Η πρώτη της επαφή με την σκηνή ήταν από καθαρή περιέργεια. Αλλά σηματοδότητσε και το μετά στην πορεία της. Γιατί έπειτα από την πρώτη, ήρθε η δεύτερη και η τρίτη και στη συνέχεια ακολούθησε η συνειδητή επιλογή της να γίνει ηθοποιός.
Μέσω της υποκριτικής μάλιστα η Κική Καραϊσκου διαπίστωσε πως δεν είναι το κέντρο του κόσμου και η παρατήρηση των χαρακτήρων κάθε έργου τη βοήθησε να κατανοήσει περισσότερο την ανθρώπινη φύση.
Ως πρώην αθλήτρια του βόλεϊ μάλιστα είχε και το πλεονέκτημα της απαιτούμενης πειθαρχίας για να ευοδωθεί μια ομαδική δουλειά, η οποία συνοδεύει κάθε ηθοποιό στην καριέρα του. Το καλοκαίρι αυτό την βρίσκει στον χορό της παράστασης “Βάκχες” που φέρει τη σκηνοθετική υπογραφή της Έλενας Μαυρίδου, που επέλεξε την Κική μέσω ακρόασης (άρα και μέσα από εκατοντάδες βιογραφικά κλπ.)
* Μικρή έτρεχα στα πάντα, είχα μια περιέργεια να δοκιμάσω ό,τι δραστηριότητα υπήρχε. Κάποια στιγμή,στο γυμνάσιο, μια φίλη μου γράφτηκε στη θεατρική ομάδα του σχολείου και κάπου εκεί η περιέργειά μου χτύπησε μια νέα πόρτα. Θυμάμαι οτι στην πρώτη πρόβα, δεν καταλάβαινα τίποτα, ωστόσο ήθελα να ξαναπάω. Μαγευόμουν από κάτι αλλά, δεν ήξερα τι.
* Τη μέρα της παράστασης η καρδιά μου κόντευε να σπάσει και λίγο πριν βγω στη σκηνή είπα μέσα μου “θα βγεις, θα τα πεις όσο πιο γρήγορα γίνεται και θα φύγεις, δεν θα καταλάβει κανείς οτι πέρασες από τη σκηνή ” και όντως, δεν πρέπει να κατάλαβε κανείς τίποτα (!), νομίζω ήταν η πιο ταχύλογη Ολίβια από τη “Δωδέκατη νύχτα”, που έχει περάσει ποτέ από σκηνή θεάτρου! Συνέχισα και στο λύκειο. Στη δευτέρα λυκείου ήταν η πρώτη φορά που είπα πως θα γίνω ηθοποιός.

* Η παρατήρηση είναι σπουδαίο πράγμα! Νομίζω οτι μέσα από την υποκριτική μαθαίνω περισσότερο τον κόσμο, τον άνθρωπο και τις διάφορες πτυχές του. Και αυτό, το να μπορείς να δεις πως είναι να μπαίνεις στα παπούτσια του άλλου, είναι καταπληκτικό! Σου δίνει τη δυνατότητα να αφήσεις για λίγο τον εαυτό σου στην άκρη και να παρατηρήσεις τον κόσμο έξω σου! Η υποκριτική είναι αυτή που μου θυμίζει ότι δεν είμαι το κέντρο του κόσμου. Υπάρχουν πραγματικά τόσοι άλλοι!
* Η τέχνη για μένα είναι η ασπίδα προστασίας και ταυτόχρονα το όπλο για να αντιμετωπίσουμε όλο αυτό το χάος που υπάρχει στην κοινωνία μας.
* Είναι η πρώτη φορά που συνεργάζομαι με την Έλενα Μαυρίδου και αποδείχθηκε η ιδανική συνθήκη για να έρθω στην Αθήνα. Η συνεργασία μας προέκυψε μετά την ακρόαση που έκανε για το χορό των Βακχών, πριν λίγους μήνες! Είναι αυτό που δυστυχώς γίνεται σπάνια στην Ελλάδα: να περάσεις από μια ακρόαση που πραγματικά ψάχνουν κάποιον και να σε πάρουν χωρίς να σε ξέρουν, χωρίς να είσαι φίλος φίλου, ξάδερφος ή ο,τι άλλο.
