Ένα ταξίδι ζωής που ήθελε πάντα να κάνει την έφερε πέρσι το καλοκαίρι στο Λος Αντζελες. Και μετά τη συνεργασία που προέκυψε μ’ έναν Αμερικανό μάνατζερ επέστρεψε και φέτος στην Καλιφόρνια. Σύντομα, μάλιστα, θα κυκλοφορήσει και η ταινία μικρού μήκους, στην οποία συμμετέχει η Ελίζα Γεροντάκη.
Φυσικά η απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου δεν κόβει την επαγγελματική της σχέση με την Ελλάδα, δεδομένου πως αυτήν τη σεζόν συμμετείχε και στην «Όπερα της Πεντάρας».
«Όλες οι πιθανές συνεργασίες είναι καλοδεχούμενες, δεν τις σχεδιάζω, αλλά τις περιμένω με πολλή χαρά! Είτε στην Ελλάδα, είτε στην Αμερική», αναφέρει στο All4fun, δίνοντας και τη δική της ερμηνεία για το πώς αντιλαμβάνεται την υποκριτική: «Το να μπορείς να δεις την ίδια πραγματικότητα μέσα από διαφορετικό πρίσμα. Το να μπορείς να δεις μέσα από μάτια δανεικά…»
Έχοντας συμμετάσχει στην «Εθνική Ελλάδος» του Γιώργου Καπουτζίδη είχε μόνο καλά λόγια για αυτήν την ευκαιρία, που της δόθηκε: «Είχε πολλά ακόμα να πει η συγκεκριμένη σειρά. Τέθηκαν για πρώτη φορά σε τηλεοπτικό επίπεδο, μέσα από τους εξαιρετικά προσεγμένους διαλόγους ενός πολύ δημοφιλούς σίριαλ, ζητήματα που αφορούν στα ομόφυλα ζευγάρια, στους μετανάστες και γενικά στις μειονότητες. Νιώθω πολύ τυχερή που συμμετείχα στη συγκεκριμένη δουλειά.»
Οσο για το αν θα συνιστούσε και σε άλλους Έλληνες ηθοποιούς να δοκιμάσουν την τύχη τους και στο εξωτερικό: Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Είναι θέμα ορμής και ενστίκτου, δοκιμάζεις και βλέπεις. Θα ενθάρρυνα μόνο όσους έχουν έντονη επιθυμία να το δοκιμάσουν. Καλλιτεχνικά δεν έχουμε κάτι να ζηλέψουμε. Είναι ποσοτική η διαφορά. Τα μεγέθη είναι διαφορετικά και η εξειδίκευση μεγαλύτερη, τίποτα παραπάνω…»
* Η υποκριτική προέκυψε όσο ήμουν ακόμα μαθήτρια. Αυτό μου άρεσε να κάνω, να παίζω θέατρο και να τραγουδάω.
* Υποκριτική είναι το να μπορείς να δεις την ίδια πραγματικότητα μέσα από διαφορετικό πρίσμα. Το να μπορείς να δεις μέσα από μάτια δανεικά.
* Όλοι ανεξαιρέτως έχουμε επηρεαστεί από την κρίση, άλλοι σε μεγαλύτερο και άλλοι σε μικρότερο βαθμό, είτε μόνο επαγγελματικά είτε καθολικά. Ο ηθοποιός μετατρέπει το πρόβλημα σε ιστορία και μιλάει σε όσους θέλουν να τον ακούσουν. Οι ιστορίες που φλερτάρουν με την κρίση έχουν αδιαμφισβήτητα μεγάλη απήχηση τα τελευταία χρόνια.
* Κατά τη γνώμη μου, η τέχνη δε δίνει απαντήσεις, αλλά δημιουργεί ερεθίσματα. Ευαισθητοποιεί, προβληματίζει, διαμορφώνει αισθητικά κριτήρια και ενισχύει την αντίληψη των θεατών. Πιο συνειδητοποιημένοι θεατές ισοδυναμούν με πιο συνειδητοποιημένους πολίτες.
* Στην Αμερική ήρθα για διακοπές πέρυσι το καλοκαίρι. Ήταν ένα ταξίδι που πάντα ήθελα να κάνω. Μου άρεσε πολύ το τοπίο, οι άνθρωποι και οι αμέτρητες επιλογές που σου δίνονται σε όλα τα επίπεδα. Προέκυψε η συνεργασία μου μ’ έναν Αμερικανό μάνατζερ, γι’ αυτό και επέστρεψα φέτος. Δεν ήρθα για να αναζητήσω κάποια καλύτερη τύχη, είμαι πολύ ικανοποιημένη με τις επαγγελματικές επιλογές μου στην Ελλάδα μέχρι στιγμής και φυσικά και συνεχίζω να θέλω να έχω καλλιτεχνικούς δεσμούς με τη χώρα μου.
