Μια από τις προσφορές της υποκριτικής είναι ότι σου δίνει την ευκαιρία να ζεις τις ζωές των άλλων. Και να βιώνεις συμπεριφορές που μπορεί να μην έχουν κανένα κοινό με σένα ή και το αντίθετο.
Η Νεφέλη Παπαδερού έφτιαχνε από μικρή έναν δικό της κόσμο και χανόταν σ’ αυτόν. Όταν χόρευε παντού, τραγουδούσε στα ζώα και κυρίες δημιουργούσε ιστορίες με τα αδέρφια της. Και όταν οι δύο καθηγήτριες στο γυμνάσιο την έστειλαν στη θεατρική κατασκήνωση των Σπετσών για να παρακολουθήσει ένα σεμινάριο είχε αποφασίσει ότι θα γινόταν ηθοποιός.
Η φετινή σεζόν τη βρήκε αρχικά ως βοηθό σκηνοθέτη στο Μαυροπούλι του David Harrower στο θέατρο Σημείο. «Ένα πράγμα θα πώ, μου λείπουν όλοι! Ο Γρηγόρης Καραντινάκης είναι ένας εξαιρετικός σκηνοθέτης, με μέθοδο, στόχο, χιούμορ και ευαισθησία. Η Βιργινία Ταμπαροπούλου και ο Αλέξανδρος Μυλωνάς είναι δύο υπέροχοι ηθοποιοί. Το αποτέλεσμα ήταν μια συγκινητική και ατμοσφαιρική παράσταση που είμαι σίγουρη πως θα πάει και του χρόνου. Ήταν τόσο διαφορετική εμπειρία. Κέρδος, μόνο κέρδος είναι. Προσωπικά μου άρεσε και το έργο πολύ, είναι ένα πολύ δυνατό έργο. Πολλή αγάπη νιώθω για όλη αυτή την ομάδα. Τους αγαπώ πολύ!», παραδέχεται στο All4fun. Και μέσα στο πέρασμα της σεζόν η Νεφέλη επιλέχθηκε για τη σειρά του ANT1 Daddy Cool σε σκηνοθεσία Νίκου Ζαπατίνα, όπου υποδύεται την Αγγέλα, νυν σύζυγο του πρωταγωνιστή Μάξιμου – τον οποίο υποδύεται ο Θανάσης Τσαλταμπάσης -.
«Όλα μέτρησαν για αυτόν τον ρόλο. Η τύχη, το σύμπαν, το τάιμινγκ και η χημεία με τον Θανάση. Είμαι πολύ χαρούμενη με τη συνεργασία μας. Για μένα αυτή η σειρά είναι μεγάλη εμπειρία. Μαθαίνω τόσα πράγματα, είναι ένας άλλος κόσμος, πολύ ωραίος. Υπάρχουν τόσοι τεχνικοί όροι που τους μαθαίνεις στην πράξη, οι ρυθμοί της τηλεόρασης είναι τόσο γρήγοροι και διαφορετικοί που μόνο κέρδος είναι για έναν ηθοποιό. Μακάρι όλοι οι ηθοποιοί να είχαν την ευκαιρία να δοκιμαστούν σε όλα τα είδη, θέατρο, κινηματογράφο, τηλεόραση και να δούλευαν τα υποκριτικά τους μέσα, ώστε να μπορούσαν να ανταποκριθούν εξίσου καλά και στα τρία είδη. Εμένα μου αρέσουν πολύ και τα τρία, είναι τόσες οι διαφορές και τόσες οι ομοιότητες μεταξύ τους!
* Tο πρώτο μου φλερτ με την υποκριτική ήταν στην παιδική ηλικία. Όταν ήμουν παιδί έφτιαχνα έναν δικό μου κόσμο και χανόμουν σ’ αυτόν. 
Μιλούσα μόνη μου, τραγουδούσα στα ζώα, χόρευα παντού, συμμετείχα πάντα στα θεατρικά μαθητικά δρώμενα από μικρή ηλικία. Θυμάμαι να δημιουργούμε ιστορίες με τα αδέρφια μου και να στήνουμε μικρές παραστάσεις σε φίλους και συγγενείς.
