Δημιουργική διάθεση στο έπακρο μέσα σ’ ένα γεμάτο καλοκαίρι! Ο Βαγγέλης Δουκουτσέλης βρίσκεται σε περιοδεία με την παράσταση, «Είδα τον Χάρη με τα μάτια μου» του Χάρη Ρώμα και παράλληλα το έργο του «Εγκαίνια Στοπ» το οποίο έχει σκηνοθετήσει και έχει γράψει ανεβαίνει στο κλαμπ Abys στο Γκάζι.
Ο Βαγγέλης συμμετείχε με ιδιαίτερη επιτυχία τη φετινή θεατρική σεζόν στους «Βράχους» της Τζένης Κοσμίδου και δηλώνει πάνω απ’ όλα ηθοποιός.
Καταφέρνει, όμως, μέσω της σκηνοθεσίας και των θεατρικών κειμένων του να εκπληρώνει όλες του τις καλλιτεχνικές ανησυχίες.
* Tο να γίνω ηθοποιός ήταν κάτι που το ήθελα από πολύ μικρός. Πρώτα βλέποντας παραστάσεις κουκλοθεάτρου και έπειτα παιδικές θεατρικές παραστάσεις. Στο νηπιαγωγείο ”παρουσίασα” και το πρώτο μου έργο όταν η δασκάλα με άφησε να περάσω πίσω από το κουκλοθέατρο και να παίξω στους συμμαθητές μου. Στη συνέχεια μεγαλώνοντας ανακάλυψα και το ”αληθινό” θέατρο.
* Υποκριτική για μένα σημαίνει δημιουργία, φαντασία, έμπνευση, ταξίδι, όνειρο.
* Ένας νέος ηθοποιός αντιμετωπίζει την κρίση με όση το δυνατόν μεγαλύτερη ψυχραιμία. Τώρα περισσότερο από ποτέ πρέπει να δείξει ότι έχει δύναμη και αντοχές για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα.
* Πάντα η τέχνη έδινε απαντήσεις, μόνο που κανένας δεν την έπαιρνε στα σοβαρά. Ξεχνιόμαστε για λίγο μαζί της, βλέπουμε τα χάλια μας σε ένα έργο, αν είναι κωμωδία γελάμε, λίγο σχολιάζουμε, αλλά ποτέ δε καθόμαστε να σκεφτούμε. Οι καλλιτέχνες κατά τη γνώμη μου όχι μόνο δίνουν απαντήσεις αλλά και λύσεις.
* Η παράσταση, την οποία σκηνοθετώ και έχω γράψει το κείμενο λέγεται ”Εγκαίνια Στοπ”. Προέκυψε από τη διάθεση ενός φίλου να παρουσιάσει κάτι καλοκαιρινό στο μαγαζί του. Εγώ εμπνεύστηκα από το χώρο, ο φίλος δέχτηκε και έτσι προκύψανε τα ”Εγκαίνια Στοπ”, μία ανάλαφρη καλοκαιρινή φαρσοκωμώδία. Για τεχνικούς λόγους όμως κι αφού πραγματοποιήσαμε 2 παραστάσεις στο χώρο για τον οποίο γράφτηκε αρχικά, μεταφερόμαστε σε άλλον στο Γκάζι και συγκεριμένα στο κλαμπ ABYS, Πλατεία Ανοίξεως και Εχελιδών κάθε Δευτέρα για όλο τον Ιούλιο. Εκεί κάτω από τον έναστρο ουρανό θα γελάσουμε, θα πιούμε, θα τραγουδήσουμε και στο τέλος θα ψηφίσουμε.
