* Η υποκριτική υπήρχε πάντα στο μυαλό μου από μικρό παιδί. Και όταν ήρθαν οι κατάλληλες συνθήκες έγινε πράξη. Στη δική μου περίπτωση αυτό έγινε στα 25 μου, μόλις είχα επιστρέψει από την Αγγλία όπου έκανα το μεταπτυχιακό μου. Ηταν το 2021 την εποχή που σιγά σιγά αφήναμε πίσω μας την τρέλα της πανδημίας. Τότε κατάλαβα ότι είχε έρθει η ώρα, το αισθανόμουν. Έτσι μπήκα στη δραματική και σχεδόν αμέσως έκανα τα πρώτα μου βήματα στην τηλεόραση και στο θέατρο.
* Για μένα υποκριτική σημαίνει η επικοινωνία ενός χαρακτήρα και κατ’ επέκταση ενός έργου στο κοινό. Το μέσο μπορεί να είναι η σκηνή, η οθόνη, το ραδιόφωνο, οτιδήποτε, αλλά η ουσία παραμένει η ίδια.
* Ηθοποιός και κοινό να συμπορευτούν στο μοναδικό ταξίδι του κάθε έργου, να συνειδητοποιήσουν τα νοήματα του, να συγκινηθούν, να κλάψουν, να γελάσουν και στο τέλος ας ακουμπήσει ο καθένας την ψυχή του εκεί που αισθάνεται οικεία, εκεί που ταυτίζεται και ας γίνει η ζωή του από εκείνη τη στιγμή λίγο πιο ανάλαφρη.
* Πρόσφατα έφτιαξαν τον πρώτο ηθοποιό τεχνητής νοημοσύνης. Πίστευα πως το τελευταίο πράγμα που μπορεί ν’ αντικατασταθεί από την τεχνολογία είναι η τέχνη, αλλά μάλλον ουδείς αναντικατάστατος. Σίγουρα η τέχνη όπως και όλα τα επαγγέλματα θα αναμετρηθούν με εχθρούς που ούτε καν μπορούμε να φανταστούμε και αυτό θα συμβεί στον αιώνα που διανύουμε. Όλα όμως ξεκινούν και τελειώνουν στον άνθρωπο. Είναι στο χέρι μας το τί θα συμβεί.
* Στην Ελλάδα υπάρχει μια σημαντική μερίδα ανθρώπων που αντιμετωπίζει τους καλλιτέχνες ως χομπίστες. Αυτό είναι αξιοθρήνητο. Νομίζω όμως πως σιγά σιγά όλο και λιγοστεύουν αυτά τα μυαλά. Με στεναχωρεί το ότι μας είναι πολύ εύκολη η κριτική. Κριτικάρουμε τους πάντες εκτός από τον εαυτό μας με πολύ μεγάλη ευκολία και κατηγοριοποιούμε τους καλλιτέχνες. Δεν ξέρω γιατί, μάλλον έτσι θρέφουμε το κόμπλεξ ανωτερότητας μας, με το να βάζουμε ταμπέλες και να δημιουργούμε καλλιτέχνες δύο ταχυτήτων.
* Αισιόδοξο με κρατάει η φύση και μερικοί άνθρωποι που η πνευματικότητα τους φωτίζει τα σκοτάδια μας.
* Νομίζω πως πρέπει να διεκδικούμε περισσότερα και από τους συναδέλφους μας στο χώρο αυτόν και από την πολιτεία. Η τέχνη είναι ένα όπλο απέναντι στο σκοτάδι και ως τέτοιο πρέπει να την αντιμετωπίζουμε. Είναι δύσκολο να συμβεί γιατί δε βλέπουμε όλοι την τέχνη με το ίδιο μάτ,ι ούτε δουλεύουμε στον χώρο της τέχνης για τον ίδιο λόγο. Και είναι λογικό αυτό, αλλιώς θα ήμασταν όλοι ίδιοι. Πρέπει όμως να συμφωνήσουμε σε κάποιες βασικές αξίες και κεκτημένα που πρέπει να υπάρχουν και που αν δεν προσπαθήσουμε σκληρά δε θα εδραιωθούν.
