Ο Σταμάτης Πακάκης είναι ένας πολύπλευρος performer που συνδυάζει στις δουλειές του το θέατρο, τη μουσική και την κινησιολογία. Τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται ως κειμενογράφος και σκηνοθέτης. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα ενώ έχει καταγωγή από την Ρόδο. Είναι απόφοιτος του τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ε.Κ.Π.Α. καθώς και διπλωματούχος Μονωδίας και Κλασσικής κιθάρας, πτυχιούχος Ανωτέρων Θεωρητικών της μουσικής (Αρμονία, Αντίστιξη, Φούγκα), Ενοργάνωσης Μπάντας και Μουσικοπαιδαγωγικών Συστημάτων καθώς και κάτοχος Diploma Performance in Music Theater, Popular Vocals, Classical Singing του L.C.M. και κάτοχος επιμόρφωσης στο Μουσικό Θέατρο G.S.A. Απολαύστε όσα θέλησε να μοιραστεί, με τους αναγνώστες του all4fun.
Η «Τελενοβέλα» λοιπόν επέστρεψε στο Faust μετά από την τεράστια απήχηση στο κοινό. Πόσες θυσίες και χάρες έκανες για μια τέτοια επιτυχία;
Πράγματι, η Τελενοβέλα επέστρεψε από τη Δευτέρα 04 Μαρτίου στις 20:30 στο θέατρο Faust και θα είμαστε εκεί για λίγες παραστάσεις. Οπότε προλάβετέ μας! Και ποια θυσία έχω κάνει εγώ για σένα… μου θύμισες το αγαπημένο άσμα της Λαίδης! Σοβαρεύομαι, όσο μπορώ, και απαντώ πως οι θυσίες όταν τρέχεις ως παραγωγός ένα project αλλά και ως σκηνοθέτης και ηθοποιός είναι πολλές. Δε θα πω για τις άπειρες ώρες προβών και οργάνωσης-εκτέλεσης παραγωγής διότι είναι ευχάριστη διαδικασία αλλά θα πω για το άγχος που φέρνεις 24/7 για την παραγωγή. Πρακτικά θυσιάζεις την προσωπική σου ηρεμία αλλά είναι κάτι που το ξέρεις από την αρχή και το επιλέγεις. Είναι ένα είδος μαζοχισμού θα έλεγα… Τώρα όταν το project στέφεται ως άλλη Σταρ Ελλάς, με καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία δεδομένων των αναλογιών (πάλι στα Ελλάς) η χαρά είναι μεγάλη! Αν και οι παραστάσεις μας είχαν πλάνο να ολοκληρωθούν τον Δεκέμβρη, η αγάπη του κόσμου μάς οδήγησε να πάρουμε δύο παρατάσεις και να φτάσουμε τέλος Γενάρη και τώρα να γίνει ένας μικρός κύκλος παραστάσεων. Οπότε οι όποιες θυσίες σε οποιονδήποτε τομέα αποδίδουν λες “χαλάλι” και χαμογελάς με χαμόγελο που έχει γίνει λεύκανση! “Θα ήθελα να ευχαριστήσω τη μαμά μου, τον μπαμπά μου, τους γείτονές μου…” και σταματάω αυτό το χαζό χιούμορ με την Σταρ Ελλάς…
Τι ήταν εκείνο που σε κέντρισε να γράψεις ένα θεατρικό έργο βασισμένο στις μεξικάνικες τηλεοπτικές σειρές;
Ήταν τα βιώματά μου διότι παρακολουθούσα μεξικάνικες τελενοβέλες ανελλιπώς, κυρίως την περίοδο της εφηβείας, και επειδή μετά ως ενήλικος αποτελούν αναφορές μου. Ποιος δεν έχει σκεφτεί την αïκόνικ Σοράγια Μοντενέγκρο με την ατάκα της “ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΕΙ…” ή το χαιρέκακο γέλιο της Πάολα Μπράτσο… Ως δημιουργός είμαι των άκρων, από τη μία γράφω θρίλερ και σκοτεινά έργα κι από την άλλη κωμωδίες. Όλα έχουν να κάνουν με τον εσωτερικό μου κόσμο και τις προσλαμβάνουσές μου. Το 2019, μου ήρθε η ιδέα να γράψω ένα τέτοιο έργο βασισμένο στις μεξικάνικες τελενοβέλες των 90’s και το έκανα τον Μάιο του 2023 όταν ξεκινούσα να οργανώνω τι θα ανεβάσω την ερχόμενη σεζόν. Πάντα έχω διάφορες ιδέες και επιλέγω με το τι έχω ανάγκη εγώ να επικοινωνήσω. Έτσι σε μία “μαύρη” περίοδο της χώρας αλλά και του κόσμου γενικότερα θέλησα να κάνω μία ανάλαφρη κωμωδία και με αυτή τη θεματική. Χάρηκα πολύ που ο κόσμος την αγκάλιασε και με διαβεβαίωσε ότι έχει ανάγκη από κωμωδία. Λείπει η καλή κωμωδία τόσο από την τηλεόραση όσο και από το θέατρο… ας μην επεκταθούμε από το γέλιο στις ζωές μας…
