Ίσως στο υποσυνείδητό της η επιθυμία να προϋπήρχε και λόγω της αγάπης της από μικρή για τον κινηματογράφο. Το πώς, όμως, επέλεξε να γίνει ηθοποιός είναι από τις πιο περίεργες ιστορίες ενασχόλησης στον συγκεκριμένο χώρο. Γιατί πολύ απλά η Πένυ Παπαγεωργίου βρέθηκε στο διπλανό καφέ από την δραματική σχολή Πράξη 7 και βλέποντας ένα φυλλάδιο από παρακίνηση της φίλης της αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη της σε μια νέα πρόκληση.
Η πρώτη επαφή με την υποκριτική την ενθουσίασε και έτσι διανύει πλέον επτά χρόνια, υπηρετώντας κάτι που τη βοηθά να παθιάζεται, να εκφράζεται και να προσεγγίζει γενικότερα τη ζωή. Η καραντίνα την βρήκε να διακόπτει τις παραστάσεις με την ομάδα “Βρες τον Δολοφόνο” στο Convento.
H συγκεκριμένη ομάδα, όμως, δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια, παρουσίασε διαδικτυακά με μεγάλη επιτυχία, το “Ποιος σκότωσε τον διαχειριστή” (με την Πένυ να υποδύεται υποδειγματικά την αλλοδαπή καθαρίστρια της πολυκατοικίας Μπέρτα – που τελικά δεν ήταν και τόσο…αλλοδαπή) και τώρα, παρουσιάζει το 2ο online επεισόδιο, το “Φόνο στο νησί”.
Μπροστά σε μια αβέβαια νέα σεζόν προσπαθεί να μη χάνει τη θετική της διάθεση, ευελπιστώντας να κάνει ντεμπούτο τόσο στον κινηματογράφο, όσο και στην τηλεόραση.
* Θα ήθελα πάρα πολύ να πω ότι από μικρή είχα ταλέντο και θα ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο, αλλά η αλήθεια είναι ότι ούτε ποιήματα διάβαζα, ούτε είχα ιδέα τί είναι το θέατρο. Η ιστορία είναι πολύ απλή. Πήγα στο Playhouse με την κολλητή μου για καφέ και βρήκα ένα διαφημιστικό της ΠΡΑΞΗΣ 7 για προετοιμασία.
* Η φίλη μου με πίεσε να πάω καθώς ανησυχούσαμε πολύ για το τι θα κάνουμε στην ζωή μας και θεωρούσε ότι εγω αυτό πρέπει να κάνω. Πήγα, έκανα ένα μάθημα αυτοσχεδιασμού, ένα μάθημα υποκριτικής και βρήκα τον στόχο μου. Όλα αυτά γίναν περίπου πριν επτά χρόνια.
* Θα απαντήσω μ’ ένα ασύνδετο σχήμα γιατί ακόμα δεν καταφέρνω να εκφράσω πλήρως τι σημαίνει υποκριτική για έμενα. Πάθος, έκφραση, φως, φόβοι, ανησυχία, ζωή.
* Επειδή, κατ’ ουσίαν, έχω ξεκινήσει εν μέσω κρίσης να είμαι ηθοποιός, δηλαδή για να κάνω αυτό που αγαπώ πρέπει να εργάζομαι και ως σερβιτόρα. Καταλαβαίνεις ότι τα πράγματα για εμένα ήταν δύσκολα και πριν τον ιό, πόσο μάλλον τώρα. Στην πρωτόγνωρη μετά ιού εποχή, δυσκολεύομαι να εργαστώ ακόμα και ως σερβιτόρα. Τα πράγματα είναι αβέβαια. Η κοινωνία μας έχει κλονιστεί και δεν δίνει την απαραίτητη σημασία.
