Aν και η έκθεση στο κοινό τη φόβιζε, γιατί ήταν πάντα χαμηλών τόνων, συνεσταλμένη και ντροπαλή, τελικά ακολούθησε τον δρόμο που πραγματικά αγαπούσε. Αν δεν το έπραττε θα βασανιζόταν, όμως επέλεξε εκείνο που είχε πάντα στην καρδιά της.
Και από τότε η Σοφία Πανάγου αντιμετωπίζει την υποκριτική, όπως μια σχέση αγάπης, όπου απογειώνεται, αποθεώνεται, φτάνει στα τάρταρα, πληγώνεται. Οσο, όμως, η λαχτάρα παραμένει ζωντανή είναι σαν ένα παιχνίδι.
Αυτή η θεατρική σεζόν τη βρίσκει και πάλι στο Θέατρο Άνεσις, όπου συνεργάζεται πλέον με σκηνοθέτη τον Δημοσθένη Παπαδόπουλο στον «Θείο Βάνια». Υποδύεται τη Σόνια, «έναν υποταγμένο και υπομονετικό άνθρωπο, ο οποίος θα μπορούσε ν’ αποτελεί το σύμβολο της αγάπης και που έχει μια μεταφυσική ελπίδα σε μια θάνατον δικαίωση», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο All4fun η Σοφία.
Tηλεοπτικά συνεχίζει για 4η σεζόν στη σειρά του Alpha, “Το Σόι σου», ενώ προσδοκά σύντομα να της χτυπήσει την πόρτα και ο κινηματογράφος, όπου παραδόξως ακόμα δεν έχει πραγματοποιήσει το ντεμπούτο της. Εμείς, όμως, της ευχόμαστε σύντομα ένα από τα όνειρα της να γίνει γεγονός…
* Το θέατρο υπήρχε πάντα στο μυαλό μου… Στην καρδιά μου… Άργησε, όμως, λίγο να μπει και στη ζωή μου… Η έκθεση με φόβιζε… Πάντα χαμηλών τόνων, λίγο κρυμμένη, λίγο συνεσταλμένη, λίγο ντροπαλή… Νομίζω όμως πως αν δεν κάνεις αυτό που πραγματικά αγαπάς αυτό που θες βασανίζεσαι… Δεν υπάρχει άλλος δρόμος τελικά…
* Υποκριτική είναι ακριβώς για μένα όπως και μία σχέση αγάπης…Απογειώνεσαι, αποθεώνεσαι, πέφτεις στα τάρταρα, πονάς, πληγώνεσαι…Όμως συνεχίζεις να το θέλεις να το επιθυμείς και να λαχταράς την επόμενη φορά. Είναι παιχνίδι, είναι έρωτας, είναι μαγεία!!!
* Ένας ηθοποιός αντιμετωπίζει την κρίση όπως όλος ο κόσμος… Με δόσεις, διακανονισμούς, χρέη, υπομονή, θυμό, χιούμορ…
* Η τέχνη μπορεί να δώσει ερεθίσματα τροφή για σκέψη και ίσως τρόπους και ιδέες για χειρισμό μιας κατάστασης. αλλά ας μην εθελοτυφλούμε η τέχνη γίνεται για την τέχνη και δεν σώζει τελικά τον κόσμο… Δίνει στους ανθρώπους την ευκαιρία αν θέλουν να δουν και άλλες οπτικές, να υποψιάζονται. Όπως έχει πει και ο Πικάσο ‘’Η τέχνη είναι ένα ψέμα που μας βοηθάει να ανακαλύψουμε την αλήθεια…’’
* Η Σόνια, ο ρόλος ο οποίος υποδύομαι στον “Θείο Βάνια” είναι ένας υποταγμένος άνθρωπος με φοβερά αποθέματα υπομονής που δέχεται τις καταστάσεις και την ζωή στωικά με προσφορά και αυτοθυσία. Έχει μια μεταφυσική ελπίδα και προσδοκά σε μία μετά θάνατον δικαίωση. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι το σύμβολο της αγάπης.
* Ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος έχει αφαιρέσει τα ηθογραφικά στοιχεία της εποχής και έχει δώσει έναν πιο σύγχρονο αέρα. Με λιτά εκφραστικά μέσα, βάζοντας στο επίκεντρο τα πρόσωπα των ηρώων, τις σχέσεις μεταξύ τους και με τον εαυτό τους. Μεταφέρει το κλίμα, το χιούμορ και την ατμόσφαιρα του έργου, παρακάμπτοντας όλα τα αναμενόμενα που ένας θεατής θα περίμενε από ένα κλασικό έργο.
