Η διάθεσή του για δημιουργικότητα σε συνδυασμό με το πνεύμα ελευθερίας που τον διακατέχει έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφασή του ν’ αφήσει τον προγραμματισμό και να γίνει ηθοποιός.
Και έκτοτε η υποκριτική του δίνει παράλληλα την ευκαιρία να μελετάει, να εξερευνά και ν’ αγαπά περισσότερο τη ζωή και τον άνθρωπο.
Ο Χρήστος Καπενής βιώνει μία ακόμη γεμάτη θεατρική σεζόν. Εκτός από το Λούλου κάνει πρόβες για το Ορλάντο, πάλι σε σκηνοθεσία Λίλλυς Μελεμέ (ξανά στο Αγγέλων Βήμα) και για το «Στρατηγική επιβίωσης No 4711» σε σκηνοθεσία Βίκυς Αδάμου που ανεβαίνει τέλη Φεβρουαρίου, στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων.
«Μου άρεσε πολύ το έργο, ήθελα να συνεργαστώ μαζί με τη Λίλλυ και έγινε. Είναι μία δουλειά που την χαίρομαι, είναι κομμάτι μου και την αγαπώ», αναφέρει στο All4fun, προσθέτοντας για το έργο του Φρανκ Βέντεκιντ: «Πρόκειται για μια σκοτεινή ιστορία, η οποία σχετίζεται τον άνθρωπο και την ψυχή του. Για το πόσο φθαρτοί είμαστε και το τι κάνουμε για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε σ’ έναν κόσμο τεράτων. Για την δύναμη που κρύβει ο καθένας μέσα του. Το έργο ακουμπάει όλο τον κόσμο και αφορά κάθε άνθρωπο. Είναι ένα σπουδαίο κείμενο που θέτει ερωτήματα για την καθαρότητα της ψυχής μας. Και για το πώς όλοι μπορούμε την ίδια στιγμή να γίνουμε από θύτες – θύματα και το ανάποδο»
Εκτός του ότι απολαμβάνει πλήρως τη συνεργασία του με τη Λίλλυ Μελεμέ έχει την ευκαιρία στο Λούλου να υποδύεται δύο καλλιτέχνες, τον Σβαρτς (ζωγράφος) και τον Ροντρίγκο (είναι εντυπωσιακός πραγματικά ο τρόπος που κινείται ο Χρήστος στη σκηνή του Αγγέλων Βήμα ως ακροβάτης…): «Πιστεύω πως εάν διάβαζα το έργο πριν μου πει η Λίλλυ τι θα παίξω, αυτούς θα διάλεγα. Για τη συγκεκριμένη παράσταση δουλέψαμε όλοι πολύ και δώσαμε και δίνουμε όλοι το 100% μας. Είναι μία δουλειά που όλοι αγαπάμε και που όλοι την πιστεύουμε. Χαίρομαι πραγματικά που παρατείνονται οι παραστάσεις μας…»
* Η υποκριτική προέκυψε κάπου στα 19 και ενώ σπούδαζα πληροφορική. Ίσως είχε να κάνει με το γεγονός ότι έβλεπα από πολύ μικρός ταινίες. Ίσως πάλι να ευθύνεται η μπάντα στην οποία ήμουν και τα λάιβ που δίναμε, τα οποία πάντα με έκαναν να θέλω να ξελίξω την σχέση μου και την επαφή που είχα με τον κόσμο.
* Υποκριτική είναι ένα μέρος όπου η δημιουργικότητά μου συναντά την απόλυτη ελευθερία. Εκεί που αισθάνομαι πως υπάρχει ένα έδαφος για να δημιουργώ και να βγάζω όλα αυτά που έχω μέσα μου αλλά και αυτά τα οποία θέλω να πω. Είναι η εξερεύνηση, η μελέτη, η αγάπη για τον άνθρωπο και τη ζωή.
* Ένας ηθοποιός αντιμετωπίζει την κρίση όπως όλοι θεωρώ.
* Σχετικά με το αν η τέχνη μπορεί να δώσει απαντήσεις στην τωρινή κατάσταση στην Ελλάδα νομίζω πως πρώτα πρέπει αυτή η “τωρινή κατάσταση στη χώρα μας” να μας δώσει τις ερωτήσεις. Και μετά βλέπουμε.
* Όλα αυτά που συνέβησαν αυτές τις ημέρες στο Εθνικό μ’ ενόχλησαν βαθιά. Αλλά οτιδήποτε έχω να πω, το λέω με το έργο μου στις παραστάσεις, μ’ αυτό που καταθέτω στη σκηνή, καθώς και με την στάση ζωής μου.
* Στη «Λούλου» με βρήκε η Λίλλυ Μελεμέ μου πρότεινε να είμαι στην παράσταση, μου άρεσε πολύ το έργο, ήθελα να συνεργαστώ μαζί της και έγινε. Είναι μία δουλειά που την χαίρομαι, είναι κομμάτι μου και την αγαπώ.
