26.1 C
Athens
Παρασκευή, 23 Μαΐου, 2025

Η μια εκ των δύο σκηνοθετών του Disorder, Ειρήνη Κατσινούλα μιλάει στο all4fun για την εμπειρία της και ο ηθοποιός Γιάννης Ζαφείρης για τον ρόλο του ως δικαστής!

Το «Disorder» είναι έργο που ακροβατεί στα όρια του δικαστικού και του κατασκοπικού θρίλερ. Δύο ξεχωριστές υποθέσεις εκτυλίσσονται παράλληλα επί σκηνής σε δύο διαφορετικούς χρόνους. Το μόνο που τις συνδέει είναι το νήμα της δικαιοσύνης που έκανε τα στραβά μάτια σε ένα έγκλημα του παρελθόντος. Και οι έξι χαρακτήρες του έργου παλεύουν μεταξύ τους σαν ατάιστα αγρίμια για ένα κομμάτι αλήθειας στις αρένες ενός δικαστηρίου κι ενός μυστικού κέντρου κράτησης. Η μία εκ των δύο σκηνοθετών της παράστασης Ειρήνη Κατσινούλα και ο ηθοποιός Γιάννης Ζαφείρης μιλάνε στο all4fun. Απολαύστε όσα θέλησαν να μοιραστούν μαζί μας.

KJHUYIG,PGH.jpg

ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΤΣΙΝΟΥΛΑ

Πώς συνεργαστήκατε με τον συνσκηνοθέτη Αλέξη Σαριγιάν;
 
Σημαίνει ότι μαζί με τον Αλεξη Σαριγιάν με τον οποίο γνωριζόμαστε ήδη αρκετά χρόνια και έχουμε κοινούς κώδικες, ξεκινήσαμε κατευθείαν πρακτική δουλειά με τους ηθοποιούς μπήκαμε κατευθείαν στο κείμενο και αρχίσαμε να δοκιμάζουμε. Βρήκαμε τα στοιχεία που μας εξέφραζαν και τους δύο και δουλέψαμε συμπληρωματικά.
 
Πώς ήταν η διαδικασία των προβών;
 
Περάσαμε πολύ όμορφα, γελάσαμε, κλάψαμε, ανακαλύψαμε, και ξανά πάλι από την αρχή. Το κείμενο από μόνο του για μένα είναι ένα ψυχολογικό roller coaster και πιστεύω ότι όλοι υπήρξαμε πολύ δημιουργικοί μέσα σε αυτό. 
 
Διαβάζοντας το κείμενο συναισθήματα;
 
Διαβάζοντας το κείμενο, τότε τη μακρινή πρώτη φορά, είδα τη σκληρή αλήθεια του αλλά και το χιούμορ που προκύπτει από αυτή όπως και στη ζωή στοιχείο που εμένα με ενδιαφέρει πολύ. Είναι οικίες οι καταστάσεις που αναφέρεται το κείμενο ακόμα και τώρα τόσα χρόνια μετά, ταιριάζουν και κουμπώνουν με την πραγματικότητά μας. Δεν είναι λίγες οι φορές που θελουμε να αντιδράσουμε στην αδικία που υπάρχει γύρω μας. Έτσι και οι χαρακτήρες που έχει γράψει ο Γιώργος Αδαμαντιάδης που παίζει και είναι και ο συγγραφέας του έργου φτάνουν στα άκρα για τα ιδανικά τους. Με αυτόν τον τρόπο δουλέψαμε και με τα παιδιά, ψάξαμε την ανάγκη των ηρώων, τα όριά τους, που μπορούν δηλαδή να φτάσουν.

Πολλές νέες ομάδες πια στο θέατρο…

Οι νέες ομάδες έχουν πολλά να πουν και χαίρομαι γιατί πραγματικά βλέπω ότι τον τελευταίο καιρό δημιουργούν, πολύς κόσμος δημιουργεί και είναι απίστευτα όμορφο αυτό.

Τι συναισθήματα γεννά η παράσταση;

Χαίρομαι πολύ όταν βλέπω τον κόσμο να βγαίνει από το θέατρο σκεπτικός αλλά ταυτόχρονα χαρούμενος σαν να διαμαρτυρήθηκε και ο ίδιος μόλις για κάτι. Μας μιλούν πολλές φορές και από πίσω υπάρχει μια άρση, ένα πράγμα σαν αναστεναγμός.

