Το ταξίδι στο χρόνο και η γνωριμία με τους ρόλους τη γεμίζουν χαρά και ευτυχία. Τόση, που μετά τις σπουδές στην ΑΣΟΕΕ έκανε το βήμα που ήθελε από μικρό παιδί, μπαίνοντας στη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Και η υποκριτική έγινε έτσι βασικό κομμάτι της ζωής της.
Για να γνωρίζει χαρακτήρες, να τρυπώνει μέσα τους, να τους κάνει φίλους, να τους καταλαβαίνει και μετά να τους αποχαιρετά. Μ’ αυτόν τον τρόπο, άλλωστε, η Γωγώ Καρτσάνα έχει την ευκαιρία να γνωρίζει καλύτερα και τον ίδιο της τον εαυτό…
Αυτή η σεζόν είναι η δεύτερη τηλεοπτική της, συμμετέχοντας και φέτος στη σειρλα «Το σόι σου», που συνεχίζεται στον Alpha, ενώ θεατρικά βρίσκεται στο Black Box του Επί Κολωνώ (Παρασκευή – Κυριακή) και στην «Τυφλή εμπιστοσύνη» του Ανδρέα Φλουράκη σε σκηνοθεσία Σταύρου Στάγκου.
«Θα έλεγα σε κάποιον να έρθει να μας δει γιατί είναι μια παράσταση που μιλάει για την απληστία, την τύχη, την κυριαρχία, τη μοναξιά τα οποία μας απασχολούν σε κάθε εποχή. Υποδύομαι μια γυναίκα δυναμική, ανεξάρτητη που στόχος της είναι μόνο τα χρήματα, αποστασιοποιημένη από τα συναισθήματα που προσπαθεί να κυριαρχήσει και να αποδεχτεί το γεγονός ότι οι γονείς της πέθαναν όταν αυτή ήταν παιδί και μεγάλωσε μόνη της», αναφέρει στο All4fun η Γωγώ, που αναπολεί με χαρά τα χρόνια της στη δραματική σχολή του Θεάτου Τέχνης και αν της δινόταν η δυνατότητα θα ήθελε να ξαναζήσει το τρίτο έτος.
Διαθέτοντας έφεση στον χορό και έχοντας δοκιμάσει ήδη την τύχη της και στον χώρο του σπικάζ μας αποκαλύπτει παράλληλα πως έχει μια ιδέα για ένα σενάριο ταινίας, όμως προς το παρόν παραμένει σκέψη. Της ευχόμαστε να γίνει σύντομα και πράξη…
* Η πρώτη μου επαφή με το θέατρο ήταν στα 8 μου που έπαιξα την Σταχτοπούτα σε μια θεατρική παράσταση. Από εκεί και μετά δεν σταμάτησα να ασχολούμαι με το θέατρο ερασιτεχνικά και μετά επαγγελματικά. Από μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου να λέω ότι όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω ηθοποιός. Τότε δεν καταλάβαινα γιατί. Αφού τελείωσα τις σπουδές μου στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ) στην ηλικία των 23 μπήκα στο Θέατρο Τέχνης – Κάρολος Κουν.
* Η υποκριτική είναι ένα βασικό κομμάτι στην ζωή μου που με κάνει να νιώθω ευτυχισμένη και γεμάτη. Ταξιδεύω στο χρόνο, γνωρίζω ανθρώπους, τρυπώνω μέσα τους, τους κάνω φίλους μου, τους καταλαβαίνω τους αγαπάω και μετά τους αποχαιρετώ. Και φυσικά μέσα από όλο αυτό γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου και όταν καταλαβαίνεις ότι μαζί με σένα τρύπωσαν και άλλοι και ταξίδεψαν μαζί σου είναι ακόμα καλύτερα.
* Τελείωσα τη σχολή μου, όταν είχε ήδη αρχίσει η κρίση. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα. Υπάρχουν πολλές δυσκολίες επιβίωσης. Ίσως για μας που μπήκαμε στα βαθειά μόλις αποφοιτήσαμε είναι καλύτερα γιατί δεν έχουμε να συγκρίνουμε με κάτι καλύτερο που υπήρχε πριν την κρίση γιατί δεν το γνωρίσαμε ποτέ. Πάντως είναι κρίμα γιατί υπάρχει μεγάλη ψυχική ανάγκη και όρεξη να κάνουμε πράγματα, αλλά δυστυχώς δεν μπορούν να υποστηριχτούν πάντα.