* Η πολιτεία θα πρέπει πάντα να είναι στο πλευρό της τέχνης και στην Ελλάδα συνήθως οι τέχνες δεν είναι στη βασική ατζέντα των κυβερνώντων. Το ζήσαμε στο πετσί μας αυτό με το Διάταγμα 85 με την υποβάθμιση των πτυχίων των καλλιτεχνών. Συνήθως η εξουσία φοβάται και ζηλεύει την τέχνη. Πρέπει όμως να έρθει κάποια στιγμή η μέρα που αυτές οι δύο οντότητες θα συμπορευτούν και θ΄ αγωνιστούν ως σύμμαχοι και όχι ως πολέμιοι.
* Για μένα η τέχνη υπάρχει επειδή έχουμε την ανάγκη ν’ ανακαλύψουμε την ψυχή μας και τον κόσμο γύρω μας. Θέλουμε πριν κλείσουμε τα μάτια μας να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα για όλα αυτά που βλέπουμε γύρω μας και η τέχνη μπορεί να μας δείξει αυτόν το δρόμο.
* Η παράσταση μας είναι “Η Πριγκίπισσα των Αγίων Σαράντα”, μια νέα κωμωδία του Χάρη Ρώμα και σε σκηνοθεσία του ίδιου, που θα ανέβει στο θέατρο Coronet από τις 5 Δεκεμβρίου. Είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι σ’ αυτόν τον θίασο, ετοιμάζουμε κάτι πολύ ωραίο και πιστεύω πως το κοινό θα γελάσει και θα συγκινηθεί. Οι πρόβες έγιναν η αγαπημένη στιγμή της μέρας μου γιατί με όλους αυτούς τους συναδέλφους έχουμε ήδη δεθεί αρκετά και χαιρόμαστε πολύ αυτήν τη δουλειά. Είναι όλοι οι συντελεστές υπέροχοι με πολλή ενέργεια και ενθουσιασμό.
* Η ενέργεια είναι το πιο σημαντικό σ’ έναν θίασο γιατί πλάθει το κλίμα συνεργασίας. Ο Χάρης φέρνει πάντα μαζί του την καλύτερη ενέργεια και έτσι δε θα μπορούσαμε και εμείς με τη σειρά μας να μην την πολλαπλασιάσουμε. Κάτι ακόμα πολύ σημαντικό είναι πως αλληλοβοηθιόμαστε σε ό,τι χρειαστεί και είμαστε εκεί για να καλύψουμε ο ένας τον άλλον σε ό,τι και αν τύχει.
* Είμαστε πραγματικά μια ομάδα και είμαι περήφανος για αυτό. Οι θεατές μας θα γελάσουν πολύ, είναι μια φρέσκια κωμωδία με ανεπιτήδευτο χιούμορ, η οποία όμως κρύβει κάποια κοινωνικά νοήματα υπέρ της ανεξαρτησίας της γυναίκας και κατά του ρατσισμού και των ταξικών διακρίσεων. Οι κωμωδίες του Χάρη Ρώμα πάντα έχουν και κοινωνικό υπόβαθρο.
* Ο ρόλος μου είναι ο γιός της οικογένειας ο οποίος σπουδάζει κλασική μουσική στη Βιέννη και επιστρέφει στην Αθήνα, προκαλώντας αναταραχές στο σπίτι. Είναι 28 χρονών, δεν έχει καταφέρει να πάρει ακόμα πτυχίο και έχει έναν ιδιαίτερο ψυχισμό που τον έχει κάνει να είναι κολλημένος στην παιδική του ηλικία.
* Δεν έχω κοινά στοιχεία με το ρόλο μου εκτός από το ότι έχω πάει και εγώ στη Βιέννη, όχι για να σπουδάσω αλλά ως τουρίστας.
