Η Νικολέτα Δάφνου μιλάει στο All4fun για το βιβλίο”Μικρά Ερωτικά – Αλφαβητικόν Λεξικόν Συνοπτικών Ερώτων”

 Η Νικολέτα Δάφνου μιλάει στο All4fun για το νέο της βιβλίο: “Μικρά Ερωτικά – Αλφαβητικόν Λεξικόν Συνοπτικών Ερώτων” , την ιδιαίτερη αδυναμία που έχει στην πόλη της , το Ηράκλειο Κρήτης και διάφορα ακόμα…

“Μου ζητάτε να το αφιερώσω κάπου… λοιπόν, εκτός από την αφιέρωση που ήδη έχω γράψει στην αρχή του βιβλίου, το αφιερώνω ολόψυχα στους υπέροχα αδαείς ανθρώπους που με μεγάλωσαν: στην οικογένειά μου, με την ευρεία έννοια του μεγάλου «σογιού» που λέμε και στην Κρήτη! Χαίρομαι που μεγάλωσα δύσκολα, γιατί αν μεγάλωνα αλλιώς… δε θα έγραφα βιβλίο. Ή όπως λέει κι ο Curt Cobain “Thank you for the trauma. I need it for my art”…”

 Τι πραγματεύεται το βιβλίο σας;

Το βιβλίο μου είναι «αφηγηματική ποίηση»: αυτό σημαίνει ποίηση σε σχεδόν αφηγηματική μορφή. Της λείπει (συνειδητά) η πύκνωση, ο κρατυλισμός και τα συμπυκνωμένα νοήματα της κανονικής ποιητικής διαδικασίας. Επέλεξα να γράψω πιο «ελεύθερη» ποίηση γιατί πιστεύω στη δύναμη του συνειρμού, του συναισθήματος, της ελευθερίας αλλά και της αυστηρής επεξεργασίας στην καλλιτεχνική διαδικασία.

Πραγματεύεται το θέμα του Έρωτα και του Ερωτισμού σε όλες τις πτυχές της ζωής μας, και σε όλες μας τις σχέσεις. Του Ερωτισμού που δεν έχει φύλο, ηλικία, που δεν περιορίζεται σε άντρα – γυναίκα, που πάει πέρα από τα ανθρώπινα. Πολύ συχνά ερωτευόμαστε τους φίλους μας, τη δουλειά μας, τους γονείς μας, αλλά και νοήματα, αξίες, ιδανικά, την ίδια μας τη σκοτεινιά καμιά φορά. Για αυτά τα θέματα μιλάνε τα «Μικρά Ερωτικά».

 Έχοντας μια μεγάλη εμπειρία από διάφορα επαγγέλματα, τι είναι αυτό που σας κέντρισε περισσότερο;

Μέχρι τώρα η ζωή μου και το οξυγόνο μου είναι να είμαι ηθοποιός πάνω σε μια θεατρική σκηνή. Έχει να κάνει με την ειλικρινή έκθεση από μέρους μου εκείνου του αμήχανου εαυτού που κουβαλάω σαν σαρκίο, και που μόνο τα τελευταία χρόνια (και κατόπιν ψυχανάλυσης) έχω καταφέρει να τον αγαπήσω, να μη τον τιμωρώ και να τον σέβομαι.

Επιλέγω το Θέατρο ως την ύψιστη των τεχνών. Είμαι μεροληπτική, το ξέρω και το χαίρομαι! Το θέατρο με συγκινεί και με εξιτάρει γιατί είναι μια συνάντηση με το θεατή. Ο άλλος έχει σηκωθεί, έχει βάλει τα καλά του, έχει μπει στο Μετρό, έχει πληρώσει εισιτήριο για να σε συναντήσει. Δεν οχυρώνεται πίσω από την ασφάλεια μιας τηλεοπτικής οθόνης, μιας οθόνης υπολογιστή. Έχει ξεβολευτεί και περιμένει από εσένα να του δικαιολογήσεις αυτό το «ξεβόλεμα». Αν τον μετατοπίσεις ψυχικά, αν τον ταράξεις, αν τον αλλάξεις έστω και ένα χιλιοστό, θα το αναγνωρίσει και θα ξανάρθει. Αν όχι… την επόμενη φορά θα πάει για ποτό. Απλά τα πράγματα.

Θα γράφατε ένα μυθιστόρημα;

Δεν ξέρω. Πιστεύω πως το μυθιστόρημα θέλει μια πνευματική συνέχεια, μια διαδικασία ετών για να γίνει κάτι άξιο έκδοσης. Θέλει μια ψυχολογία πιο δομημένη από τη δική μου. Εγώ σαν άνθρωπος είμαι κατακερματισμένος. Κάνω χιλιάδες πράγματα ταυτόχρονα, νιώθω χιλιάδες πράγματα μαζί, σκέφτομαι πέντε διαφορετικά πράγματα μέσα σε ένα λεπτό. Γι’ αυτό και είμαι εκνευριστικά οργανωτική: για να αντισταθμίσω το χάος μέσα στο κεφάλι μου. Δεν ξέρω λοιπόν αν θα τα κατάφερνα να δομήσω εαυτόν τόσο αυστηρά ώστε να γράψω μυθιστόρημα. Μακάρι κάποια στιγμή να τα καταφέρω!

 Πόσο καιρό σας πήρε για να ολοκληρώσετε το βιβλίο σας, και το αφιερώνετε κάπου;

Αυτό το βιβλίο περιέχει ποιήματα από τα 13 ως τα 28 μου χρόνια. Δε θα σας πω ποια γράφτηκαν σε μικρή ηλικία και ποια πρόσφατα, θα σας αφήσω να μαντέψετε!

