11.3 C
Athens
Τρίτη, 18 Φεβρουαρίου, 2025

Το πρόσωπο της εβδομάδας: Δημήτρης Παπαδάτος – Ηθοποιός

Τα καλύτερα έρχονται κάποιες φορές εκεί που δεν το περιμένεις. Έτσι συνέβη και στην περίπτωσή του! 

Ο Δημήτρης Παπαδάτος δεν είχε επιθυμήσει μικρό να γίνει ηθοποιός. Μέχρι που ένα πρωϊνό άλλαξαν όλα ξαφνικά. Και το ένα έφερε το άλλο με αποτέλεσμα να μπει το αυλάκι της υποκριτικής στην πορεία της ζωής του.

Παραμένοντας πολύ δημιουργικός κατά τη διάρκεια και των δύο λοκ-ντάουν και χωρίς να χάνει την αισιοδοξία του και τη θετική του ενέργεια ο Δημήτρης συμμετέχει αυτήν την τηλεοπτική σεζόν στη νέα σειρά του Alpha, «Άσε μας ρε μαμά» ως Μενέλαος Ταβουλαρέας και ήδη απολαμβάνει πολύ τη συμμετοχή του, αλλά και τον ρόλο του, όπως αποκαλύπτει στο All4fun ως “πρόσωπο της εβδομάδας” 

* Η υποκριτική ξεκίνησε ξαφνικά πέρυσι το καλοκαίρι (χαχαχα). Πλάκα κάνω για να σπάσει λιγο ο πάγος, αλλα όντως κάπως έτσι ξεκίνησε! Ξαφνικά ένα καλοκαίρι ξύπνησα και ήθελα να γίνω ηθοποιός. 

* Κάλεσα στο τηλέφωνο, τον φίλο μου Θάνο που είχε ήδη ενα έτος στο Εθνικό θέατρο και τον ρώτησα τι πρέπει να κάνω. Μετά η συνέχεια είναι η ίδια για όλους!
Αλλά θέλω να τονίσω ότι ποτέ μεχρι εκείνο το πρωινό δεν μου είχε περάσει απο το μυαλό ν΄ ασχοληθώ με την υποκριτική.

* Υποκριτική σημαίνει για μένα πολλά και τίποτα. Κατα κύριο λόγο όμως είναι έκφραση συναισθημάτων, είναι θεραπεία ψυχής και του πομπού και του δέκτη. Είναι ένα μέσον που σε ταξιδεύει παντού χωρίς εισιτήριο. Πολλές φορές όμως υποκριτική μπορεί να είναι και το απολυτο κενό και να παίζεις μ’ αυτό.

* Μπορώ να περάσω στο 2022 σχετικά με την κατάσταση στον χώρο μας; Ευελπιστώ πάντως στην πιο αισιόδοξη ματιά των πραγμάτων και οι ηθοποιοί να χρήζουμε καλύτερης αντιμετώπισης, πιο ανθρώπινης. Βασικό κομμάτι οι καλύτερες συνθήκες εργασίας και καλύτερες χρηματικές απολαβές (και όχι φυσικά οι καθόλου απολαβές). Να πω επίσης οτι σήμερα δεν θεωρείται πληρωμή ένα σάντουϊτς. Όσο υπάρχει η φλόγα της δημιουργικότητας στην ψυχή του καλλιτέχνη, αυτό είναι το αισιόδοξο κομμάτι για το μέλλον. Όσο όμως απαλείφεται ο πολιτισμός απο το πιο μικρό εως το πιο μεγάλο κομματι της κοινωνίας μας αυτό με στενοχωρεί.