* Η τηλεόραση είναι ένα ιδιαίτερο μέσο με πολύ μεγάλη ευθύνη. Εισβάλλεις στο σπίτι του άλλου με το έτσι θέλω, έχεις ευθύνη για το περιεχόμενο και για το αποτύπωμα που αφήνεις. Σε εμένα η τηλεόραση έτυχε γρήγορα και κάπως ξαφνικά. Μ’ έπιασε απροετοίμαστο και με βούτηξε κατευθείαν στα βαθιά. Παρόλα αυτά προσπάθησα να έχω στο μυαλό μου συνέχεια αυτήν την ευθύνη. Αυτή η δουλειά χρειάζεται όλη την ενέργεια σου. Σε θέλει εκεί, πρέπει να είσαι ταγμένος. Αν δεν είσαι, η δουλειά θα γίνει πρόχειρα και βιαστικά.
* Νομίζω πως το πιο ωραίο συναίσθημα που σου αφήνει η τηλεόραση είναι πως αυτό που κάνεις εκείνη τη στιγμή ξέρεις πως θα μείνει για πάντα και θα υπάρχει κάπου. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προσέχεις πάρα πολύ το αποτέλεσμα. Στο μέλλον θα ήθελα να κάνω μη στερεοτυπικούς ρόλους στην τηλεόραση και να έχω την τύχη να συμμετέχω σε τολμηρά σενάρια.
* Βέβαια συχνά φλερτάρει με τα στερεότυπα και θα ήταν ενδιαφέρον αν μπορούσε να απελευθερωθεί περισσότερο από αυτό και να γίνει πιο τολμηρή. Θεωρώ πως θα γίνει, τα τελευταία χρόνια η τηλεόραση στην Ελλάδα είναι σε καλό δρόμο. Αυτή τη στιγμή δεν έχω κλείσει κάτι καινούργιο τηλεοπτικά.
* Ο κινηματογράφος στη ζωή μου υπήρξε το πρώτο ερέθισμα για να γίνω ηθοποιός. Μεγαλώνοντας στην επαρχία όπου το θέατρο είναι σχεδόν ανύπαρκτο, ο κινηματογράφος ήταν μια καλλιτεχνική διέξοδος στα παιδικά μου χρόνια. Ήταν η σύνδεση μου με αυτά που ένιωθα να με επηρεάζουν. Στο πατρικό μου είχαμε πολλές ταινίες σε dvd, είτε τα αγοράζαμε είτε τα βρίσκαμε από ένθετα εφημερίδων και κάπως έτσι μου μπήκε το μικρόβιο. Έχω παίξει σε δύο ταινίες, η μια δεν έχει βγει ακόμα κι η άλλη είναι η αμερικανική ταινία “My Father’s Murder in Greece”, Ήταν για την αμερικάνικη πλατφόρμα Lifetime TV, αλλά υπάρχει διαθέσιμη και στο Amazon Prime και στο Apple TV.
* Είναι ένα θρίλερ με Crime στοιχεία και μυστήριο, σε σκηνοθεσία του Colin Theys και είναι μέχρι στιγμής η πιο σημαντική μου δουλειά στην υποκριτική.
* Είναι ο πιο σύνθετος ρόλος που έχω κάνει, δούλεψα πολύ και έμαθα πολλά απ’ αυτήν τη συνεργασία. Το να παίξω σε μια διεθνή ταινία ήταν ένα όνειρο που δεν πίστευα ποτέ ότι θα συμβεί και όμως συνέβη. Θέλω να ασχοληθώ με πολλά είδη κινηματογράφου και στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό αν μου δοθεί ξανά η ευκαιρία.
* Πάντα μου άρεσε να γράφω. Έχω την ανάγκη να λέω και να γράφω ιστορίες. Αντλώ έμπνευση από πολλά πράγματα, κυρίως από τη φύση και από την ανθρώπινη ιστορία. Εκτός από την αρθρογραφία και τη μετάφραση, γράφω και μυθοπλασία, κομμάτι στο οποίο είμαι ακόμα σε πρώιμο στάδιο και σκοπεύω ν’ ασχοληθώ εκτενώς στο μέλλον.
