13.2 C
Athens
Τρίτη, 18 Φεβρουαρίου, 2025

To πρόσωπο της εβδομάδας: Βάλη Μαυρίδη – Ηθοποιός / Ενδυματολόγος

Φανταζόταν τους ρόλους σαν χρώματα και σχήματα. Ετσι μετά την αποφοίτησή της από τη σχολή του Γιώργου Αρμένη και καθώς βρέθηκε στο Παρίσι για 1.5 χρόνο εκτός από την υποκριτική αγάπησε και την ενδυματολογία.
 
Αναζητούσε επιπλέουν τρόπους για να εκφραστεί εκτός θεάτρου και τα κατάφερε. Η Βάλη Μαυρίδη μετέτρεπε από μικρή κάθε παιχνίδι σε σκετσάκι και η ενασχόλησή της πλέον με τις δύο μεγάλες της αγάπες της προσφέρουν ελευθερία και της ανοίγουν δρόμους για περαιτέρω σκέψη.
 
Και αυτήν τη σεζόν συνεργάζεται με τον Γρηγόρη Χατζάκη, τον οποίο θεωρεί μέλος της οικογένειας της. «Η χορευτική πανούκλα» ξεκίνησε τη σεζόν στο θέατρο Αλμα και συνεχίζεται στο 104, με τη Βάλη να νιώθει σαν «πριγκίπισσα», όπως εξομολογείται στο All4fun, αφού είναι η μοναδική γυναίκα σ’ ένα καστ με τέσσερις άντρες.
 
Αυτή τη χρονιά παράλληλα πραγματοποίησε το τηλεοπτικό της ντεμπούτο στο 1ο επεισόδιο της 10ης εντολής, ενώ εξακολουθεί να ντύνει ηθοποιούς, μοντέλα και άλλα πρόσωπα του χώρους στις εκάστοτε δουλειές της.
* Από μικρή έκανα πολύ και πολλά είδη χορού και συγχρόνως μετέτρεπα κάθε παιχνίδι σε μικρό σκετσάκι στο σχολειό, στις διακοπές. Μεγαλώνοντας ήταν κάτι φυσικό, ή χορεύτρια θα γινόμουν ή ηθοποιός. Τελικά το θέατρο με κέρδισε! Αποφοίτησα από το Νέο Ελληνικό Θέατρο και έφυγα για Παρίσι, έκανα μαθήματα με τον John Strasberg. Αγάπησα το θέατρο ακόμα πιο πολύ, αλλά  αγάπησα και τον κινηματογράφο. Στο Παρίσι γέμισα επίσης και από τέχνη, μόδα και ιστορία, εκεί κάπως ήρθαν τα πράγματα και έπρεπε οπωσδήποτε να βοηθήσω μια φίλη ενδυματολόγο σε μια ταινία μικρού μήκους, το είχα ξανακάνει στη σχολή πολλές φορές γιατί μου άρεσε, φανταζόμουν τους ρόλους σαν χρώματα και σχήματα.  Όταν γύρισα πια Ελλάδα είχα ανάγκη να εκφραστώ και με άλλους τρόπους εκτός θεάτρου πιο χειροπιαστούς. Eτσι τέλειωσα και την Pansik το τμήμα Δημιουργία μόδας και Ενδυματολογία.
 
* Η υποκριτική και η ενδυματολογία για εμένα σημαίνουν το ίδιο πράγμα: Ελευθερία και έκφραση και πιστεύω ότι μιλάς το ίδιο μέσω αυτών, απλώς μιλάς με διαφορετικούς τρόπους. 
 
* Πιστεύω ότι οι καλλιτέχνες έχουν να πάρουν πολλά από περιόδους κρίσεις.  Μπορούν να χρησιμοποιήσουν όλο αυτό που συμβαίνει προς όφελος τους. Και νομίζω ότι το κάνουν τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να μιλήσουν μέσα από την τέχνη, και αυτό είναι κάτι πολύ όμορφο.
 
* Η τέχνη για εμένα δίνει δρόμους και όχι απαντήσεις. Διαλέγεις ποιόν θα ακολουθήσεις και βρίσκεις την απάντηση εσύ, προσωπικά.
 
* Το αληθινό φαινόμενο τις χορευτικής πανούκλας είναι από μόνο του ένα τρομερά ενδιαφέρον γεγονός. Φανταστείτε 500 ανθρώπους να χορεύουν μέχρι τελικής πτώσης στο μεσαιωνικό Στρασβούργο. Η παράσταση μας διηγείται την αληθινή αυτή ιστορία με έναν μοναδικό τρόπο σύγχρονο και άχρονο συγχρόνως, που θίγει όλα τα προβλήματα της κοινωνίας μας μέσα από πολύ πολύ χιούμορ και λίγο πολύ λίγο χορό, οι θεατές γελάνε πολύ κατά τη διάρκεια της παράστασης αλλά συγχρόνως προβληματίζονται, αφού θίγει πολύ επίκαιρα θέματα.

* Υποδύομαι τη γυναίκα η οποία ξεκίνησε το φαινόμενο αυτό όταν ένα απόγευμα του Ιουλίου του 1518 βγήκε στον δρόμο και άρχισε να χορεύει. Στην παράσταση σκιαγραφείται ξεκάθαρα ο ρόλος της γυναίκας στην κοινωνία του τότε σαν δέκτης ρατσισμού, εξαναγκασμού και απαξίωσης. Σήμερα μπορεί οι γυναίκες να έχουν διαφορετική θέση από τότε στην κοινωνία αλλά άλλοι είναι στην θέση τους, τα πρόσωπα αλλάζουν αλλά δυστυχώς πάντα θα υπάρχουν αποδιοπομπαίοι τράγοι.