IMG_20210313_141750.jpg

* Όταν υποχρεωτικά μαντρωθήκαμε στα σπίτια μας στην αρχή, τα σόσιαλ είχαν πάρει φωτιά, αλλα με το πέρασμα του χρόνου κάπου κούρασε. Ε… και κάπου εκεί η τέχνη ξαφνικά έγινε το μέσον για κάθε άνθρωπο να ταξιδέψει πέρα απο τα όρια του εγκλεισμού. Και αυτό, για τον κάθε έναν μας ήταν διαφορετικό. Για κάποιους ήταν η μουσική, για άλλους οι ταινίες, οι σειρές, για μερικούς τα βιβλία, το θέατρο και για τους καλλιτέχνες η φαγούρα με το μέσα τους, τον δημιουργικό εαυτό τους. Τρανό παράδειγμα εγώ (γιατί αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει).

* Ξεκίνησα μαζί με δύο συναδέλφους που μένουμε κοντά, την Ιωάννα Αγγελίδη και την Παναγιώτα Μάστορη να κάνουμε βόλτες με το ποδήλατο. Αφορμή για αυτό που ακολούθησε, στάθηκε ενα κολαζ φωτογραφιών που ανεβασαμε με μια λεζάντα, που ηταν μια μικρή αφήγηση ιστορίας απο εικόνες. Στις επόμενες βόλτες μας, συνεχίσαμε και κάναμε το πρώτο μας βίντεο με θέμα «τι μπορει να σου συμβεί στην ποδηλατοβόλτα» και δεν άργησε να δημιουργήσουμε την ομάδα ΠΟΔΗΛACTING και να συνδυάζουμε βολτα και επάγγελμα μαζί. Τώρα όσον αφορά τους ανθρώπους που υποτιμούν την αξία της τέχνης δεν είμαι σε θέση να κρίνω τις επιλογές του καθενος, αλλά θα μπορούσα να κανω μια πολύ απλή ερώτηση. «Μπορείς να ζήσεις χωρις μουσική, χωρίς ταινίες ή σειρές χωρίς τέχνη γύρω σου»; Γιατί ακόμα και μια απλή ζωγραφιά στη θήκη ενος κινητού κάποιος τη ζωγράφισε. Ας το δοκιμάσουν ως πείραμα και να μας δημοσιεύσουν τα αποτελέσματα.

* Επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχουν άνθρωποι που να σε μανατζάρουν οπως στο εξωτερικό που διαχειρίζονται αυτοί για εσένα τις προτάσεις για εργασία και τις οικονομικές συμφωνίες, εδώ αυτόν τον άχαρο ρόλο πρεπει να αναλάβει ο καλλιτέχνης, δηλαδή να γίνουμε πολλά άλλα πραγματα ταυτόχρονα με τον καλλιτεχνη μέσα μας. Δεν μπορούν όλοι να το πετύχουν, αλλά και ούτε να το διαχειριστούν, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε σε δουλειές με άθλιες συνθήκες εργασίας, κακοπληρωμένοι και κάποιες φορές εξαπατημένοι, επειδή δεν γνωρίζουμε να διαβάζουμε ενα συμβόλαιο ή δεν έχουμε τα χρήματα να προσλάβουμε εναν δικηγορο να το κάνει για μας. Για μια μερίδα ανθρώπων είμαστε τα «ψώνια» που νομίζουν οτι με το χειροκρότημα χορταίνει το στομάχι μας και με τους προβολείς ζεσταινεται το κοκαλάκι μας. Κι’όταν τα φώτα της ράμπας σβήσουν τότε τι; έρχεται το σκοτάδι και η εκμετάλλευση; Όχι για εμένα. Κάπου εδώ είναι που πρέπει το Σωματείο μας να μας στηρίξει και η πολιτεία μας, να στηρίξει με τη σειρά της το Σωματείο.

IMG_20210916_200332.jpg

* Αυτό το καλοκαίρι ξεκίνησα να εργάζομαι για την τηλεοπτική σειρά «Άσε μας ρε μαμά» στον Alpha και όλο το καλοκαίρι το πέρασα κάνοντας γυρίσματα. Θεατρικά φέτος το χειμώνα δεν θα ανέβω στο «σανίδι» γιατι η σειρά μου τρώει πολύ χρόνο. (σχεδόν καθημερινή, Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη). Αν εκανα και θέατρο θα ήταν σαν να κουβαλάω δυο καρπούζια κάτω απο την ίδια μασχάλη.

