Το πρόσωπο της εβδομάδας: Θανάσης Πατριαρχέας – Ηθοποιός

Ένα προσωπικό στοίχημα τον έφερε τυχαία στην αρχή ενός μονοπατιού, το οποίο του άρεσε πάντα.  

Και από τότε η πορεία του στην υποκριτική  έγινε μια συνειδητή επιλογή.

Έτσι το όνειρο του Θανάση Πατριαρχέα συνεχίζεται. Όπως και η σκληρή δουλειά, που δεν τον φοβίζει.

Η νέα θεατρική σεζόν τον βρίσκει να συμμετέχει παράλληλα σε τέσσερις (!) διαφορετικές παραστάσεις.

Έχοντας επιλέξει να ζει ως ηθοποιός και να μην κάνει κάτι άλλο για να ζήσει ο Θανάσης συμμετέχει μεταξύ άλλων φέτος στο Curing Room, μια παράσταση, η οποία ξεκίνησε το ταξίδι της στα τέλη Αυγούστου και άρχισε να παίζεται στον πολυχώρο Vault.

” Είναι ένα δύσκολο κείμενο, γιατί αυτά που γίνονται είναι σε συνθήκες πολύ μακριά από μας, σκληρές που πρέπει να βγουν προς τα έξω όσο πιο άμεσα γίνεται. Είναι ένα ωμό έργο, το οποίο μας φέρνει αντιμέτωπους με τους εαυτούς μας. Σίγουρα μια πρόκληση. Ο Δημήτρης Καρατζιάς είναι ο στρατηγός μας σ’ αυτήν τη ρώσικη ομάδα. Είμαι περήφανος που είμαι μέλος αυτής της ομάδας και που γνώρισα αυτά τα παιδιά. Όποιος έρθει και δει τη παράσταση θα αναθεωρήσει την έννοια άνθρωπος. Όταν μπαίνουν ακραίες καταστάσεις, οι αντιδράσεις είναι ακραίες. Εκεί μπορεί να φανεί η ανθρωπιά κάποιου, η συντροφικότητα και ό,τι καλό έχει να δείξει, αλλά πάντα σε σχέση με κάτι άλλο…”, αναφέρει σχετικά στο All4fun.

 

Μετρώντας ήδη συμμετοχές σε τρεις σειρές στην τηλεόραση (με τελευταία στους Άσφαιρους) θα ήθελε να έχει περισσότερες ευκαιρίες να δουλέψει, είτε στη μικρή οθόνη, είτε στη μεγάλη, δεδομένου πως η αγάπη του για τον κινηματογράφο ήταν η κινητήριος δύναμη για να γίνει ηθοποιός και μετά από έξι χρόνια σπουδών στα οικονομικά (μαζί με το μεταπτυχιακό) να φοιτήσει στη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης.

* Η υποκριτική ήταν κάτι που μου άρεσε από πάντα. Ποτέ δεν πίστευα ότι θ’ ακολουθήσω αυτό το μονοπάτι. Μέχρι που ένα καλοκαίρι και ένα προσωπικο στοίχημα με οδήγησε ‘’τυχαία;’’ ακριβώς στην αρχή αυτού του μονοπατιού. Και τ’ όνειρο συνεχίζεται…

* Πλέον για μένα η υποκριτική είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου και της καθημερινότητας μου. Δεν θα πω ότι βρίσκω τον εαυτό μου και άλλα τέτοια παρεμφερή, αλλά ότι βρήκα μερικούς καλούς φίλους και έχω περάσει πολλές δημιουργικές ώρες, σπάνιο πράγμα στην εποχή μας.

* Γενικά δεν ξέρω τι θα γίνει με την κρίση, αλλά θα μιλήσω για μένα. Με υπομονή και ελπίδα για το μέλλον. Κάνουμε αυτό που θέλουμε, οφείλουμε να το κάνουμε καλά και να περιμένουμε να φτιάξουν τα πράγματα. Και ίσως να βάλουμε και εμείς το χεράκι μας να βελτιωθεί η κατάσταση.

