Στη Σπιναλόγκα και στο χωριό της Πλάκας μακριά από την καθημερινότητα της Αθήνας είχε την ευκαιρία να κάνει μια βουτιά στη ψυχή της. Να δουλέψει απερίσπαστη ως Μαρία σ’ έναν ακόμα ρόλο ζωής. Γεμάτη από σπουδαίες τηλεοπτικές παρουσίες και έχοντας ήδη επιτυχημένες συνεργασίες στον κινηματογράφο η Γιούλικα Σκαφιδά άξιζε και ένα θεατρικό βραβείο. Αυτό ίσως και ν΄ άργησε και λίγο παραπάνω, αλλά εδώ και λίγες ημέρες η καρφίτσα της Μελίνα Μερκούρη βρίσκεται πια στα χέρια της…
«Αυτό το βραβείο σημαίνει πάρα πολλά για μένα, γιατί φέρει το όνομα της γυναίκας που θαυμάζω από μικρό παιδί, είναι μια επιβράβευση για ό,τι έχω κάνει μέχρι τώρα. Νιώθω ότι είναι μια αποδοχή των ανθρώπων του χώρου. Με γεμίζει ευθύνη για τη συνέχεια για τους ανθρώπους που με εμπιστεύτηκαν μέχρι τώρα και όσους παρακολουθούν την πορεία μου», αναφέρει στο All4fun μια ηθοποιός, που αρέσει σχεδόν σε όλους. Είναι δύσκολο να βρεις συναδέλφους της, που να έχουν την καθολική αποδοχή του κοινού.
Σε άλλους θεατές μπορεί να μην αρέσει η φωνή ενός ηθοποιού, σε άλλους ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιεί το σώμα του, το πόσο υπερβολική ή ρηχή είναι μια ερμηνεία του. Για τη Γιούλικα δεν υπάρχουν ψεγάδια και αμφιβολίες.
Κέρδισε το βραβείο ως Κάρολ Κατρίρ στο έργο του Τένεσι Ουίλιαμς «Ο Ορφέας στον Αδη» σε σκηνοθεσία της Ελβετίδας Μπάρμπαρα Βέμπερ και ως Χέιζελ Νάιλς στο «Πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα» του Ευγένιου Ο’ Νιλ σε σκηνοθεσία του Γιάννη Χουβαρδά (επίσης στο εθνικό θέατρο).
Ερχόμενη στην Αθήνα από την αγαπημένη της Καλαμάτα για να σπουδάσει Ναυπηγική στο ΤΕΙ και έχοντας επιτυχίες ως αθλήτρια στίβου η Γιούλικα επέλεξε τελικά την υποκριτική, διότι της δίνει τη δυνατότητα να ζει και να μπαίνει στον ψυχισμό διάφορων προσωπικοτήτων με το άλλοθι ενός σεναρίου.
Με εξαιρετικές επιλογές σε όλους τους χώρους (θέατρο, κινηματογράφος, τηλεόραση) της ευχόμαστε να συνεχίσει να επιλέγει ποιοτικές δουλειές, παραμένοντας ευαίσθητη, ευαισθητοποιημένη και χαμογελαστή. Δίχως να χάνει την παιδικότητα της, δίχως να σταματήσει ν’ ασχολείται με τα αγαπημένα της playmobil…
* Ενώ μέχρι τα 17 μου είχα σκεφτεί τη ζωή μου είτε ως αθλήτρια στίβου είτε ως αστροφυσικός μετέπειτα, στην Γ’ Λυκείου είδα αρκετές θεατρικές παραστάσεις μεταξύ των οποίων στο θέατρο Εμπρός την παράσταση «Γυάλινος κόσμος» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου και μαγεύτηκα. Αποφάσισα ότι θέλω να ασχοληθώ με το θέατρο. Δεν ήταν σαφές μέσα μου από ποιο πόστο. Απλώς ήθελα να είμαι εκεί. Όταν αυτό το “μαγικό “συμβαίνει. Και λίγο αργότερα, όταν ήρθα στην Αθήνα για να σπουδάσω Ναυπηγική στο ΤΕΙ, τα πρωινά παρακολουθούσα «εργαστήρια οξυγονοσυγκόλλησης και εργασίας στον τόρνο» και τα βράδια τα μαθήματα στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών.