* Επειδή ακριβώς η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική θεωρώ ότι η καλύτερη διαφυγή είναι η Τέχνη. Απαντήσεις δεν ξέρω αν θα δώσει αλλά σίγουρα θα μας προσφέρει πολύ τροφή για σκέψη και να κοιτάξουμε πιο βαθειά μέσα μας. Και τότε σίγουρα κάτι θα αλλάξει στον καθένα ξεχωριστά και σιγά σιγά σε όλους.
* Η συμμετοχή μου στην «Τυφλή Εμπιστοσύνη» του Ανδρέα Φλουράκη προέκυψε από μια οντισιόν όπως συμβαίνει συνήθως. Ο σκηνοθέτης Σταύρος Σταγκος με εμπιστεύθηκε και συνεργαστήκαμε. Ο κόσμος την απολαμβάνει, συγκινείται και τα σχόλια είναι θετικά.
* Θα έλεγα κάποιος να έρθει να μας δει γιατί είναι μια πολύ ωραία παράσταση που μιλάει για την απληστία, την τύχη, την κυριαρχία, τη μοναξιά τα οποία μας απασχολούν σε κάθε εποχή. Υποδύομαι μια γυναίκα δυναμική, ανεξάρτητη που στόχος της είναι μόνο τα χρήματα, αποστασιοποιημένη από τα συναισθήματα που προσπαθεί να κυριαρχήσει και να αποδεχτεί το γεγονός ότι οι γονείς της πέθαναν όταν αυτή ήταν παιδί και μεγάλωσε μόνη της. Χαίρομαι που βρίσκομαι στο Επι Κολωνό. Είναι ένα ωραίο θέατρο!
* Το «Dourgouti Ιsland Ηotel» είναι μια περιπατητική performance σε εξωτερικό χώρο, στην περιοχή Δουργούτη όπου συμμετείχαν 50 performers. Νοιώθω τυχερή που συμμετείχα και γνώρισα και συνεργάστηκα μ’ αυτά τα παιδιά. Η συναναστροφή με τους γείτονες και το πώς μας αγκάλιασαν, το πώς έστησε ο κάθε performer τη δική του ατομική performance με την ανεκτίμητη καθοδήγηση του Γιώργου Σαχίνη και της Ειρήνης Αλεξίου και γενικότερα της ομάδας ‘’όχι παίζουμε’’ και επίσης η ανταπόκριση που είχε στον κόσμο. Το λάτρεψαν και ζητούσαν να το ξανανεβάσουμε. Και εγώ μαζί με αυτούς γιατί θεωρώ ότι έχει μεγάλο ενδιαφέρον και σημαντικότητα το Urban Dig Project και ειδικά για μια πόλη σαν την Αθήνα που κρύβει θησαυρούς. Ακόμα δεν έχει οριστεί ημερομηνία, είναι όλα υπό συζήτηση.
* Φέτος είναι η δεύτερη χρονιά στη σειρά ‘Το σόι σου’’. Είναι η πρώτη μου δουλειά στην τηλεόραση. Στην αρχή ήμουν αγχωμένη γιατί ήταν κάτι τελείως άγνωστο σε μένα. Το cast των ηθοποιών και όλη η ομάδα των τεχνικών και της παραγωγής είναι όλοι υπέροχοι, περνάμε πολύ καλά, υπάρχει ένα οικογενειακό κλίμα. Απολαμβάνω τον ρόλο μου και προσπαθώ να τον εξελίξω.
* Νομίζω ότι «Το Σόι σου» έχει καταφέρει να λειτουργήσει σαν καθρέφτης για πολλές ελληνικές οικογένειες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ταυτίζεται ο κόσμος και επίσης είναι μια σειρά με ωραίο και έξυπνο χιούμορ που καταφέρνει να σε κάνει να γελάς και να περνάς ωραία όταν το παρακολουθείς. Η σχέση μου με τους υπόλοιπους ηθοποιούς και τον σκηνοθέτη είναι άψογη. Υπάρχει σεβασμός, αγάπη και επαγγελματισμός.
* Τα χρόνια στο Τέχνης ήταν τα καλύτερα μου χρόνια. Δημιουργικά, χαρούμενα γιατί έκανα επιτέλους αυτό που ήθελα από παιδί και είχαν ενδιαφέρον γιατί με πέτυχαν σε ηλικία που πλάθεσαι και αναζητείς πολλές απαντήσεις από τον εαυτό σου. Εννοείται ότι αναπολώ αυτά τα χρόνια και θα ήθελα να ξαναζήσω το τρίτο έτος. Για καλή μου τύχη συνεργάστηκα σε μια παράσταση που λεγόταν «Όταν ο ήλιος» με κάποια από τα παιδιά που τελειώσαμε το Τέχνης, είτε μεγαλύτερους ένα, δυο χρόνια είτε συμφοιτητές. Ήταν πολύ ωραία εμπειρία και δουλειά γιατί έγινε με πολύ καλή διάθεση από όλους, με αγάπη και είχε κάτι από εφηβεία. Θέλω πολύ να συνεργαστώ ξανά με τα παιδιά. Το δέσιμο που αποκτάς με τους ανθρώπους που μοιράστηκες τα χρόνια σπουδών σου είναι ανεκτίμητο και μένει για πάντα.
