Ο γνωστός σκηνοθέτης (κυρίως στον κινηματογραφικό χώρο) Χρήστος Δήμας προσφέρει online το βίντεο της παράστασης «Αθανασία» και έγραψε χαρακτηριστικά στο προφίλ του στο fb:
Μπαίνω και εγώ στον πειρασμό να μοιραστώ και να σας ψυχοπλακώσω με την πιο προσωπική μου θεατρική προσπάθεια.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ λοιπόν με την Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους… Τον Νίκο Βαρδάκα, τη Δήμητρα Λημνιού και την Έλενα Χαραλαμπούδη…
Κάτι σαν μονόλογος… Που το μπουρδούκλωσα και του έβαλα της Παναγίας τα μάτια με προβολές με σκιές με… με… με…
Το ‘γραψα, το σκηνοθέτησα, έφτιαξα τα βίντεο, έβαλα την κόρη μου να παίξει, συνεργάστηκα με τις φιλικές μου και θεατρικες οικογένειες Χαριτοπούλου, Αργυροηλιοπούλου, Σταυρίδου, Μανωλοπούλου και Αναστασίου, και έπεισα τον Θεμάκο μου τον Καραμουρατίδη να συμβάλει στα ντράγκα ντρούγκα.
Το αποτέλεσμα αυτό…
Το κείμενο ως γραπτό, δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό, όμως σίγουρα έχει φτάσει στο πιο κοντά σ’ αυτό που έχω εγώ για αλήθεια μου.
Η παράσταση μέσα στον χρόνο έχει διαμορφωθεί ποικιλοτρόπως. Από το ίδρυμα Κακογιάννη το 2012 στα Αισχύλεια το 2014, στο Θέατρο Κεφαλληνίας το 2017, στο Ιλίσια- Βολανάκης το 2018…
Πέρασε και δεν ακούμπησε στο πλατύ κοινό.
Όπως επίσης δεν πέρασε κανένας από τους κριτικούς θεάτρου πλην ενός – δυο (και ο ένας μάλιστα καν δεν έγραψε )… Μάλλον επειδή δεν χρεώνομαι αρκούντως κουλτουρέ για τα γούστα των θεατρικών κύκλων, ώστε να με πάρουν στα σοβαρά.
Όμως… Όμως…
Είχε γράψει ένα σημείωμα ο κ. Βατόπουλος από την Καθημερινή που έχω κρατήσει και με όλο το θάρρος το μοιράζομαι μαζί σας.
«Στην ατμοσφαιρική σκηνή του Ιλίσια-Βολανάκης, ο αέρας πυκνώνει. Παρακολουθώ την «Αθανασία», το θεατρικό έργο που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Χρήστος Δήμας. Προσέρχομαι με ελάχιστη γνώση για το τι θα εκτυλιχθεί στη σκηνή, αλλά λεπτό προς λεπτό αφήνομαι στην κλιμάκωση αυτού του –σχεδόν– μονολόγου που με μεγάλη ψυχική επένδυση ερμηνεύει η Αννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους. Είναι «σχεδόν» μονόλογος.
Η Έλενα Χαραλαμπούδη και ο Νίκος Βαρδάκας χτίζουν τον περίγυρο με ένα σκηνοθετικό εύρημα: μέσα από την παρενθετική σκιά, του βίντεο και της απουσίας-παρουσίας, ο θεατής μετέχει στο δράμα. Περισσότερο από μια σύγχρονη ιστορία με τα νήματα της ενηλικίωσης, της απώλειας και του διλήμματος για την αξία της ζωής, η «Αθανασία» είναι μια καταβύθιση στη φιλοσοφική βάση της υπόστασης, καθώς ο Χρήστος Δήμας «σοκάρει» τον θεατή, που ενώ παρακολουθεί μια γυναίκα της εποχής μας, εκτίθεται, θέλοντας και μη, στο μεδούλι των πραγμάτων.
Πέρα από το θεμελιώδες της «Αθανασίας», η παράσταση είναι αριστοτεχνική, συγκινητική και χτισμένη με τη ματιά ενός κινηματογραφιστή (εξαιρετικό και το σκηνικό της Ελένης Μανωλοπούλου). Η ποιητική προέκταση ενός ωμού ρεαλισμού κάνει την «Αθανασία» ένα έργο που δεν το προσπερνάς…»
Χωρίς την Άννα Μαρία, η Αθανασία δε θα υπήρχε… Χωρίς τη βοήθεια των συνεργατών μου δε θα μπορούσα να νοιώσω ασφαλής να βουτήξω στο σκοτάδι και το έρεβος. Χωρίς τον Ηλία Τανιμανίδη και την υπέροχη ομάδα της Pleiastv δε θα είχε προκύψει η κινηματογράφιση της παράστασης.
Αν λοιπόν σας προκύψει χρόνος, κουράγιο και διάθεση ιδού… κάτι από εμέ με πολλή Αγάπη ωρέ…
Μπορείτε να παρακολουθήσετε την παράσταση ΕΔΩ