6.7 C
Athens
Σάββατο, 8 Φεβρουαρίου, 2025

Ενα ράλι διαφορετικό από τα άλλα…

Προηγούμενο άρθρο
Επόμενο άρθρο

Στα χρόνια της μεγάλης του λάμψης ήταν το γεγονός της χρονιάς στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ράλι. Ακόμη, όμως, και όταν είχε χάσει κάτι από την παλιά του αίγλη, το Ακρόπολις κέρδιζε σχεδόν πάντα το βραβείο του κορυφαίου αγώνα της χρονιάς στο WRC. Και όσοι έχουν ζήσει την ατμόσφαιρα ενός τέτοιου αγώνα καταλαβαίνουν απόλυτα τον λόγο!

Το Ακρόπολις ξεκίνησε στις 29 Μαϊου του 1951 από την ιδέα μιας ομάδας οδηγών και μετά από έναν χρόνο απουσίας επιστρέφει στο καλεντάρι του προγράμματος του παγκοσμίου πρωταθλήματος. Από τις 16 Ιουνίου έως τις 19Ιουνίου η καρδιά του WRC θα χτυπάει ξανά στους ελληνικούς χωμάτινους δρόμους. Ακριβώς 60 χρόνια δηλαδή μετά τη θέσπιση του!

Οι ειδικές διαδρομές του έχουν τις δικές του ιδιαιτερότητες και οι περισσότερες διατηρούν τα χαρακτηριστικά του ένδοξου παρελθόντος του. Τα λεγόμενα σπαστήρια, όπου τα αυτοκίνητα ταλαιπωρούνται παραμένουν, αναγκάζοντας τους οδηγούς να τα δίνουν όλα στον μέγιστο βαθμό και να προσπαθούν να επιβιώνουν μέσα σε αντίξοες συνθήκες. Αυτό κάνει ιδιαίτερο το Ακρόπολις. Οπως φυσικά και η όλη του ατμόσφαιρα!

Αγώνας μοναδικός, απαιτητικός και διαφορετικός από όλους τους υπόλοιπους του WRC. Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, πως κάποτε το χαρακτήριζαν «ευρωπαϊκό Σαφάρι». Αυτή η σκληράδα του, όμως, το διατηρεί ακόμη και τώρα πολύ ελκυστικό.

Σε σχέση με το παρελθόν, όμως, όπου αποτελούσε κοσμικό γεγονός υπάρχουν αλλαγές, που κάποιες απ΄ αυτές προκαλούν μελαγχολία στους πιο παλιούς, στους πιο μυημένους. Τη δεκαετία του 70 και του 80 περιοχές στην Κεντρική Ελλάδα κυρίως περίμεναν έναν ολόκληρο χρόνο για να το απολαύσουν από κοντά. Να ζήσουν την ατμόσφαιρα από τον θόρυβο των «θηρίων», όπως αποκαλούσαν τα αυτοκίνητα. Να λερωθούν με την σκόνη από το χώμα, να απολαύσουν τον θεαματικό τρόπο οδήγησης ορισμένων ηρώων τους, να τους σφίξουν το χέρι μετά το τέλος της ειδικής…

Σε μια πιο απομονωμένη εποχή, ελλείψει διαδικτύου και πλήθος πληροφοριών από τα ΜΜΕ για πολύ κόσμο της επαρχίας ήταν η ιδανική ευκαιρία για την επαφή με το κάτι το διαφορετικό. Και για τους θεατές του, όμως, ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Το άγχος πώς θα προλάβεις να είσαι από τη μία ειδική στην άλλη, τα πικ-νικ στις πλαγιές, τα ταβερνάκια που ανακάλυπτες στον δρόμο, οι διανυκτερεύσεις στα μικροξενοδοχεία!

Κάποτε ο αγώνας διέσχιζε όλη την Ελλάδα και κανείς δεν ήξερε τον νικητή, διότι ήταν πολλοί οι διεκδικητές. Τα πληρώματα περνούσαν δύο μερόνυχτα χωρίς στάση, με τους συνοδηγούς να δίνουν τις απαραίτητες ανάσες στους οδηγούς. Για τους παλιούς, μάλιστα, ο τωρινός αγώνας εδώ και 15-20 χρόνια είναι πολύ πιο μαλθακός, όμως όσο και αν αλλάζει το Ακρόπολις είναι πάντα κάτι το μοναδικό. Και όσοι το έχουν ζήσει – σε οποιαδήποτε μορφή του – το εξυμνούν.

Σημαντική, ωστόσο, είναι και η άποψη των ανθρώπων του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Μια από τις πιο χαρακτηριστικές είναι του σπουδαίου Ιαβέρη: «Το Ακρόπολις είναι μια μίνι Ολυμπιάδα, προβάλλεται η Ελλάδα σε δισεκατομμύρια τηλεθεατές και θα είναι ανόητο η πολιτεία να το σνομπάρει ή να συμμετέχει με τσιγκουνιά. Δείχνουμε ως λαός ότι μπορούμε να διοργανώνουμε ένα υψηλού τεχνολογικού επιπέδου αγώνα, ότι δεν είμαστε κάφροι. Και χρειαζόμαστε καλούς νέους Έλληνες οδηγούς, ο θεατής θέλει το ελληνικό στοιχείο. Τέλος, είναι ένα ράλι που πρέπει να μετακινείται στην Ελλάδα, γιατί όλοι έχουν δικαίωμα σε αυτό?»

Του Κυρ. Κουρουτσαβούρη

Πηγή: pamesports.gr

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Σχετικά Άρθρα

Τελευταία Άρθρα