Εκείνος ο αόρατος δεσμός μεταξύ των ανθρώπων μπορεί να φανερώνεται και να φωτίζεται μέσω της υποκριτικής.
Και να δημιουργεί πεδία σκέψης στους θεατές. Να τους διεγείρει το μυαλό και τη φαντασία.Να θέτει νέα ερωτήματα, επιστρέφοντας στην αθώα ηλικία των γιατί και όχι χρησιμοποιώντας εξωτερικές φορεμένες απαντήσεις.
Η Μαρίνα Αργυρίδου απολαμβάνει τη φετινή της συμμετοχή στα «Κύματα» της Βιριτζινια Γουλφ που παρουσιάζονται σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά στο θέατρο Σφενδόνη.
«Ζουν κάτι έντονο οι περισσότεροι θεατές σ αυτή την παράσταση. Τα πιο πολλά πρόσωπα που αντίκρισα φέρουν κάτι φορτισμένο και αμήχανο. Δεν συναντώ αυτή την επιφανειακή ικανοποίηση του «περάσαμε ωραία». Είναι σαν να ζήσαμε κάτι όλοι μαζί, ανασύραμε κάτι από κοινού το οποίο το βλέπουμε ο ένας στα μάτια του άλλου χωρίς να χρειάζεται να το ονοματίσουμε. Κι αυτός είναι ο λόγος που θα έλεγα σε κάποιον να έρθει: Για ν’ ακούσει ένα από τα ωραιότερα ποιήματα σε ελεύθερο στίχο που έχουν γραφτεί ποτέ. Γιατί θα αντέξει να δει τα σκοτάδια του ντυμένα με λυρισμό και ομορφιά», αναφέρει στο All4fun, καταθέτοντας τη μεγάλη της αγάπη για τον σκηνοθέτη της:«Αν μιλήσω καθαρά για την παράσταση αυτό που οραματίστηκε στα Κύματα το συνέλαβε κυρίως με τα αυτιά του. Σε μια εποχή που η εικόνα έχει κατακλύσει τις ανθρώπινες σχέσεις, κατάφερε να φτιάξει μια ακουστική παράσταση, πρωτίστως για έφηβους Αυτό για μένα είναι μεγάλο επίτευγμα στις μέρες μας γιατί έχουμε πάψει να ακούμε αληθινά ο ένας τον άλλον. Όχι μόνο ως Έλληνες, ως ανθρωπότητα».
Η Μαρίνα προσπαθεί να μην κάνει εκπτώσεις και δυστυχώς ανήκει στην κατηγορία των ηθοποιών εκείνων, που ενώ θα έπρεπε με βάση το ταλέντο και την αξία τους δε ζουν μόνο από το θέατρο. Της ευχόμαστε αυτό να συμβεί στο μέλλον, μαζί με τη συμμετοχή της και σε μια μεγάλου μήκους ταινία.
* Πήγαινα σ ένα θεατρικό εργαστήρι στη Λεμεσό όταν ήμουν μικρή. Τελείωσα το σχολείο και πέρασα στην Κοινωνιολογία στο Πάντειο. Εν μέσω σπουδών ξύπνησε πάλι η επιθυμία. Άφησα την Κοινωνιολογία και μπήκα στο Εμπρός. Απλώς ακολούθησα την εσωτερική μου ανάγκη με τις ευλογίες και την στήριξη των γονέων.
* Υποκριτική για μένα σημαίνει το να μπορείς να φανερώνεις και να φωτίζεις αυτόν τον αόρατο δεσμό ανάμεσα στους ανθρώπους.
* Δεν πιστεύω στην κρίση που μας πλασάρουν. Δουλεύω σ’ ένα μπαρ και τα περισσότερα προβλήματα που ακούω και συζητώ αφορούν τις ανθρώπινες σχέσεις και τη συναισθηματική ανημπόρια, όχι τα λεφτά. Η κρίση κάπως μας ξεγύμνωσε σαν λαό κι αυτό μόνο ωφέλιμο το βρίσκω. Μα δεν είναι δύσκολο σήμερα να ζει κανείς κι όχι απλά να επιβιώνει;
Η τέχνη οφείλει να δημιουργεί πεδία σκέψης και αναρώτησης. Να διεγείρει το μυαλό και τη φαντασία μας. Μπουχτίσαμε από εξωτερικές φορεμένες απαντήσεις. Χρειαζόμαστε καινούρια ερωτήματα, άρα επιστροφή στην αθώα ηλικία των γιατί.
* Παίζω στα Κύματα της Βιρτζίνια Γούλφ, διανύοντας μια υπαρξιακή διαδρομή από την παιδική ηλικία μέχρι τη δύση της ζωής της Σούζαν. Πρόκειται για έξι φίλους που μέσα σ ένα τεράστιο κουτί-θρανίο ξεκινούν να γνωριστούν, να συστηθούν, να αγαπήσουν, να ορίσουν εαυτούς, να μισήσουν, να φωνάξουν, να θρηνήσουν, να χαθούν, να ξαναβρεθούν, να κρυφτούν ο ένας απ’ τον άλλο, να παραδεχτούν τη ματαίωση των ονείρων τους, φτάνοντας ο καθένας στο δικό του τέλος/θάνατο.
