Η βαθιά σύνδεση του με την υποκριτική ήρθε από τότε που τον πήγαινε η γιαγιά του σε παιδικές παραστάσεις! Και όταν αργότερα στο δημοτικό ανακάλυψε πως τον γοήτευε πολύ να προκαλεί το γέλιο στους συμμαθητές του, είχε καταλάβει πως η πορεία του ήταν μάλλον προδιαγεγραμμένη.
Ο Παναγιώτης Γουρζουλίδης μετράει ήδη σημαντικές επιτυχίες στο ενεργητικό του στο θέατρο και μία εξ’ αυτών ήταν η συμμετοχή του την περασμένη σεζόν στη “Ληστεία της συμφοράς”, που πήγε εξαιρετικά καλά και θα συνεχιστεί και 2η σεζόν στο θέατρο Λαμπέτη.
Ως πρόσωπο της εβδομάδας μας μίλησε μεταξύ άλλων για τον ρόλο του (τον αστυνομικό Μεσφίγγη) στην παράσταση, που σκηνοθετεί ο Νικορέστης Χανιωτάκης, για την επιθυμία του να παίξει περισσότερο σε κινηματογράφο, τηλεόραση, αλλά και για το ότι μελλοντικά θέλει να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στη σκηνοθεσία, διότι τον συναρπάζει η ιδέα να μπορεί να διαμορφώνει τον τρόπο που ζωντανεύει μια ιστορία.
* Κατάλαβα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός γύρω στα επτά μου χρόνια, όταν μέσα στην τάξη ανακάλυψα πόσο με γοήτευε να εκφράζομαι και να προκαλώ το γέλιο στους συμμαθητές μου. Η σχέση μου με το θέατρο, ωστόσο, είχε ξεκινήσει νωρίτερα από την ηλικία των τριών, όταν η γιαγιά μου με πήγαινε σε παιδικές παραστάσεις. Εκεί άρχισα να μαγεύομαι από τον ιδιαίτερο κόσμο της σκηνής και να νιώθω μια βαθιά σύνδεση με την τέχνη της υποκριτικής. Από τότε ήξερα πως αυτός είναι ο δρόμος που θέλω να ακολουθήσω.
* Για μένα η υποκριτική είναι ο πιο φυσικός τρόπος να εκφράζομαι. Μέσα από τους ρόλους έχω τη δυνατότητα να μοιράζομαι συναισθήματα, να αγγίζω ανθρώπους και να επικοινωνώ σε ένα βαθύτερο επίπεδο. Είναι ένας χώρος όπου νιώθω ελεύθερος, ζωντανός και δημιουργικός, ένας τρόπος να ανακαλύπτω συνεχώς τον εαυτό μου αλλά και να έρχομαι πιο κοντά στους άλλους. Η υποκριτική δεν είναι απλώς η δουλειά μου, είναι η αλήθεια μου.
* Στην Ελλάδα του 2025 ένας καλλιτέχνης συνεχίζει να αντιμετωπίζει αρκετές δυσκολίες. Η υποστήριξη προς τον χώρο μας δεν ήταν και δεν είναι πάντοτε η επαρκής, οι συνθήκες δουλειάς συχνά είναι ασταθείς και η καλλιτεχνική δημιουργία πολλές φορές δεν έχει την αναγνώριση ή την ασφάλεια που θα έπρεπε. Αυτό είναι κάτι που με στενοχωρεί, γιατί βλέπω πολλούς ταλαντούχους ανθρώπους να παλεύουν απλώς για τα αυτονόητα.