* Το γράψιμο προέκυψε εντελώς τυχαία όταν σε ηλικία 14 χρονών ένας δάσκαλος μας προέτρεψε να γράψουμε ένα θεατρικό έργο για να το παρουσιάσουμε στο τέλος της χρονιάς. Μέχρι τότε ποτέ δεν είχα σκεφτεί να γράψω κάτι. Αλλά μου φάνηκε τόσο δημιουργικό που έπεσα με τα μούτρα και μέσα σε ένα απόγευμα το ”Ένα τρελό – τρελό τρένο” ήταν έτοιμο. Το έργο φυσικά και δεν ανέβηκε αφού ήταν ένα κείμενο εντελώς ανώριμο. Παρόλα αυτά ο δάσκαλος δεν μου έδειξε κάτι τέτοιο.
* Ενθουσιάστηκε και για αρκετό καιρό κάναμε πρόβες πάνω σε αυτό. Τελικά καταλήξαμε στην ”Επέτειο” του Τσέχωφ που είχε λιγότερα πρόσωπα. Από την ”Επέτειο” φτάνουμε στα ”Εγκαίνια στοπ”, μία φαρσοκωμωδία όπως είπα με γρήγορο ρυθμό, ανατροπές και διεστραμμένους ήρωες που ψάχνουν να βρουν τρόπους πως να ”τη” φέρουν ο ένας στον άλλον. Ο ανταγωνισμός σε όλο του το μεγαλείο. Όλα αυτά μέσα από ευτράπελα και κωμικοτραγικές καταστάσεις.
* Η σκηνοθεσία προέκυψε εντελώς τυχαία και αυθόρμητα. Έχοντας στη κατοχή μου ένα δικό μου έτοιμο κείμενο θεώρησα ότι ο πιο κατάλληλος να το σκηνοθετήσει είμαι εγώ. Ο συγγραφέας συνήθως όταν γράφει έχει ακριβώς στο μυαλό του το ύφος των ηρώων και όλο το σκηνικό στήσιμο. Δε σκέφτηκα λεπτό ότι μπορεί να διαπράττω ιεροσυλία όταν μη έμπειρος σκηνοθέτης και ηθοποιός καταπιάνομαι με κάτι δικό μου.
* Λειτούργησα εντελώς αυθόρμητα και το πείραμα πέτυχε. ”Η Δολοφονία του Ραμόν Μαρτίνεζ”, το δεύτερο έργο που έγραψα και το πρώτο που σκηνοθέτησα άρεσε πολύ στον κόσμο κι αυτό με ενθάρρυνε να συνεχίσω. Άλλωστε στη πράξη μαθαίνει κανείς, όχι μόνο στη θεωρία. Το να σκηνοθετήσω κάτι στο οποίο δε παίζω το βρίσκω αρκετά ξεκούραστο. Μπορώ και παρακολουθώ καλύτερα την όλη διαδικασία και μου αρέσει που αφοσιώνομαι σε ένα πράγμα. Στο ”Ραμόν Μαρτίνεζ” έπαιζα και σκηνοθετούσα. Μου άρεσαν και τα δύο. Αλλά είναι πολύ δύσκολο. Στα ”Εγκαίνια” κράτησα το ρόλο του σκηνοθέτη και νομίζω πως έπραξα σωστά. Πάντως και οι δύο ρόλοι είναι άκρως δημιουργικοί και χαίρομαι το ίδιο όταν καταπιάνομαι με αυτούς.
* Μέσα στο καλοκαίρι συμμετέχω στο «Με τα μάτια του Χάρη» Πρόκειται για μια συνεργασία- ευλογία. Νιώθω πολύ τυχερός να παίζω στην ίδια σκηνή με τον Χάρη Ρώμα, την Άννα Κουρή και την Πηνελόπη Πλάκα. Πρόκειται για μια παράσταση που αγαπήθηκε από πολύ κόσμο εδώ και δύο χρόνια που παίζεται. Δε ξέρω γιατί ακριβώς αγαπήθηκε. Ίσως επειδή έχει ισόποσες δόσεις γέλιου, συγκίνησης και αληθινού συναισθήματος. Ο ρόλος μου είναι ο Λάμπρος, ένας νεαρός δικηγόρος με πολλά συμφέροντα και εγωπάθεια που στο παρελθόν ερμηνεύσανε ο Λεωνίδας Καλφαγιάννης και ο Πέτρος Μπουσουλόπουλος. Απολαμβάνω ιδιαίτερα αυτό το ρόλο που στις μέρες μας συναντιέται πολύ συχνά. Η παράσταση θα περιοδεύσει όλο το καλοκαίρι σε νησιά και περιοχές που δεν έχουν πατήσει πολλοί θίασοι.
