Σαν σήμερα το 1940 κάνει πρεμιέρα στους αμερικάνικους κινηματογράφους η ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν «Ο Μεγάλος Δικτάτωρ».
Ο Τσάρλι Τσάπλιν ήταν ένας σοφός άντρας που έμαθε πολλά κατά τη διάρκεια της ζωής του. Παρόλο που έχει πεθάνει εδώ και περισσότερα από πενήντα χρόνια, η κληρονομιά του συνεχίζει να υπάρχει και να μας εμπνέει καθημερινά με εκπληκτικές γνώσεις, σοφία και χιούμορ. Μιλώντας στα 70ά του γενέθλια για τις εμπειρίες της ζωής του έγραψε ένα ποίημα και με λίγα λόγια είπε πολλά για την αγάπη του εαυτού (αυτοαγάπη)…
Τι σημαίνει όμως να αγαπάς τον εαυτό σου;
Το να αγαπάς τον εαυτό σου σημαίνει να αναγνωρίζεις τη μοναδικότητά σου. Να έχεις επίγνωση ότι δεν υπάρχει κανείς άλλος σαν εσένα. Σημαίνει να αναγνωρίζεις την αξία σου. Όλοι είμαστε δυνητικά σπουδαίοι. Μέσα σε όλους μας κρύβεται ένα μεγαλείο. Το να αγαπάς τον εαυτό σου σημαίνει να πιστεύεις σε εσένα και να προχωράς μπροστά ό,τι κι αν γίνει. Πίστεψε σε εσένα, ειδικά όταν όλα γύρω σου καταρρέουν. Γιατί όταν το κάνεις, αυτό ενισχύει τη δομή του εαυτού σου και μεταδίδεις αυτή τη σταθερότητα σε ό,τι σε περιβάλλει.
Το απίστευτο ποίημα του Τσάρλι Τσάπλιν για την αγάπη του εαυτού, για το οποίο πιθανώς να μην ακούσατε ποτέ, παρουσιάζει τη εξαιρετική και ευφυή του κατανόηση για την αγάπη προς τον εαυτό. Μας υπενθυμίζει ότι υπάρχει ένα μάθημα σε όλες τις εμπειρίες της ζωής μας.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου – Τσάρλι Τσάπλιν
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, μπόρεσα να καταλάβω ότι ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη, απλώς με προειδοποιούσαν να μη ζω κόντρα στην αλήθεια μου. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε αυθεντικότητα.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα σε πόσο δύσκολη θέση ερχόταν κάποιος με το να του επιβάλλω τις επιθυμίες μου, παρότι ήξερα ότι ούτε ήταν κατάλληλη η στιγμή ούτε ο άνθρωπος ήταν έτοιμος, ακόμα κι αν αυτός ο άνθρωπος ήμουν εγώ. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε σεβασμό.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να λαχταρώ μια άλλη ζωή και μπόρεσα να δω ότι τα πάντα γύρω μου με προκαλούσαν να μεγαλώσω. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε ωριμότητα.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα ότι βρίσκομαι πάντα και σε όλες τις περιστάσεις, την κατάλληλη στιγμή και στο σωστό μέρος και ότι όλα όσα γίνονται είναι σωστά. Από τότε κατάφερα να γαληνέψω. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε αυτοπεποίθηση.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να στερούμαι τον ελεύθερο χρόνο μου και σταμάτησα να κάνω μεγαλόπνοα σχέδια για το μέλλον. Σήμερα κάνω μόνο ό,τι με ευχαριστεί και με γεμίζει χαρά, ό,τι αγαπώ και κάνει την καρδιά μου να γελά, με τον δικό μου τρόπο και στους δικούς μου ρυθμούς. Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε απλότητα.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, απελευθερώθηκα από ό,τι δεν ήταν υγιές για μένα. Από φαγητά, άτομα, πράγματα, καταστάσεις και από ό,τι με τραβούσε συνεχώς μακριά από τον ίδιο μου τον εαυτό. Στην αρχή το ονόμαζα “υγιή εγωισμό”. Αλλά σήμερα ξέρω ότι είναι αυταγάπη.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να θέλω να έχω πάντα δίκιο. Έτσι έσφαλλα πολύ λιγότερο. Σήμερα κατάλαβα ότι αυτό το λέμε μετριοφροσύνη.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, αρνήθηκα να συνεχίσω να ζω στο παρελθόν και να ανησυχώ για το μέλλον μου. Τώρα ζω περισσότερο τη στιγμή όπου όλα συμβαίνουν. Έτσι σήμερα, ζω την κάθε μέρα και αυτό το λέω ικανοποίηση.
Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, συνειδητοποίησα ότι η σκέψη μου μπορεί να με κάνει μίζερο και άρρωστο.
Όταν όμως επικαλέστηκα τις δυνάμεις της καρδιάς μου, η λογική απέκτησε έναν πολύτιμο σύντροφο. Αυτή τη σχέση την ονομάζω σήμερα σοφία της καρδιάς. Δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε τις αντιπαραθέσεις, τις συγκρούσεις και τα προβλήματα με τον εαυτό μας και τους άλλους γιατί καμιά φορά, ακόμα και τα άστρα εκρήγνυνται και δημιουργούνται νέοι Γαλαξίες.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό είναι η ζωή!
Ο Τσάρλι Τσάπλιν είναι γνωστός σήμερα ως κωμικός που πρωταγωνίστησε στις βωβές ταινίες από το 1920 μέχρι το 1950 και είναι αναγνωρίσιμος από το χαρακτηριστικό του μουστάκι και το καπέλο του. Ενώ πολλοί άνθρωποι μπορούν ακόμα να τον αναγνωρίσουν ως έναν σταρ των βωβών ταινιών, λίγοι ξέρουν πόσο διορατικός και έξυπνος ήταν. Η σκηνή από την ταινία «Ο Μεγάλος Δικτάτωρ» (φωτογραφία) στην οποία μιλάει για αυτά που μας ενώνουν ως ανθρώπους, για τα εγγενή μας δικαιώματα στον πλανήτη και για το πώς χάσαμε το δρόμο μας εξαιτίας της απληστίας, είναι ίσως η μεγαλύτερη ένδειξη για το μυαλό πίσω από τον άνθρωπο.
Επιμέλεια στήλης: Σπυράντα Αναμούρογλου