Η “τρέλα δεν πάει στα βουνά” λένε, αλλά εύκολα μπορεί να πάει στο θέατρο. Και όταν είναι με την καλή έννοια ευχαριστεί και το κοινό, αλλά και τον ηθοποιό, που την υπηρετεί.
Η Σωσώ Χατζημανώλη αποτελεί μια από τις εξαιρέσεις, αφού αποφάσισε να γίνει ηθοποιός λόγω του πατέρα της, ο οποίος την πήγε στο θεατρικό εργαστήρι Γλυφάδας για να διαπιστώσει αν η ενέργεια που είχε μέσα της ήταν προϊόν ταμπεραμέντου ή τρέλας.
Τελικά ήταν ένας συνδυασμός, τον οποίο ακόμα κουβαλάει μέσα της. Και η υποκριτική της δίνει τη δυνατότητα να ηρεμεί, να βλέπει τα πράγματα πιο σφαιρικά και να της αναδεικνύει τα κωμικά στοιχεία, τα οποία της βγαίνουν σχεδόν αβίαστα.
Αυτήν την περίοδο συνεχίζει στο “Jeronimo space, το κυνήγι των Σούσι” στο θέατρο Άβατον σε μια παράσταση που έχει γράψει ο Ζήσης Ρούμπος και έχει σκηνοθετήσει ο Γιώργος Αγγελόπουλος.
“Είναι δύο άνθρωποι που θαυμάζω υπερβολικά και ως εκ τούτου είμαι τρομερά χαρούμενη για αυτή τη δουλειά και ιδιαιτέρως με τον ρόλο μου. Περνάω τέλεια κάθε φορά. Δεν είχα ιδέα από διαστημικο sci fi καταστάσεις και βλέποντάς ότι έχω φτιάξει κάτι που λειτουργεί με κάνει υπερήφανη βέβαια αυτό το οφείλω στην καθοδήγηση του Γιώργου και στο κείμενο του Ζήση γιατί έγραφε κατά τη διάρκεια των προβών, παρακολουθούσε τους χαρακτήρες που φτιάχναμε. Με το Γιώργο δουλεύω χρόνια και είναι εγγύηση για μένα. Τον Ζήση τον ξέρω χρόνια και ήθελα πάντα να δουλέψω μαζί του αν και το φοβόμουν γιατί γελάω υστερικά με ό,τι κάνει. Και ο φόβος μου επιβεβαιώθηκε στις πρόβες και τις πρώτες παραστάσεις, όμως όσο περνάει ο καιρός ευτυχώς το ελέγχω (σιγά-σιγά)”, αναφέρει στο All4fun.
Βασικό μέλος των Abovo περιμένει πώς και πώς την έναρξη και του φετινού Bob Theatre Festival, ενώ συνεχίζει να συμμετέχει στο φετινό δείπνο μυστηρίου του “Βρες τον δολοφόνο”, που έχει τίτλο “Reunion μετά θάνατον» στο Convento Del Arte και έχει πολύ μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό: “Ο κόσμος σίγουρα ψάχνει να εμπλουτίσει τη διασκέδασή του. Αυτή η παράσταση λοιπόν συνδυάζει θέατρο, παιχνίδι και φαγητό με ποτό. Εκεί επομένως πιστεύω πως οφείλεται και η επιτυχία του συγκεκριμένου πρότζεκτ”
* Η υποκριτική προέκυψε από 12 χρονών όταν ο πατέρας μου με πήγε στο θεατρικό εργαστήρι Γλυφάδας. Κάτι μάλλον κατάλαβε ο άνθρωπος και είπε να δει αν το παιδί του είναι τρελό ή απλά έχει ταμπεραμέντο. Μετά δε θυμάμαι να μου είχε περάσει απ΄το μυαλό να κάνω κάτι άλλο.
* Υποκριτική για μένα σημαίνει ανάγκη. Μάλλον έχω πολλή ενέργεια και νεύρα και με κάποιο τρόπο με ηρεμεί και με κάνει να βλέπω τα πράγματα καλύτερα, πιο σφαιρικά. Νιώθω ότι μπορώ πιο εύκολα να εκφράσω κάτι μέσα από ένα χαρακτήρα ακόμα και αν αυτός ο χαρακτήρας είμαι εγώ.