Μου ζητάτε να το αφιερώσω κάπου… λοιπόν, εκτός από την αφιέρωση που ήδη έχω γράψει στην αρχή του βιβλίου, το αφιερώνω ολόψυχα στους υπέροχα αδαείς ανθρώπους που με μεγάλωσαν: στην οικογένειά μου, με την ευρεία έννοια του μεγάλου «σογιού» που λέμε και στην Κρήτη! Χαίρομαι που μεγάλωσα δύσκολα, γιατί αν μεγάλωνα αλλιώς… δε θα έγραφα βιβλίο. Ή όπως λέει κι ο Curt Cobain “Thank you for the trauma. I need it for my art”…

 Έχοντας γεννηθεί στο Ηράκλειο Κρήτης, τι αισθάνεστε για αυτήν την πόλη; Θα θέλατε να ζούσατε μόνιμα;

Την πόλη αυτή την αγαπώ γιατί είναι φορτισμένη με τις μνήμες της παιδικής μου ηλικίας. Είναι άσχημη πόλη, με όμορφους ανθρώπους. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να μείνω μόνιμα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν ποτέ κατέβαινα για μόνιμη εγκατάσταση… θα αναλάμβανα την πολιτιστική – θεατρική της αναβάθμιση.

 Τι σημαίνει Τέχνη για εσάς;

Μμμμ, πολύ αόριστη ερώτηση. Για εμένα η Τέχνη ισούται με Συνάντηση. Συνάντηση με το Εγώ, με τον Άγνωστο Άλλο, με τον Αναγνώστη, με το Θεατή. Για να είναι αυτή η συνάντηση γόνιμη, για να είναι «συνεύρεση ερωτική» και όχι απλή «βόλτα για ψώνια», πρέπει να ισχύουν κάποιες προϋποθέσεις. Η ειλικρίνεια, η σκληρή δουλειά, η συνεχής επιμόρφωση, τα αυστηρά αισθητικά κριτήρια, η ψυχική γενναιοδωρία, η έκθεση, το πείσμα, η βαθιά φιλοσοφική σκέψη, η παρατήρηση της ζωής είναι λίγα από αυτά που θα πω. Αν τα πω όλα… θα γίνω κουραστική!

 Τι γνωρίσματα πρέπει να έχει κατά την γνώμη σας ένας καλός ηθοποιός και κατ’ επέκταση ένας άνθρωπος;

Καλός ηθοποιός για ‘μένα είναι αυτός που διαβάζει σκληρά και ταυτόχρονα βουτάει με τα μπούνια στη χυδαιότητα και στη μαγεία της ζωής. Είναι αυτός που έχει τεχνική και μέθοδο, σαν να κρατάει νυστέρι, και όταν ανέβει πάνω στη σκηνή τα ξεχνάει όλα και απλά δρα και αντιδρά με τον συμπαίκτη του. Αυτός που είναι απροκάλυπτα προκλητικός και ταυτόχρονα αφάνταστα τρυφερός με την ανθρώπινη φύση του. Ζούμε δυστυχώς σε μια εποχή που ηθοποιός θεωρείται αυτός που απλά τραγουδάει και χορεύει καλά. Σίγουρα είναι χρήσιμα επιπλέον εφόδια αυτά, αλλά για εμένα ο ηθοποιός πρέπει πριν από όλα να είναι εύκαμπτος ψυχικά. Να έχει μάτια και αυτιά ορθάνοιχτα, σαν τα παιδιά. Τα άλλα έπονται, και αποκτώνται.

  Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Δε θα σας τα αποκαλύψω από τώρα, για να υπάρχει suspence! Σίγουρα θα κάνουμε όμορφα πράγματα, και σίγουρα θα τα μάθετε και θα έρθετε και στην παράστασή μας!

  Μια ευχή για το νέο έτος;

Πιο πολλή υπομονή με τους αγαπημένους μας. Πιο πολλή αγάπη για τους μετανάστες. Πιο πολύ φως. Πιο πολύ διάβασμα. Πιο πολλή σκληρή δουλειά – είναι ιαματική. Λιγότερο άγχος. Λιγότερες ρυτίδες λύπης. Λιγότερη θρησκοληψία, λιγότερη δαιμονοποίηση των ανθρώπων που γεννιούνται «διαφορετικοί». Α, και πολύς, πολύς έρωτας. Σαρκικός και ψυχικός. Και στις δυο περιπτώσεις, βοηθάει.

Που μπορούμε να προμηθευτούμε το βιβλίο σας;

Κατόπιν παραγγελίας σε μεγάλα καταστήματα όπως τα Public, η Πολιτεία, ο Ελευθερουδάκης, από τις εκδόσεις Ηριδανός (Ζωοδόχου Πηγής 79, τηλ. 210 -3847660, Εξάρχεια) αλλά και από μικρότερα, αρκεί να έχετε τηλεφωνήσει πρώτα ώστε να το έχουν σίγουρα. Υπάρχει σε όλη την Ελλάδα, και μέχρι στιγμής δόξα τον Τουτατί πάει καλά, οπότε μην αγχώνεστε… θα το προμηθευτείτε εγκαίρως!

Περισσότερες πληροφορίες για το νέο της βιβλίο μπορείτε να βρείτε εδώ: http://all4fun.gr/fun/books/12021–q-q-.html

Εμείς να ευχηθούμε καλοτάξιδο και ότι καλύτερο!

Της Αλεξίας Βλάρα, 10/1/2016