Όλα είναι μέσα σ’ αυτή τη γυάλα
Ο ήλιος κι η θάλασσα
Τα ψάρια κι οι άνθρωποι
Τα σπίτια τα βουνά και τα ποτάμια
Οι αγάπες και τα μίση
Μερικά βογκητά έρωτα
Πολλά πόνου
Όλα εδώ μέσα σ’ αυτή τη γυάλα
Που όταν μένει ακίνητη
Δεν είναι
Παρά μια γυάλα μ’ έναν κόσμο μέσα της
Αλλ’ όταν κάποιο χέρι την κουνήσει
—Και την κουνάει συχνά—
Ένα πικρό πυκνό χιόνι
Σηκώνεται και σκεπάζει τα πάντα
Αργύρης Χιόνης, Λεκτικά τοπία, «Καστανιώτης», Αθήνα 1982