Μέσω της υποκριτικής ζει κοινές και μοναδικές εμπειρίες. Είναι εκείνο το αίσθημα δημιουργικότητας που τον γεμίζει, τον εξελίσσει και τον κάνει ν’ αναζητά.
Μετά τις σπουδές του στο Κρατικό και τις παραστάσεις του στη Θεσσαλονίκη ο Άγγελος Προκόπιος Νεράντζης έχει αρχίσει πια να “ριζώνει” στην Αθήνα, συνεχίζει εδώ τις καλλιτεχνικές του διαδρομές.
Και αυτή η θεατρική σεζόν τον βρίσκει σε μια πολύ δημιουργική στιγμή της καριέρας του, με τη συμμετοχή του στον “Αμπιγιέρ” ν’ αποτελεί και έναν από τους σημαντικότερους σταθμούς στη μέχρι τώρα πορεία του.
* Νομίζω ότι αυτό με την υποκριτική ξεκίνησε στο σχολείο. Εκεί είχα τις πρώτες επαφές με το θέατρο. Ημουν τυχερός και είχα κάποιους ανθρώπους που ήθελαν ν’ ασχοληθούν με αυτό και κατάλαβα ότι κάτι οντως με τραβάει στο θέατρο. Μετά όταν πήγα να το σπουδάσω και έπειτα στην δουλειά κατάλαβα οτι δεν είναι τόσο απλό.
* Κυριότερο όλων είναι η δουλειά μου και ως δουλειά θέλω να την αντιμετωπίζω. Από εκεί και έπειτα αυτή η δουλειά αν είσαι τυχερός και δουλεύεις πολύ μπορεί να σου χαρίσει μοναδικές στιγμές επικοινωνίας με σπουδαία κείμενα, σπουδαίους συνεργάτες και να διατηρείσαι σε μια συνεχή εξέλιξη και αναζήτηση. Είναι μια δουλειά που δημιουργείς μαζί με άλλους ανθρώπους κοινές και μοναδικές εμπειρίες.
* Πολύ καλή ερώτηση αυτήν την στιγμή που όλα τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα καταργούνται και τα πτυχία μας ισοβαθμούν πια με απολυτήρια λυκείων για το πώς μας αντιμετωπίζει η πολιτεία. Χωρίς βέβαια να θέλω να πώ ότι και μέχρι τώρα δεν μας αντιμετώπιζαν με πληρη απαξίωση.
* Βέβαια τα τελευταία χρόνια και ιδιαιτερα απο τον κόβιντ και μετά υπάρχει μεγαλη συσπείρωση, διάθεση και ανάγκη να δημιουργήσουμε συνθήκες αξιοπρεπείς όπως συμβαίνει σε όλα τα άλλα επαγγελματα.
* Βρεθήκαμε να συμμετέχουμε σε παραστάσεις με απλήρωτες πρόβες, μισθούς πολύ χαμηλούς μεχρι και ανύπαρκτους, κάτι τραγικές συμφωνίες με ποσοστά που δεν έφταναν ούτε για καφέδες και εμείς να τα δεχόμαστε γιατί είτε αγαπάμε την δουλειά μας, είτε γιατί πιστεύουμε πως ειναι προσωρινό, είτε γιατί εχουμε ανάγκη να βρισκόμαστε στην δουλειά αυτην και καταλήξαμε να νομιμοποιήσουμε αυτή την κατάσταση και να θεωρούνται δεδομένα όλα αυτά.
* Ελπίζω ότι βρισκόμαστε σε μια φάση επαναπροσδιορισμού της εργασίας μας. Τη βασικότερη ευθύνη φυσικά την εχει το υπουργείο πολιτισμού το οποίο αντί να επιχορηγεί τους νέους καλλιτεχνες και να τους παρέχει συλλογικες συμβάσεις, τους αφήνει να κάνουν άλλες δουλειές για να καταφέρουν να ανεβάσουν μια παράσταση ή να κάνουν συμφωνίες τρόμου με μεγάλους παραγωγούς.
* Την άνοιξη που μας πέρασε με πήρε ο Τσέζαρις Γκραουζίνις και μου πρότεινε να είμαι στον “Αμπιγιέρ”,επειδη τον γνωρίζω,τον εκτιμώ και ειχαμε συνεργαστεί και στο παρελθόν ειπα αμέσως το ναι. Εν τέλει την παράσταση την έκανε ο Κώστας Γάκης με τον οποίο δεν γνωριζόμασταν πρίν.