* Συμφωνώ πλήρως με την πρωτοβουλία Support Art Workers, η οποία ήταν μια αυθόρμητη, συλλογική ανάγκη έκφρασης της παραμέλησης του καλλιτεχνικού χώρου από το κράτος. Το κίνημα αυτό αφυπνίζει τόσο το κοινό, όσο και εμάς τους δρώντες να διεκδικούμε τα δικαιώματα μας και να την αυτοεκτίμηση μας.
* Αυτό που ενδιαφέρει εμένα προσωπικά ως οντότητα απέναντι στον κόσμο, αυτό που θέλω να εκφράζω μέσα από το θέατρο είναι ο θεατής να κουνηθεί έστω και ένα χιλιοστό από την βολική του θέση, ν’ ανησυχήσει, και να σκεφτεί. Η τέχνη είναι η απάντηση και η ερώτηση μαζί. Χωρίς αυτή θα είμασταν ανδρείκελα. Δεν πρέπει να την αφήνουμε στην άκρη, αλλά να προπορεύεται, γιατί μιλάμε και για την ψυχή μας και για το πνεύμα μας.
* Η συνεργασία μου με τη συγκεκριμένη ομάδα ξεκίνησε πρώτα με το CSI KIDS και έπειτα με την ομάδα ΒΡΕΣ ΤΟΝ ΔΟΛΟΦΟΝΟ. Είναι η πρώτη χρονιά που είμαστε μαζί και είμαι χαρούμενη που υπάρχω σε αυτό το περιβάλλον. Η αλληλεπίδραση με τους θεατές είναι ενδιαφέρουσα, διότι υπάρχει μόνο καλή διάθεση και όμορφο κλίμα.
* Το 1ο online εγχείρημα, το “Ποιος σκότωσε τον διαχειριστή” ήταν μια ιδέα εν μέσω καραντίνας. Η απήχηση του κοινού ήταν πολύ θετική, δεν την περιμέναμε! Ήδη έχει ξεπεράσει τα 17.000 views στο youtube. Δεν έχω ξανακάνει κάτι παρόμοιο και χαίρομαι που προέκυψε έστω και υπό αυτές τις συνθήκες. Η αλήθεια είναι ότι έχει πολύ πλάκα να καλείσαι να απαντήσεις σε οποιαδήποτε ερώτηση δημόσια στο ίντερνετ.
* Στο επόμενο επεισόδιο, στο “Φόνο στο νησί” ο ζάμπλουτος υπερήλικας Αμερικάνος Τζον Σμιθ επιστρέφει στο αγαπημένο του νησί με σκοπό να μοιράσει την περιουσία του στην τοπική κοινωνία. Οι κάτοικοι του νησιού τον υποδέχονται με ενθουσιασμό! Όλοι, εκτός από έναν: Τον εγγονό του, ο οποίος αναστατώνεται από την προοπτική να χάσει την αμύθητη περιουσία του παππού του και χωρίς δεύτερη σκέψη… τον σκοτώνει! Άρα, το έγκλημα λύθηκε, σωστά; Όχι! Γιατί δεν γνωρίζουμε ποιος (ή ποια) είναι ο εγγονός του θύματος. Οι ύποπτοι είναι τέσσερις και το κοινό καλείται να ανακαλύψει ποιος είναι ο δολοφόνος, ανακρίνοντας τους.
* Τη συγκεκριμένη ομάδα την αγαπούσα και την παρακολουθούσα τα τελευταία χρονιά. Μου προσφέρει ψυχική ηρεμία που βρίσκομαι με αυτούς τους ανθρώπους και γνωρίζω ότι προσφέρουν χαρά και ψυχαγωγία στον κόσμο.
* Είμαι λάτρης του σινεμά από παιδί. Η στιγμή μέσα στην αίθουσα του είναι μια ιδιαίτερη ιεροτελεστία για εμένα. Κάθε χρόνο ανυπομονώ με την ίδια λαχτάρα να ανοίξουν τα θερινά για να απολαύσω την κάθε ταινία. Δεν έχω ασχοληθεί με τον κινηματογράφο ως ηθοποιός, θα ήθελα πολύ καθώς μ’ εξιτάρει. Οι ταινίες και η αισθητική του Γιάννη Οικονομίδη θεωρώ ότι μου ταιριάζουν και θαήθελα να υπάρξω μέρους τους.
