Το «Ποιος ήταν ο κύριος» είναι μια σκηνική σύνθεση από τρία μονόπρακτα του Ιάκωβου Καμπανέλλη εκ των οποίων ο ‘’Διάλογος’’ και ο ‘’Επικήδειος’’ παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Αθήνα. Μέσα από την παράσταση παρελαύνουν καθημερινοί άνθρωποι που βρίσκονται γύρω μας, τους αφουγκραζόμαστε και μας αφουγκράζονται. Η τρυφερή, ανθρώπινη ματιά, γεμάτη αγάπη για τα πλάσματα του, αναδύεται για μια άλλη φορά από την πένα του μεγάλου μας δραματουργού.
Ο Καμπανέλλης θέλει από μας να σκύψουμε μέσα μας, ν΄ ακούσουμε την ψυχή μας, αλλά ν΄ ακούσουμε και την φωνή των συνανθρώπων μας. Δεν ζούμε μόνο για τον εαυτό μας αλλά και για την κοινωνία που μας περιβάλλει, μας συντροφεύει και δίνει προοπτική στην ζωή μας.
Ο πρώτος μονόλογος αναφέρεται σ΄ ένα απλό ζευγάρι μικροαστών οι οποίοι μετά από χρόνια γάμου έχουν κουραστεί, βαρεθεί, αηδιάσει από την ρουτίνα της καθημερινότητας που τους συνθλίβει και τους αγανακτεί.
Ο έρωτας των αρχικών τους χρόνων δυστυχώς δεν έχει παραχωρήσει την θέση του στην αγάπη, που συνήθως τον διαδέχεται. Αυτό δείχνει ίσως έλλειψη βάθους στην σχέση τους ίσως όμως και μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δυστυχώς δεν ευνοεί την συνεννόηση ανάμεσα στους ανθρώπους, τον διάλογο και την επικοινωνία.
Οι υπερβολικές απαιτήσεις του πρώτου καιρού και η γρήγορη απομυθοποίηση προθέσεων και συναισθημάτων οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην πλήξη, στην κόπωση, στην φθορά και στον αφανισμό κάθε διάθεσης για ουσιαστική επικοινωνία.
Η Ευγενία Αποστόλου και ο Γιάννης Νικολάου είναι απολαυστικοί στους ρόλους του δυσλειτουργικού ζευγαριού. Είναι πολύ φυσικοί και χαλαροί στις ερμηνείες τους και πραγματικά μας έδωσαν μια πικρόχολη αλλά και ελαφρώς χιουμοριστική, στο τέλος του μονόπρακτου, νότα της ζωής του ζευγαριού.
Βλέπετε το χιούμορ αλλά και η αισιοδοξία δεν πρέπει ποτέ να λείπουν από την ζωή μας. Είναι το αλατοπίπερο που την διανθίζει και δίνει μια προοπτική αλλαγής, προς το καλύτερο, κάποιων πραγμάτων.
Στο δεύτερο μονόπρακτο η Βίβιαν Κοντομάρη δίνει μια πολύ χαριτωμένη αλλά και πειστική ερμηνεία στο ρόλο μιας μεσοαστής κυρίας, συγγραφέας γαρ, η οποία άρτι αφιχθείς από την κηδεία άλλου επιφανούς συγγραφέα, αρχίζει να σκέφτεται τη συγγραφή του δικού της επικηδείου…! Προφανώς είναι πολύ προνοητική, δεν θέλει να κουράσει κανέναν και σκέφτεται ότι γι΄ αυτό το έργο μάλλον αυτή πρέπει να έχει τον πρώτο λόγο..!
Παρακολουθούμε τον απίστευτο τηλεφωνικό διάλογο ανάμεσα σ΄ αυτήν και έναν φίλο της, συγγραφέα επίσης, τον οποίο προσπαθεί να πείσει ότι είναι άμεση ανάγκη να συνεργαστούν για να ετοιμάσουν τους… επικηδείους τους! Η όλη συγγραφική ιδέα δείχνει σ΄ όλο της το μεγαλείο την ανθρώπινη ματαιοδοξία, τη δίψα για κοινωνική επιβεβαίωση εν ζωή αλλά και…μετά θάνατον, την αγωνία για το σήμερα αλλά και το μετά.
Η Βίβιαν έχει ένα πολύ γοητευτικό στυλ στην ερμηνεία της που σίγουρα γοητεύει και σαγηνεύει!! Κόντεψε να μας πείσει και μας για τις καλές της προθέσεις περί συγγραφής των επικηδείων…!
Στο τρίτο μονόπρακτο παρακολουθούμε τρεις συγγενείς ενός νεκρού, την σύζυγο, την κόρη και τον αδελφό του, μπροστά στον μακαρίτη, να θρηνούν γοερά ώσπου ξαφνικά ένας άγνωστος διαταράσσει την ησυχία τους. Τους λέει ότι ήταν συνάδελφος του μακαρίτη και αρχίζει να τους εξιστορεί ιστορίες από την κοινή ζωή τους. Οι συγγενείς δεν τον ξέρουν πράγμα ωστόσο όχι ασυνήθιστο σε τέτοιες περιπτώσεις…
Το χαρακτηριστικό αυτού του μονόπρακτου είναι το λεπτό και γεμάτο ευαισθησία χιούμορ του Καμπανέλλη που ποτέ δεν ευτελίζεται σε γραφικές περιγραφές και καταστάσεις αλλά βέβαια και η ερμηνεία του Ιωσήφ Ιωσηφίδη.
Ο Ιωσήφ είναι ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του και ανυπομονώ να τον δω και στο Μάρτυς μου ο Θεός..! Έχει ένα ελαφρώς πομπώδες ύφος αλλά το παίξιμό του είναι επιβλητικό και εξόχως γοητευτικό! Έχει πολύ βάθος μέσα του και σίγουρα πολύ μεγάλη ερμηνευτική γκάμα…
Ανυπομονούμε να τον δούμε ξανά και ξανά, και στην κωμωδία και στο δράμα..! Η ερμηνεία του στην Ψυχολογία Συριανού Συζύγου ήταν μνημείο υποκριτικής..!
Η σκηνοθεσία της Κατερίνας Πολυχρονοπούλου απέδωσε σε μεγάλο βαθμό τα συναισθήματα και τις ψυχολογικές αποχρώσεις των ηρώων και ανέδειξε τις κοινωνικές παθογένειες που καταμαρτυρούν τα μονόπρακτα της παράστασης.
Θα ήθελα λίγο μεγαλύτερο το τρίτο μονόπρακτο, όμως η παράσταση ήταν πολύ καλά δομημένη και με σαφή και εύστοχα μηνύματα. Οι δε ηθοποιοί της ήταν χάρμα ιδέσθαι..!
* Αναλυτικές λεπτομέρειες για τις ώρες και τις ημέρες της παράστασης ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://all4fun.gr/fun/theater/9575-q-q-1-2-vault.html
* Του Θεόδωρου Προπατορίδη 17/11/2014