Μιλούσα μόνη μου, τραγουδούσα στα ζώα, χόρευα παντού, συμμετείχα πάντα στα θεατρικά μαθητικά δρώμενα από μικρή ηλικία. Θυμάμαι να δημιουργούμε ιστορίες με τα αδέρφια μου και να στήνουμε μικρές παραστάσεις σε φίλους και συγγενείς.* Θυμάμαι επίσης στην Γ’ Δημοτικού σε μια σχολική εκδήλωση, να μ’ έχουν ντύσει τσολιά και να μου έχουν αναθέσει να απαγγείλω ένα μικρό κείμενο κι εγώ να φέρνω από το σπίτι παξιμάδια και ελιές για να τα τρώω την ώρα της απαγγελίας, για να είναι πιο αληθινή η σκηνική μου δράση. Τέτοιες αναμνήσεις έχω πολλές, όπως επίσης και αναμνήσεις από παραστάσεις. Δεν είχα χάσει παράσταση της Ξένιας Καλογεροπούλου και τα καλοκαίρια πηγαίναμε πάντα στις παραστάσεις του Σπύρου Ευαγγελάτου στην Επίδαυρο, καθώς ήταν ο αγαπημένος σκηνοθέτης του πατέρα μου.
* Η απόφαση μου όμως να ασχοληθώ σοβαρά με την υποκριτική και να σπουδάσω σε μια δραματική σχολή ήταν στην ηλικία των 14. Δεν άλλαξα γνώμη ποτέ κι ας τέλειωσα και μια άλλη σχολή, για χάρη του πατέρα μου. Σημαντική ώθηση για να ασχοληθώ επαγγελματικά με αυτό ήταν και οι καθηγήτριές μου Χαρά Τσουκαλά- Άννυ Νικολαΐδου στο Λύκειο Βουλιαγμένης, όπου συντόνιζαν την θεατρική ομάδα. Μετά το τέλος της σχολικής χρονιάς με έστειλαν στις Σπέτσες, στην 1η θεατρική κατασκήνωση, για να παρακολουθήσω σεμινάριο με τον Γιώργο Μπινιάρη και τον Κώστα Φιλίππογλου. Νομίζω πως από κει και πέρα όλα είχαν πάρει τον δρόμο τους…
* Θεωρώ πως είναι μεγάλη ευτυχία να μπορείς να ζεις ζωές άλλων ανθρώπων. Όχι ότι είναι κακό να ζεις μία ζωή και να είσαι αυτός ο μοναδικός άνθρωπος για πάντα, αλλά δεν είναι φανταστικό να ζήσεις άλλες 100 ζωές μέσα στη ζωή σου; Αυτό στο προσφέρει η υποκριτική. Σου προσφέρει έναν κόσμο όπου μπορείς μέσα από τους ρόλους να ερωτευτείς, να πεθάνεις, να γίνεις μάνα, σύντροφος, να κάνεις κακό, καλό, να έρθεις κοντά σε ανθρώπινες συμπεριφορές που δεν έχουν κανένα κοινό με’ σένα και το αντίθετο. Επίσης, η υποκριτική είναι και ένα μέσο έκφρασης, μια ανάγκη που δύσκολα εξηγείται.
* Ένας ηθοποιός αντιμετωπίζει την κρίση με υπομονή. Πάντα στο επάγγελμά μας υπήρχαν δυσκολίες. Είναι ελάχιστες οι ευκαιρίες εργασίας και οικονομικά είναι πολύ δύσκολα. Ένας ηθοποιός δεν αμείβεται καλά, πολλές φορές δεν αμείβεται και καθόλου. Επειδή το πιο δύσκολο κομμάτι είναι του βιοπορισμού, οι περισσότεροι ηθοποιοί κάνουν πολλές διαφορετικές δουλειές για να μπορούν να κάνουν και αυτό που έχουν επιλέξει. Εμένα αυτό που με στενοχωρεί περισσότερο είναι πως .jpg)
πολλοί ταλαντούχοι ηθοποιοί και πολλά νέα παιδιά, που δεν έχουν επαγγελματικές ευκαιρίες ή την οικονομική δυνατότητα, το αφήνουν, τα παρατάνε, δεν αντέχουν τη συνεχή απόρριψη. Όμως κατανοώ πως όλοι μας επιζητούμε μια ποιότητα ζωής. Γι’ αυτό πιστεύω πως χρειάζεται υπομονή και πίστη και τύχη και αγάπη και να βρίσκεις και άλλους τρόπους επιβίωσης, για να μη σε τραβήξουν από τον στόχο σου.
