Από τις περιοδείες της θείας της στην Πάτρα κόλλησε με το θέατρο. Και όταν στο σχολείο έγινε μέλος μιας θεατρικής ομάδας το κόλλημα έγινε ακόμα μεγαλύτερο.Της χάριζε τον τρόπο να βρίσκει το δικό της καταφύγιο και με προστατευμένες σκέψεις να δημιουργεί από τη φαντασία της.
Η Μαριάννα Λιανού, όμως, εκτός από την υποκριτική ασχολείται ιδιαίτερα με το γράψιμο.Προς το παρόν αποφεύγει την ετικέτα του «θεατρικού συγγραφέα», όμως έχοντας εκδώσει ήδη το «Όνειρο του Σολωμού» μοιάζει σχεδόν δεδομένο πως θα υπάρξει και μια ανάλογη συνέχεια.
Αντιμετωπίζοντας την κρίση της εποχής με συμβιβασμούς, με επαναστάσεις, αλλά και με τα δύο μαζί αυτήν την περίοδο συμμετέχει στο «Γκάμλετ», που παρουσιάζεται στο Από Μηχανής Θέατρο σε σκηνοθεσία του Ηλία Αδάμ, τον οποίο γνώρισε σ΄ένα σεμινάριο σκηνοθεσίας τον περασμένο Φεβρουάριο.
Και από τα τέλη Ιανουαρίου η Μαριάννα θα έχει την ευκαιρία να παίζει στα «Περιστατικά» του Δανιήλ Χαρμς σε σκηνοθεσία Νάνσυς Μπούκλη μαζί με τη συμμαθήτρια της στη σχολή της Δήλου Άννα Χανιώτη και τον Γρηγόρη Μπαλλά.
* Έχω μια θεία που ασχολείται με το θέατρο στην Πάτρα και μικρή με έπαιρνε μαζί της στις περιοδείες της. Για μένα ήταν μαγικά. Αργότερα στο σχολείο φτιάξαμε μια φοβερή θεατρική ομάδα που μ’ έκανε να το ψάξω λίγο περισσότερο. Και έτσι κόλλησα.
* Υποκριτική για μένα είναι σκληρή δουλειά με υπομονή και επιμονή για να φτιάξεις κάτι με τη φαντασία σου.
* Την κρίση την αντιμετωπίζω με συμβιβασμούς και επαναστάσεις. Όπου χρειάζεται το κάθε ένα.
* Απαντήσεις δεν ξέρω αν δίνει η τέχνη. Με σιγουριά μπορώ να πω πάντως ότι εμένα μου δίνει καμιά φορά καταφύγιο να σκεφτώ προστατευμένη νέες ερωτήσεις χωρίς να με δείχνουν με το δάχτυλο.
* Το Φεβρουάριο που μας πέρασε έκανα ένα σεμινάριο σκηνοθεσίας και κάπου εκεί γνώρισα τον Ηλία Αδάμ και αρκετούς από τους ηθοποιούς που είμαστε μαζί στο Γκάμλετ. Ο Ηλίας είναι ο σκηνοθέτης της παράστασής μας και την περίοδο εκείνη έδινε εξετάσεις για μια σχολή σκηνοθεσίας στη Γερμανία με θέμα τον Άμλετ. Έτσι σιγά σιγά ήρθαμε σ’ επαφή για πρώτη φορά μ’ αυτό το κείμενο. Έπειτα τα πράγματα κύλησαν από μόνα τους και βρεθήκαμε να αρχίζουμε τον Σεπτέμβρη μας με εντατικές πρόβες.
* Όλοι σ’ αυτήν την παράσταση είμαστε αφηγητές, λέμε δηλαδή απλά μια ιστορία. Στην πορεία του έργου ο καθένας μας σταδιακά πλησιάζει κάποιους από τους ρόλους. Εγώ εξερευνώ την Οφηλία.