* ‘Οι Βράχοι”, στους οποίους συμμετείχα τη χειμερινή θεατρική σεζόν προέκυψαν σε μια στιγμή που πολλοί φίλοι μου θέλανε να με δούνε σε κάτι δραματικό. Έχοντας ιδιαίτερη αδυναμία στο είδος που λέγεται ”κωμωδία” δεν είχα σκεφτεί ποτέ τον εαυτό μου να συμμετέχει σε κάτι τέτοιο. Και έσκασε το έργο της Τζένης Κοσμίδου, μια τόσο αληθινή ιστορία με αληθινά συναισθήματα που όπως φάνηκε άρεσε και στο κόσμο που το βράβευσε με το βραβείο κοινού καλύτερης παράστασης στα Gay theatre awards. Είμαι πολύ χαρούμενος για αυτή τη συνεργασία και για τους συναδέλφους με τους οποίους παίξαμε όπως τον Γιώργο Πετρόχειλο, τη Βάλλια Άσσου και την ίδια Τζένη Κοσμίδου και προσδοκώ μια ανάλογη συνεργασία και στο μέλλον.
* Το ιδανικό θα ήταν να θεωρούμαι απλά καλλιτέχνης, να μην υπάρχουν ταμπέλες σχετικά με το αν είμαι περισσότερο ηθοποιός, σκηνοθέτης ή κειμενογράφος. Αν πρέπει να διαλέξω κάτι σίγουρα πρώτα διαλέγω το ρόλο του ηθοποιού καθώς είναι κάτι με το οποίο ασχολήθηκα περισσότερο χρόνο σπουδάζοντάς το. Η συγγραφή είναι μια, ας πούμε, ”εσωτερική ανάγκη”. Η σκηνοθεσία απλά ένα προσωπικό στοίχημα.
* Εννοείται πως δε μπορώ να κατονομάσω ανθρώπους με τους οποίους θα ήθελα να συνεργαστώ καθώς είναι τόσο πολλοί που φοβάμαι πως θα παραλείψω κάποιον και δεν είναι σωστό. Ο καθένας έχει να σου δώσει κάτι διαφορετικό και από όλους μαθαίνεις πράγματα πολύτιμα για κάποιον που θέλει να βρίσκεται στο χώρο του θεάτρου. Εύχομαι απλά να πέσω σε υγιείς συνεργασίες όπως μου έτυχαν μέχρι τώρα.
* Στην Αθήνα μου αρέσει η πολυτισμικότητα, οι ανεξάντλητες επιλογές στη διασκέδαση και οι ευκαιρίες που σου δίνονται. Δε μου αρέσουν οι μακρινές αποστάσεις, το κυκλοφοριακό και η εγκληματικότητα.
* Αυτό που μου αρέσει στο Αll4fun είναι ακριβώς αυτό: Το ότι είναι fun και εντελώς… ακομπλεξάριστο! Ευχαριστώ πολύ!!!
Αναλυτικά στοιχεία για το «Εγκαίνια Στοπ» ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://www.all4fun.gr/fun/theater/6906-2013-07-14-22-27-46.html
Αναλυτικά στοιχεία για το «Είδα τον Χάρη με τα μάτια μου» ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://www.all4fun.gr/fun/theater/6907-e——.html
Του Κυρ. Κουρουτσαβούρη, 19/7/2013