* Ο Κώστας ανέλαβε να φέρει εις πέρας έναν άθλο,να ανεβάσει μια παράσταση με θίασο ηδη υπάρχων και πολύ λίγο χρόνο. Κατάφερε λοιπόν να μας ενώσει και να φτιάξουμε μια παράσταση με χιουμορ και ευαισθησία, που ανοίγει ενα παραθυράκι στον κόσμο του θεάτρου, αλλά ταυτόχρονα τα ζητηματα των σχέσεων που θίγει εν τέλει μας αφορούν όλους.
* Κάθε φορά που ξεκινάει μια δουλειά και έρχομαι σε επαφή με έναν ρόλο κοιτάζω ποια είναι τα χαρακτηριστικά του,ποια η συμπεριφορά του και τα κίνητρα του και προσπαθώ να τα προσεγγισω μέσα απο εμένα. Με το δικό μου σώμα θα υπάρξει αυτος ο ρόλος, με τη δική μου φωνή,το δικό μου χιούμορ και γενικά οι δικές μου επιλογές θα του δώσουν υπόσταση. Οπότε ακόμα και αν φαινομενικά δεν μοιάζουμε επειδή τα φίλτρα τα βάζω εγώ εν τελει καποιος που με ξέρει μπορεί να με βρεί εκει.
* Στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο έχω μια μικρή εμπειρία, κυρίως σε μικρού μήκους ταινίες και καποια επεισοδια σε σειρές.
* Αυτό που γενικά θα ήθελα στο μέλλον είναι ωραίες συνεργασίες με χρόνο και τόλμη.
* Με το γράψιμο, την σκηνοθεσία, το τραγούδι και τη μουσική έχω κανει κάποιες αποπειρες να σχοληθώ με γράψιμο, σκηνοθεσία, τραγούδι και μουσική, αλλά επί της ουσίας δεν εχω καμία ουσιαστική σχέση.
* Από μικρός ασχολούμουν πολύ με τον αθλητισμό πάντα αγαπούσα και αγαπάω το ποδόσφαιρο και τωρα παίζω τις Δευτέρες οταν δεν έχω παράσταση με φίλους σταθερά. Επίσης έπαιζα πολλά χρόνια χαντμπωλ. Πάρα πολλα χρόνια κυκλοφορουσα αποκλειστικά με ποδήλατο. Εχω κάνει πυγμαχία.
* Με τον χορό ήρθα σε επαφή όταν μπηκα στην σχολή και μου αρεσε πολύ. Επίσης με βοήθησε πολύ. Για πολλα χρόνια μετά συνέχιζα να παρακολουθώ μαθήματα, κυρίως σύγχρονο χορό. Τώρα η επαφή μου είναι σε πρόβες και σε παραστάσεις.
* Το βασικό που θέλω για το μέλλον είναι να μπορώ να συνεργάζομαι με ανθρώπους που εμπιστεύομαι, θαυμάζω και εκτιμώ. Η βασική μου προτεραιότητα είναι οι συναντησεις με τους ανθρώπους. Από εκεί και έπειτα φυσικά υπάρχουν έργα και ρόλοι που θέλω να αντιμετωπίσω αλλά αυτα έρχονται μετά.
* Αυτός είναι ο π΄έμπτος μου χρόνος στην Αθήνα και νομίζω ότι ξέρω πολύ βασικά πράγματα γι αυτήν. Κυρίως το κέντρο της. Μου αρέσουν τα κέντρα των πόλεων και στην Αθήνα ειναι μια μίξη όλων των τάξεων και των εθνικοτήτων και αυτή η πολυχρωμία είναι συναρπαστική. Ταυτόχρονα και σκοπίμως μετατρέπεται σε μια πανάκριβη πόλη και το κέντρο της προοριζεται για ευκαταστατους τουρίστες και όλο αυτό βαφτίστηκε πρόοδος και εξέλιξη.
* Στο All4fun μου αρέσει που με ενημερώνει για όλες τις ακροάσεις που παίζουν (σε επίπεδο προσώπων τώρα κυρίως που ο Κυριάκος μου στέλνει μπασκετικά βίντεο να βλέπω, αν και ειμαι ποδοσφαιρικός).
& Αναλυτικές πληροφορίες για τον “Αμπιγιέρ” ΕΔΩ:
& Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 2/2/2023
