Δωρεάν παράσταση στο θέατρο Θησείον, 19.30. Η Λυκόφως, αφουγκραζόμενη τα σημεία των καιρών, συμμετέχει στην Πανευρωπαϊκή ημέρα Καταπολέμησης του Trafficking και διοργανώνει μαζί με τον Εθνικό Συντονιστικό Μηχανισμό Καταπολέμησης Εμπορίας Ανθρώπων και το ελculture.gr μια βραδιά αφιερωμένη στο ευαίσθητο θέμα, προσφέροντας δωρεάν μια έκτακτη παράσταση του έργου Αόρατη Όλγα του Γιάννη Τσίρου στις 18 Οκτωβρίου στις 19.30 στο Θησείον, ένα θέατρο για τις τέχνες και συζήτηση με τους συντελεστές της παράστασης, καθώς και ενημέρωση από αρμόδιους φορείς. Στην προσπάθεια αυτή αρωγοί είναι o Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης και το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Στην Αόρατη Όλγα του Γιάννη Τσίρου σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη γινόμαστε μάρτυρες της συγκλονιστικής ιστορίας μιας νεαρής μετανάστριας που πέφτει θύμα του τράφικινγκ. Οι σκοτεινές διαδρομές ενός ολόκληρου μηχανισμού, που δεν γνωρίζει ηθικές αναστολές, δεν της επιτρέπουν να ξεφύγει από το αδιέξοδό της. Το έργο του Γιάννη Τσίρου έχει τη δύναμη και την αμεσότητα ενός ντοκουμέντου και βασίζεται σε πραγματική ιστορία και μαρτυρίες.
Ο ρόλος της μετανάστριας στο έργο Αόρατη Ολγα χάρισε στη Λένα Παπαληγούρα το βραβείο Μελίνα Μερκούρη για τη σπουδαιότερη γυναικεία ερμηνεία το έτος 2012.
Το έργο, μαζί με το Άουστρας ή Η Αγριάδα της Λένας Κιτσοπούλου σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού, παίζονται σε κοινή παράσταση στο Θησείον, ένα θέατρο για τις τέχνες, σε παραγωγή της Λυκόφως με τον τίτλο ΞΕΝΟΣ.
Τα δύο έργα, που γράφτηκαν ως ανάθεση από το Εθνικό Θέατρο συμμετέχοντας στο πρόγραμμα Emergency Entrance που υλοποιείται κάτω από την ομπρέλα της Ένωσης των Θεάτρων της Ευρώπης, παρουσιάζονται σε μία ενιαία παράσταση με δύο από τους πιο λαμπρούς σκηνοθέτες της νέας γενιάς και ένα εξαιρετικό θιάσο.
Η ταυτότητα της παράστασης
Συγγραφέας Γιάννης Τσίρος
Σκηνοθεσία Γιώργος Παλούμπης
Σκηνικά – Κοστούμια Ιωάννα Τσάμη
Μουσική Μάριος Στρόφαλης
Φωτισμοί Βασίλης Κλωτσοτήρας
Παίζουν οι ηθοποιοί Γρηγόρης Γαλάτης, Βασίλης Καραμπούλας, Λένα Παπαληγούρα, Γιωργής Τσουρής
Στοιχεία για το Trafficking
Την πρώτη Ιουνίου 2012, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εργασίας ανακοίνωσε τις εκτιμήσεις του για τα θύματα εξαναγκαστικής εργασίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο αριθμός των 21 εκατομμυρίων γυναικών, ανδρών και παιδιών που βρίσκονται αυτήν την στιγμή παγιδευμένοι σε συνθήκες σύγχρονης δουλείας προκαλεί σοκ και εγείρει εύλογα ερωτήματα για τις υποτιθέμενες κατακτήσεις του πολιτισμού μας.
18.7 million (90%) έχουν παγιδευτεί σε συνθήκες εξαναγκαστικής εργασίας στην ιδιωτική οικονομία, σε δίκτυα εκμετάλλευσης από εταιρίες ή μεμονωμένους εκμεταλλευτές.
& Από αυτούς 4.5 εκατομμύρια (22%) εξαναγκάζονται στην σεξουαλική εκμετάλλευση και 14.2 million (68%) στην εργασιακή εκμετάλλευση σε τομείς όπως οι αγροτικές καλλιέργειες, οι κατασκευές, η οικιακή εργασία, κ η βιομηχανική παραγωγή.
& Γυναίκες και κορίτσια αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μερίδιο στα θύματα εξαναγκαστικής εργασίαc με 11.4 million (55%), συγκρινόμενη με το 9.5 million (45%) ανδρών και αγοριών.
