Για τον Όθωνα Μεταξά, βέβαια, η επόμενη πρόκληση στην καριέρα του είναι να παίξει έναν κόντρα ρόλο από αυτόν που έχει αρχίσει να τον συνηθίζει ο κόσμος. Στο παρελθόν το έχει πράξει στην 10η εντολή και θα ήθελε να το κάνει ξανά, όπως εξομολογείται στο All4fun.
– Η Ζωή της άλλης παρουσιάζει πολύ μεγάλη επιτυχία αυτήν τη σεζόν. Ποιο είναι το μυστικό της;
Σε όλες τις σειρές της τηλεόρασης το σημαντικότερο είναι η κεντρική ιδέα του σεναρίου. Από εκεί και πέρα συνηγορούν φυσικά οι όλοι οι συντελεστές, όπως οι ηθοποιοί, ο σκηνοθέτης, οι παραγωγοί. Το βασικό, όμως, το κατά πόσο η κεντρική ιδέα είναι δυνατή. Στη δική μας σειρά πιστεύω πως είναι. Εμπεριέχεται ο πόλεμος μεταξύ καλού και κακού, ενώ ξυπνάει αρχέγονα στοιχεία στον χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Τον καλό, τον κακό, τον υποχθόνιο, τον σκληρό, τον ρομαντικό κλπ.
– Και νομίζω δεν έχει υπερβολικούς ρόλους για τα δεδομένα μιας καθημερινής σειράς.
Ναι, είναι κανονικοί. Δεν έχει πάρα πολύ ίντριγκα, ούτε πολλές ακραίες καταστάσεις. Έχει, βέβαια, κάποιες στιγμές και μια αφέλεια, που πρέπει να υπάρχει σ? ένα καθημερινό. Είναι αρκετά κανονικό, όμως.
– Πάμε στον δικό σου χαρακτήρα, τον Στέφανο. Υπάρχουν κοινά στοιχεία με σένα και αν ναι υπερτερούν;
Νομίζω πως ναι. Απλά δεν είμαι τόσο ακραία ρομαντικός. Στον τρόπο σκέψης, βέβαια, ίσως και να είμαι, αλλά όχι και στις εκδηλώσεις. Στο σημείο του γλυκανάλατου που συχνά γίνεται ο Στέφανος.
– Αν δεν είχες αυτόν τον ρόλο ποιος θα σου άρεσε;
Του Τζώρτζη και εκείνον της Ξένιας. Ελπίζω να μην παρεξηγηθώ (σ.σ. γέλια). Και ο ρόλος του Φάνη μου αρέσει.
– Ο χαρακτήρας του καλού παιδιού, πάντως, σε συνοδεύει περισσότερο στην καριέρα σου.
Αυτοί που δίνουν τους ρόλους ίσως διακρίνουν το προφανές. Από την άλλη, όμως, είναι πολύ πιο ενδιαφέρον μια γλυκιά φυσιογνωμία να παίζει τον κακό. Κατά την γνώμη μου έτσι δημιουργείται μια καλύτερη ισορροπία στο εικαστικό και δραματουργικό αποτέλεσμα.
– Εχεις παίξει τον κακό;
Μια φορά στη 10η εντολή. Το διασκέδασα.
– Ως χαρακτήρας που κλίνεις περισσότερο;
Θα έλεγα ότι οι συνισταμένες παραπέμπουν σ? αυτές του καλού παιδιού, αλλά έχω αρκετές αντιφάσεις, καθώς και άλλες πτυχές. Είναι λογικό, εξάλλου. Πώς θα προστάτευε τις ευαίσθητες;
– Ο Στέφανος συχνά αντιδρά, όταν κάτι δεν του αρέσει. Ισχύει και σε σένα το ίδιο;
Αντιδρώ καμιά φορά, έστω και ετερεχρονισμένα. Θα έλεγα πως αντιδρά περισσότερο το σώμα μου, παρά το μυαλό. Είναι μάλλον αντανακλαστικό, διότι χρειάζεται χρόνος για να το φέρεις στο συνειδητό. Όταν κάτι δε μου αρέσει, νιώθω σαν να με τσιμπάει κάτι. Και μετά το επεξεργάζομαι. Αναρωτιέμαι π.χ. γιατί είπε αυτό που είπε;
– Αυτή είναι η χρονιά μπορεί να θεωρηθεί η καλύτερη της καριέρας σου;
Δεν μπορώ να το ξέρω. Η σειρά πάει πολύ καλά και σε προσωπικό επίπεδο ο ρόλος μου έχει αγγίξει πολύ τον κόσμο. Και στο θέατρο, όμως, αυτό που έκανα φέτος είναι κάτι πολύ διαφορετικό και είμαι πολύ ευχαριστημένος. Αν. βέβαια, έρχονται ακόμα καλύτερες το θέλω και το ελπίζω.
– Είσαι πλέον και πιο γνωστός από ποτέ.
Είμαι 11 χρόνια στη δουλειά. Απλά έγινα γνωστότερος λόγω της σειράς, διότι με έμαθε και το ευρύ κοινό που δεν πάει στο θέατρο. Όλα αυτά τα χρόνια έκανα θέατρο. Και βόρειο Ελλάδος και Εθνικό και Φασουλή και Τέχνης. Εκανα και τηλεόραση. Απλά δεν γίνεσαι ευρέως γνωστός. Το γεγονός, βέβαια, ότι αποκτάς δημοσιότητα δεν είναι πάντα καλό. Ακόμη και στην προσωπική σου ζωή.