* Το κοινό έχει διαφορετικές αντιδράσεις. Πολλοί το λατρεύουν και κάποιοι διαφωνούν. Έτσι πάντα συμβαίνει όταν υπάρχει μια πιο σύγχρονη ματιά… Ακόμα και ο πιο δύσπιστος θεατής όμως αν αφεθεί συγκινείται και εμπνέεται, τον αγγίζει, τον αφορά. Όλοι αναγνωρίζουν το μεγαλείο αυτού του κειμένου που πραγματεύεται σχέσεις και συνθήκες. Και σχετίζεται με προβλήματα τα οποία απασχολούν την ανθρωπότητα από τον προηγούμενο αιώνα που έχει γραφτεί μέχρι σήμερα.
* Ο ‘’Θείος Βάνιας’’ έχει τρομερές αναλογίες με την εποχή μας. Ο θεατής θα δει πρόσωπα και καταστάσεις με τις οποίες θα ταυτιστεί, θα βρει τον εαυτό του και τους οικείους του, σε μια ανάγνωση που εστιάζει στις ανθρώπινες σχέσεις των χαρακτήρων με συνέπεια, αλήθεια και διαδρομές που δεν έχουμε συνηθίσει… Με λιτό σκηνικό, μουσικές που σε ταξιδεύουν, χαμηλούς φωτισμούς (επίσης τους έχει επιμεληθεί ο Δημοσθένης), που δημιουργούν ατμόσφαιρα ποιητική και ελάχιστα σκηνικά αντικείμενα, τα οποία αποδομούν και προσφέρουν το κείμενο του ‘’Θείου Βάνια’’ γυμνό και αληθινό.
* Μετά τη συμμετοχή στο “‘Έγκλημα και τιμωρία” το θέατρο Άνεσις αποφάσισε να ανεβάσει τον ’’Θείο Βάνια’’ σε σκηνοθεσία Δημοσθένη Παπαδόπουλου και μου έγινε η σχετική πρόταση. Είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτήν τη συνεργασία. Ο Δημοσθένης είναι ένας πολύ χαρισματικός άνθρωπος, εξαιρετικά ευφυής, πολυτάλαντος, μεγάλος δάσκαλος με αφοσίωση συγκινητική. Με ενέπνευσε από την πρώτη στιγμή, τον εμπιστεύτηκα, τον πίστεψα και αφέθηκα! Θεωρώ μεγάλη τύχη να τον έχω δίπλα μου σαν ηθοποιό αλλά και σαν σκηνοθέτη. Με βοηθάει συνεχώς να εμβαθύνω, να εξελίσσομαι. Χωρίς εκείνον το ταξίδι θα ήταν σίγουρα πιο στάσιμο, πιο βαρετό…
* Έχουμε πολύ καλή σχέση με τους ηθοποιούς με αρκετούς εξ’ αυτών άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που βρισκόμαστε επί σκηνής. Συνεργαζόμαστε χρόνια και είμαστε πλέον φίλοι. Σ’ αυτήν την παράσταση εκτός από τον Δημοσθένη Παπαδόπουλο συνταξιδεύουμε με τη Θάλεια Ματίκα, τον Δημήτρη Καπετανάκο και τον Δημήτρη Διακοσάββα, που ήμασταν μαζί και στο “Έγκλημα και τιμωρία”, τον Βασίλη Μπισμπίκη τον Θοδωρή Κανδυλιώτη και τον Μανώλη Καζαμία. Τα κοστούμια είναι της Ηλένιας Δουλαδίρη, τα σκηνικά του Σταύρου Λίτινα και επίσης μας βοήθησε πολύ η Στεφανία Βλάχου, το δεξί χέρι του Δημοσθένη Παπαδόπουλου.
* Το θέατρο Άνεσις νιώθω ότι είναι οικογένεια μου. Νιώθω τόσο οικία και όμορφα όσο με τους δικούς μου ανθρώπους. Αυτό μου δίνει Άνεση (δεν είναι τυχαίο το όνομα) και ευχέρεια στη δημιουργικότητα σημαντικά στοιχεία για έναν καλλιτέχνη. Ένας πολύ ωραίος και ζεστός χώρος με ανθρώπους που σέβονται, αγαπούν το θέατρο και τους συνεργάτες τους, στοιχεία που τα βρίσκεις σπάνια σε πλήρη ανάπτυξη.