* Σχετικά με το αν θα συνιστούσα και σε άλλους Έλληνες ηθοποιούς να πάρουν την απόφαση και να φύγουν στο εξωτερικό για να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη θα έλεγα πως κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Είναι θέμα ορμής και ενστίκτου, δοκιμάζεις και βλέπεις. Θα ενθάρρυνα μόνο όσους έχουν έντονη επιθυμία να το δοκιμάσουν. Καλλιτεχνικά δεν έχουμε κάτι να ζηλέψουμε. Είναι ποσοτική η διαφορά. Τα μεγέθη είναι διαφορετικά και η εξειδίκευση μεγαλύτερη, τίποτα παραπάνω.
* Στην Αμερική υπάρχει πολύς χώρος για καλλιτέχνες από όλον τον κόσμο. Το κοινό και οι δημιουργοί είναι πολύ ανοιχτοί στο καινούριο και ανυπομονούν για νέα ερεθίσματα στον χώρο των τεχνών. Ρατσισμό δεν έχω βιώσει καθόλου, το αντίθετο μάλιστα -η διαφορετικότητα είναι προσόν! Φυσικά και υπάρχει θέμα με τη γλώσσα, καθώς συγκεκριμένη προφορά σημαίνει περιορισμένο ρεπερτόριο. Αλλά αμέσως ανταγωνίζεσαι σε μικρότερη κλίμακα, το ποίο είναι επίσης θετικό.
* Σχετικά με το επαγγελματικό μου μέλλον, βλέποντας και κάνοντας! Προς το παρόν είναι όλα πιθανά, ρευστά και συναρπαστικά.
* Όλες οι πιθανές συνεργασίες είναι καλοδεχούμενες, δεν τις σχεδιάζω, αλλά τις περιμένω με πολλή χαρά! Είτε στην Ελλάδα, είτε στην Αμερική.
* Από τα χρόνια της σχολής του Εθνικού, θυμάμαι πιο έντονα τις στιγμές που πέρασα με τους συμμαθητές μου. Θυμάμαι τον κάθε έναν ξεχωριστά με πολλή αγάπη και συγκίνηση. Με τους περισσότερους έχω κρατήσει επαφή και είμαστε ακόμα πολύ κοντά. Νιώθω σαν να με συνδέει μαζί τους δεσμός αδερφικός και είμαι περήφανη για κάθε τους βήμα. Ήμασταν ένα πολύ δεμένο έτος, το επεσήμαιναν με κάθε ευκαιρία και οι καθηγητές μας. Πέρα από τις καλλιτεχνικές γνώσεις, εφοδιαστήκαμε και με μεγάλη ευαισθησία ως προς την ομαδική φύση της δουλειάς μας, χάρη στο δέσιμο που αναπτύχθηκε μεταξύ μας. Δεν μπορώ να πω ότι μου λείπουν τα χρόνια στη Σχολή, αλλά είναι σημαντικό σημείο αναφοράς στη ζωή μου. Όπως επίσης και οι σπουδές μου στην Αρχιτεκτονική στο Α.Π.Θ. Και οι δύο σχολές διαμόρφωσαν τον τρόπο που σκέφτομαι, που εκφράζομαι και που υπάρχω.
* Δεν έχω αποπειραθεί να σκηνοθετήσω ή να γράψω επαγγελματικά. Αντίθετα, η σχέση μου με το τραγούδι και τον χορό φτάνει όσο πίσω φτάνουν και οι αναμνήσεις μου.
* Είχε πολλά ακόμα να πει η «Εθνική Ελλάδος». Τέθηκαν για πρώτη φορά σε τηλεοπτικό επίπεδο, μέσα από τους εξαιρετικά προσεγμένους διαλόγους ενός πολύ δημοφιλούς σίριαλ, ζητήματα που αφορούν στα ομόφυλα ζευγάρια, στους μετανάστες και γενικά στις μειονότητες. Νιώθω πολύ τυχερή που συμμετείχα στη συγκεκριμένη δουλειά.
* Και στην Αθήνα και στο Λος Άντζελες μου αρέσει το κλίμα. Και στις δύο πόλεις η κίνηση στους δρόμους είναι εξουθενωτική.
* Στο All4fun o τίτλος και μόνο μου θυμίζει ότι όντως όλα στη ζωή είναι φορ φαν….
Toυ Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 24/7/2016