* Μέσα από την υποκριτική και τους διάφορους ρόλους έχω τη δυνατότητα να ζω και να μπαίνω στον ψυχισμό διαφορετικών προσωπικοτήτων. Και όλα αυτά πάντα με το άλλοθι ενός σεναρίου.
* Η οικονομική κρίση δεν έχει αλλάξει πολύ τη ζωή μου. Ζούσα πάντα λιτά και το ίδιο κάνω και τώρα. Ζω με τα λεφτά που παίρνω από το θέατρο.
* Είμαι της άποψης ότι η τέχνη δε μπορεί να αλλάξει τη ζωή αλλά μπορεί να σου δημιουργήσει ερωτηματικά για τη ζωή σου, να της ανοίξει πολλά παράθυρα. Η τέχνη χαλάει για λίγο τη σιγουριά που σε νεκρώνει.
* Αυτό το βραβείο σημαίνει πάρα πολλά για μένα, γιατί φέρει το όνομα της γυναίκας που θαυμάζω από μικρό παιδί, είναι μια επιβράβευση για ό,τι έχω κάνει μέχρι τώρα. Νιώθω ότι είναι μια αποδοχή των ανθρώπων του χώρου. Με γεμίζει ευθύνη για τη συνέχεια για τους ανθρώπους που με εμπιστεύτηκαν μέχρι τώρα και όσους παρακολουθούν την πορεία μου.
* Άκουσα διάφορα αρνητικά σχόλια που αφορούσαν την υποψηφιοτητά μου. Το βραβείο Μερκούρη απονέμεται σε ηθοποιούς που μετρούν μέχρι 5 χρόνια πορείας στο θέατρο. Έπαιξα στην πρώτη μου θεατρική παράσταση στο αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου τη σεζόν 2007-2008 και οι παραστάσεις για τις οποίες βραβεύτηκα ανέβηκαν τη σεζόν 2012-2013. Μέσα στο πλαίσιο των 5 χρόνων από το ξεκίνημά μου δηλαδή.
* Τα χρήματα τα οποία κέρδισα θα τα φυλάξω για τους μήνες που δε θα έχω δουλειά. Μου προσφέρουν μια ασφάλεια.
* Πολλοί άνθρωποι με βοήθησαν τόσο στα πρώτα μου βήματα όσο και στη συνέχεια. Φυσικά η οικογένειά μου που είναι πάντα δίπλα μου, οι φίλοι μου, oι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάστηκα και διατηρούμε πολύ καλές σχέσεις, όπως ο Στέλιος Μάινας, η Μιρέλλα Παπαοικονόμου, η Κατερίνα Λέχου, ο Κώστας Γάκης, η Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου.
* Αποφοίτησα από τη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών το 2004 και μπορώ να πω με σιγουριά ότι τα 3 χρόνια στη δραματική σχολή με ωρίμασαν. Διάβασα πολύ, πειραματίστηκα, έκανα φίλους και γενικότερα νομίζω ότι διαμόρφωσα το χαρακτήρα μου. Έχω κρατήσει φίλιες από τη σχόλη δυνατές που θα κρατήσουν για πάντα.
* Ο πρώτος μου πρωταγωνιστικός ρόλος ήρθε στα 24 μου με τη σειρά της Μιρέλλας Παπαοικονόμου με τίτλο «Ϊωάννα της καρδιάς». Μια σειρά με θέμα την υιοθεσία που γυρίστηκε στη Σύμη. Ένας ρόλος αρκετά κοντά μου με πολλές απαιτήσεις και πολύ διάβασμα. Δεν ήταν εύκολο να μπεις στην ψυχολογία ενός υιοθετημένου παιδιού. Έπειτα ήρθε ένας ρόλος ανατρεπτικός αυτός στα “Μαύρα μεσάνυχτα” Ο ρόλος της Πένης μου προσέφερε μεγάλη αναγνωρισημότητα και κυρίως στο νεανικό κοινό που με σταματούσε στο δρόμο και ένιωθε άνετα να μου μιλήσει και να με συμβουλέψει για τα προβλήματα της ηρωίδας μου στη σειρά.