* Ωστόσο, αυτό που με κρατάει αισιόδοξο είναι το ίδιο το κοινό και η δύναμη της τέχνης. Όταν βλέπω θεατές να συγκινούνται, να γελούν ή να φεύγουν σκεπτικοί μετά από μια παράσταση, συνειδητοποιώ πως η δουλειά μας έχει ουσία. Με γεμίζει ελπίδα το πάθος των νέων δημιουργών, η αλληλεγγύη ανάμεσα σε καλλιτέχνες και το γεγονός ότι, παρά τις δυσκολίες, συνεχίζουμε να δημιουργούμε. Αυτό μου δίνει τη βεβαιότητα ότι η τέχνη θα βρίσκει πάντα τον τρόπο ν’ αντέχει και να μας ενώνει ανεξαρτήτως τις συνθήκες που θα επικρατούν στην κοινωνία μας.
* Οι δύσκολες συνθήκες που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια στον χώρο του θεάτρου και γενικότερα στις τέχνες έχουν πολλές πλευρές. Σίγουρα μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει η πολιτεία, που δεν στηρίζει όσο θα έπρεπε τον πολιτισμό, ούτε δημιουργεί σταθερές δομές και προοπτικές για τους καλλιτέχνες. Από την άλλη, όμως, δεν μπορούμε να μην αναλογιστούμε και τις ευθύνες του ίδιου του χώρου.
* Οι καλλιτέχνες και ειδικά οι ηθοποιοί και οι συντελεστές, συχνά λειτουργούμε κατακερματισμένα, χωρίς την απαραίτητη ενότητα και συλλογική φωνή που θα μπορούσε να φέρει αλλαγές. Αυτό μας αφήνει πιο ευάλωτους. Παρόλα αυτά, η τέχνη έχει μια διαχρονική αξία που ξεπερνάει τις εκάστοτε συνθήκες. Για μένα, η τέχνη είναι τρόπος να κατανοούμε τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας. Είναι μνήμη, είναι αντίσταση, είναι μέσο επικοινωνίας και υπενθύμιση ότι ανήκουμε όλοι σε κάτι κοινό. Ακόμη και στις πιο δύσκολες εποχές, η τέχνη παραμένει δύναμη ελπίδας και σημείο αναφοράς για την κοινωνία. Αυτό είναι που με κάνει να συνεχίζω και να πιστεύω ότι, παρά τις αντιξοότητες, αξίζει να υπηρετείς αυτόν τον δρόμο.
* Η παράστασή μας, “Η ληστεία της συμφοράς” πήγε φανταστικά! Κάθε βράδυ ήταν μια πραγματική γιορτή γέλιου, και η σύνδεση με το κοινό ήταν απίστευτη. Όταν ακούς το γέλιο τους να γεμίζει την αίθουσα, καταλαβαίνεις ότι όλα όσα κάναμε αξίζουν. Θα πρότεινα σε κάποιον να έρθει γιατί είναι μια παράσταση που θα σε κάνει να γελάσεις αληθινά, να περάσεις καλά και ταυτόχρονα, να δεις με χιούμορ πτυχές της καθημερινότητάς μας. Κρατάω πάντα τα σχόλια που λένε ότι αναγνώρισαν κομμάτια του εαυτού τους ή ότι απλώς πέρασαν υπέροχα. Για μένα αυτό είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή.
* Ο ρόλος μου (του αστυνόμου Νέστωρ Μεσφίγγη) είναι κωμικός και είναι απίστευτα διασκεδαστικός. Τον προσέγγισα με μελέτη αλλά και με πολύ παιχνίδι με τους συναδέλφους μου και τον σκηνοθέτη μου Νικορέστη Χανιωτάκη, βάζοντας μέσα κομμάτια και από τον δικό μου χαρακτήρα. Κάποιες καταστάσεις είναι πολύ κοντά σε μένα, άλλες εντελώς διαφορετικές και εκεί είναι που η πρόκληση της όλης διαδικασίας έγινε πιο διασκεδαστική για μένα. Η συνεργασία με τους συναδέλφους ήταν φανταστική, γελάσαμε πολύ και η πρώτη χρονιά ήταν γεμάτη ενέργεια. Ανυπομονώ για τη νέα σεζόν, γιατί ξέρω ότι θα φέρει νέες προκλήσεις και ακόμα περισσότερες αστείες στιγμές πάνω στη σκηνή.