* Μόνο η παιδεία και η τέχνη μπορεί να δώσει απαντήσεις σε ό,τι μας απασχολεί. Και δυστυχώς στο πρώτο πάσχουμε. Η τέχνη μπορεί να αφυπνίσει και να παρακινήσει.

* Το ταξίδι του Curing Room ξεκίνησε τέλη Αυγούστου. Τότε έγινε η πρώτη συνάντηση και η πρώτη επαφή με το κείμενο του David Ian Lee στην εξαιρετική μετάφραση του Αντώνη Γαλέου. Είναι ένα δύσκολο κείμενο, γιατί αυτά που γίνονται είναι σε συνθήκες πολύ μακριά από μας, σκληρές που πρέπει να βγουν προς τα έξω όσο πιο άμεσα γίνεται. Σ’ αυτό βοηθάει πολύ και η σκηνή του Vault. Είναι ένα ωμό έργο, το οποίο μας φέρνει αντιμέτωπους με τους εαυτούς μας. Σίγουρα μια πρόκληση.

* Ο Δημήτρης Καρατζιάς είναι ο στρατηγός μας σ’ αυτήν τη ρώσικη ομάδα. Πάντα σωστός με καυστικό χιούμορ και δεξιοτεχνία μας καθοδήγησε σ’ ένα αποτέλεσμα που ελπίζω να σας αρέσει. Είμαι περήφανος που είμαι μέλος αυτής της ομάδας και που γνώρισα αυτά τα παιδιά. Όποιος έρθει και δει τη παράσταση θα αναθεωρήσει την έννοια άνθρωπος. Όταν μπαίνουν ακραίες καταστάσεις, οι αντιδράσεις είναι ακραίες. Εκεί μπορεί να φανεί η ανθρωπιά κάποιου, η συντροφικότητα και ό,τι καλό έχει να δείξει, αλλά πάντα σε σχέση με κάτι άλλο…Τα συμπεράσματα δικά σας. 

* Σχετικά με μια απ’ τις μεγαλύτερες δυσκολίες της παράστασης απ’ τη μεριά των ηθοποιών ήταν το γυμνό. Ευτυχώς μας βοήθησε πολύ ότι ήμασταν ήδη δεμένοι σαν ομάδα, αλλά και η καταπληκτική μουσική του Μάνου Αντωνιάδη. Δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που κάναμε πέρασμα γυμνοί τα αυθόρμητα γέλια που βγήκαν απ’ όλους. Από τότε και έκτοτε είναι σαν να παίζουμε με κοστούμια. Το ζήτημα δεν είναι να γυμνώσουμε τα σώματα μας, αλλά τη ψυχή μας.

* Φέτος είναι μια καλή χρονιά για μένα με καλές συνεργασίες. Πέραν του Δημήτρη Καρατζιά και το “Curing Room” που παίζεται κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στον πολυχωρο Vault, έχω την τύχη να συνεργάζομαι για δεύτερη φορά με τον Ζαχαρια Ροχα στην “Ψευτοηπηρέτρια” του Μαριβώ κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Βαφείο και με τον Τηλέμαχο Μουδατσάκι μετά την διεθνή επιτυχία στην Αβινιόν στο θέατρο Αλκμήνη κάθε Τετάρτη την “Άλκηστι” του Ευριπίδη. Τέλος τον κύριο Άρη Μιχόπουλο, με τον οποίο επίσης συνεργαζόμαστε για δεύτερη χρονιά στο θεατρο Ζίνα την “Ελένη” του Ευριπιδη για εφήβους και παιδιά.

