Ένα από τα χαρακτηριστικά που μου αρέσουν στους ηθοποιούς είναι η αντίληψη και το να δρουν αδιάκοπα πάνω στη σκηνή. Ακόμη δηλαδή και όταν μέσα στην εξέλιξη του έργου υπάρχουν στιγμές, που ο χαρακτήρας τους δε μιλάει.
Με τη Νίκη Φραγκέλλη να κερδίζει τον σκηνοθέτη Μίμη Καπέρδο από την πρώτη σχεδόν ατάκα στην ακρόαση μας για ρόλο του “ψώνιου” στη θεατρικό μας δρώμενο στα 10α Θεατρικά Βραβεία Κοινού All4fun (που είχε θέμα του μάλιστα τις οντισιόν) είσαι σίγουρος πως το αποτέλεσμα στην εκπλήρωση του ρόλου θα είναι ακόμα καλύτερο (κι αν όχι καλύτερο σίγουρα πιο ολοκληρωμένο) από την αρχική σκέψη.
Ίσως διότι και για την ίδια τη Νίκη η υποκριτική της δίνει τη δυνατότητα να βελτιώνεται συνέχεια, ν’ αποκτά γνώσεις, να μη μένει στάσιμη και να βρίσκεται σε μια διαρκή κινητοποίηση.
Αυτήν τη χρονική στιγμή συμμετέχει ως Φοίβη στην παιδική παράσταση “Η Φοίβη και η Ρόζα στο πρώτο τους ταξίδι” σε σκηνοθεσία της Γεωργίας Πολοπετράκη, παραγωγής και καλλιτεχνικής επιμέλειας του Πέτρου Μπουσουλόπουλου, η οποία ταξιδεύει σε σχολεία της Αττικής αλλά και εκτός αυτής με πολύ χορός, τραγούδι και πολλές εκπλήξεις, ενώ πρόσφατα εμφανίστηκε και ως γκεστ στην “Παραλία” ευελπιστώντας ότι στο μέλλον θα της δουν περισσότερες ευκαιρίες σε τηλεόραση και κινηματογράφο.
* Το ότι έγινα ηθοποιός νομίζω ότι ήταν κάτι που πάντα υπήρχε ως ανάγκη. Όταν είσαι παιδί θέλεις να εξερευνήσεις τον κόσμο, να μεταμορφωθείς σε ό,τι βλέπεις γύρω σου και σε εντυπωσιάζει, μέχρι που συνειδητοποιείς πως όσες φορές και να το κάνεις ποτέ δε θα είναι αρκετό.
* Yποκριτική για μένα είναι η ευκαιρία να μπορώ να ζω μέσα από άλλους και να δοκιμάζω τα όρια του εαυτού μου, σε κάθε συνθήκη που θέτει αυτό το μαγικό ΑΝ.
* Σίγουρα δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες. Κάποιες νιώθεις την ανάγκη να παλέψεις ενάντια στην όποια αδικία και κάποιες άλλες υπάρχει απογοήτευση. Κάτι που με βοηθάει προσωπικά είναι να θέτω συνεχώς στόχους που θα με βελτιώσουν και θα μου χαρίσουν γνώση. Το γεγονός ότι προσπαθώ να μη μένω στάσιμη με κινητοποιεί και με κάνει αισιόδοξη.
* Ένα μεγάλο ζήτημα που έχει οδηγήσει στην απαξίωση των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων είναι σαφώς η αντιμετώπισή τους απο την πολιτεία ως χόμπι, αλλά και η αποδοχή των ίδιων των καλλιτεχνών πως δε θα πληρωθούν επαρκώς ή καθόλου για την εργασία τους.
* Αυτή τη χρονική στιγμή συμμετέχω στην παιδική παράσταση “Η Φοίβη και η Ρόζα στο πρώτο τους ταξίδι” σε σκηνοθεσία της Γεωργίας Πολοπετράκη, παραγωγής και καλλιτεχνικής επιμέλειας του Πέτρου Μπουσουλόπουλου που ταξιδεύει σε σχολεία της Αττικής αλλά και εκτός αυτής. Υπάρχει πολύς χορός, τραγούδι και πολλές εκπλήξεις από όλο τον κόσμο! Η συνεργασία μας προέκυψε εντελώς τυχαία όταν, πριν από έναν χρόνο περίπου, η Γεωργία έψαχνε συνεργάτες για την υλοποίηση του συγκεκριμένου πρότζεκτ. Οι πρόβες μάς χάρισαν άπλετο γέλιο και στις παραστάσεις μας στα σχολεία η αγάπη που λαμβάνουμε από τα παιδιά είναι συγκινητική.
* Στη συγκεκριμένη δουλειά υπερτερεί ο σεβασμός και η συνεργασία μεταξύ όλων των συντελεστών, όπου οι ανάγκες και οι προτάσεις όλων θα εισακουστούν. Αυτό είναι ένα όμορφο συστατικό που συντελεί στο τελικό αποτέλεσμα. Η παράσταση έχει έντονη αλληλεπίδραση με τους μικρούς μας φίλους και τους μαθαίνει ποικίλες πληροφορίες από διάφορες χώρες του κόσμου. Τέλος πρόκειται για ένα ταξίδι στη συνειδητοποίηση, πως παρέα με όμορφους ανθρώπους, αλλά και με πίστη στα όνειρά μας μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα.
* Η Φοίβη είναι ένα κορίτσι με ενθουσιασμό για τη ζωή και τα ταξίδια, πρόκειται για έναν ρόλο που με γυρνάει πολλά χρόνια πίσω σε μια περίοδο αθωότητας και ανεμελιάς. Προσπαθώ να φέρω τον εαυτό μου σε μια αφιλτράριστη εκδοχή του, κάτι που δε συνηθίζω να κάνω στην καθημερινότητά μου. Είναι πολύ ενδιαφέρον το πώς ένας φανταστικός χαρακτήρας σε φτάνει στο σημείο να δεις πράγματα για σένα που δεν είχες μπει καν στη διαδικασία να σκεφτείς.