* Είναι μια υπέροχη κομεντί, που μπορεί ολη η οικογένεια να παρακολουθήσει. Αυτό που περιμένω απο τη σειρά, είναι να προσφέρει χαμόγελα στις ψυχές των τηλεθεατών και να αγαπηθεί οπως την έχουμε αγαπήσει όλοι εμείς που εργαζόμαστε για αυτήν. Στη σειρά θα δείτε καθημερινές οικογενειακές καταστάσεις που σίγουρα όλοι μας έχουμε ζήσει και κάπου ανάμεσα στους χαρακτήρες, θα αναγνωρίσετε στοιχεία απο τον εαυτό σας και τους γύρω σας.

* Υποδύομαι τον Μενέλαο Ταβουλαρέα, πολιτικό μηχανικό στην αρχιτεκτονική εταιρεία του αείμνηστου πατέρα μου Αριστείδη Ταβουλαρέα. Αγαπώ πολύ την μαμά μου Ρωξάνη και ειμαι απο τα 20 παντρεμένος με την Τζοβάνα με την οποία έχουμε ενα παιδί, τον Άρη. Έχω και ενα παπαγάλο τον «πιτσικόκο» για πετ ,που του λέω όλα μου τα προβλήματα. Είμαι ωραίος τυπος, αλλά όπως λέει και ο μικροτερος αδελφός μου «ειμαι θύμα των γυναικων». Νιώθω ευγνώμων που είμαι σε μια τόσο όμορφη εργασία μαζι με υπέροχους συναδέλφους και μια υπέροχη ομάδα που πραγματικά περνάμε πάρα πολύ όμορφα, με αγάπη και σεβασμό ο ένας για τον άλλον.

IMG-cc464fb7bb38cad98f9ea325be8144e0-V.jpg

* Στην ερώτηση σου γιατί θα πρότεινες να δει κάποιος τη σειρά αρχικά, γιατί παίζω εγώ (χαχαχαχαχαχαχαχαχα). Αλλά μιλώντας πιο σοβαρά είναι σημαντικό να γελάσει το χειλάκι μας μετα απο τόσο φόβο και αβεβαιότητα. Έχει ωραίο, εξυπνο χιούμορ, γρήγορο ρυθμό και πλοκή, εξαιρετική φωτογραφία και σίγουρα ο τηλεθεατής θα ταυτίσει τον εαυτό του με κάποιον χαρακτήρα της σειράς. Είμαι πολύ χαρούμενος που η μυθοπλασία έχει πολλαπλασιαστεί στην Ελλάδα, πρώτον γιατί θα υπάρχουν θέσεις εργασίας για πολλους και όχι μόνο για λίγους και συγκεκριμένους. Δεύτερον, γιατι πιστεύω οτι μπορούμε να κάνουμε πολυ ωραίες σειρές και ο κόσμος να επιλέγει εγχώριο προιόν και όχι ξένο. Φτάνει πια, ας στηρίξουμε λίγο τη χώρα μας. Μόνο αν μας στηρίξουμε ,θα πάμε μπροστά και αυτό αφορά όλους μας.

* Αγαπώ πολύ τον κινηματογράφο και πιστεύω πως υπάρχει μεγάλη εξέλιξη. Γίνονται όλο και πιο ωραίες ταινίες και ξεχωρίζουν νέοι κινηματογραφιστές που οι πρώτες ταινίες τους, μικρού μήκους, σε εκπλήσσουν ευχάριστα και είναι πολλα υποσχόμενοι. Είχα την τύχη και εγώ να εργαστώ για τον κινηματογράφο και η εμπειρία μου ηταν πολυ δημιουργική και ευχάριστη. Φυσικά και θα ήθελα να συμμετέχω ξανά σε μια ταινία που θα με εμπνεύσει η ιστορία αλλα και το πάθος του δημιουργού σκηνοθέτη της