* Με τη σκηνοθεσία δεν έχω καμία σχέση αυτή τη στιγμή. Ίσως να μ’ ενδιαφέρει μελλοντικά και να συμβεί. Στην Ελλάδα την έχουμε λίγο εύκολη τη σκηνοθεσία, σκηνοθετούμε χωρίς να το έχουμε σπουδάσει και χωρίς να έχουμε τις απαραίτητες γνώσεις και καλλιτεχνικό όραμα. Στο εξωτερικό δε συμβαίνει τόσο εύκολα αυτό. Η καρέκλα του σκηνοθέτη δεν είναι απλή υπόθεση και όσοι κάθονται σ’ αυτήν πρέπει να είναι σίγουροι πως έχουν κάτι σημαντικό να πουν.
* Ούτε με το τραγούδι έχω κάποια ιδιαίτερη σχέση. Ακούω μουσική όπως όλος ο κόσμος, περισσότερο ακούω κλασικό ροκ, τζαζ αλλά και έντεχνο ελληνικό. Στη δραματική, όπως όλοι οι ηθοποιοί, διδάχτηκα τραγούδι και μουσική, όλες οι τέχνες ούτως η άλλως είναι συγκοινωνούντα δοχεία.
* Με τον αθλητισμό είχα στενή σχέση από μικρό παιδί και συνεχίζω να έχω. Έχω δοκιμάσει πολλά αθλήματα και όλα μου άρεσαν. Προσπαθώ να κάνω πολλά και διαφορετικά αναλόγως τις περιόδους της ζωής μου, αλλά νομίζω πως αυτό που δεν αντικαθίσταται με τίποτα είναι το ποδόσφαιρο. Το οποίο είναι τέχνη όπως πίστευε ο Γιόχαν Κρόιφ.
* Όλοι όσοι έχουν τη χαρά να συμμετέχουν σ’ αυτό δεν είναι απλά αθλητές αλλά και καλλιτέχνες. Όταν ήμουν μικρός ο πατέρας μου έλεγε πάντα πως το ποδόσφαιρο είναι το πιο σημαντικό από τα ασήμαντα πράγματα της ζωής. Με αυτήν τη σκέψη πορεύομαι ακόμα.
* Αν εξαιρέσουμε κάτι παραδοσιακούς χορούς που είχα κάνει μικρός, δεν είχα καμία αξιοσημείωτη σχέση με το χορό μέχρι που μπήκα στη δραματική σχολή της Αθηναϊκής Σκηνής. Σ’ ένα έτος – σταθμό! Εκεί είχα δασκάλα χορού και κινησιολογίας την Χριστίνα Βασιλοπούλου, έναν άνθρωπο που μπορεί να κάνει θαύματα στην κυριολεξία. Μου έμαθε πάρα πολλά πράγματα, μ’ έκανε ν΄αγαπήσω τον χορό και ν’ ανακαλύψω το σώμα μου και κινήσεις που ούτε εγώ είχα φανταστεί πως μπορούσα να κάνω. Της χρωστάω πολλά.
* Ηθοποιός είμαι επομένως έχω κάνει και εγώ 50 επαγγέλματα (γέλια). Μόλις τελείωσα την Αγγλική Φιλολογία στην Αθήνα έκανα μεταπτυχιακό στη δημοσιογραφία και στα Media στο πανεπιστήμιο του Newcastle. Δούλεψα κατά κύριο λόγο ως συντάκτης, μεταφραστής και αρθρογράφος τόσο στην Ελλάδα όταν επέστρεψα, όσο και στην Αγγλία. Το γράψιμο είναι μέρος του εαυτού μου, δε μπορώ να με φανταστώ χωρίς να γράφω. Τώρα έχω ξεκινήσει να γράφω και μυθοπλασία.
* Τα αγγλικά ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου από μικρό παιδί, μιας και οι γονείς μου έχουν Κέντρο Ξένων Γλωσσών. Ήταν πάντα ένα όνειρο το να ζήσω στην Αγγλία, τελικά τα κατάφερα, έζησα για λίγο και σπούδασα στο Newcastle, αλλά αυτή η περίοδος της ζωής μου κόπηκε ξαφνικά και άγαρμπα όταν έσκασε ο κορονοϊός και άλλαξε εντελώς τα σχέδια μου. Το όνειρο μετατράπηκε σε ανολοκλήρωτο έρωτα. Στην Αγγλία υπάρχει πολύ διαφορετική κουλτούρα από ότι εδώ. Κάθε φορά που επιστρέφω στην Αγγλία και ιδιαίτερα στο βορρά, νιώθω πως ένα κομμάτι μου θ’ ανήκει για πάντα εκεί! Στην πόλη των ανθρακωρύχων!
