Η Βίκυ Καλπάκα μιλάει στο All4fun για την παιδική παράσταση «Το δέντρο που αγαπούσε» στην οποία πρωταγωνιστεί, τον ρόλο και τη συνεργασία της με τους υπόλοιπους συντελεστές καθώς και για τις μελλοντικές της προσδοκίες.
Τι πραγματεύεται η παράσταση σας και τι πρόκειται να δούμε πάνω στη σκηνή;
Πρόκειται για την ιστορία δύο σημερινών κοριτσιών άγνωστων μεταξύ τους που μπαίνουν στο τρένο για να ταξιδέψουν. Το τρένο ξεκινά και τα κορίτσια πολύ γρήγορα γνωρίζονται και συνδέονται με εκείνο το μοναδικό τρόπο που έχουν τα παιδιά. Μέσα από το παιχνίδι. Στην πορεία ανακαλύπτουν μέσα στο βαγόνι κάποιες παρατημένες βαλίτσες και αποφασίζουν να τις ανοίξουν. Και τότε αρχίζει το πραγματικό ταξίδι! Με ότι βρίσκουν στο περιεχόμενο τους αλλά κυρίως στην ατέλειωτη φαντασία τους ,φτιάχνουν λεπτό προς λεπτό- στο εδώ και τώρα- μια ιστορία με πρωταγωνιστές ένα δέντρο και ένα αγόρι. Παίζουν θέατρο! Και φυσικά τα παιδιά-συνεπιβάτες είναι οι θεατές !
Γιατί θα πρότεινες σε κάποιον να δει το έργο σας;
Γιατί μιλάμε στα παιδιά άμεσα και ειλικρινά.
Γιατί έχει υπέροχη μουσική και κάθε τραγούδι είναι σαν μια ιστορία.
Γιατί θα γνωρίσει και θα ακούσει ζωντανά ένα πολύ όμορφο πνευστό , το φλάουτο με ράμφος.
Γιατί θα τον κάνει να ξανασκεφτεί τη σχέση του με τη φύση.
Γιατί θα μαγευτεί από τα υψηλής αισθητικής animation που προβάλλονται στα παράθυρα του τρένου.
Γιατί είναι ένα έργο που ξεφεύγει από τα γνωστά όρια του θεάτρου για παιδιά.
Γιατί είναι μια ιστορία όμορφη , συγκινητική και αστεία.
Γιατί το τρένο φεύγει στ αλήθεια!!!!
Μίλησε μας για τον ρόλο/ρόλους σου και για την αξία του κειμένου
Το έργο είναι εμπνευσμένο από το γνωστό αγαπημένο παραμύθι του Σελ Σιλβερστάιν “Το δέντρο που έδινε”. Η ιστορία μας πραγματεύεται την ανθρώπινη ύπαρξη και τη θέση της αγάπης στη ζωή μας. Το δέντρο που αγαπάει το αγόρι, δίνει ότι έχει για να το δει ευτυχισμένο. Όμως όσο το αγόρι μεγαλώνει, μεγαλώνουν μαζί και οι ανάγκες του, και ζητάει, συνέχεια ζητάει, δεν είναι ποτέ ήρεμο και ευχαριστημένο. Βλέπουμε λοιπόν, τη διαδρομή του παιδιού που συνεχώς μεγαλώνει ,γίνεται ενήλικας και στο τέλος γέρος και την λαχτάρα του να νιώσει ευτυχισμένος χρησιμοποιώντας συχνά λάθος μέσα, απομυζώντας από τη φύση, εν προκειμένω τη μηλιά, τα πάντα. Ώσπου στο τέλος αυτού του ταξιδιού, της ζωής, ανακαλύπτει ότι αυτό που έψαχνε το είχε δίπλα του και δεν ήταν άλλο από την αγάπη. Εγώ έχω το ρόλο του αγοριού , του ανθρώπου δηλαδή που είναι αιωνίως ανήσυχος και διαρκώς αναζητά δρόμους ευτυχίας. Πολύ γνώριμα και οικεία τα πράγματα δηλαδή… Κατά τη διάρκεια της παράστασης τα κορίτσια μεταμορφώνονται συνεχώς σε οτιδήποτε χρειάζεται ώστε να προχωρήσει η ιστορία τους. Ουσιαστικά βλέπουμε θέατρο μέσα στο θέατρο.
Το έργο γράφτηκε από εμένα και την Δάφνη Καφετζή και αποτελεί την πρώτη μας απόπειρα συγγραφής. Έχουμε εμπνευστεί όπως ανέφερα και παραπάνω από το γνωστό παραμύθι και έχουμε φτιάξει ένα άλλο δικό μας , που έχει πολύ χιούμορ, συγκίνηση και ειλικρίνεια. Είναι ένα έργο βαθιά υπαρξιακό δοσμένο μέσα από ένα παραμύθι. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι έχει έρθει η ώρα να μιλήσουμε με ειλικρίνεια στα παιδιά.
Μίλησε μας για το πώς βιώνεις τη συνεργασία σου με τους λοιπούς συντελεστές του έργου.
Η συγκυρία να συναντηθώ θεατρικά ξανά με την Δάφνη Καφετζή σε μια παράσταση πριν δύο χρόνια υπήρξε για μένα καθοριστική ς σημασίας. Πολύ γρήγορα- όπως ακριβώς τα κορίτσια της ιστορίας μας!- νιώσαμε και οι δύο ότι μας συνδέει κάτι ξεχωριστό και πιστέψαμε σε αυτή τη δυναμική. Σκηνικά αλλά και σε επίπεδο συνεννόησης δεν θα μπορούσα να νιώσω περισσότερο τυχερή! Και επειδή το αίσθημα είναι αμοιβαίο φτιάξαμε την ομάδα μας, την οποία την ονομάσαμε ΒίΔα, από τα αρχικά των ονομάτων μας αλλά και από το στρίψιμο της βίδας που συχνά συμβαίνει στα κεφάλια μας!
Οι υπόλοιποι συντελεστές είναι πραγματικά διαλεχτοί και η σχέση μου με αυτούς άψογη. Υπήρξαμε κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας και των προβών μια πολύ αγαπημένη παρέα.
Πόσο σημαντική θεωρείς για σένα αυτήν τη δουλειά και ποιες είναι οι προσδοκίες σου συνολικά;
Η δουλειά αυτή είναι εξαιρετικά σημαντική για μένα ,γιατί είναι η πρώτη της ομάδας μας. Μας αποκάλυψε τις δυσκολίες και τις ομορφιές του να φτιάχνεις μια δική σου δουλειά από το μηδέν. Συνδέομαι μαζί της απόλυτα συναισθηματικά και αποτελεί την αφετηρία για πολλές άλλες εξίσου όμορφες δουλειές με την ομάδα ΒίΔα.
Της Δώρας Μπαρουτάκη, 21/10/2019