση να μπω στη μοναχική, πολύωρη και καθιστική διαδικασία συγκέντρωσης! Η σκηνοθεσία είναι κάτι πολύ μακρινό, σχεδόν δε φαίνεται.* Με τον αθλητισμό ασχολούμαι από μικρή, πολεμικές τέχνες σε επίπεδο πρωταθλητισμού, yoga, καταδύσεις και μπάνιο στη θάλασσα όλο το χρόνο.* Τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι με το χορό, jazz και σύγχρονο, και με το τραγούδι. Θα ήθελα να χειρίζομαι έστω συνοδευτικά ένα μουσικό όργανο, αυτός είναι ο επόμενος στόχος!

32169284_10216376206897082_6078327769878495232_n.jpg

* Η παράσταση “Μαουτχάουζεν” στο θέατρο Μπάντμιντον καθώς και η παράσταση “Du sexe de la femme comme champ de bataille” στο Παρίσι και στο Φεστιβάλ της Avignon είναι δύο από τις συνεργασίες που ξεχωρίζω χωρίς όμως να μειώνω σε σημασία τις υπόλοιπες. Κάθε συνεργασία, κάθε ρόλος, συγγραφέας και κάθε έργο είναι και θα είναι μένα με τον τρόπο τους μια ξεχωριστή και καθοριστική εμπειρία ζωής.

* Σχετικά με τη δουλειά στη Γαλλία πέρασα από οντισιόν όταν παρακολουθούσα το πρώτο έτος στο Ecole Philippe Gaulier (Philippe Gaulier Clown School) στο Παρίσι. Ήταν μεγάλη πρόκληση ένας πρωταγωνιστικός ρόλος σε μια παράσταση στο Παρίσι και κυρίως στη γαλλική γλώσσα. Είχε τόσο θετική αντιμετώπιση που πήγε στην Avignon την επόμενη χρονιά και μου χάρισε μια υποψήφιοτητα για το βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου. Είμαι ευγνώμων για αυτή την εμπειρία, θα έχει συνέχεια στην Αθήνα άμεσα ελπίζω!
  GetInline-3.jpeg
* Στην Αθήνα μου αρέσουν οι γωνιές της, η ποικιλία και οι αντιθέσεις που συνδυάζει. Δε μου αρέσει οτιδήποτε αφιλόξενο τη χαρακτηρίζει.
* Στο All4fun μου αρέσει ότι καταπιάνεται με πολλά θέματα, στηρίζει τους νέους καλλιτέχνες και εξελίσσεται συνεχώς!& Αναλυτικές πληροφορίες για την παράσταση Camp Europe EΔΩ:
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 13/5/2018

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Σχετικά Άρθρα

Τελευταία Άρθρα