* Αλλιώς ήταν προγραμματισμένα τα πράγματα να γίνουν αυτήν τη σεζόν και αλλιώς έγιναν. Άλλαξαν ημερομηνίες την τελευταία στιγμή και συνέπεσαν όλες οι παραστάσεις και οι πρόβες μαζί με αποτέλεσμα να τρέχω πανικόβλητος. Ιδεατά δεν θα ήθελα να έχω τόσες διαφορετικές παραστάσεις, αλλά δυστυχώς σ’ αυτόν τον χώρο ο προγραμματισμός μερικές φορές είναι ουτοπική λέξη…
 

* Στη δραματική σχολή του Τέχνης πέρασα πολύ ωραία, αλλά και δύσκολα. Έχοντας ήδη τελειώσει τέσσερα χρόνια πανεπιστήμιο και άλλα δύο μεταπτυχιακό μου ήταν πολύ δύσκολο το ότι έπρεπε να κάνω άλλη μια σχολή τρία χρόνια οκτώ ώρες τη μέρα συν τις απαιτούμενες πρόβες. Γνώρισα φίλους, όμως, περάσαμε ωραία. Ωραίες αναμνήσεις γενικά, με μερικούς τα συζητάμε ακόμα, αλλά το κυριότερο στο Τέχνης ήταν ότι γνώρισα τον Διαγόρα Χρονόπουλο. Μου έδωσε μια πορεία με κάποιες συζητήσεις που κάναμε και που θα φανώ λίγο γραφικός, αλλά με σημάδεψαν.

* Δε νομίζω ότι μπορώ ν’ ασχοληθώ με το γράψιμο και τη σκηνοθεσία. Στο μέλλον δεν ξέρω, αλλά σ’ αυτήν τη φάση της ζωής μου όχι.

* Ο κινηματογράφος ήταν η πρώτη μου επαφή με την υποκριτική. Από σκηνές που μου έμεναν στο μυαλό και μετά με φίλους τις αναπαραγάγαμε. Θα θελα πολύ στο μέλλον να μου δοθεί η ευκαιρία να συμμετάσχω σ’ ένα κινηματογραφικό προτζεκτ. 

 

* Όσον αφορά στην τηλεόραση έχω συμμετάσχει σε τρεις σειρές σε μικρούς ρόλους αλλά θέλω να αναφερθώ στους Άσφαιρους. Μια εξαιρετική δουλειά που τα παιδιά που την έφτιαξαν και οι υπόλοιποι έβαλαν όλη την αγάπη τους και την ενέργεια τους και δεν είχε την απήχηση που θα άξιζε. Ήταν μια εξαιρετική ιδέα, που δυστυχώς όπως και άλλες τέτοιου είδους δουλειές δεν τις αγκάλιασε ο κόσμος.

* Δεν θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποια συνεργασία μεμονωμένα. Όλες μου έδωσαν κάτι και τους ευχαριστώ όλους για τις ευκαιρίες που μου έδωσαν.

* Η Αθήνα είναι η πόλη που ζω τα τελευταία δέκα χρόνια. Λατρεύω το κέντρο και ιδιαίτερα το Παγκράτι που μένω.

* Δεν αλλάζω με τίποτα τις αυγουστιάτικες νύχτες, όπου το κέντρο είναι άδειο και μπορείς να δεις την πραγματική μαγεία της Αθήνας.

* Το Αll4fun σιγά-σιγά αποκτά τη θέση που του αρμόζει στον χώρο. Ξεκίνησε μικρό σε μέγεθος και πλέον είναι μεγάλο στις καρδιές μας! Κάνετε πολύ καλή δουλειά και επειδή το αγαπάτε συνεχίστε έτσι. Απόλυτο must πλέον τα βραβεία Αll4fun, αλλά και τα πάρτυ του!!

 

Αναλυτικές λεπτομέρειες για το “Curing Room” ακολουθούν στο σχετικό link: http://www.all4fun.gr/fun/theater/13994-2016-11-15-17-13-13.html

Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 7/12/2016