Η Ηθοποιός Ντορίτα Μπακατσέλου μιλάει στο All4fun για την παράσταση «Raised in Captivity» που ανεβαίνει στο Θέατρο Μπέλλος.
Τι σημαίνει λοιπόν ο τίτλος του έργου του Νίκι Σίλβερ;
Ο Νίκι Σίλβερ επιλέγει να δώσει αυτόν τον τίτλο συμπυκνώνοντας το περιεχόμενο του έργου με τον πιο στοχευμένο τρόπο. Πέντε κεντρικοί χαρακτήρες μεγαλωμένοι υπό καθεστώς «εγκλεισμού» έρχονται αντιμέτωποι με την ευθύνη της αλλαγής, η οποία επέρχεται αδιαπραγμάτευτα στις ζωές τους. «Μεγαλωμένοι στην Αιχμαλωσία» λοιπόν ναι, αλλά και πλέον ωριμασμένοι για το επόμενο βήμα μέχρι το τέλος του έργου.
Τι σκέφτηκες όταν πρωτοδιάβασες το κείμενο;
Το κείμενο έφτασε στα χέρια μου πριν από περίπου ένα χρόνο με την υποσημείωση «Είναι φανταστικό, διάβασε το!» Οπότε ήμουν προϊδεασμένη μεν, αλλά όχι έτοιμη για αυτό το πανδαιμόνιο συναισθηματικών εναλλαγών, εκρήξεων και εξελίξεων. Είναι ένα κείμενο βαθιά σύγχρονο και παρότι χρησιμοποιείται συχνά αυτός ο χαρακτηρισμός, οφείλω να επιμείνω για το συγκεκριμένο έργο. Πρόκειται για ένα κείμενο γραμμένο το 1994 και δημοσιευμένο το 1995 και αφορά στις συνθήκες που οδηγούν πέντε ανθρώπους στην πορεία της αμετάκλητης αλλαγής τους. Οι σχέσεις των χαρακτήρων μεταξύ τους, το χιούμορ με το οποίο εκφράζονται τα βαθιά τους πάθη και οι αδυναμίες τους, η ελαφρότητα που διαδέχεται το ανθρώπινο δράμα και το αντίστροφο, συνθέτουν ένα κείμενο πολύ ανθρώπινο και παντελώς επίκαιρο στην Ελλάδα του 2025. Για αυτούς τους λόγους και για μερικούς ακόμα που εμφανίζονται στην παράσταση, τολμώ να σκεφτώ πως για εμάς σε αυτή τη μικρή γωνία του κόσμου, το κείμενο αυτό κερδίζει τον χώρο που του αξίζει πλέον, τώρα.
Ποιος είναι ο δικός σου ρόλος ;
Στην παράσταση υποδύομαι την Μπερναντέτ, τη δίδυμη αδερφή του Σεμπάστιαν. Είναι μια γυναίκα η οποία εχει ανατραφεί σε ένα καθεστώς καταπίεσης και απόλυτου ελέγχου απο τη μητέρα της ενώ παράλληλα βιώνει εναν συμβατικό γάμο. Κατά τη διάρκεια του έργου, βρίσκεται αντιμέτωπη με κομβικές συγκυρίες οι οποίες την αναγκάζουν να αναθεωρήσει τη θέση της σε κάθε είδους υπαρξιακό επίπεδο. Σε σύντομο χρονικό διάστημα η ζωή της ανατρέπεται και διεκδικεί τη θέση της μοιραία προς την ελευθερία.
Ζούμε και μεγαλώνουμε πάντα σε καθεστώς αιχμαλωσίας,όπως και οι ήρωες της παράστασης;
Όπως είπε ο μεγάλος ποιητής Ναζίμ Χικμέτ «Το ζήτημα δεν είναι να είσαι αιχμάλωτος. Το να μην παραδίνεσαι, αυτό είναι».
Πως θα ήθελες να ζήσεις εσύ;
Λευτεριά στην Παλαιστίνη.
Τι σε δένει καλλιτεχνικά με την ομάδα του garage;
Το πιο σημαντικό, κάτι βαθιά ανθρώπινο. Ομάδα, σας αγαπώ.
Τι σημαίνει ηθοποιός στην Αθήνα το 2025;
Το να βρίσκεσαι σε ένα ιδιότυπο καλλιτεχνικό περιβάλλον με πολλές θεατρικές σκηνές, πολλά σίριαλ και λίγες ευκαιρίες.
Κυριάκος Κουρουτσαβούρης, 13/10/25
Δείτε πληροφορίες για την παράσταση εδώ