* Οι καλλιτέχνες αντιμετωπίζουν την κρίση, κάνοντας φαντάζομαι παραστάσεις για αυτό ή κάνοντας παραστάσεις για να ξεχαστεί ο κόσμος από αυτό. Μπορεί να το λέω απλά αλλά νομίζω πως έτσι πάει, τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ
* Στη θεωρία και σαν άποψη μάλλον θα μπορούσε η τέχνη να δίνει απαντήσεις στην Ελλάδα, αλλά πρακτικά δεν νομίζω ότι είναι και πολλά αυτά που μπορεί να κάνει γιατί αυτό εξαρτάται από άλλους στη χώρα.
* Το “Jeronimo space, το κυνήγι των Σούσι” είναι μια φανταστική παράσταση που έχει γράψει ο Ζήσης Ρούμπος και έχει σκηνοθετήσει ο Γιώργος Αγγελόπουλος. Είναι δύο άνθρωποι που θαυμάζω υπερβολικά και ως εκ τούτου είμαι τρομερά χαρούμενη για αυτή τη δουλειά και ιδιαιτέρως με τον ρόλο μου. Περνάω τέλεια κάθε φορά. Δεν είχα ιδέα από διαστημικο sci fi καταστάσεις και βλέποντάς ότι έχω φτιάξει κάτι που λειτουργεί με κάνει υπερήφανη βέβαια αυτό το οφείλω στην καθοδήγηση του Γιώργου και στο κείμενο του Ζήση γιατί έγραφε κατά τη διάρκεια των προβών, παρακολουθούσε τους χαρακτήρες που φτιάχναμε. Ο κόσμος που θα έρθει το σίγουρο είναι ότι θα γελάσει και ας μην είναι φαν του είδους η παράσταση έχει μια περίεργα ωραία ποικιλία χαρακτήρων. Αυτό το λέω με σιγουριά γιατί ο κόσμος που έχει έρθει ως τώρα αυτό μας έχε δείξει.
* Το κοινό περνάει πολύ καλά γελάει και μας λέει ότι είναι αρκετά διαφορετική παράσταση δεν υπάρχει και μέτρο σύγκρισης δεν γίνονται και πάρα πολλές sci fi κωμωδίες στο θέατρο. Ο Ζήσης και ο Γιώργος είχαν την ιδέα και πήραν εμένα και τη Ναταλία Δήμου φαντάζομαι για να είμαστε ίσοι σε αριθμό.
* Με το Γιώργο δουλεύω χρόνια και είναι εγγύηση για μένα. Τον Ζήση τον ξέρω χρόνια και ήθελα πάντα να δουλέψω μαζί του αν και το φοβόμουν γιατί γελάω υστερικά με ό,τι κάνει και ο φόβος μου επιβεβαιώθηκε στις πρόβες και τις πρώτες παραστάσεις, όμως όσο περνάει ο καιρός ευτυχώς το ελέγχω (σιγά-σιγά).Τη Ναταλία δεν την ήξερα από πρίν αλλά απ΄τις πρώτες πρόβες που κατάλαβα ότι είναι και εκείνη κάφρος (με την καλή έννοια) σαν εμάς ήμουν σίγουρη ότι θα περάσουμε τέλεια!
* Το «Reunion μετα θάνατον» είναι το φετινό δείπνο μυστηρίου του « Βρές τον δολοφόνο». Την ιδέα αυτή την έφερε η Φιλιώ Λαζανά από το Λονδίνο και μαζι με τον Γιάννη Πιττά είναι οι παραγωγοί αυτού του πρότζεκτ και μέτα από 4 παραστάσεις στις οποίες έχω συμμετάσχει εγώ μπορώ να πω με σιγουριά ότι είμαι πολύ τυχερή. Οι δύο αυτοί άνθρωποι ξέρουν να κάνουν τη δουλειά τους πολύ καλά και πληρώνουν όσους δουλεύουν για εκείνουςς, πράγμα καθόλου αυτονόητο στον χώρο μας ως γνωστόν. Φέτος πάλι σκηνοθετεί ο Γιάννης Σαρακατσάνης και παίζουμε ο Θανάσης Ζερίτης, ο Χρίστος Πίτσας, ο Μάνος Κανναβός , η Μαρία Μπαλούτσου, η Αλεξάνδρα Ούστα και εγώ. Είναι μια πολύ ωραία συνεργασία και το κοινό παίζει πολύ σημαντικό ρόλο σ’ αυτό.
