Ο Θεοδόσης Τανής μιλάει στο All4fun για την παράσταση «Raised in Captivity» στην οποία υπογράφει τη σκηνοθεσία.Το έργο του Nicky Silver ανεβαίνει για πρώτη φορά στην ελληνική σκηνή από την ομάδα Γκαράζ.
Ποιο θέμα πραγματεύεται το έργο που παρουσιάζετε στο θέατρο Μπέλλος;
Στο έργο μας, τον πρώτο και τελευταίο λόγο έχει η αγάπη. Η ανάγκη για αποδοχή. Η ανάγκη του ανθρώπου να αισθάνεται μέρος της κοινής ανθρώπινης εμπειρίας, εντός της οποίας όλα εξαγνίζονται και όλα μπορούν να συγχωρηθούν. Γεννιόμαστε έτοιμοι για το καλύτερο, έρχεται, όμως, σαν κύμα προς τα πάνω μας ο ανθρώπινος πολιτισμός, η εξέλιξη, η ανάπτυξη της τεχνολογίας, ο ρατσισμός, η ιατρικοποίηση των πάντων και τα πράγματα μπερδεύονται, το χάσμα ανάμεσα σε εμάς και στον εαυτό μας μεγαλώνει, οπότε μοιραία μεγαλώνει και η απόσταση μεταξύ των μελών οποιασδήποτε κοινότητας – του κόσμου, μιας χώρας, μιας πόλης, μιας οικογένειας. Βάζοντας, λοιπόν, στο μικροσκόπιο τις περιπτώσεις πέντε ανθρώπων και τις μεταξύ τους σχέσεις, το έργο μιλάει για όλα εκείνα που φαίνονται πολύ μικρά, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ μεγάλα.
Γιατί επιλέξατε αυτό το έργο;
Πρόκειται για ένα έργο που, ενώ εκκινεί από ένα συλλογικό τραύμα, αυτό της queer κοινότητας στην Αμερική της δεκαετίας του 1990, φτάνει στο σημείο να εξυψώσει το βίωμα αυτών των ανθρώπων σε εμπειρία αναγνωρίσιμη από όλους. Αγγίζει σκοτεινές ανθρώπινες περιοχές μεν, αλλά με πολύ φως, χιούμορ και ελπίδα. Πάνω απ’ όλα, όμως, ήταν η ιδανική ευκαιρία να δουλέψω με πέντε φίλους που αγαπώ και θαυμάζω πολύ.
Βλέπω ότι έχετε κρατήσει τον ξένο τίτλο. Τι θέλει να αποδώσει καλύτερα;
Θεωρήσαμε ότι θα αδικήσουμε τη δυναμική του έργου εάν χρησιμοποιούσαμε ελληνικό τίτλο: θα έπρεπε είτε να αποδοθεί σαν δράμα είτε σαν κωμωδία, τη στιγμή ακριβώς που η γοητεία του βρίσκεται στη διαρκή εναλλαγή μεταξύ αυτών των δύο.
Το θέατρο Μπέλλος είναι ανοιχτό πάντα στα νέα ρεύματα και στις νέες ομάδες και με επιτυχία την τελευταία τριετία. Αυτό κάνει το στοίχημα πιο δύσκολο ή πιο εύκολο για την ομάδα σας;.
Το θέατρο Μπέλλος είναι πράγματι ένα από τα θέατρα που έχουν μπει δυναμικά στο χάρτη της θεατρικής Αθήνας τα τελευταία χρόνια, χάρη στην εντυπωσιακή δουλειά των The Young Quill. Αισθανθήκαμε ότι, ο τρόπος της ομάδας μας να λειτουργεί σαν ένα σώμα, με ρυθμούς που επιτρέπουν τον πειραματισμό και την έρευνα κόντρα στην ανάγκη παραγωγής ενός αποτελέσματος, ταιριάζει πολύ με τον συγκεκριμένο χώρο. Γι’ αυτό το λόγο, αισθανόμαστε ότι είμαστε στο καταλληλότερο μέρος για να μοιραστούμε τον καρπό της προσπάθειάς μας.
Ποιο είναι το καλύτερο που έχετε αποκομίσει απ’ αυτή τη συνεργασία σας ως τώρα;
Η απόδειξη ότι, πολύ ωραίες θεατρικές στιγμές μπορούν να γεννηθούν σε περιβάλλον φροντίδας και υπομονής. Η πραγμάτωση της αίσθησης που είχαμε ότι, δεν χρειάζεται να γεμίσουμε ένα κάρο συμπλέγματα για να ανεβάσουμε μια παράσταση. Ναι, θα υπάρξουν στιγμές πίεσης και έντασης, αλλά ιεραρχία δεν σημαίνει ισοπέδωση της προσωπικότητας κανενός. Από αυτή την άποψη, το πείραμά μας έχει πετύχει ήδη.
Δείτε πληροφορίες για την παράσταση εδώ
Μαρία Κωνσταντακοπούλου, 11/4/25