Πώς είναι η συνεργασία με τους υπόλοιπους συντελεστές; Είναι όλα τόσο ρόδινα ή κρύβεται μια ίντριγκα πίσω από την κουίντα;
Δυστυχώς δεν κρύβεται τίποτα! Επέλεξα το black box του Faust, ώστε να μην υπάρχουν κουίντες και να μεταφέρονται όλες οι ίντριγκες σε καμαρίνια και παρασκήνια… ουπς! Ούτε ΠΑΡΑ-σκήνια έχει γιατί είναι black box!!! Σίγουρα η κάθε συνεργασία είναι μοναδική συνθήκη και γι αυτό, ως σκηνοθέτης, ξεκινάω λίγο ανάποδα την πορεία των προβών με ατομικές συναντήσεις και μετά μεγαλώνει ο αριθμός των ηθοποιών μέχρι να είμαστε όλοι. Αυτό μου δίνει χρόνο να αποκτήσω μία ξεχωριστή επαφή και επικοινωνία (ή και όχι) με τον εκάστοτε ηθοποιό ώστε να μπορώ να τον δουλέψω και να ταξιδέψουμε μαζί σε όλη την προετοιμασία της παράστασης. Είναι Kinder έκπληξη ο κάθε ηθοποιός διότι επιλέγω από ακρόαση όσους μου ταιριάξουν στους ρόλους που έχω γράψει, τόσο ως προς το καταραμένο φιζίκ όσο και ως προς τις δεξιότητές τους. Δύσκολη η επιλογή από τις ακροάσεις διότι σε λίγα λεπτά δεν προλαβαίνεις να δεις τα πάντα και κυρίως τον χαρακτήρα του άλλου, ωστόσο κάνω πάντα ανοικτές ακροάσεις. Στην παρούσα δουλειά αποτελεί εξαίρεση ακρόασης η Φανή Παλιούρα διότι ο ρόλος της Susanita Munitis, της υπηρέτριας της κιτσάτης έπαυλης των De Rozario, γράφτηκε γι’ αυτήν… ήξερα τι με περίμενε… Επίσης ο Άρης Ηλίας Τοπάλογλου ήρθε στην ακρόαση αν και είχαμε δουλέψει μαζί το 2018 σε ένα άλλο έργο μου, το «ΜΑΝΑ», αλλά ήταν ένα σκοτεινό κοινωνικό μουσικό παραμύθι για ενήλικες με άλλες απαιτήσεις. Τους υπόλοιπους τέσσερις ηθοποιούς (Κων/να Δαούτη, Μαρία Σωτηριάδου, Τερέζα Καζιτόρη, Σπύρο Ζουπάνο) τους γνώρισα στην ακρόαση και συνεργαζόμαστε για πρώτη φορά ελπίζω όχι και τελευταία. Ο καθένας τους, διαφορετικός τόσο ως άνθρωπος αλλά και ως ηθοποιός, με άλλη πορεία και εκπαίδευση. Κατάφερα να δημιουργήσω έναν θίασο τόσο αταίριαστο μεταξύ τους αλλά ταυτόχρονα τόσο ταιριαστό για μία Τελενοβέλα!
Υπάρχει κάποιος από τους ηθοποιούς που σε δυσκόλεψε στη σκηνοθεσία; Μπορείς να μου πεις και θα μείνει μεταξύ μας!
Αν μείνει μεταξύ μας, ψήσε καφέ να στα πω!!! Αν το επικοινωνήσεις ανοικτά… “είμαστε μία υπέροχη παρέα, έχουμε γίνει φίλοι και περνάμε υπέροχα, πράγμα που βγαίνει και στη σκηνή”. Σοβαρά τώρα… (μότο μου θα το κάνω σ’ αυτή τη συνέντευξη). Δεν υπάρχουν προβλήματα εσωτερικά στον θίασο και περνάνε όμορφα οι παραστάσεις μας. Επίσης θα αντιστρέψω την ερώτηση…. Εγώ δυσκόλεψα τους ηθοποιούς μου. Είμαι πολύ οργανωτικός, απαιτητικός και ακολουθώ μία μέθοδο οργάνωσης-εκτέλεσης παραγωγής όχι τόσο συνηθισμένη σε παραστάσεις ελεύθερου θεάτρου. Προφανώς αυτό το οφείλω στη θητεία μου στο μουσικό θέατρο και την όπερα. Ζητάω ακρίβεια, μελέτη, συνέπεια σε σφικτές χρονικά πρόβες και εκτέλεση εντολών που κάποιους ηθοποιούς που προέρχονται από ένα πιο “κλασικό” πλαίσιο προβών με καφέ, τσιγάρο, αργοπορίες και αυτοσχεδιασμούς και ουσιαστικά “συνσκηνοθεσία” με τον σκηνοθέτη, τους φάνηκε παράξενο. Οι δύο από τους έξι ηθοποιούς της παράστασης ήξεραν πού έμπλεκαν!!! Οι άλλοι τέσσερις το ανακάλυψαν, ευτυχώς νωρίς, αλλά συνέχισαν… Ο καθένας τους κούμπωσε σε άλλο χρόνο σε αυτό που ζητάω και στο τέλος όλα πήγαν καλά. Σκέφτομαι σε επόμενη παραγωγή μου να είμαι πιο χαλαρός και με όχι τόσο σφικτές πρόβες διότι κρίνω από εμένα ως ηθοποιό και πώς λειτουργώ και τελικά αυτό το μοντέλο δεν κουμπώνει σε όλους. Επίσης η επόμενη ανοικτή ακρόασή μου θα έχει τη μορφή workshop, πράγμα που απέφευγα σεβόμενος τον χρόνο των ανθρώπων. Έχω ιδιότητες που αντικρούονται και κάπως πρέπει να βρω μία χρυσή τομή… σκηνοθέτης-ηθοποιός-παραγωγός… πφφφ…