* Επαγγελματικά δεν έχω ασχοληθεί ούτε με την τηλεόραση, θα ήθελα να δοκιμάσω και σε αυτόν τον χώρο επειδή θεωρώ ελκυστική την ιδέα να μπαίνεις σε καθημερινή βάση στο σπίτι του αλλού. Ανά καιρούς γίνονται πολύ ενδιαφέρουσες και ποιοτικές δουλείες που θα ήθελα να συμμετάσχω.
* Ο αθλητισμός και εγώ δεν ταιριάζουμε, η σχέση μου μαζί του είναι μηδενική, αλλά φέτος ξεκίνησα μαθήματα windsurf. Κάτι μπορεί να αλλάξει ενδεχομένως! Αντιθέτως με τον χορό με συνδέει ατέρμονη αγάπη από μικρή.
* Το γράψιμο με ενδιαφέρει πολύ. Από τα 9 μου κρατάω ημερολόγιο, το οποίο εξελίχθηκε στην αποτύπωση των σκέψεων και των ανησυχιών μου. Είναι ένας άλλος κόσμος και μια μορφή έκφρασης που την κουβαλάω πάντα. Τώρα προσπαθώ να γράψω το πρώτο μου έργο. Το τραγούδι μ’ αρέσει πολύ, τραγουδάω συνέχεια, αν και δεν έχω κάνει ιδιαίτερα μαθήματα εκτός από εκείνα στην δραματική.
* Όταν ξεκίνησα στην ΠΡΑΞΗ 7 δέθηκα τόσο πολύ μ’ αυτόν τον χώρο και με τους ανθρώπους που την απαρτίζουν από την πρώτη στιγμή. Θυμάμαι τα πάντα από εκείνα τα χρονιά, αλλά αυτό που μου έχει μείνει είναι οι ατέλειωτες ώρες προβών πριν τις εξετάσεις και αυτή η ανεμελιά που υπήρχε σ’ ένα τόσο προστατευμένο περιβάλλον. Είμαι τυχερή γιατί η πρώτη μου παράσταση ήταν με τους συμμαθητές μου, οι οποίοι είναι ακόμα φίλοι μου και η μετάβαση από την δραματική στον έξω κόσμο ήταν ομαλή.
* Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια συνεργασία απ’ όσες έχω κάνει μέχρι τώρα. Απ’ όλες έχω βγει κερδισμένη, τόσο προσωπικά, όσο και επαγγελματικά, γιατί οι δουλειές μου μέχρι τώρα είναι πολύ διαφορετικές μεταξύ τους. Είναι τόσο μεγάλος ο κόσμος των έργων που υπάρχουν αλλά μέσα σ’ αυτόν έχουν ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου η ηρωίδα της Αντιγόνης ως ρόλος και η Σάρα Κέιν ως συγγραφέας.
* Την Αθήνα την αγαπώ τόσο όσο και την μισώ. Είναι απίστευτος ο συνδυασμός του καλού και του κακού που φέρει πάνω της, της βρώμας και την αίγλης. Είναι η πόλη μου και λατρεύω σ’ αυτήν τα απογεύματα.
* Το All4fun μου αρέσει επειδή είναι μία αντικειμενική και ενημερωτική ιστοσελίδα περί των καλλιτεχνικών δρωμένων και του καλλιτεχνικού κόσμου. Έχει μεράκι και ενδιαφέρεται να δίνει βήμα σε νέους καλλιτέχνες. Αυτό προσωπικά το σέβομαι και το εκτιμώ βαθιά.
& Αναλυτικές πληροφορίες για το “Φόνο στο νησί”
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 20/6/2020