* Από 23 Ιανουαρίου ετοιμάζουμε κάτι πολύ ενδιαφέρον στο Bios basement απο 23 Ιανουαρίου. Είναι ένα κείμενο του Δανιήλ Χαρμς με τίτλο Περιστατικά. Το σκηνοθετεί η Νάνσυ Μπούκλη και παίζουμε μαζί με την Άννα Χανιώτη και τον Γρηγόρη Μπαλλά. Ιστορίες βγαλµένες από τη ζωή, που µιλούν για νεκρούς, µια Όλγα Πετρόβνα και το τσεκούρι της, κάτι περίεργες γριές, έναν νεαρό µ’ ένα κίτρινο γάντι, ένα κηροπήγιο που δεν έφτασε ποτέ στον προορισµό του και άλλα πολλά, πολύ σηµαντικά που θα µεταφερθούν στη σκηνή.
* Ήταν ωραία και συνάμα δύσκολα χρόνια αυτά στη δραματική σχολή της Δήλου. Θυμάμαι όρεξη, κούραση, τρέξιμο, τσακωμούς, αγάπη, θαυμασμό, απελπισία, ομάδα, διεκδίκηση, βαρεμάρα, προστασία, όνειρο, σπιρτάδα, γέλιο, απορία, τραγούδι. Και πολλά άλλα. Κάποια ναι, μου λείπουν πολύ. Επαφές κρατάω φυσικά, με πολλούς δουλεύουμε και μαζί και μ’ άλλους κάνουμε παρέα.
* Το γράψιμο είναι κάτι που μου ταιριάζει περισσότερο από κάθε τι σ’ αυτόν τον κόσμο. Έτσι πιστεύω εγώ τουλάχιστον! Έχω γράψει διάφορα θεατρικά έργα και διασκευές. Έχω κυκλοφορήσει μονάχα ένα. Το όνειρο του Σολωμού το οποίο έγινε και παράσταση στο BIOS το 2015. Κάποια στιγμή ίσως δείτε κι άλλα. Όσον αφορά στη σκηνοθεσία, μου κλείνει το μάτι καμιά φορά αλλά δεν ανταποδίδω στο κάλεσμα. Κοιτάω σαν χάνος μόνο.
* Μ΄ενδιαφέρει πολύ ο κινηματογράφος. Για την ακρίβεια τον λατρεύω. Να βλέπω και να παίζω. Με κάνει να χαζεύω σα μικρό παιδί. Βλέπω τα πάντα, πάω σινεμά 2 με 3 φορές την εβδομάδα. Έχω συμμετάσχει σε ταινίες μικρού μήκους και βίντεο κλίπ. Θα ήθελα να παίξω σε ένα θρίλερ και να κάνω το κοριτσάκι που σκοτώνει ύπουλα.
* Η πιο αγαπημένη μου δουλειά μέχρι στιγμής είναι Το όνειρο του σολωμού πέρυσι με τη Φένια, το Μάριο, τη Μαρία, τον Σπύρο. Τώρα για το μέλλον δεν ξέρω τι να πω. Ίσως να ξαναδουλέψω με τους ίδιους! Όχι, εντάξει θέλω να δοκιμάσω πολλά πράγματα και υπάρχουν σκηνοθέτες που θαυμάζω και θα θελα να δω πως δουλεύουν και ηθοποιοί που δεν καταλαβαίνω πώς είναι πάντα τόσο καλοί και θα θελα να συνεργαστώ μαζί τους μπας και καταλάβω τίποτα.
* Στην Αθήνα μου αρέσει που δεν έχει συχνά υγρασία, μου αρέσουν τα άτσαλα κτίρια της και οι πεζόδρομοι που πάντα έχουν αμάξια πάνω τους. Μου αρέσουν οι κιτς φωτισμοί των Χριστουγέννων της και η ερημιά της τον Αύγουστο. Μου αρέσει που είναι τόσο ασύμμετρη που οι δρόμοι της δεν ακολουθούν καμιά λογική και μπορείς πάντα να χαθείς. Δε μου αρέσει η κίνηση στο κέντρο, η ασφυξία στα μέσα μεταφοράς της και η μυρωδιά της πολλές φορές.
* Το All4fun είναι προσιτό και σε κάνει να πιστεύεις ότι ενδιαφέρονται πραγματικά αυτοί που το τρέχουν να βοηθήσουν ιδίως νέους ηθοποιούς και σχήματα τη στιγμή που ξεκινάνε και όταν κανείς δεν ενδιαφέρεται ακόμα για το τι έχουν να πουν…
Αναλυτικές πληροφορίες για το «Γκάμλετ» ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://all4fun.gr/fun/theater/13522-q-q-.html
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 17/12/2016