πολλοί ταλαντούχοι ηθοποιοί και πολλά νέα παιδιά, που δεν έχουν επαγγελματικές ευκαιρίες ή την οικονομική δυνατότητα, το αφήνουν, τα παρατάνε, δεν αντέχουν τη συνεχή απόρριψη. Όμως κατανοώ πως όλοι μας επιζητούμε μια ποιότητα ζωής. Γι’ αυτό πιστεύω πως χρειάζεται υπομονή και πίστη και τύχη και αγάπη και να βρίσκεις και άλλους τρόπους επιβίωσης, για να μη σε τραβήξουν από τον στόχο σου.* Η Τέχνη μπορεί να κάνει πολλά πράγματα στις ψυχές των ανθρώπων. Ωραίο θα ήταν η Τέχνη -γιατί μιλάμε για όλες της τις μορφές-, να μπορούσε να δημιουργήσει ερωτήματα στους ανθρώπους, γιατί απαντήσεις δεν είμαι σίγουρη πως μπορεί να προσφέρει, ίσως λίγο να τους αφυπνίσει, να τους συγκινήσει, έστω να τους ψυχαγωγήσει για να ξεχαστούν, χρειάζεται κι αυτό, να τους μαλακώσει, να έρθουν πιο κοντά, οι άνθρωποι είναι θυμωμένοι, βρίσκονται σε μια διαρκή ένταση γιατί η ζωή είναι πολύ δύσκολη.
* Το πως προέκυψε η σειρά Daddy Cool είναι μια αγαπημένη ερώτηση, γιατί είμαι πολύ χαρούμενη που μου δόθηκε η ευκαιρία να είμαι στη συγκεκριμένη σειρά. Στη δική μου περίπτωση νομίζω πως μέτρησαν όλα, τύχη, σύμπαν, το σωστό timing, ότι τα πήγα καλά στο δοκιμαστικό, η χημεία που είχαμε με τον Θανάση Τσαλταμπάση, ότι ήμουν ο εαυτός μου, ότι ταίριαζα με το ρόλο και με αυτό που σκεφτόταν ο σκηνοθέτης ο Νίκος Ζαπατίνας για τον ρόλο και άλλα πολλά! Η συμμετοχή μου προέκυψε από το casting που έκανε η εταιρεία παραγωγής του Αnt1. Με κάλεσαν να περάσω casting για έναν συγκεκριμένο ρόλο, για τον οποίο δεν γνώριζα πολλές πληροφορίες. Αργότερα έμαθα ότι με είχε προτείνει η Τίνα Καμπίτση, η σεναριογράφος της σειράς και την ευχαριστώ γιατί εκείνη μου έδωσε την ευκαιρία να παρευρεθώ στο casting. Εκεί γνώρισα τον Νίκο Ζαπατίνα, τον Θανάση Τσαλταμπάση και ανθρώπους της παραγωγής. * Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα εκεί ένιωσα μια παράξενη οικειότητα, χημεία θα το έλεγα και με βοήθησαν πολύ στο να αισθανθώ άνετα και 
να δώσω έτσι τον καλύτερό μου εαυτό. Πέρασε περίπου ένας μήνας και δέχθηκα τηλεφώνημα από την παραγωγή, όπου μου ανακοίνωσαν ότι είχαν επιλέξει εμένα. Όταν αρχίσαμε τις πρόβες συνειδητοποίησα τη βαρύτητα του ρόλου μου και είμαι ευγνώμων πραγματικά στον Νίκο Ζαπατίνα για την πίστη του σε μένα και στον Θανάση Τσαλταμπάση που είναι ανοιχτός και με βοηθάει με τις συμβουλές του. Η σειρά μας Daddy Cool είναι πρωτότυπη, αγαπησιάρικη, ρομαντική, με ανατροπές και ευφάνταστο σενάριο και σκηνοθεσία. Η σκηνοθεσία γίνεται με κινηματογραφικούς όρους και το αποτέλεσμα είναι πολύ όμορφο, κάθε επεισόδιο είναι σαν μικρή ταινία. Οι συντελεστές και όλοι οι άνθρωποι της παραγωγής και του συνεργείου είναι πάρα πολύ καλοί επαγγελματίες και πολύ καλοί συνεργάτες. Θεωρώ τύχη που συνεργάζομαι εκτός από τον Θανάση Τσαλταμπάση και με τον Βασίλη Χαλακατεβάκη, Λευτέρη Ελευθερίου, Ιωάννα Πηλιχού, Βασιλική Τρουφάκου, Λευτέρη Βασιλάκη, Χάρη Μάρκου, Νάταλι Σουίφτ, και φυσικά με την Μπέττυ Μαγγίρα, Ορέστη Τζιόβα και Νίκο Πουρσανίδη.