* Ο ρόλος της Μαρίας στο «Νησί» ήταν ένας ρόλος σταθμός στην καριέρα μου αφού τα γυρίσματα με κράτησαν στην Κρήτη 16 ολόκληρους μήνες, ήταν μια εμπειρία μοναδική. Στο χωριό της Πλάκας και στη Σπιναλόγκα, μακριά από την οικογένεια, τους φίλους και την καθημερινότητα της Αθήνας, από τη μία μπορούσα να δουλεύω απερίσπαστα ενώ από την άλλη η μοναξιά με ώθησε να κάνω μια βουτιά στην ψυχή μου.
* Είναι ευχάριστο ότι τα κανάλια ρίχνουν ξανά βάρος στη μυθοπλασία. Είχα μια πρόταση για μια κωμική σειρά αλλά οι υποχρεώσεις μου στο θέατρο δε μου επέτρεψαν να την κάνω.
* Είχα την τύχη να δουλέψω αρκετά στον κινηματογράφο με καταξιωμένους σκηνοθέτες όπως τον Γιώργο Λάνθιμο, τη Βέντια Ευριπιώτου, τον Άρη Μπαφαλούκα κ.α. Η ταινία «Άπνοια» μου χάρισε δυο βραβεία μεταξύ των οποίων το βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο london grek film festival. Αγαπώ το σινεμά και θα ήθελα να ασχοληθώ περισσότερο μαζί του στο μέλλον.
* Είχα την τύχη στην μέχρι τώρα πορεία μου να συνεργαστώ με πολλούς αξιόλογους ανθρώπους, σκηνοθέτες, ηθοποιούς, σεναριογράφους. Η κάθε μια δουλεία κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, θα ήταν άδικο να ξεχωρίσω κάποια. Παρόλα αυτά αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια αυτή θα ήταν μάλλον το “Νησί” και ο ρόλος της Μαρίας.
* Ζω στην Αθήνα εδώ και 13 χρόνια. Προσαρμόστηκα αρκετά εύκολα μπορώ να πω. Η ΑΘήνα μοιάζει με άσχημο άνδρα που τον αγαπάμε γιατί όπως λέμε έχει κάτι…Είναι γοητευτικός! Τα αγαπημένα μου σημεία στην πόλη είναι καθαρά υποκειμενικά, Ένας ήσυχος δρόμος στο Χαλάνδρι, μια βόλτα στη Μαρίνα του Φλοίσβου, μια βόλτα με τη μηχανή στην παραλιακή. Ίσως γιατί μου λείπει η θάλασσα. Το σπίτι μου στην Καλαμάτα απέχει 5 λεπτά απο τη θάλασσα. Όνειρό μου είναι μετά απο χρόνια να επιστρέψω. Μου λείπει η ηρεμία αυτής της πόλης, η ποιότητα ζωής των ανθρώπων, ο Ταϋγετος, η μεγάλη πλατεία, οι ποδηλατόδρομοι, το κάστρο.
* Γνωρίζω τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω απο το All4fun πολλά χρόνια. Θυμάμαι ακόμα την πρώτη μας συνέντευξη κάπου στο Θησείο. Τον θαυμάζω για την επιμονή του και την αγάπη του σε αυτό που κάνει. Έχει καταφέρει να φτιάξει μια όμορφη, ενδιαφέρουσα σελίδα με φαν φανατικούς! Του εύχομαι να συνεχίσει έτσι και στο σαιτ εύχομαι να μην προδώσει ποτέ τις προσδοκίες των ανθρώπων που το οραματίστηκαν!
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 13/3/2014