O Ντάριο Φο, σκηνοθέτης, ηθοποιός και λογοτέχνης βραβευμένος με Νόμπελ το 1997 έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών.
Τις τελευταίες δύο εβδομάδες είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο Σάκο του Μιλάνου λόγω σοβαρών πνευμονικών προβλημάτων.
Πρόκειται για έναν από τους πληρέστερους καλλιτέχνες της εποχής μας, αντισυμβατικό, με μοναδικό ταλέντο στον αυτοσχεδιασμό.
Γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου 1926 στο Λεγκιούνο-Σαντζιάνο, στην επαρχία του Βαρέζε, κοντά στην ανατολική πλευρά της Λάγκο Ματζιόρε.
Το 1940 μετακόμισε στο Μιλάνο για να σπουδάσει αρχιτεκτονική στη Brera Art Academy, αλλά ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος τού χάλασε τα σχέδια. Η οικογένειά του πήρε μέρος στον αντιφασιστικό αγώνα και λέγεται πως βοηθούσε τον πατέρα του να φυγαδεύει πρόσφυγες και στρατιώτες των Συμμάχων στην Ελβετία.
Κοντά στο τέλος του πολέμου, ο Φο στρατολογήθηκε στο στρατό της Δημοκρατίας του Σαλό, αλλά δραπέτευσε και κατάφερε να κρυφτεί για το υπόλοιπο του πολέμου.
Μετά τον πόλεμο, συνέχισε τις σπουδές αρχιτεκτονικής στο Μιλάνο. Εκεί αναμείχθηκε με τα λεγόμενα μικρά θέατρα (teatri piccoli), στα οποία άρχισε να παρουσιάζει τους αυτοσχέδιους μονολόγους του. Το 1950 άρχισε να εργάζεται στο θέατρο του Φράνκο Παρέντι, και σταδιακά εγκατέλειψε την εργασία του ως βοηθός αρχιτέκτονα.
Το 1951 ο Φο συναντάει τη Φράνκα Ράμε, γόνο θεατρικής οικογένειας, με την οποία παντρεύτηκαν στις 24 Ιουνίου 1954 και το 1959 ίδρυσαν τη θεατρική ομάδα Ντάριο Φο – Φράνκα Ράμε.
Το 1960 κερδίζουν τη διεθνή αναγνώριση με το «Οι αρχάγγελοι δεν παίζουν φλίπερ»
Πηγές: http://www.efsyn.gr/arthro/pethane-o-spoydaios-ntario-fo, https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B9%CE%BF_%CE%A6%CE%BF