Πάλι σε χάνω.
Φοβάμαι μόνη μου.
Καμία ασφάλεια.
Κρύο, μοναξιά, μιζέρια.
Γελάω τεχνητά.
Υπομένω καρτερικά.
Ο Οδυσσέας χάθηκε στη διαδρομή.
Η Πηνελόπη έγινε πόρνη.
Η παναγία έκανε έκτρωση
και έτσι ο Χριστός δεν αναστήθηκε ποτέ.
Δεν μπορώ να σηκωθώ.
Δεν μπορώ να κοιμηθώ.
Χάπια, ηρεμιστικά, ναρκωτικά.
Γιατρέ μου!
Κάποιο λάθος κάνατε στη γέννα.
Μαμά είχα λόγο που δεν έκλαψα τότε.
Ασφαλής στην ανασφάλεια.
Έχω χτυπήσει στο κεφάλι, γι’αυτό κουτσαίνω.
Μια φλέβα τρέχει απο το αίμα μου.
Εδώ. Εδώ.
Κάντε χώρο.
Κάποιος να κάνει μια τεχνητή αναπνοή παρακαλώ!
* Από την ποιητική συλλογή “Δακρυγόνο”