* Δεν ξέρω αν ο κόσμος ψάχνει interactive δράσεις αλλά σίγουρα ψάχνει να εμπλουτίσει τη διασκέδασή του. Αυτή η παράσταση λοιπόν συνδυάζει θέατρο, παιχνίδι και φαγητό με ποτό και πιστεύω σε αυτό οφείλεται και η επιτυχία του συγκεκριμένου πρότζεκτ.
* Οι Αbovo είναι η οικογένειά μου, είναι ο λόγος που θέλω να είμαι ηθοποιός είναι αυτό για το οποίο είμαι περήφανη στη ζωή μου και δεν υπερβάλλω. Η ομάδα φέτος κλείνει 12 χρόνια και θα κρατήσει για πάντα, τέλος. Συζητάμε για το τι θα κάνουμε του χρόνου άλλα δεν είναι σίγουρο τίποτα ακόμα. Οι 4Frontal και μεις πέρυσι συνεργαστήκαμε για το Bob Theatre Festival και όλα λειτούργησαν προς το καλύτερο του φεστιβάλ. Προστέθηκαν φρέσκα μυαλά νέα προσωπικότητες επίσης κάναμε μαζί την παράσταση «Είσαι ένας κτήνος Βίσκοβιτς» η οποία πήγε πολύ καλά. Με τα παιδιά έχουμε πολύ κοινούς κώδικες και ήταν σαν να δουλεύουμε χρόνια παρέα.
* Κινηματογραφικά δεν έχω κάνει τίποτα όχι όμως από επιλογή. Θα ήθελα πολύ να συμμετάσχω σε μια ταινία.
* Τηλεοπτικά έχω κάνει μόνο διαφημίσεις και μου αρέσει πάρα πολύ η διαδικασία ενός γυρίσματος έχω υπάρξει πολύ τυχερή σε όλες έχω περάσει τέλεια και το οικονομικό φυσικά είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι.
* Στην Κύπρο «σκηνοθέτησα» το “Εκεί-εκεί στην κόλαση” την πρώτη παράσταση των Αbovo και το βάζω σε εισαγωγικά γιατί στην ουσία ακολούθησα τη γραμμή του Γιάννη Σαρακατσάνη. Απλά έπρεπε να δουλέψω με ηθοποιούς που δεν είχαν εμπειρία σε αυτό το είδος παράστασης, αυτό μου άρεσε πάρα πολύ και είχε θετικό αποτέλεσμα. Θα ήθελα άμεσα όμως να σκηνοθετήσω μια παράσταση.
* Φυσικά από τις συνεργασίες μου και θα ξεχωρίσω την ομάδα Αbovo. Θα ήθελα να συνεργαστώ με όσους περισσότερους ανθρώπους γίνεται και θέλω να δοκιμάσω όσους ρόλους και έργα θεατρικά και μη γίνεται
* Στην Αθήνα μου αρέσουν τα πάντα…
* Στο All4fun μου αρέσει που μ΄ έκανε πρόσωπο της εβδομάδας!
& Αναλυτικές πληροφορίες για το “Jeronimo Space, το κυνήγι των σούσι” ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο:
http://www.all4fun.gr/fun/theater/14031-2016-11-19-13-08-30.html
&& Αναλυτικές πληροφορίες για το “Reunion μετά θανάτου” ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://www.all4fun.gr/fun/theater/13803-qreunion–q-dinner-theatre—–el-convento-del-arte.html
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 18/2/2017