* Στην Ελλάδα έχουμε αξιόλογο θέατρο. Επομένως είναι πολλοί εκείνοι με τους οποίους θα ήθελα να συνεργαστώ στη σκηνή. Σίγουρα θα ήθελα κάποια στιγμή να κάνω Αρχαίο Δράμα και να καταπιαστώ με τους Αρχαίους Τραγικούς. Το θέατρο αυτό και τα έργα αυτά είναι διαχρονικά, έχουν αναμετρηθεί μαζί τους τόσες και τόσες γενιές, είναι μεγάλη τιμή και τύχη για όποιον τον φέρει ο δρόμος εκεί. Μου αρέσει επίσης και το σύγχρονο ρεπερτόριο. Σίγουρα θα ήθελα να κάνω Koltes κάποια στιγμή, Καζαντζάκη, Pinter και Tennessee Williams.
* Λατρεύω την πολλαπλή ταυτότητα της Αθήνας. Αυτή η πόλη πάσχει από διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας. Την αγαπώ την Αθήνα, είναι τόσο ζωντανή, γεμάτη διαφορετικότητα, πάθος και ενέργεια. Η τρέλα η δική μου έχει να κάνει περισσότερο με το παρελθόν της. Κάθε φορά που περπατάω σε παλιές αθηναϊκές γειτονιές και παρατηρώ παλιά κτίρια, όπως εγκαταλελειμμένα κτίρια, νεοκλασικά ή παλιά μαγαζιά, κοντοστέκομαι και αφουγκράζομαι το παρελθόν.
* Όλα αυτά που έχω δει και διαβάσει από βιβλία, εφημερίδες, ταινίες, φωτογραφίες και ταινίες τ’ αφήνω να εισχωρήσουν στο μυαλό μου μήπως καταφέρω και πάρω και εγώ μια γεύση από το παρελθόν της. Αυτό που δε μου αρέσει είναι πως δεν έχει τις υποδομές και το χώρο να στηρίξει όλους εμάς. Γιατί είμαστε πολλοί στην Αθήνα, πολλοί περισσότεροι από όσους μπορεί ν’ αντέξει η πόλη. Αυτό είναι βέβαια αποτέλεσμα των τελευταίων δεκαετιών του 20ου αιώνα.
* Η Αθήνα από μόνη της δε φταίει, εμείς φταίμε και τα λάθη που κάναμε στο παρελθόν. Πάντως νομίζω πως το μεγαλύτερο προσόν της πόλης αυτής είναι πως όσο και αν την γνωρίσουμε, εκείνη θα συνεχίσει να μας αποκαλύπτεται με διαφορετικούς τρόπους.
* Στο Αll4fun μου αρέσει η προσήλωση του στην τέχνη μας. Είναι μια συμπεριληπτική ιστοσελίδα, μια φωνή για όλους, για τους πολλούς. Είναι ανεξάρτητο, ανήκει σε όλους και δεν είναι κομματικά προσκείμενο. Είναι πολύ σημαντικό που δημιουργήθηκε πρόσφατα κι η στήλη για τους backstage stars, γιατί οι αφανείς ήρωες δεν είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης αλλά η μηχανή που σέρνει όλη την άμαξα. Στο All4fun επίσης μπορείς να διαβάσεις για πολλά και διαφορετικά θέματα, είναι ένα πολυφωνικό site με πολλές κατηγορίες. Εύχομαι να μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, να μας προσφέρει τέχνη και να διατηρήσει για πάντα αυτή τη φιλοσοφία της κοινότητας που έχει.
& Αναλυτικές πληροφορίες για την παράσταση “Η Πριγκίπισσα των Αγίων Σαράντα” ΕΔΩ
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 3/12/2025