* Η συμμετοχή μου στη τηλεοπτική σειρά ‘’Το σόι σου’’ για 4η χρονιά είναι ένα ευτυχές γεγονός. Όλα αυτά τα χρόνια καταφέραμε σαν ομάδα να αναπτύξουμε πραγματικές σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλοϋποστήριξης. Ως ρόλος προσπαθώ να συμπορευτώ με τα ζητούμενα της ιστορίας και να εξελιχθώ όσο περισσότερο μπορώ.
* Ξεχωρίζω ακόμα τηλεοπτικά το “50-50”. Ήταν και η πρώτη μου τηλεοπτική δουλειά. Μια συνεργασία και με φοβερή χημεία απ’ όλους τους συντελεστές. ΄Ηταν πολύ δοτικοί και γενναιόδωροι απέναντι μου. Μακάρι στο μέλλον να συμμετάσχω σε μεγάλες παραγωγές με αξιόλογα σενάρια και συντελεστές που θαυμάζω.
* Μεγάλη μου επιθυμία είναι να κάνω κινηματογράφο, κάτι που μέχρι τώρα δεν έχει προκύψει.
* Έχω πολύ δρόμο να κάνω ακόμα μέχρι να φτάσω στο σημείο να σκηνοθετήσω και ίσως να μην τον διανύσω ποτέ. Θεατρικά έχω την ανάγκη να με κατευθύνουν να με καθοδηγούν…Στο γράψιμο είμαι εντελώς ατάλαντη.
* Με τον αθλητισμό δεν είχα ποτέ σχέση. Με τον χορό και το τραγούδι ήρθα σε επαφή μέσω της δραματικής σχολής και όποτε χρειαστεί. Ενώ αρχικά με αγχώνουν τελικά τα απολαμβάνω.
* Από τις προηγούμενες συνεργασίες μου στο θέατρο ξεχωρίζω εκείνη με τον Γεωργιανό σκηνοθέτη Λεβάν Τσουλάντζε. Τον πιο γλυκό, ταπεινό, ταλαντούχο, καλλιεργημένο και ήρεμο άνθρωπο που έχω γνωρίσει ποτέ. Είναι ευτυχία να δουλεύεις μαζί του.
* Πιστεύω πολύ στα κλασικά αριστουργήματα που τα τελευταία χρόνια μου δίνεται η ευκαιρία να εξερευνήσω μέσα από τις δουλειές του θεάτρου Άνεσις. Μελλοντικά ελπίζω να συνεχίσω να δουλεύω με ανθρώπους που αγαπώ και εκτιμώ.
* Η Αθήνα είναι μια όμορφη πόλη, αρκεί να θέλεις να την ανακαλύψεις. Σου δίνει ταυτόχρονα την δυνατότητα να χαθείς – απομονωθείς ή να βρεθείς με φίλους και γνωστούς. Όσο περιπλανιέσαι ανακαλύπτεις καινούργιες γωνιές. Λατρεύω το φως της, τα πρωινά στην Ακρόπολη, το γιουσουρούμ στο Μοναστηράκι, το ηλιοβασίλεμα με φόντο τον Πειραιά, τα μπαράκια της, την αρχιτεκτονική των παλαιών κτηρίων της, τις νύχτες της…
* Δυσκολεύομαι πολύ με τα σκουπίδια, τους άστεγους, τις δημόσιες υπηρεσίες, τα άσχημα κτήρια, τις αποστάσεις, την κίνηση, το παρκάρισμα, το κέντρο με καύσωνα. Την βρίσκω αφιλόξενη με τους μετανάστες, με τα άτομα με ειδικές ανάγκες, τους ηλικιωμένους, τα παιδιά, τα ζώα.
* Την αγαπώ και την μισώ ταυτόχρονα Έχει μια μιζέρια και μια γλύκα, μια ένταση και μια ηρεμία… Είναι του τρελού!!! Και μάλλον γι’ αυτό μου ταιριάζει…
* Στο All4fun μου αρέσει πάνω απ’ όλα πολύ, που αγαπάτε εμάς τους ηθοποιούς…
& Αναλυτικές πληροφορίες για τον “Θείο Βάνια” σε σκηνοθεσία Δημοσθένη Παπαδόπουλου στο θέατρο Άνεσις ΕΔΩ:
&& Οι προσωπικές φωτογραφίες που χρησιμοποιήθηκαν στη συνέντευξη είναι του Γιάννη Βελισσαρίδη. Εκείνες του “Θείου Βάνια” είναι του Πάτροκλου Σκαφίδα.
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 5/2/2018