* Η τηλεόραση είναι ένα μέσο που μπαίνει καθημερινά στα σπίτια πολλών ανθρώπων και τους κρατά συντροφιά, είτε πρόκειται για μια κωμωδία ή μια δραματική σειρά, γεγονός που με κινητοποιεί ως καλλιτέχνη να καταπιαστώ με εκείνη. Προσωπικά θα ήθελα πολύ να δοκιμαστώ και στα δύο είδη και να μπω στη διαδικασία καθημερινών γυρισμάτων, γνωρίζοντας ότι πρόκειται για μια πολύ απαιτητική διαδικασία. Φέτος είχα την πρώτη μου guest συμμετοχή στην “Παραλία” και ανυπομονώ για επόμενες συνεργασίες.
* Το σινεμά έχει μια ιδιαίτερη μαγεία, καθώς καλείσαι να ζωντανέψεις έναν χαρακτήρα μέσα από συγκεκριμένα στιγμιότυπα της ζωής του και να μεταφέρεις συναισθήματα και σκέψεις στον θεατή. Ή τουλάχιστον έτσι το έχω βιώσει εγώ στις ταινίες μικρού μήκους που έχω συμμετάσχει.
* Μου αρέσει να γράφω κυρίως όταν βιώνω έντονες στιγμές και συναισθήματα, αλλά πρόκειται για αυθόρμητες σκέψεις που δεν ξέρω αν θα χρησιμοποιήσω κάπου κάποια στιγμή. Η σκηνοθεσία είναι κάτι που δε με κινητοποιεί να ασχοληθώ τη δεδομένη στιγμή, καθώς έχω τη “λαχτάρα της σκηνής” που λέμε, στο μέλλον μπορεί βέβαια αυτό να αλλάξει, ποιος ξέρει! Απεναντίας το τραγούδι αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς μου, καθώς απο τη μια προσπαθώ να εξελιχθώ μέσω μαθημάτων φωνητικής τα τελευταία χρόνια και από την άλλη πρόκειται για ένα μέσο έκφρασης και απελευθέρωσής μου.
* Έχω κάνει κάποια χρόνια μαθήματα σύγχρονου χορού και contact improvisation, που με έχουν βοηθήσει αρκετά στην κίνηση του σώματός μου. Παλαιότερα είχα δοκιμάσει να ασχοληθώ με την κολύμβηση και τον στίβο, αλλά μου αρέσει να εξερευνώ διάφορα είδη γυμναστικής. Τον τελευταίο χρόνο προπονούμαι με βάρη και πρόσφατα ξεκίνησα ακροβατικά εδάφους. Η άθληση ειναι για μένα ο χρόνος που ξεχνάω ό,τι με απασχολεί από την καθημερινότητα και μου υπενθυμίζει συνεχώς ότι μπορώ να ξεπερνάω τα όριά μου και να γίνομαι καλύτερη.
* Θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με νέους δημιουργούς, (συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιούς, σκηνογράφους κλπ.), να δημιουργήσω μαζί τους μια νέα καλλιτεχνική πραγματικότητα με έργα και θέματα που αφορούν τη γενιά μας και να μάθω από αυτούς. Πιστεύω πολύ στους νέους ανθρώπους με ανησυχίες και όνειρα και ταυτίζομαι μαζί τους, χωρίς φυσικά να αποκλείω τους ήδη καταξιωμένους ανθρώπους του χώρου που θαυμάζω και σέβομαι απεριόριστα.
* Από τη σχολή μου (Δήμος Αγίας Βαρβάρας “Ι. Καμπανέλλης”) νοσταλγώ κάποιους πολύ αγαπημένους μου δασκάλους που μου έμαθαν πολλά και με ενθάρρυναν συνεχώς να μην τα παρατάω. Επίσης η σχολή μού έχει χαρίσει υπέροχους φίλους και συνεργάτες που νιώθω ότι μπορώ να βασιστώ πάνω τους οποιαδήποτε στιγμή. Αισθάνομαι πολύ τυχερή που από τις πρώτες μου δουλειές στο θέατρο ήταν η παράσταση “Μην Έρθεις Νύχτα”, όπου μαζί με πρώην συμφοιτητές μου και άλλους εξαιρετικούς ηθοποιούς συνδημιουργήσαμε μια παράσταση που μας εξέφραζε τόσο πολύ στην Ελλάδα του σήμερα.
* Μου αρέσει να ανακαλύπτω την ομορφιά μέσα σε μέρη που δε σου πάει το μυαλό. Μια μπάντα σε έναν πολυσύχναστο δρόμο, ένα ηλιοβασίλεμα ανάμεσα στις κεραίες των πολυκατοικιών ή και οι βόλτες σε σοκάκια του κέντρου. Αυτό που με απωθεί από την Αθήνα είναι το ότι δεν αισθάνομαι ασφαλής στις καθημερινές μετακινήσεις μου.
* Στο All4fun μου αρέσει η αξιοπιστία του! Ξέρω ότι μπαίνοντας στο site θα βρω έγκυρες πληροφορίες για την κάθε παράσταση. Επιπλέον είναι πλέον ένα safe place που θα μπω για να αναζητήσω ακροάσεις. Είναι μια εξαιρετική ομάδα με πάθος για αυτό που κάνει και αυτό το θαυμάζω πολύ! Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον Κυριάκο Κουρουτσαβούρη που μου έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχω φέτος στον όμορφο θεσμό των βραβείων του All4fun.
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 6/12/2024