* Τελείωσα το τμήμα Οικονομικής Επιστήμης στην ΑΣΟΕΕ. Δεν ήταν καθόλου εύκολη σχολή και ειδικά για μένα που την έκανα παράλληλα με το Θέατρο Τέχνης. Λόγω ωραρίων προβών και γυρισμάτων είναι δύσκολο να συνδυάσεις και μια δουλειά πάνω στα οικονομικά. Δεν ξέρω αν με έχει βοηθήσει στην υποκριτική, σίγουρα με βοήθησε ως άνθρωπο, οπότε επηρεάζει με κάποιο τρόπο και την υποκριτική.
* Ανά περιόδους γράφω ποιήματα και τώρα τελευταία είχα μια ιδέα για μια ταινία και προσπαθώ να τη γράψω. Θεωρώ ότι είναι ό,τι πιο δύσκολο υπάρχει, αλλά θα ήθελα κάποια στιγμή να εκπαιδευτώ για να μάθω κάποιες τεχνικές και να μπορώ να απολαμβάνω αυτά που θα θέλω να γράψω.
* Μου αρέσει η σκηνοθεσία αλλά δεν έχει ξυπνήσει μέσα μου ο σκηνοθέτης. Μπορεί κάποια στιγμή, μπορεί και ποτέ. Όλα ξεκινάνε από το γεγονός ότι μου αρέσει να παίζω με τη φωνή μου με αποτέλεσμα να μου αρέσει το τραγούδι και το σπικάζ και όσο μπορώ το κυνηγάω.
* Όσον αφορά στο τραγούδι έχω τραγουδήσει στην Απανεμιά, την ιστορική αυτή μπουάτ και έχω να πω ότι το άγχος ενός ηθοποιού πριν την παράσταση είναι πολύ μικρότερο σε σχέση με το άγχος πριν το live.
* Επίσης μια μεγάλη μου αδυναμία είναι ο χορός. Από μικρή ηλικία είχε αρχίσει η λατρεία με το χορό και συνεχίζει ακόμα και τώρα. Θεωρώ ότι είναι απαραίτητο για την καθημερινότητα μου, η ενασχόληση μου με το τραγούδι και τον χορό.
* Έχω κάνει μια μικρού μήκους ταινία, η οποία συμμετείχε στο φεστιβάλ της Δράμας και σε διάφορα φεστιβάλ στο εξωτερικό. «Γκρίζα Διαδρομή» σε σκηνοθεσία Αντυ Παπαδημητρίου. Μετά από αυτή τη μικρή γνωριμία με το cinema συνειδητοποίησα πόσο μου αρέσει και πόσο θα ήθελα να αποκτήσω αρκετές εμπειρίες …
* Δε ξεχωρίζω κάποια δουλειά ή συνεργασία μέχρι τώρα. Η κάθε δουλειά έχει τα θετικά της και κάποιες φορές και τα αρνητικά της αλλά ακόμα και τα αρνητικά είναι μέσα στη ζωή και μέσα σε όλες τις δουλειές και ίσως λειτουργούν και ως τα πιο σημαντικά κάποιες φορές.
* Έχω κρατήσει επαφές με ανθρώπους απ’ όλες τις δουλειές. Με άλλους ταιριάζεις να κάνεις και παρέα με άλλους όχι τόσο, το οποίο είναι απόλυτα φυσιολογικό.
* Μου αρέσει η Αθήνα γενικότερα. Μου αρέσει η ομορφιά της και η ασχήμια της και η ενέργεια της. Νομίζω είναι η μόνη πόλη που νοιώθω τέτοια χαρά όταν είναι ηλιόλουστη.
* Στο All4fun μου αρέσει ότι αγαπάει τους ηθοποιούς, τους βοηθάει, έχει ποικιλία πραγμάτων και θέλει να εξελιχθεί και άλλο…
& Aναλυτικές πληροφορίες για την «Τυφλή εμπιστοσύνη» ακολουθούν στο σχετικό link: http://www.all4fun.gr/fun/theater/12187-q—q—-.html
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 29/2/2016