 
* Ο Γρηγόρης Χατζάκης είναι πια οικογένεια για εμένα, είμαστε χρόνια συνεργάτες και πολύ καλοί φίλοι. Είναι ένας άνθρωπος που θαυμάζω και αγαπώ πολύ, όπως και όλα τα παιδιά τις παράστασης,άλλωστε είμαι και η μόνη γυναίκα και με έχουν σαν πριγκίπισσα! Κάθε παράσταση είναι σαν ζωντανός οργανισμός. Ποτέ η μία μέρα δεν είναι ίδια με την άλλη. Τώρα που αλλάξαμε χώρο άλλαξε και η παρασταση. Χωρίς να σημαίνει οτι είναι καλύτερα ή χειρότερα αλλά ότι είναι διαφορετικά. Εγω το διασκεδάζω πάντα το ίδιο. Είναι οι πιο πολύτιμες ώρες της ημέρας για εμένα όταν είμαι στο θέατρο.
 
* Τα χρόνια της σχολής (τέσσερα εδώ και “ενάμισι στο” Παρίσι) είναι αυτά στα οποία οφείλω μεγάλο μέρος του τι είμαι σήμερα. τι να πρωτοπώ… μάλλον αυτό που έχει για εμένα περισσότερο σημασία από όλα είναι οι άνθρωποι που γνώρισα και το πόσα πράγματα πήρα από εκείνους. Όλοι τους είναι μεγάλο κομμάτι από εμένα και αστείρευτη πηγή δύναμης και έμπνευσης παρόλο που οι περισσότεροι δεν είναι στην Ελλάδα.
 
* Έχω κάνει πολλές ταινίες μικρού μήκους και πρόσφατα συμμετείχα και σε δύο μεγάλου, στο Σύμπτωμα του Αγγέλου Φραντζή και στο The Republic του Δημήτρη Τζέτζα. Λατρεύω τον κινηματογράφο, όλη την διαδικασία της δουλειάς, αν έπρεπε να διαλέξω ένα πράγμα τον κινηματογράφο θα διάλεγα, μια ταινία είναι από μόνη της ένας ολοκαίνουργιος κόσμος φτιαγμένος από την αρχή.
 
* Πρόσφατα συμμετείχα στο πρώτο επεισόδιο τις δέκατης εντολής του Πάνου Κοκκινοπουλου όπου υποδυόμουν μια γυναίκα θύμα του ανθρώπινου trafficing που βιάζουν και βασανίζουν. Η τηλεόραση είναι μέρος τις δουλειάς μας και όταν έχεις να κάνεις και με παραγωγές σαν αυτήν είναι μεγάλη εμπειρία.
 
* Γράφω πολύ αλλά όχι πολύ συχνά, συνήθως γράφω όταν ταξιδεύω, γράφω για να μην ξεχνάω. Θέλω να κρατάω τις λεπτομέρειες, πράγματα μικρά που ξεθωριάζουν που κρατούν όμως μέσα όλη την ουσία.
 
* Η σκηνοθεσία είναι κάτι που δεν μου έχει περάσει ποτέ από το μυαλό, ίσως είναι ένα επόμενο βήμα ίσως κάτι που πρέπει να το έχεις εξ αρχής. Σίγουρα πάντως θαυμάζω πολύ τους ανθρώπους που καταφέρνουν να ζωντανεύουν αυτά που έχουν στο μυαλό τους.
 
* Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια συνεργασία σαν πιο σημαντική όλες είναι πολύτιμες γιατί όλες με βοηθούν να προχωρήσω.
* Για μένα, η ενδυματολογία δεν λειτουργεί με γνώμονα ποιόν θα ντύσεις. Αλλά τι θές να πείς με το ρούχο. Στή πτυχιακή μου εργασία στη σχολή, έφτιαξα ένα φόρεμα εμπνευσμένο από το έργο «Αναρχία στη βαυαρία» του Φασμπίντερ. Το ρούχο ήταν εξ’ ολοκλήρου φτιαγμένο απο υλικά που φτιάχνεται μια μολότοφ.
Είπα αυτό που ήθελα να πω σε πρώτο στάδιο και μετά διάλεξα μία κοπέλα να το φορέσει για τη φωτογράφιση σύμφωνα με τα δικά μου κριτήρια αισθητικής. Θέλω να πω οτι η ενδυματολογία έχει μία τελείως διαφορετική αντιμετώπιση απο το να κάνεις styling σε κάποιον. Εγώ κάνω και τα δύο. Αλλά προτιμώ το πρώτο. 
 
* Η Αθήνα είναι μια πόλη που συγχρόνως μισώ και αγαπάω. Είναι μοναδική αλλά δεν είναι η πόλη που θα ήθελα να μείνω για πάντα. Μου λείπουν πράγματα από την Αθήνα.Μου λείπει η ομορφιά.
* Το Αll4fun είναι ένα site γεμάτο νέους και ταλαντούχους ανθρώπους. Από εκείνους που το διαχειρίζονται μέχρι και εκείνους που φιλοξενεί. Πολύ φρέσκο και πολύ fun!
 
& Αναλυτικές πληροφορίες για τη “Χορευτική πανούκλα” ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://www.all4fun.gr/fun/theater/10560-q—q—104.html
 
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 12/5/2015

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Σχετικά Άρθρα

Τελευταία Άρθρα