& Ενήλικες πλήττονται περισσότερο από τα παιδιά: 74% (15.4 million) των θυμάτων είναι άνω των 18 χρόνων, ενώ τα παιδιά αποτελούν το 26% του συνόλου (δηλαδή 5.5 million θύματα είναι παιδιά).
& 2.2 million (10%) πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης σε δομές που εποπτεύονται από το κράτος, φαινόμενο που εντείνεται στα απολυταρχικά ή στρατιωτικά καθεστώτα.
Δεκάδες χρόνια μετά την κατάργηση της δουλείας, βρισκόμαστε μπροστά στο σύγχρονο, παγκοσμιοποιημένο, εμπόριο ανθρώπων. Οι δουλέμποροι δεν λογαριάζουν ούτε σύνορα, ούτε νόμους, ούτε εθνικές προκαταλήψεις. Στόχος τους το κέρδος και εμπόρευμα τους ο άνθρωπος. Εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζονται ως σκλάβοι και ως εμπορεύματα. Είτε με απαγωγές, είτε με απατηλά μέσα, εξαπατούν απεγνωσμένους ανθρώπους που το όνειρο τους να απελευθερωθούν από την ανέχεια μετατρέπεται στον χειρότερο εφιάλτη. Tο Trafficking καταρρακώνει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, πλήττει με βάναυσο τρόπο θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, εκμαυλίζει συνειδήσεις υποθάλποντας της διαφθορά, υπονομεύει την διεθνή ασφάλεια και ανάπτυξη και αποφέρει τεράστια έσοδα στο οργανωμένο έγκλημα.
Πως αντιμετωπίζουν οι κοινωνίες μας όλους αυτούς που υποδαυλίζουν και εκμεταλλεύονται την εξαθλίωση και εμπορεύονται την ανθρώπινη ζωή, διοχετεύοντας στις αγορές της Δύσης πάσης φύσεως “ανθρώπινα καταναλωτικά προϊόντα” Πως αντιμετωπίζουν τα θύματα της σύγχρονης δουλείας;
Σε πολιτικό επίπεδο υπάρχει μεγάλη κινητικότητα. Οι πρωτοβουλίες του ΟΗΕ, όπως και αυτές της Ε.Ε, του ΟΑΣΕ, και του Συμβουλίου της Ευρώπης, για στενότερη συνεργασία όλων των μεγάλων διεθνών οργανισμών, καταδεικνύει το ενδιαφέρον και την κινητοποίηση της παγκόσμιας κοινότητας.
Όμως ταυτόχρονα, το μέγεθος αυτής της συσπείρωσης δείχνει, από την άλλη μεριά, τη δύναμη, την ανθεκτικότητα και την προσαρμοστικότητα των δικτύων εμπορίας και διακίνησης.
Διακηρύττουμε ξεκάθαρα τη θέση της μηδενικής ανοχής ενάντια στην Εμπορία των Ανθρώπων.
Δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι μπροστά στα μάτια μας άνθρωποι πωλούνται και αγοράζονται από άλλους ανθρώπους για 5 ευρώ. Θέλουμε να πολεμήσουμε αυτό το φαινόμενο και καλούμε τους συμπολίτες μας να πάψουν να ανέχονται την σύγχρονη δουλεία που συμβαίνει δίπλα μας, αλλά συμβαίνει και εξαιτίας μας. Θέτουμε έναν ξεκάθαρο στόχο σε 2 χρόνια από σήμερα, ή χώρα μας να είναι σε θέσει να συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πρωταγωνιστές που μάχονται ενάντια στο ανθρώπινο trafficking, με απτά αποτελέσματα στον διπλασιασμό του αριθμού των θυμάτων που απελευθερώνει και αντίστοιχα στον διπλασιασμό του αριθμού συλλήψεων δουλεμπόρων.
Σημείωμα συγγραφέα
Συνήθως αποφεύγω το καταγγελτικό ύφος στα έργα μου. Σε μια θεματολογία όμως όπως αυτή, της καταναγκαστικής πορνείας, η καταγγελία γίνεται σχεδόν αναπόφευκτη. Καταρχήν δεν πρέπει να μπερδεύουμε τον όρο “καταναγκαστική πορνεία”, με την γενικότερη πορνεία, όπου υπάρχει αυτοδιάθεση των προσώπων που εμπλέκονται. Η καταναγκαστική πορνεία, προϋποθέτει την απαγωγή. Παρότι όμως η απαγωγή είναι ένα σοβαρό ποινικό αδίκημα, – και αγαπημένο θέμα για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης – στην περίπτωση της καταναγκαστικής πορνείας, παρατήρησα ότι υπάρχει μια έλλειψη κοινωνικού ενδιαφέροντος, η οποία συντηρεί και συντηρείται από μια γενικότερη κοινωνική σιωπή.