* Όλα αυτά τα χρόνια έχω αποκομίσει κυρίως εμπειρία και βαθύτερη κατανόηση του εαυτού μου και των ανθρώπων γύρω μου. Μέσα από κάθε παράσταση και κάθε ρόλο, ανακάλυψα κομμάτια του εαυτού μου που δεν ήξερα ότι υπήρχαν. Το θέατρο με δίδαξε πειθαρχία, υπομονή και ταυτόχρονα μου έμαθε να αφήνομαι στη στιγμή και να εμπιστεύομαι τη συνεργασία.
* Αυτό που ξεχωρίζω περισσότερο από τις συνεργασίες μου είναι η αληθινή χημεία με συναδέλφους άλλων γενεών πράγμα που πιστεύω ότι προκύπτει λόγω του κοινού στόχου και της κοινής αγάπης για το θέατρο και η αλληλοστήριξη ανάμεσα στους συναδέλφους. Όταν υπάρχει εμπιστοσύνη, γέλιο και κοινός στόχος, οι παραστάσεις αποκτούν έναν ιδιαίτερο, ζωντανό χαρακτήρα που δεν μπορεί να δημιουργηθεί αλλιώς.
* Η σχέση μου με τον κινηματογράφο ξεκίνησε με την ταινία Mediterraneo – The law of the sea, που ήταν μια πολύ σημαντική εμπειρία για μένα. Από τότε, το πάθος μου για τον χώρο αυτό έχει μεγαλώσει, γιατί με γοητεύει η δυνατότητα να εκφράζεσαι με λεπτομέρεια και να καταγράφεις στιγμές που μένουν για πάντα. Στο μέλλον θα ήθελα πολύ να ασχοληθώ περισσότερο με τον κινηματογράφο, να εξερευνήσω διαφορετικούς ρόλους και είδη και να δουλέψω με δημιουργούς που με εμπνέουν. Είναι για μένα μια πρόκληση να αναπτύξω ακόμα περισσότερο την υποκριτική μου και μέσω αυτής της τέχνης να προσεγγίσω νέους θεατές.
* Με την τηλεόραση η σχέση μου μέχρι τώρα έχει περιοριστεί σε συμμετοχές ως guest για λίγα επεισόδια σε διάφορες παραγωγές. Παρόλα αυτά, με έχει γοητεύσει πολύ ο τρόπος που η τηλεόραση μπορεί να φτάσει άμεσα σε τόσο πολλούς θεατές και να δημιουργήσει έντονη σύνδεση μαζί τους. Μετά από κάποια χρόνια εμπειρίας και τριβής στον χώρο στο μέλλον θα ήθελα πολύ να έχω έναν βασικό ρόλο σε μια τηλεοπτική παραγωγή, γιατί με ενδιαφέρει να εξελίξω την υποκριτική μου σε αυτό το μέσο, να δοκιμαστώ σε διαφορετικούς χαρακτήρες και να μοιραστώ ιστορίες με το κοινό.
* Η σκηνοθεσία μ’ ενδιαφέρει πολύ για το μέλλον εάν και εφόσον μου προκύψει μια δυνατή ανάγκη να το πράξω, διότι με γοητεύει η ιδέα να μπορώ να διαμορφώνω τον τρόπο που ζωντανεύει μια ιστορία και να συνεργάζομαι με όλους τους συντελεστές για ένα κοινό αποτέλεσμα. Παράλληλα, έχω συνειδητοποιήσει ότι η δουλειά του σκηνοθέτη δεν είναι εύκολη· χρειάζεται δεξιότητες και όραμα, και δεν έχουν όλοι την ικανότητα να τη φέρουν σε πέρας, ακόμα κι αν εμπλέκονται ενεργά ως ηθοποιοί στο θέατρο. Σχετικά με το γράψιμο, δεν έχω ιδιαίτερη ροπή προς αυτό και προτιμώ να επικεντρώνομαι στην υποκριτική, που είναι το πεδίο όπου νιώθω πιο δημιουργικός και άνετος.
* Η μουσική είναι κομμάτι της ζωής μου από τότε που ήμουν μικρός καθώς είχα την τύχη να έχω πατέρα μουσικό. Παίζω μουσική από μικρός, με τα ντραμς να έχουν κερδίσει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.
* Είναι το αγαπημένο μου όργανο, γιατί μου δίνει την ελευθερία να εκφράζομαι ρυθμικά και να νιώθω τον παλμό. Τραγουδάω κυρίως σε παραστάσεις και είναι κάτι που το απολαμβάνω αρκετά καθώς μου δίνει μια παραπάνω μορφή έκφρασης.
* Μου αρέσει πολύ ο χορός και έχω την τύχη να βρίσκομαι συχνά σε παραστάσεις που απαιτούν χορευτικές και σωματικές ικανότητες, κάτι που με γεμίζει αρκετά και είναι πάντα και μια πρόκληση. Είχα την τύχη να ασχοληθώ πολύ στη δραματική σχολή με το χορό και να έχω σημαντικούς δασκάλους χορού.
* Παλιότερα έκανα πρωταθλητισμό στο taekwondo (έφτασα 2 Dan), που μου έδωσε πειθαρχία και δύναμη.
* Τώρα πια δεν αθλούμαι συστηματικά είναι η αλήθεια και αυτό είναι κάτι που θέλω να το αλλάξω και να εντάξω ξανά τον αθλητισμό στην καθημερινότητά μου.
* Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι του θεάτρου με τους οποίους θα ήθελα να συνεργαστώ στο μέλλον, κυρίως καλλιτέχνες που θαυμάζω για τη δουλειά και την αλήθεια τους στη σκηνή.
* Δεν έχω κάποιον συγκεκριμένο ρόλο ή συγγραφέα στο μυαλό μου «οπωσδήποτε», περισσότερο μ’ ενδιαφέρει να βρίσκομαι σε παραστάσεις που έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν και να με εξελίσσουν καλλιτεχνικά.
* Στην Αθήνα μου αρέσει η «καλή» ενέργεια της πόλης, το ότι πάντα κάτι συμβαίνει και έχεις πολλές επιλογές σε θέατρο, μουσική και γενικά καλλιτεχνικά.
* Λατρεύω το Μετς οπου μεγάλωσα και γενικότερα το κέντρο. Κάτι που δε μου αρέσει είναι το μποτιλιάρισμα και οι καταστάσεις στρες που επικρατούν στην Αθήνα λόγω του γρήγορου ρυθμού ζωής.
* Αυτό που μου αρέσει πολύ στο All4fun είναι ότι πραγματικά στηρίζει τους νέους καλλιτέχνες δίνοντας τους βήμα και δεν κάνει διακρίσεις. Υπάρχει ενημέρωση για όλα σχεδόν τα θεατρικά δρώμενα, για όλες σχεδόν τις ακροάσεις από όποιο είδος κι αν είναι, όση εμπορικότητα κι αν έχουν και αυτό το βρίσκω φοβερό. Και τα βραβεία του φυσικά που έχουν γίνει πια ένας θεσμός γιορτής του θεάτρου, κάτι αληθινό και ουσιαστικό λόγω της ανοιχτής ψηφοφορίας των μελών – θεατών και όχι μια δήθεν βράβευση. Αυτό για μένα τα καθιστά ακόμα πιο σημαντικά.
& Αναλυτικές πληροφορίες για τη δεύτερη σεζόν της παράστασης “Η ληστεία της συμφοράς” ΕΔΩ
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 25/8/2025