να δώσω έτσι τον καλύτερό μου εαυτό. Πέρασε περίπου ένας μήνας και δέχθηκα τηλεφώνημα από την παραγωγή, όπου μου ανακοίνωσαν ότι είχαν επιλέξει εμένα. Όταν αρχίσαμε τις πρόβες συνειδητοποίησα τη βαρύτητα του ρόλου μου και είμαι ευγνώμων πραγματικά στον Νίκο Ζαπατίνα για την πίστη του σε μένα και στον Θανάση Τσαλταμπάση που είναι ανοιχτός και με βοηθάει με τις συμβουλές του. Η σειρά μας Daddy Cool είναι πρωτότυπη, αγαπησιάρικη, ρομαντική, με ανατροπές και ευφάνταστο σενάριο και σκηνοθεσία. Η σκηνοθεσία γίνεται με κινηματογραφικούς όρους και το αποτέλεσμα είναι πολύ όμορφο, κάθε επεισόδιο είναι σαν μικρή ταινία. Οι συντελεστές και όλοι οι άνθρωποι της παραγωγής και του συνεργείου είναι πάρα πολύ καλοί επαγγελματίες και πολύ καλοί συνεργάτες. Θεωρώ τύχη που συνεργάζομαι εκτός από τον Θανάση Τσαλταμπάση και με τον Βασίλη Χαλακατεβάκη, Λευτέρη Ελευθερίου, Ιωάννα Πηλιχού, Βασιλική Τρουφάκου, Λευτέρη Βασιλάκη, Χάρη Μάρκου, Νάταλι Σουίφτ, και φυσικά με την Μπέττυ Μαγγίρα, Ορέστη Τζιόβα και Νίκο Πουρσανίδη. * Είμαι πολύ χαρούμενη με τη συνεργασία μας. Για μένα αυτή η σειρά είναι μεγάλη εμπειρία. Μαθαίνω τόσα πράγματα, είναι ένας άλλος κόσμος, πολύ ωραίος. Υπάρχουν τόσοι τεχνικοί όροι που τους μαθαίνεις στην πράξη, οι ρυθμοί της τηλεόρασης είναι τόσο γρήγοροι και διαφορετικοί που μόνο κέρδος είναι για έναν ηθοποιό. Μακάρι όλοι οι ηθοποιοί να είχαν την ευκαιρία να δοκιμαστούν σε όλα τα είδη, θέατρο, κινηματογράφο, τηλεόραση και να δούλευαν τα υποκριτικά τους μέσα, ώστε να μπορούσαν να ανταποκριθούν εξίσου καλά και στα τρία είδη. Εμένα μου αρέσουν πολύ και τα τρία, είναι τόσες οι διαφορές και τόσες οι ομοιότητες μεταξύ τους!