HGYTUFKGJHF_11zon.jpg
 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΑΦΕΙΡΗΣ

Σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, σας βλέπουμε στην έδρα του δικαστή. Αυτή η υψομετρική απόσταση τόσο από τους άλλους ηθοποιούς όσο και από τους θεατές τι αισθήματα σας προκαλεί;

Δίνει την απαραίτητη αίσθηση υπεροχής και θέσης του δικαστικού σώματος έναντι των υπολοίπων.

 
Οι δικαστές στην παράσταση είναι 3; Ο δικός σας ρόλος πώς αντιμετωπίζει τη δικαιοσύνη;

Ο δικαστής που ενσαρκώνω είναι ένας κατεξοχήν καριερίστας. Ένας άνθρωπος απόλυτα εναρμονισμένος με το σύστημα που δε θα διστάσει να πατήσει επί πτωμάτων προκειμένου να ανέλθει όσο περισσότερο γίνεται στο δικαστικό σώμα. Αντιμετωπίζει λοιπόν τη θέση του και με βάση την τήρηση του νόμου αλλά και την προσωπική ανάδειξη.

Θεωρείτε επίκαιρη την στιγμή που ανεβαίνει η παράσταση; Νιώθετε πως ζειτε σε μια χώρα που υπερισχύει το δίκιο;

Δυστυχώς η παράσταση φαντάζει να είναι μόνιμα επίκαιρη. Καθημερινά ακούμε για υποθέσεις που η δικαιοσύνη θα κάνει τα στραβά μάτια. Από μικρές δίκες μέχρι δίκες πολύ σημαντικές που έχουν άμεσο αντίκτυπο στην κοινωνία. Θα ήθελα πάρα πολύ να πω πως υπερισχύει το δίκιο αλλά όσο μεγαλώνω και ζω σε αυτή τη χώρα η εμπιστοσύνη μου στην ελληνική δικαιοσύνη μειώνεται.

Ποια ήταν η πρώτη σας σκέψη όταν διαβάσατε το έργο του Γιώργου Αδαμαντιάδη;

Ο Γιώργος είναι ένας απίστευτα ταλαντούχος θεατρικός συγγραφέας (πέρα από ηθοποιός, σκηνοθέτης και καθηγητής υποκριτικής). Τα έργα του είναι κάθε φορά σαν σφήκες που γυρνάνε συνέχεια γύρω από το κεφάλι σου και δε σε αφήνουν σε ησυχία. Είναι εκεί για να σου θυμίζουν τα μαύρα σημεία της χώρας, την ιστορία της αλλά και τους ανθρώπους της με όλα τους τα καλά και τα άσχημα. Έτσι διαβάζοντας το Disorder για άλλη μια φορά συνειδητοποίησα πόσο εύστοχα αλλά και πόσο πικρά είναι όσα ζήσαμε και ζούμε. Οταν δεις έργα του Γιώργου, δε βγαίνεις ο ίδιος άνθρωπος από το θέατρο… δεν εισαι πια αυτός που ήσουν όταν μπήκες.

Γιατί πρέπει κάποιος κάτω από 30 ετών και κάποιος πάνω από 40 να δει αυτή την παράσταση;

Οι κάτω των 30 θα μάθουν καλύτερα για μια περίοδο της χώρας που κυρίως έχει επιστεγαστεί από τη μεγάλη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του ’81. Γενικότερα η αίσθηση που έχουμε για τη μεταπολίτευση έχει μια θετική χροιά ενώ ειδικά τα πρώτα της χρόνια γίνονταν απίστευτα πράγματα στα παρασκήνια αλλά και στις δίκες των ανθρώπων της δικτατορίας, φέρνοντας στο προσκήνιο αντιδράσεις και τρομοκρατικές ομάδες. Όσο για τη γενιά των 40, σίγουρα έχει μια κάποια καλύτερη επαφή με τα γεγονότα αλλά θα τη βάλει στο τρυπάκι να σκεφτεί πόσο ακόμα και δικοί της άνθρωποι, γονείς, συγγενείς κτλπ μπορεί να έβαλαν ένα λιθαράκι σε αυτά τα μαύρα σημεία της χώρας.

Αναλυτικές λεπτομέρειες για τους συντελεστές και τις ημέρες που παίζεται η παράσταση ακολουθούν στον εξής σύνδεσμο: https://www.all4fun.gr/portal/theatre-2/parastaseis/33239-disorder-sto-theatro-kallirrois.html


Του Δημήτρη Κοτσίφη, 6/3/2024

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Σχετικά Άρθρα

Τελευταία Άρθρα