Το κοινό ξεκαρδίζεται σε κάθε παράσταση. Πόσα τάματα στοίχησε στη δυναστεία Rosario;
Το γέλιο του κοινού είναι για όλους μας η επιβράβευση της δουλειάς μας. Όσο για τα τάματα δεν έχει ανάγκη η οικογένεια De Rosario (Ροζάριο..θρησκεία..τάμα…κτλ) διότι ως ιδιοκτήτρια του εργοστασίου κατασκευής αγαλματιδίων της Παναγίας της Μακαρένα (από τη Σεβίλλη της Ισπανίας) έχει υπογράψει ένα ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ του παππού Αλεχάντρο και της Παναγίας Μακαρένα(Σ)… με αυτή την υπογραφή η Μακαρένα, μεγάλη η χάρη Της, ήρθε από την Ισπανία στο Μεξικό και ανταγωνίζεται σε φήμη και πωλήσεις την Παναγίτσα της Γουαδελούπης και η οικογένεια Ροζάριο έχει γίνει ζάμπλουτη! Ως σοβαρή απάντηση θα μπορούσα να έλεγα ότι τα “τάματα” ήταν η σκληρή δουλειά και η συνέπεια όλων μας καθώς και το ότι υπηρετούμε την τέχνη μας με αγάπη κτλ… αλλά δεν είμαι τέτοιος τύπος σοβαρών απαντήσεων.
Τι πρέπει να προσέχουν οι θεατές που έρχονται για να δουν την παράσταση;
Τους συμβουλεύω να ανεβαίνουν από τις σκάλες, αν και είμαστε στον β’ όροφο διότι σε κάθε πλατύσκαλο υπάρχει και μία έκπληξη! Να σημειώσω εδώ πως όταν έγραφα το κείμενο έδωσα βαρύτητα στο να μπορεί να παρακολουθήσει το έργο ο κάθε θεατής, γνώστης ή μη της θεματικής, άλλωστε όλοι μας έχουμε δει έστω και μία φορά κάποιο επεισόδιο σαπουνόπερας… ελληνικής, αμερικάνικης, τούρκικης, μεξικάνικης… Επίσης φρόντισα και για τους απρόσεχτους θεατές με επαναλήψεις κατά τη διάρκεια της ροής του έργου ώστε κανένας δε θα έχει την παραμικρή απορία… να είναι καλά η αφηγήτριά μας, Κων/να Δαούτη, που βάζει τάξη στα πράγματα! Τώρα για να απαντήσω στο τι πρέπει να προσέχουν οι θεατές… ξέρω γω… μήπως είναι κλειστό το κέντρο, μήπως έχουν απεργία τα ΜΜΜ, υπάρχει κάποια πορεία… να φοράνε βολικά παπούτσια και άνετα ρούχα…
Ποια τα μελλοντικά σου σχέδια;
Είμαι σταθερός εξωτερικός συνεργάτης της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων και έχω διάφορα πράγματα στα σκαριά αλλά δεν τα αναφέρω εδώ, όποιος θέλει μπορεί να με ακολουθήσει στα social…. Δίνω μόνο hint… πως μετά την Τελενοβέλα που είναι μία θεατρική σαπουνόπερα έρχονται δύο όπερες ώστε να ζυγοσταθμίσουν την κατάσταση… είναι παραγωγές της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΚΠΙΣΝ & Ηρώδειο) και σε σκηνοθεσία Γ. Χουβαρδά και Κ. Ρήγου. Επίσης συμμετέχω σε ποικίλες συναυλίες με ευρύ ρεπερτόριο με τη χορωδία του Δήμου Αθηναίων (Θέατρο Ολύμπια). Τέλος, προς καλοκαιράκι, θα κάνω κάποιες προσωπικές συναυλίες και θα ξεκινήσω τη νέα μου παραγωγή για το φθινόπωρο του 24. Stalk-άρετέ με ελεύθερα… χαχαχα
Αναλυτικές λεπτομέρειες για τη συγκεκριμένη παράσταση, ακολουθούν στον εξής σύνδεσμο: https://www.all4fun.gr/portal/theatre-2/parastaseis/33398-epistrofi-tis-mousikotheatrikis-komodias-telenovela-tou-stamati-pakaki.html
Της Έλενας Γαζγαλή, Φιλόλογου, