Το αγόρι του Αυγούστου
Με τα θολά μάτια
και μια σκέψη που βασανίζει
Το κοιτώ
Σαν ξένος φαίνεται στα μάτια μου
Που θέλω να γνωρίσω
Η παρέα του ένα γλυκό ποτό
που ζαλίζει -ελαφρά-
τόσο ώστε να χαμογελώ
και να συνεχίζω να μιλώ και να τον ακούω και να τον κοιτώ και να τον ακούω και να
προσπαθώ να καταλάβω ποια είναι η σκέψη που βασανίζει και θολώνει
τη ματιά
του
μα πριν ακόμα καταλάβω
νιώθω να με πλησιάζει
τον αγκαλιάζω -μήπως καταλάβω κάτι ακόμα-
λίγο πριν
το φιλί
του
ένα απαλό χάδι πάνω στα χείλη μου
που κύλισε σαν γλυκό ποτό στη γλώσσα μου
και ήθελα να το πιω όλο
όλο
ούτε γουλιά να μην αφήσω
μέχρι να καεί η ανάσα μου
και να μεθύσει
η ψυχή
μου
τίποτα δεν κατάλαβα
ξέρω όμως κάτι
μ’ αυτό το αγόρι
-το αγόρι του Αυγούστου-
θέλω να πιούμε
γουλιά – γουλιά
Ένα κορμί φιλιά
Βίκυ Μιχαλοπούλου