* Η τηλεόραση ως μέσο με τρομάζει! Έχει τη δυνατότητα να εισβάλει στον προσωπικό χώρο του άλλου με έναν πολύ επιβλητικό τρόπο. Παλαιότερα ήμουν κάθετη με το θέμα της τηλεόρασης, πλέον έχω αρχίσει να συμφιλιώνομαι με την ιδέα. Νομίζω οτι γίνονται και πάλι αξιόλογες δουλειές. Δεν θα έλεγα όχι εαν προέκυπτε κάποια συνεργασία!
* Το σινεμά το αγαπώ. Πάντα με γοήτευε. Πέρσι συμμετείχα σε μια σπουδαστική μικρού μήκους και από τότε έχει γεννηθεί μια βαθιά επιθυμία να παίζω σε ταινίες.

* Το τμήμα Θεάτρου στη Θεσσαλονίκη, από το οποίο αποφοίτησα, το έχω μέσα στην καρδιά μου. Συχνά βρίσκομαι να απαντάω σε συναδέλφους, στην ερώτηση “Αλήθεια, για πες, κάνετε όντως υποκριτική εκεί, έχετε όντως κατευθύνσεις;” Ε, λοιπόν να σας πω, οτι όχι μόνο έχουμε κατευθύνσεις, έχουμε και υπέροχους καθηγητές που το κρατάνε ζωντανό και φοιτητές που δουλεύουν μέρα νύχτα! Δεν θέλω να μπω στη διαδικασία να αναλύσω το πρόγραμμα σπουδών της σχολής μου για να αποδείξω οτι υπάρχουμε. Όλοι ερχόμαστε από κάπου! Σημασία έχει η δουλειά στην πρόβα,πάνω στη σκηνή, η προσωπική εξέλιξη του καθενός!
*
Υπάρχουν περίοδοι που γράφω πολύ, έχω πάρα πολλές ιδέες που ξεπετάγονται και καταγράφονται στο χαρτί,και κάποιες που τις έχω αφήσει στη μέση. Είναι όμως – προς το παρόν – για προσωπική χρήση.
Υπάρχουν περίοδοι που γράφω πολύ, έχω πάρα πολλές ιδέες που ξεπετάγονται και καταγράφονται στο χαρτί,και κάποιες που τις έχω αφήσει στη μέση. Είναι όμως – προς το παρόν – για προσωπική χρήση.
* Έχω σκεφτεί πολλές φορές οτι θα ήθελα να κάνω σπουδές στη σκηνοθεσία. Θεωρώ οτι είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση γιατί έχεις να διαχειριστείς ανθρώπινο δυναμικό, χρειάζεται μεθοδικότητα, οργάνωση και γνώσεις.
* Θαυμάζω τους ανθρώπους που τραγουδάνε. Όταν ακούω σε πρόβες κάποιον συνάδελφο να τραγουδά όμορφα, τον χαζεύω. Μουρμουρίζω συχνά μέσα στη μέρα μελωδίες ή τραγούδια.
* Την Αθήνα τη γνωρίζω τώρα. Στην αρχή, όσο μετακινούμουν με τα μέσα είχα πάθει σοκ. Ένιωθα οτι δεν φτάνει ο χρόνος και ότι κανείς δεν σταματάει ποτέ να τρέχει. Πλέον κάνω βόλτες με το μηχανάκι μου και σταδιακά την ανακαλύπτω. Είναι μια πολύ όμορφη πόλη που προσφέρει πολλές καλλιτεχνικές επιλογές.
* Η Θεσσαλονίκη είναι πόλη μου! Εκεί μεγάλωσα, εκεί σπούδασα, εκεί έκανα τα πρώτα μου βήματα, εκεί είναι οι αγαπημένοι μου φίλοι, το αγαπημένο μου παγκάκι στη νέα παραλία, οι βόλτες δίπλα στη θάλασσα ή ψηλά στα κάστρα. Όταν μπορώ ξεκλέβω χρόνο και επιστρέφω έστω και για μια δυο μέρες. Μου αρέσουν οι άνθρωποι της, έχουν μια ζεστασιά.
* Τα τελευταία χρόνια παρακολουθώ το All4fun συχνά, γιατί είναι ένα site που μπορείς να βρεις τα πάντα! Aκροάσεις, συνεντεύξεις, νέα του καλλιτεχνικού χώρου και το ευχαριστώ πολύ για αυτή την όμορφη κουβέντα!
& Αναλυτικές πληροφορίες για τις “Βάκχες” ΕΔΩ:
&& Η κεντρική φωτό της συνέντευξης είναι του Βαγγέλη Γαβριηλίδη.
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 6/7/2023