* Αγαπώ μουσική, χορό και τραγούδι εξίσου και εχουμε άριστη σχέση. Απο το πρωί που θα ξυπνήσω, παίζει η μουσική για να ξυπνήσει η ψυχή και παράλληλα κάνω γυμναστική για να ξυπνήσει το κορμί. Ο χορός περαν του οτι ειναι αναπόσπαστο κομμάτι του επαγγελματός μου, καταλαμβάνει και μεγάλο χώρο στην προσωπική μου ζωή αφου με ευχαριστεί πολύ. Τις προάλλες και ενώ βρισκόμουν στο αυτοκίνητο με φίλους έπαιξε στο ράδιο ένα αγαπημένο τραγούδι και έκανα δεξιά, κατέβηκα και χόρευα μόνος μου στον δρόμο.

76757657.jpg

* Κοίτα, παντα εχω μαζί σημειωματάριο και στυλό για να μπορώ να αποτυπώνω σκέψεις ή πραγματα και καταστάσεις που βλέπω να συμβαίνουν δίπλα μου και κάπως επηρεάζομαι. Σκηνοθεσίες εχω κάνει στο παρελθόν για το θέατρο και την μουσική σκηνη, αλλά τα τελευταία χρόνια σκηνοθετώ τις παραστάσεις μας στην ομάδα κουκλοθεάτρου που ανήκω, την «Κοκού-Μουκλό». Στο μέλλον, με τις κατάλληλες συνθήκες και δοθείσας της ευκαιρίας θα σκηνοθετήσω ξανά για το θέατρο.

* Είμαι άνθρωπος που μου αρέσει να ζω το παρόν και να δημιουργώ πρόσφορο έδαφος για το μέλλον, όπως κι αν έρθει αυτό. Δεν θελω να ξεχωρίσω καμία συνεργασία μου μέχρι τώρα στο θέατρο, γιατί είτε ηταν καλή είτε όχι μου έδωσε πολύ όμορφα μαθήματα, τα οποία με πήγαν παρακάτω σαν ανθρωπο και σαν καλλιτέχνη.

* Σχετικά με το μέλλον εύχομαι να έρθουν ρόλοι και συνεργασίες που θα μπορέσω να αφυπνίσω άλλους ανθρωπους και θα άγω την ψυχή τους σε ενα ανώτερο επίπεδο. Η τέχνη πάντα στους αιώνες βρίσκεται εκεί για να μας αφυπνίσει.

IMG-7aefb24cbb20fd2bbcc621e75ee47da0-V.jpg

* Στην Αθήνα νου αρέσει να παίρνω το ποδήλατο μου και να κανω πρωινή κυριακάτικη βόλτα, πριν ξυπνήσει η πόλη, στα στενά της Πλάκας, του Θησείου και του Ψυρρή και να κάθομαι εκεί σ’ ένα αγαπημένο μικρό καφέ να απολαμβάνω τον πρωινό ήλιο.(άμα έχει). Αυτό που δεν μου αρέσει ειναι το πολύ καυσέριο και τα ανεκμετάλευτα διατηρητέα κτήρια.

* Στο All4fun αρχικά εσύ, ο Κυριάκος μας πια, μας αρέσει, που πριν κάποια χρόνια σου ηρθε αυτή η δημιουργική ιδέα και σήμερα ειναι ενα μέσον στο οποίο ενημερωνόμαστε, επικοινωνούμε μεταξύ μας. Και που εχεις φέρει κοντά κοινό και δημιουργούς και που έχει δημιουργηθεί αυτή η όμορφη επιβράβευση για το έργο τους απο το κοινό. Σε ευχαριστώ πολύ Κυριάκο Κουρουτσαβούρη, για όλα οσα εχεις δημιουργήσει, μέσα απο τα βάθη της καρδιάς μου. Με εκτίμηση & σεβασμό, Δημήτρης

Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 29/9/2021 

IMG-aa89898d5ea48a693501de5bc72f8f7a-V.jpg

28347_37105_regular_papadatos.png

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Σχετικά Άρθρα

Τελευταία Άρθρα