Το ποδήλατο έχει την τιμητική του στην ατομική έκθεση που πραγματοποιεί ο Ανδρέας Ψαράκος στο νεοσύστατο πολυχώρο CITYOFARTS, ο οποίος δημιουργήθηκε στο Γαλάτσι, με στόχο την αξιοποίηση ενός από τα Ολυμπιακά Ακίνητα. Πρόκειται για την παρουσίαση 80 έργων (με ακρυλικά και μικτή τεχνική καθώς και σχέδια με μολύβι, σινική και γλυπτά σε σιδερόβεργα, σύρμα, γύψο και papiermaché), που ο καλλιτέχνης φιλοτέχνησε τα τελευταία 30 χρόνια.
Ο θεατής θα κάνει μέσα από τα έργα της έκθεσης ένα ταξίδι στο χρόνο, θα αναγνωρίσει στα έργα του καλλιτέχνη το ποδήλατο των παιδικών του χρόνων, άλλοτε στολισμένο και χρωματισμένο να ταξιδεύει στα όνειρα και άλλοτε απλό και μοναχικό, παρατημένο σε έναν τοίχο, στο χωριό, στο λιβάδι, στο δρόμο, με χαραγμένες επάνω του ατέλειωτες στιγμές απόδρασης.
Για το έργο του καλλιτέχνη η Ιστορικός Τέχνης και Θεωρίας του Πολιτισμού, Αθηνά Σχινά, αναφέρει: «Για τον Ανδρέα Ψαράκο δεν υπάρχουν στη ζωγραφική δεδομένα. Με το εξασκημένο κι αισθαντικό του βλέμμα και το συναιρετικά ελεύθερο του σχέδιο, επιλέγει κι αναμορφώνει ορισμένα στοιχεία από την εγγύτερη του καθημερινότητα, μεταβάλλοντας τα υποβλητικά σε τοπία εσωτερικής ενατένισης. Η αμεσότητα να συλλαμβάνει και να μεταποιεί εικαστικά, χαρακτηρίζει τα έργα του ταλαντούχου όσο και ευρηματικού ζωγράφου. Το σχέδιο επικεντρώνεται στα καίρια και απέριττα στοιχεία των αντικειμένων ή των καταστάσεων της καθημερινότητας, μιας καθημερινότητας από την οποία ο Ανδρέας Ψαράκος αντλεί εναύσματα, οικοδομεί στη συνέχεια ένα δομούμενο μικρόκοσμο γεμάτο αντιθετικές ισορροπίες χρωμάτων και υποφώσκουσες εντάσεις. Μέσα από την αφαιρετική, χειρονομιακή και εξπρεσιονιστική γραφή του εμφανίζονται αντικείμενα που φέρνουν στο προσκήνιο ενδιάθετες δυνάμεις».
Κατά την Τεχνοκριτικό και Δρ. Ιστορικό Τέχνης Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν: «Εναρμονίζοντας κάθε φορά τη γραφή του με την υπόσταση του ερεθίσματός του, ο Ψαράκος κατορθώνει να ταυτίζει μέσα από ευρηματικές λύσεις την εικαστική του έκφραση με την απεριόριστη σε έρμα φαντασία του. Με ένα άψογο μετιέ μας μεταδίδει την ψυχοσύνθεση των απεικονιζομένων μορφών καθώς και την ατμόσφαιρα που επικρατεί σε ό,τι κάθε φορά ερεθίζει ουσιαστικά τον ψυχισμό του. Ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος στο χρώμα, καταφέρνει να αποσπά την προσοχή μέσα από μίαν ιδιαίτερη ατμοσφαιρικότητα στις ζωγραφικές του συνθέσεις με κύριο θέμα το ποδήλατο. Σε κάθε περίπτωση ο επισκέπτης δεν μένει αμέτοχος στη γητειά που ασκούν τα έργα του. Το ίδιο και τα γλυπτά του δημιουργού. Μέσα από μιαν ιδιόμορφη δυναμική σε στάσεις και σε χρώμα επικεντρώνουν επάνω τους, όχι μόνο το βλέμμα μας, αλλά και τον ψυχισμό μας».
Η Ιστορικός, Κριτικός Τέχνης, Όλγα Δανιηλοπούλου, αναφέρει :«Ο Ανδρέας Ψαράκος είναι ένας νέος ζωγράφος. Η πρόθεσή του είναι σαφής, θέλει και μπορεί να διαπραγματευτεί μνήμες και αγάπες που τον συγκινούν. Έτσι το θέμα του, το ποδήλατο έρχεται μέσα από μια ελευθερωμένη πινελιά να σταθεί μπροστά μας παριστάνοντας φαντασιωτικές στιγμές.Η χρωματική ποικιλία, χωρίς να εμφανίζει ακρότητες στην ένταση και χωρίς η πινελιά να διστάζει, δημιουργεί ένα λυρικό τοπίο. Η φιγούρα του ποδηλάτου που στέκεται έτοιμο να ξεκινήσει τον περίπατό του, δίνει στον θεατή την απεριόριστη δυνατότητα να προσθέσει τον αναβάτη και να τον οδηγήσει όπου θέλει.Ο καλλιτέχνης και ο θεατής, μπορούν να διαλέξουν το όχημα, το χρώμα του, το στυλ του, αλλά και το ταξίδι. Παρατηρούμε λοιπόν ένα θέμα ανοικτό σε διάλογο και γενναιόδωρο επίσης. Μια καλοστημένη ζωγραφική σύνθεση φτιάχνει μια πιθανότητα καθημερινής απόδρασης. Κάθε είδος ζωγραφισμένης εικόνας μπορεί να μεταφέρει ιδέες και αισθήματα και στο επίπεδο αυτό η ζωγραφική του είναι καθαρή, πλασμένη στο ύφος και το υλικό από προσωπικά συστατικά.
Είναι ένα παιχνίδι αναμνήσεων που όμως σε κάθε έργο διατυπώνονται σαν ολοκληρωμένη σκηνή ενός τοπίου. Το τοπίο δεν είναι ρεαλιστικό αφού δεν έχει σκοπό να φωτογραφίσει. Μεταφέρει το παιχνίδι μιας λανθάνουσας παιδικότητας μιας όχι αποστειρωμένης νοσταλγίας, που αναμορφώνεται.Είναι τοπία που με μεγάλη ελευθεριότητα τοποθετούν μια συνάντηση αναμνήσεων γεμάτων απόφυσικούς συνδυασμούς. Η εικόνα τους είναι αποσπασματική. Είναι τεμαχισμένη από τον ασυνείδητο χώρο των εμπειριών του θεατή. Πρόκειται για μια καλλιτεχνική επιλογή στο επίπεδο του θέματος και στον τρόπο της τεχνικής διαδικασίας που περιγράφει άφοβα τις εικόνες των αναμνήσεων, κατέχοντας την εμπειρία της παραστατικής ζωγραφικής».
Αίθουσα Τέχνης CT of ARTS, Christmas Theater
Εγκαίνια : Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου και ώρα 19.30