Το θέμα της τρομοκρατίας, είναι αυτό που καταπιάνεται το “BU-21”, ένα σύγχρονο έργο γραμμένο μόλις πριν από μερικά χρόνια και είναι αυτό που ο σκηνοθέτης Θοδωρής Βουρνάς επέλεξε να παρουσιάσει στο θεατρικό κοινό της Αθήνας από τις 17 Ιανουαρίου στο Θέατρο 104.
Γράφτηκε από τον Stuart Slade, και πρωτοπαρουσιάστηκε στο Trafalgar Studios στο West End του Λονδίνου και μετά στην Ισπάνία, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία.
Μέσα σε πραγματικά θερμό κλίμα ο σκηνοθέτης, οι ηθοποιοί και οι λοιποί συντελεστές της παράστασης υποδέχτηκαν τους δημοσιογράφους για μια πρώτη παρουσίαση-γνωριμία-συζήτηση
Οι Χριστίνα Γαρμπή, Ευθύμης Γεωργόπουλος, Μανώλης Κλωνάρης, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Βαγγέλης Σαλευρής, Λία Τσάνα ερμήνευσαν εν είδη αναλογίου αποσπάσματα από το έργο, δίνοντας έτσι το στίγμα και την ατμόσφαιρά του και μίλησαν ο καθένας ξεχωριστά για τα πρόσωπα και τους χαρακτήρες που υποδύονται.
Πρόκειται ουσιαστικά για 6 μονολόγους, από 6 διαφορετικά πρόσωπα που ήρθαν σε επαφή και βίωσαν ο καθένας με τον τρόπο του την τρομοκρατία και τις συνέπειές της. Έξι μονόλογοι που περιπλέκονται και μπαίνει ο ένας μέσα στον άλλο. Κάποιος είναι άμεσο θύμα, κάποιος έχασε κάποιον δικό του, ένας άλλος βλέπει έναν άνθρωπο να πεθαίνει μπροστά του κλπ.
Είναι άνθρωποι που περιλαμβάνονται σε όλο το φάσμα της κοινωνίας, διαφορετικών ηλικιών, φυλών και εθνοτήτων, και οι οποίοι μετά από ένα φανταστικό τρομοκρατικό χτύπημα, με τρόπο άμεσο, ανθρώπινο και ανεπιτήδευτο περιγράφουν τη θέση στην οποία βρέθηκαν, τις αντιδράσεις τους και τις στάσεις τους
Η Κασσιανή Λεοντιάδου (φώτα-σκηνικά-κοστούμια) και η Ντέπυ Γοργογιάννη (κινησιολογία) μίλησαν για τη δυσκολία και τον τρόπο που ζωντανεύουν επί σκηνής μονολόγους, προσδίδοντας τους εικόνα, δράση και κίνηση.
Ο σκηνοθέτης Θοδωρής Βουρνάς αποτύπωσε με έμφαση πως στόχος του έργου είναι να καταδείξει πως η τρομοκρατία δεν είναι ένας αόρατος εχθρός και μας αφορά όλους αλλά και μέσα από την αισιόδοξη στάση των ηρώων απέναντι της να υπενθυμίσει πως η ζωή προχωρά και πρέπει να προχωρήσει..“Η τρομοκρατία, δεν είναι οι νεκροί και οι τραυματίες που αφήνει πίσω της, αλλά ο φόβος που προκαλεί” και αυτόν τον φόβο οι ήρωες του έργου τον αφήνουν πίσω τους και συνεχίζουν. Αυτό είναι και το τεράστιο μήνυμα του έργου.
Το βασικό ερώτημα της παράστασης είναι “Τι θα έκανα εγώ στη θέση τους” και σε αυτό θα κληθεί και το κοινό να προβληματιστεί και να δώσει τις δικές του απαντήσεις από τις 17 Ιανουαρίου στο Θέατρο 104.
γράφει ο Κώστας; Ζήσης