* Ζουν κάτι έντονο οι περισσότεροι θεατές σ’ αυτήν την παράσταση. Τα πιο πολλά πρόσωπα που αντίκρισα φέρουν κάτι φορτισμένο και αμήχανο. Δε συναντώ αυτή την επιφανειακή ικανοποίηση του «περάσαμε ωραία». Είναι σαν να ζήσαμε κάτι όλοι μαζί, ανασύραμε κάτι από κοινού το οποίο το βλέπουμε ο ένας στα μάτια του άλλου χωρίς να χρειάζεται να το ονοματίσουμε. Κι αυτός είναι ο λόγος που θα έλεγα σε κάποιον να έρθει: Για ν’ ακούσει ένα από τα ωραιότερα ποιήματα σε ελεύθερο στίχο που έχουν γραφτεί ποτέ. Γιατί θα αντέξει να δει τα σκοτάδια του ντυμένα με λυρισμό και ομορφιά.
* Με τον μισό θίασο και τον σκηνοθέτη Δημήτρη Καραντζά ήμασταν στην ίδια σχολή. Με την Ιωάννα και την Ευδοξία κρατήσαμε ισχυρούς δεσμούς από τότε. Η συνεργασία ήρθε ως ανάγκη-επιλογή για να λύσει κάποια προβλήματα, εξου η διπλή διανομή, και για μένα ήταν μεγάλο δώρο. Τον Δημήτρη τον εκτιμώ βαθιά σαν καλλιτέχνη κυρίως γιατί είναι αφέντης του εαυτού του. Και δεν έχει να κάνει με την ηλικία. Το φερέφωνο θα πεθάνει φερέφωνο. Έχει μια αξιοπρέπεια και μια περηφάνια που σπανίζει στις μέρες μας. Έχει μια ευαισθησία που θέλει συνεχώς να την τροφοδοτεί.
Αν μιλήσω καθαρά για την παράσταση αυτό που οραματίστηκε στα Κύματα το συνέλαβε κυρίως με τα αυτιά του, σε μια εποχή που η εικόνα έχει κατακλύσει τις ανθρώπινες σχέσεις αυτός κατάφερε να φτιάξει μια ακουστική παράσταση, πρωτίστως για έφηβους Αυτό για μένα είναι μεγάλο επίτευγμα στις μέρες μας γιατί έχουμε πάψει να ακούμε αληθινά ο ένας τον άλλον. Όχι μόνο ως Έλληνες, ως ανθρωπότητα. Τι να πω τώρα; Είναι όλοι τους ένας κι ένας σ αυτήν τη δουλειά. Άντε μετά να βρεις κάτι παρόμοιο που να έχει τόση αγάπη και πίστη.
* Η μία και μοναδική μέχρι τώρα κινηματογραφική μου στιγμή είναι στο Άνορακ. Μια μικρού μήκους της Αλεξάνδρας Ματθαίου που είχαμε κοινή δίψα και τρέλα όλοι οι συντελεστές και πέρασα μοναδικά.
* Δε ξεχωρίζω κάποια συνεργασία που είχα στην τηλεόραση γιατί ποτέ δεν πρόλαβα να νιώσω μέσα στον καταιγισμό της. Δεν αποκλείω το μέσο γιατί υπάρχουν και προσεγμένες δουλειές. Ελάχιστες φυσικά.
* Δεν έχω καμία σχέση με τη σκηνοθεσία. Ούτε με το γράψιμο. Μόνο σπάνια μπορεί να γράψω μια σκέψη μου σ’ ένα χαρτί, αλλά στα κρυφά.
* Με το τραγούδι, τον χορό και τον αθλητισμό ασχολήθηκα στο παρελθόν και έχω κάποιες βάσεις.
* Σε σχέση με τις μελλοντικές μου συνεργασίες θα ήθελα να ξαναδουλέψω με τον Δημήτρη Καραντζά.
* Στην Κύπρο δεν πάω συχνά γιατί συνειδητά αποφάσισα να κάνω την Αθήνα βάση μου. Μου λείπουν λίγοι συγγενείς, πιο λίγοι φίλοι και ελάχιστοι συνεργάτες. Ο μόνος λόγος να ξεσηκωθώ από δω είναι ένα ενδεχόμενο πρότζεκτ που να μ’ ενδιαφέρει πάρα πολύ. Όχι δεν μου λείπει η Κύπρος. Ούτε εγώ εκείνης.
* Στην Αθήνα μου αρέσει το φως της και ο ερωτισμός της. Δεν μου αρέσει η συμπεριφορά των οδηγών, τα περιττώματα στα πεζοδρόμια και η εγκατάλειψη νεοκλασσικών κτιρίων.
* Στο All4fun μου αρέσει που ενημερώνει εμάς τους ενδιαφερόμενους για τα θεατρικά δρώμενα και που δίνει βήμα σε νέους δημιουργούς. Keep going!
& Αναλυτικές λεπτομέρειες για τα «Κύματα» ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://all4fun.gr/fun/theater/14400-q-q-.html
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 15/3/2017