* Η Αγγέλα είναι η νυν σύζυγος του Μάξιμου (Θανάση Τσαλταμπάση), η οποία τον παρατάει μετά την γέννηση της κόρης τους και εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Όταν επιστρέφει του αποκαλύπτει τον πραγματικό λόγο της φυγής της, και έρχεται αντιμέτωπη με το χάος που έχει προκαλέσει. Αντιμετωπίζει την ψυχρότητα του Μάξιμου, ο οποίος αδυνατεί να πιστέψει την αληθινή της ταυτότητά και από κει και πέρα αρχίζουν τα ευτράπελα! Η Αγγέλα είναι ένας πολύπλευρος χαρακτήρας. Στην προσωπική της ζωή και κυρίως στη σχέση της με τον Μάξιμο είναι ευαίσθητη, χαμογελαστή, τρυφερή και γλυκιά. Στην επαγγελματική της ζωή είναι δυναμική, ψύχραιμη και σκληρή και όταν οι γύρω της της επιτίθενται αντιδρά το ίδιο ειρωνικά με αυτούς, δεν χαρίζεται σε κανέναν. Είναι μια μυστική πράκτορας, που πέφτει στην παγίδα του έρωτά της για τον Μάξιμο και του φανερώνει την διπλή ζωή της κινδυνεύοντας να τα χάσει όλα. Και τα χάνει και διεκδικεί και τα κάνει όλα λάθος και εκεί αρχίζουν τα μπερδέματα. Θέλει να είναι μάνα, ερωμένη, σύζυγος, πράκτορας, αλλά όταν η σχέση αρχίζει με ψέματα, δεν ξέρεις ποτέ τι κατάληξη θα έχει.
* Κοινά με την Αγγέλα έχω και δεν έχω! Είμαι χαμογελαστή, γλυκιά, ευαίσθητη και τρυφερή με τις 
σχέσεις μου, τους φίλους μου, τους ανθρώπους γύρω μου, είμαι και δυναμική όταν έχω να αντιμετωπίσω δύσκολες καταστάσεις. Σίγουρα όμως δεν θα μπορούσα ποτέ να κάνω αυτό το επάγγελμα, δεν θα μπορούσα ποτέ να είμαι κατάσκοπος. Δεν θα μπορούσα να ζώ διπλή ζωή, να λέω ψέματα, να είμαι ψύχραιμη και σκληρή και φυσικά δεν θα είχα τη δύναμη νομίζω να παρατήσω – υποθετικά μιλώντας πάντα – το παιδί μου.
σχέσεις μου, τους φίλους μου, τους ανθρώπους γύρω μου, είμαι και δυναμική όταν έχω να αντιμετωπίσω δύσκολες καταστάσεις. Σίγουρα όμως δεν θα μπορούσα ποτέ να κάνω αυτό το επάγγελμα, δεν θα μπορούσα ποτέ να είμαι κατάσκοπος. Δεν θα μπορούσα να ζώ διπλή ζωή, να λέω ψέματα, να είμαι ψύχραιμη και σκληρή και φυσικά δεν θα είχα τη δύναμη νομίζω να παρατήσω – υποθετικά μιλώντας πάντα – το παιδί μου.* Η σειρά έχει απήχηση και αυτό είναι κάτι που μας χαροποιεί. Είναι μια δουλειά με πολλή αγάπη και μεράκι και όταν μας σταματάνε στο δρόμο να μας πουν για τη σειρά σίγουρα νιώθουμε ικανοποίηση. Ένα σχόλιο που μου έχουν πει αρκετές φορές είναι ότι φαίνομαι από κοντά μικρή και ότι στη σειρά φαίνομαι πολύ μεγαλύτερη. Αυτό είναι μια συνολική επιτυχία, από όλη την ομάδα των συνεργατών του ενδυματολογικού, μακιγιάζ, μαλλιών, όπως και όλου του συνεργείου. Είναι πολύ ωραίο ο ρόλος να διαφέρει από την ζωή, κι εγώ χαίρομαι που αυτό έχει αντίκρισμα στον κόσμο.
* Τη χρονιά που πέρασε πριν ξεκινήσουμε τα γυρίσματα συμμετείχα στην παράσταση του Μιχάλη Ρέππα-Θανάση Παπαθανασίου Πριν το Χάραμα. Ήταν μια πολύ όμορφη συνεργασία με πολύ χορό και τραγούδι. Τις χορογραφίες τις είχε επιμεληθεί η Άννα Αθανασιάδη.
