Η Νίνα Παπαγεωργίου πρωταγωνιστεί στην παράσταση «ΔΟΥΛΕΙΑ», μια τολμηρή και επίκαιρη θεατρική πρόταση που εξερευνά τις συνθήκες εργασίας, την ταυτότητα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μέσα στον σύγχρονο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση, μιλήσαμε για τη σχέση της με τον ρόλο, τη συνεργασία της με τους υπόλοιπους συντελεστές καθώς και τις σκέψεις της γύρω από την έννοια της “δουλειάς” σήμερα.
Τι πραγματεύεται η παράσταση σας και τι πρόκειται να δούμε πάνω στη σκηνή;
Η ΔΟΥΛΕΙΑ εξερευνά το εργασιακό burn out, την ψυχική υγεία και το κατά πόσο έχει επηρεάσει τις ζωές μας η ψηφιακή τεχνολογία. Μιλάει για την ανάγκη του ανθρώπου να νιώθει σημαντικός μέσω αυτών που κάνει και θίγονται υπαρξιακά ζητήματα. Η παράσταση ξεκινά ως μία ψυχοθεραπευτική συνεδρία και εξελίσσεται σε ένα ψυχολογικό θρίλερ γεμάτο αγωνία, αλλά και χιούμορ. Η Τζέιν, υπάλληλος σε εταιρεία ψηφιακής τεχνολογίας, τίθεται σε διαθεσιμότητα, μετά από μία νευρική κρίση εν ώρα εργασίας, η οποία μαγνητοσκοπείται από τους συναδέλφους της και γίνεται viral στα social media. Έτσι, επισκέπτεται έναν ειδικό για να πιστοποιήσει αν είναι σε θέση να γυρίσει στη δουλειά της. Όμως, αυτή δε θα είναι μία τυπική συνεδρία.
2. Γιατί θα πρότεινες σε κάποιον να δει το έργο σας;
Η ΔΟΥΛΕΙΑ είναι ένα έργο εξαιρετικά επίκαιρο και μας αφορά όλους. Μιλάει χωρίς διδακτισμό, αλλά με ειλικρίνεια και ο καθένας μπορεί να αναγνωρίσει δικά του κομμάτια σε αυτό. Είναι φρέσκο, οξύ και βαθιά ανθρώπινο. Είναι από εκείνα τα έργα που ο θεατής φεύγει από το θέατρο και συνεχίζει να σκέφτεται και να αναρωτιέται.
3. Μίλησέ μας για τον ρόλο σου και την αξία του κειμένου
Η Τζέιν είναι ένας ρόλος πρόκληση, που ισορροπεί ανάμεσα στη λογική και το συναίσθημα, την ευαλωτότητα και την ανάγκη να έχει τον έλεγχο για τα πάντα. Κάθε φορά σε δοκιμάζει συναισθηματικά· δεν υπάρχει ασφάλεια, μόνο αλήθεια. Είναι ένας χαρακτήρας εύθραυστος, που παλεύει να κρατηθεί και να μην καταρρεύσει, όμως πάνω στη σκηνή ραγίζει. Λειτουργεί ως καθρέπτης δικός μου, αλλά νομίζω και για τον θεατή που θα την γνωρίσει.
Το κείμενο είναι πολυεπίπεδο, αλλά δοσμένο με καθημερινό, ανθρώπινο λόγο και καταφέρνει να μεταφέρει με πολύ οξυδερκή τρόπο θέματα όπως η ψυχική φθορά, η κοινωνική πίεση, η κατάχρηση της ψηφιακής τεχνολογίας. Είναι ένα έργο που δε σε αφήνει ούτε στιγμή να χαλαρώσεις.
4. Μίλησέ μας για το πώς βίωσες τη συνεργασία σου με τον σκηνοθέτη και τους υπόλοιπους συντελεστές της παράστασης;
Η συνεργασία μου με τον Μενέλαο Καραντζά, τον σκηνοθέτη της παράστασης, ήταν μια πολύ δημιουργική διαδικασία καθώς ο τρόπος που δουλεύει είναι οργανωμένος, με ακρίβεια και τόλμη, δίνοντας χώρο στον ηθοποιό να εξερευνήσει. Χαίρομαι που μου εμπιστεύτηκε αυτό τον ρόλο, είμαι τυχερή. Γενικά, η συνεργασία μου, τόσο με τον Μενέλαο όσο και με τον Γιώργο Γιαννακάκο ήταν ευλογία, πήρα πάρα πολλά εργαλεία που κρατάω σαν φυλακτό για τη δουλειά μου. Και οι δύο δημιούργησαν ένα ασφαλές περιβάλλον που μου επέτρεψε να δοκιμάσω, να αποτύχω και τελικά να βρω το δρόμο μου.
5. Πόσο σημαντική θεωρείς για σένα αυτήν τη δουλειά και ποιες είναι οι προσδοκίες σου συνολικά;
Αυτή η δουλειά για μένα είναι κάτι περισσότερο από μια θεατρική εμπειρία – είναι ένα μεγάλο βήμα, ένα σημείο καμπής. Είναι η πρώτη μεγάλη παραγωγή στην οποία συμμετέχω και τη ζω με όλη την ένταση και την αγωνία της «πρώτης φοράς».
Είμαι ευγνώμων που μου δόθηκε η ευκαιρία να δουλέψω πάνω σε ένα τόσο ουσιαστικό έργο και με ανθρώπους που αγαπούν πραγματικά αυτό που κάνουν. Ο Μενέλαος και ο Γιώργος με στήριξαν, με καθοδήγησαν και με ενέπνευσαν. Ευελπιστώ κάποια στιγμή οι δρόμοι μας να συναντηθούν ξανά.
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 13/11/2025
Πληροφορίες για την παράσταση ΕΔΩ