Το ερώτημα είναι: ΓΙΑΤΙ ΣΙΩΠΗ; Δεν έχω απάντηση. Κάνω όμως μια εικασία. Σε μια απαγωγή που ζητούνται λύτρα, έχουμε ένα ξεκάθαρο έγκλημα κατά προσώπου και περιουσίας. Καθαρά πράγματα. Ενώ στην περίπτωση της καταναγκαστικής πορνείας, το σεξουαλικό στοιχείο, γεννά κάποιες αμφιβολίες. Ένα υποερώτημα, του είδους: “μήπως τα ‘θελε κι αυτή”; – εννοώντας βέβαια το θύμα. Και το χαρακτηρίζω υπό – ερώτημα, γιατί ποτέ δεν τέθηκε ευθέως. Πάντα κρυβόταν ύποπτα. Ακόμα και στις προσωπικές μας σκέψεις.
Στην έρευνα που έκανα γράφοντας το έργο “Αόρατη Όλγα”, το “υποερώτημα” αυτό, που ενέπλεκε το θύμα, ελλόχευε σε δικαστήρια και ακροατήρια και εμφανιζόταν μόνο ως υπαινιγμός. Και παρέμενε ως υπαινιγμός, θολώνοντας κρίσεις και αποφάσεις. Όπως είπα και πριν, δεν έχω απάντηση στο ερώτημα της κοινωνικής σιωπής.
Ούτε γιατί η Όλγα παραμένει Αόρατη. Έχω όμως μια απάντηση στο υποερώτημα: “μήπως τα ‘θελε κι αυτή”; Ποτέ μα ποτέ, αυτό το υποερώτημα, δεν έγινε διαπίστωση. Και δεν θα γίνει ποτέ διαπίστωση, γιατί κανείς δεν θα τολμήσει ποτέ να ισχυριστεί ευθέως, ότι ένα νεαρό κορίτσι, θα ήθελε την πώληση και την μεταπώλησή του σε μια ξένη χώρα, τον καταναγκαστικό εγκλεισμό του, τον ξυλοδαρμό, την τρομοκρατία, τον εξευτελισμό και τον πολλαπλό βιασμό του, από χιλιάδες ευυπόληπτους πολίτες του “πολιτισμένου” κόσμου μας. Ας πάψει λοιπόν αυτός ο υπαινιγμός. Η Καταναγκαστική Πορνεία, είναι μια φρικαλέα πραγματικότητα. Ακόμα κι αν παραμένει αόρατη.
Γιάννης Τσίρος (για το έργο Αόρατη Όλγα)
Σημείωμα σκηνοθέτη
Παρότι η καταναγκαστική πορνεία αποτελεί μια σαφώς ακραία και απάνθρωπη δραστηριότητα, της οποίας τα θύματα συνεχώς πολλαπλασιάζονται, δεν είναι τελικά ένα θέμα που απασχολεί ιδιαίτερα την καθημερινότητα μας. Αυτό είναι προφανώς ένα αποτέλεσμα της μυστικότητας με την οποία κινούνται τα σχετικά κυκλώματα (μέρος της οποίας είναι και η συστηματική τρομοκράτηση των θυμάτων) και της αποσιώπησης του θέματος από όσους έρχονται σε επαφή με τα θύματα. Ίσως όμως ο σπουδαιότερος λόγος να είναι μια γενικευμένη νοοτροπία απέναντι στο θέμα που συνοψίζεται σε φράσεις όπως “…κι αυτές τα θέλουν, μη μας το παίζουν αθώες…”, “…καλά περνάνε εδώ… στην πατρίδα τους π… για ένα καλτσόν…” κτλ..
Η “Αόρατη Όλγα”, ένα έργο ενός ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένου και οξυδερκή συγγραφέα στα κοινωνικά και πολιτικά θέματα, επιχειρεί να αγγίξει τη συγκεκριμένη κατάσταση και να φωτίσει τη ζωή πίσω απ’ τις κλειστές πόρτες.
Γιώργος Παλούμπης (για το έργο Αόρατη Όλγα)
Πληροφορίες:
Θησείον – Ένα θέατρο για τις τέχνες
Τουρναβίτου 7
Θησείο
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΑΜΕΙΟΥ
210 3255444
ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΩΡΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Παρασκευή 18/10 19.30
SITE: www.lykofos.org
Υπό την αιγίδα του Εθνικού συντονιστικού μηχανισμού καταπολέμησης εμπορίας ανθρώπων