* Παράλληλα βρέθηκα στο πλάι του Γρηγόρη Καραντινάκη ως βοηθός σκηνοθέτη, στην παράσταση Μαυροπούλι του David Harrower, στο θέατρο Σημείο. Ένα πράγμα θα πώ, μου λείπουν όλοι! Ο Γρηγόρης Καραντινάκης είναι ένας εξαιρετικός σκηνοθέτης, με μέθοδο, στόχο, χιούμορ και ευαισθησία. Η Βιργινία Ταμπαροπούλου και ο Αλέξανδρος Μυλωνάς είναι δύο υπέροχοι ηθοποιοί. Το αποτέλεσμα ήταν μια συγκινητική και ατμοσφαιρική παράσταση που είμαι σίγουρη πως θα πάει και του χρόνου. Ήταν τόσο διαφορετική εμπειρία. Όταν είσαι ηθοποιός και σου δίνεται η ευκαιρία να βρεθείς από την άλλη πλευρά ως βοηθός σκηνοθέτη, μαθαίνεις τόσα πράγματα, αντιλαμβάνεσαι την διαδικασία από μιαν άλλη οπτική, αρχίζεις να σκέφτεσαι αλλιώς. Κέρδος, μόνο κέρδος είναι. Προσωπικά μου άρεσε και το έργο πολύ, είναι ένα πολύ δυνατό έργο. Πολλή αγάπη νιώθω για όλη αυτή την ομάδα. Τους αγαπώ πολύ! Για του χρόνου δεν μπορώ να αποκαλύψω τίποτε ακόμα. Βρίσκομαι σε συζητήσεις πολύ δημιουργικές.
* Τα χρόνια της σχολής ήταν απαιτητικά, πολύωρα και με αμέτρητες αναμνήσεις. Όποιος έχει αποφοιτήσει από τη δραματική σχολή Βεάκη ξέρει πολύ 
καλά για τι πρόγραμμα μιλάω. Ήταν τόσο αθώα και ρομαντικά τα χρόνια της σχολής, που όλες οι δυσκολίες, η σκληρή δημιουργική δουλειά, η πίεση και οι απνίες εκείνης της περιόδου, φαντάζουν μακριά. Ωραία χρόνια, γιατί σπουδάζεις αυτό που αγαπάς. Η δραματική σχολή είναι σίγουρα μια σχολή που κάποιος πηγαίνει επειδή την έχει επιλέξει. Φίλους έκανα πολλούς από την δραματική, τους βλέπω συχνά και με πολλούς απ’αυτούς έχω συνεργαστεί επαγγελματικά.
καλά για τι πρόγραμμα μιλάω. Ήταν τόσο αθώα και ρομαντικά τα χρόνια της σχολής, που όλες οι δυσκολίες, η σκληρή δημιουργική δουλειά, η πίεση και οι απνίες εκείνης της περιόδου, φαντάζουν μακριά. Ωραία χρόνια, γιατί σπουδάζεις αυτό που αγαπάς. Η δραματική σχολή είναι σίγουρα μια σχολή που κάποιος πηγαίνει επειδή την έχει επιλέξει. Φίλους έκανα πολλούς από την δραματική, τους βλέπω συχνά και με πολλούς απ’αυτούς έχω συνεργαστεί επαγγελματικά. * Η σκηνοθεσία δεν μ’ ενδιαφέρει. Έχω δουλέψει ως βοηθός σκηνοθέτη δύο φορές. Η μία με τον Γρηγόρη Καραντινάκη στο Μαυροπούλι και η άλλη με τη Θέμιδα Μαρσέλλου στο μιούζικαλ Η Μελωδία της Ευτυχίας. Ήταν δύο πολύ μοναδικές εμπειρίες, έμαθα πολλά, αλλά δεν μου έχει γεννηθεί η ανάγκη να σκηνοθετήσω κάτι δικό μου. Εάν θα έκανα κάτι διαφορετικό σε αυτούς τους τομείς θα ήταν σίγουρα να δουλέψω από την πλευρά του casting, σε αυτό νομίζω θα ήμουν καλή.