– Φοβάσαι αυτήν την προβολή;
Αν δεν ξέρεις να το διαχειρισθείς είναι πολύ επικίνδυνο. Μπορεί πρώτα εσύ να χάσεις τον στόχο σου αν δεν έχεις την ωριμότητα, ενώ υπάρχει και μια στερεότυπη αντιμετώπιση από αυτόν που σε πλησιάζει. Ο άλλος δεν έχει μια λευκή σελίδα απέναντι σου και υπάρχουν φορές που νιώθεις ένα εξεταστικό βλέμμα πάνω σου που μπορεί να σε καταπιέζει.
– Είναι το τίμημα της δημοσιότητας;
Σαφώς.
– Γενικά ακολουθείς τη μόδα της εποχής;
Όχι και τόσο. Μου αρέσει γενικά να επενδύω μακροπρόθεσμα και διαχρονικά. Αν καμιά φορά την ακολουθώ είναι για να σπάω τη συνήθεια και τη μονοτονία. Σ? αυτό το πλαίσιο. Και φυσικά αν δεν μου αρέσει όχι δεν την ακολουθώ. Αν δεν έχει την ποιότητα για να την υποστηρίξω δεν έχω λόγο να το κάνω.
– Είσαι παραδοσιακός δηλαδή;
Η συγκεκριμένη λέξη είναι παρωχημένη. Με την καλή έννοια του όρου, ναι.
– Πάμε και στο Θέατρο. Συμμετείχες στο Μοσκώβ Σελήμ μαζί με την Τζίνα Θλιβέρη, που είχε επίσης μεγάλη επιτυχία και τελειώνει αρχές Φεβρουαρίου.
Ηταν μια παράσταση που βασίστηκε σ? ένα διήγημα του Βιζυηνού, το Μοσκώβ Σελήμ. Την ανεβάσαμε στο Ωδείο Αθηνών και κράτησε περισσότερο απ? όσο είχαμε προγραμματίσει αρχικά. Πρόκειται για μια performance που είχε έντονη κίνηση και φόρμα. Ήταν και πρόζα και τραγούδι. Θα έλεγα πολλαπλών απαιτήσεων. Αφορούσε στον εμμονικό τρόπο που κυνηγούμε ορισμένα πράγματα τα οποία άπτονται στη ζωή μας. Όπως και η επιβεβαίωση που συχνά ψάχνουμε και το πώς μπορεί να σε οδηγήσει σε συμπεριφορά τσίρκου, σε ζωώδεις αντιδράσεις.
– Γενικά ζούμε σε μια ζούγκλα;
Είναι λίγο αυτό που τελικά βιώνουμε. Είναι δύσκολη η κατάσταση. Στην εποχή μας μοιάζει λίγο με επιβίωση, η οποία στη δική μου οπτική γωνία δε γίνεται με το ήθος που θα ήθελα να το διέπει. Αυτό που τουλάχιστον θα προσδοκούσα από την κοινωνία.
– Πώς αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός;
Από την 1η Λυκείου. Νομίζω κυρίως από τις ταινίες. Δεν είχα μεγάλη θεατρική παιδεία.
– Θα μπορούσες να γίνεις κάτι άλλο;
Νομίζω πως θα ήμουν αθλητής στίβου.
– Δεν είναι κάτι μοναχικό;
Στην ουσία και η δουλειά μας έτσι είναι. Στον στίβο αδυσώπητος αντίπαλος σου είναι ο χρόνος. Δεν μπορείς να τον κοροϊδέψεις ποτέ, αλλά και στο θέατρο υπάρχει αδυσώπητος αντίπαλος και αυτός είναι ο εαυτός σου. Πρέπει να τον ξεπερνάς αν θες να ονομάζεσαι ηθοποιός.
– Αισθάνεσαι πιο μοναχικός τώρα με τόση επιτυχία;
Α, αυτό θα στο πω σε έξι μήνες (σ.σ. γέλια). Ακόμα δεν ξέρω.
– Μιας και αναφέρεσαι στον στίβο, ασχολείσαι ως θεατής με τον αθλητισμό;
Όχι πια, καθόλου. Νιώθω προδομένος από την αθλητική ιδέα και ειδικά στο ποδόσφαιρο.
– Λόγω συμφερόντων;
Λόγω εμπορευματοποίησης. Σταμάτησα να βλέπω, όταν ο Ολυμπιακός επί Ιωαννίδη στο μπάσκετ έπαιζε με 5 ξένους. Μια επιχείρηση είναι οι ομάδες. Ετσι και εγώ σταμάτησα να ασχολούμαι μαζί τους.
– Ισχύει το ίδιο και σε αγώνες του τσάμπιονς λιγκ;
Και εκεί οι ομάδες είναι επιχειρήσεις. Τουλάχιστον, όμως, έχουν ποιότητα και όποτε μπορώ παρακολουθώ. Ακόμη και τώρα, πάντως, όταν βλέπω αγώνες που με ενδιαφέρουν πωρώνομαι και με πιάνουν ταχυπαλμίες!