* Πρόκειται για μια σκοτεινή ιστορία που μιλάει για τον άνθρωπο και τη ψυχή του. Για το πόσο φθαρτοί είμαστε και το τι κάνουμε για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε σ’ έναν κόσμο τεράτων. Για την δύναμη που κρύβει ο καθένας μέσα του. Το έργο ακουμπάει όλο τον κόσμο και αφορά κάθε άνθρωπο. Είναι ένα σπουδαίο κείμενο που θέτει ερωτήματα για την καθαρότητα της ψυχής μας. Και για το πώς όλοι μπορούμε την ίδια στιγμή να γίνουμε από θύτες – θύματα και το ανάποδο.
* Οι ρόλοι μου στο έργο είναι δύο: Ο Σβαρτς που είναι ζωγράφος και ο Ροντρίγκο που είναι ακροβάτης. Είναι και οι δύο καλλιτέχνες. Πιστεύω πως εάν διάβαζα το έργο πριν μου πει η Λίλλυ τι θα παίξω, αυτούς θα διάλεγα.
* Για τη συγκεκριμένη παράσταση δουλέψαμε όλοι πολύ και δώσαμε και δίνουμε όλοι το 100% μας. Είναι μία δουλειά που όλοι αγαπάμε και που όλοι την πιστεύουμε. Χαίρομαι που παρατείνονται οι παραστάσεις. Η συνεργασία μας ήταν και είναι άψογη. Απ’ όλους έχω πάρει πολλά πράγματα και αισθάνομαι τυχερός που δουλεύω με αυτούς τους ανθρώπους.
* Με τη Λίλλυ στη σκηνοθεσία θα είμαστε και στο «Ορλάντο» της Βιρτζίνια Γουλφ, επίσης στο Αγγέλων Βήμα, που ανεβαίνει τέλη Φεβρουαρίου. Έχουμε μια απίστευτη επικοινωνία μια τέλεια συνεργασία και την εκτιμώ και την θαυμάζω ως καλλιτέχνη αλλά και ως άνθρωπο. Τώρα είμαστε σε πρόβες, ενώ κάνω πρόβες και για την παράσταση «Στρατηγική επιβίωσης No 4711» σε σκηνοθεσία Βίκυς Αδάμου που ανεβαίνει στις 27 Φεβρουαρίου, στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, κάθε Σάββατο & Κυριακή.
* Δεν το έχω σκεφτεί να ασχοληθώ με την σκηνοθεσία. Τις εικόνες που θέλω να φτιάξω τις φτιάχνω στους ρόλους και στις παραστάσεις που συμμετέχω ως ηθοποιός. Είμαι ηθοποιός και αυτό είναι που θέλω να εξερευνήσω, και να εξελίξω. Σε αυτό και μόνο στρέφω την προσοχή μου για να μπορώ να το κάνω όσο καλύτερα θέλω και μπορώ. Αυτό αγαπώ να κάνω και αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο θέλω να κινηθώ, η υποκριτική. Έχω ασχοληθεί αρκετά με τον χορό και έχω δουλέψει σε παραστάσεις χορού.
* Αγαπώ τον κινηματογράφο και αγαπώ την διαδικασία που μπαίνω όταν συμμετέχω σε μία ταινία. Είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν του θεάτρου. Έχω δουλέψει σε αρκετές μικρού μήκους, (πολλές από αυτές έχουν βραβευτεί) και σε τρεις μεγάλου μήκους (επίσης έχουν βραβευτεί). Δύο εξ’ αυτών ήταν αγγλικής παραγωγής. Σίγουρα θα ήθελα να κάνω παραπάνω ταινίες και να παίζω πιο συχνά.
* Αντιμετωπίζω την τηλεόραση ακριβώς όπως αντιμετωπίζω και τον κινηματογράφο.
* Για όλες μου τις δουλειές είμαι περήφανος, σε όλες μου τις δουλειές έχω καταθέσει τον εαυτό μου. Απ’ όλες μου τις δουλειές έχω κερδίσει πολλά. Κάθε μία είναι μοναδική και κατέχει την δική της, ξεχωριστή θέση μέσα μου.
* Στο μέλλον θα ήθελα να συναντήσω ακόμα πιο πολλούς ανθρώπους που να με εμπνέουν, να γνωρίσω νέους κόσμους και νέες οπτικές στη δουλειά μου. Επίσης για το μέλλον θέλω να εξακολουθώ να μπορώ να κάνω το θέατρο που θέλω και με τον τρόπο που τον θέλω και που ονειρεύομαι.
* Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Είναι η πόλη μου. Έχω λιώσει στην κυριολεξία πολλά ζευγάρια παπούτσια σε αυτήν την πόλη. Την πονάω και την αγαπώ.
* Είναι φορές που μου αρέσει πιο πολύ τη νύχτα. Μου αρέσει να την περπατάω και να την παρατηρώ διαρκώς. Έχει μια κρυμμένη γοητεία που με εμπνέει και με κάνει να μην μπορώ χωρίς αυτήν και τους ανθρώπους της.
* Στο All4fun μου αρέσει που δίνει χώρο και βήμα σε όλους…
& Αναλυτικές πληροφορίες για το «Λούλου» ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://all4fun.gr/fun/theater/11795-q-q-.html
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 1/2/2016