* Με το χορό έχω πολύ καλή σχέση, χορεύω αρκετά καλά, έχω κάνει μαθήματα, έχω χορέψει σε παραστάσεις, λατρεύω τον χορό και όταν μου δίνεται η ευκαιρία να συνδυάσω χορό και πρόζα, είναι το καλύτερό μου! Με το τραγούδι έχουμε μια συμπαθητική σχέση. Τραγουδάω σωστά, έχω μουσικές γνώσεις, πήγαινα σε μουσικό σχολείο, έπαιζα πιάνο, αλλά θα ήθελα να είχα μια πιο ιδιαίτερη φωνή, πιο τραγουδιστική! Με το γράψιμο δεν έχω ιδιαίτερη σχέση, χρειάζεται δεξιότητα και ταλέντο το γράψιμο. Σπάνια γράφω στιχάκια, ποιηματάκια, σκέψεις, αλλά αυτά δεν πιάνονται!
* Βλέπω πολύ κινηματογράφο. Λατρεύω τον κινηματογράφο. Θα ήθελα σαν τρελή να παίξω στον κινηματογράφο. Να εκπαιδευτώ κι εκεί. Θα ήθελα να παίξω σε μια μεγάλου μήκους ταινία. Έχω παίξει σε μικρού μήκους μόνο. Είναι υπέροχος ο κινηματογράφος. Νομίζω πως δεν υπάρχει ηθοποιός που να μην θέλει να κάνει κινηματογράφο.
* Είχα την τύχη να δουλέψω με πολύ αγαπημένους μου ανθρώπους. Μερικές συνεργασίες που ξεχωρίζω είναι με την Έλλη Παπακωνσταντίνου, την Θέμιδα Μαρσέλλου, τον Γρηγόρη Καραντινάκη, την Άννα Παναγιωτοπούλου, τον Adrian Frieling και φυσικά δεν μπορώ να μην συμπεριλάβω σε αυτούς την φετινή μου συνεργασία με τον Νίκο Ζαπατίνα και την Τίνα Καμπίτση.
* Ονειρεύομαι ρόλους, συνεργασίες, αγαπημένα έργα και θαυμάζω πολλούς σκηνοθέτες, αλλά είναι κρίμα να φανερώσω έστω κι έναν, γιατί δεν θα μπορώ μετά να 
ονειρεύομαι. Σίγουρα θέλω να συναντηθώ με συνεργάτες αξιόλογους, που να μας συνδέουν κοινά οράματα και ευαισθησίες.
ονειρεύομαι. Σίγουρα θέλω να συναντηθώ με συνεργάτες αξιόλογους, που να μας συνδέουν κοινά οράματα και ευαισθησίες.* Η Αθήνα είναι η πόλη μου. Γνωρίζω κάθε στενάκι της, κάθε δρόμο, πεζοδρόμιο, στοά, κατάστημα, πλατεία, θυμάμαι πως ήταν παλιά και λυπάμαι λίγο. Είναι μια παρατημένη πόλη, με πολλή ζωή γύρω της. Έχει όμορφες και άσχημες γωνιές. Έχει αναμνήσεις, παντού.
* Θα ήθελα να είχε περισσότερο πράσινο, δέντρα, πάρκα, να ξαναλειτουργούσε η Σταδίου που την έχουν αφήσει στη μοίρα της. Παλιά ήταν τόσο όμορφος δρόμος με καταστήματα, με χρώματα. Αυτό με θλίβει, το μαύρο χρώμα που έχει πέσει στους δρόμους. Είναι αγαπημένη μου πόλη η Αθήνα.
* Τα πάντα μου αρέσουν στο All4fun!! Ενημερώνομαι καθημερινά, μ’ αρέσουν οι συνεντεύξεις, τα αφιερώματα, διάφορα άρθρα που ανεβάζετε. Ότι χτίζεται με αγάπη βρίσκει την ανταπόκριση του κόσμου. Γι’ αυτό μ’ αρέσει το All4fun, γιατί είναι γνήσιο. Συν το ότι έχετε αδυναμία και στους ηθοποιούς, αυτό που το βάζεις!!!!
& Τα επεισόδια της σειράς μπορείτε να τα βλέπετε στο σχετικό link http://http://www.antenna.gr/webtv/categories?cid=5002
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 29/5/2016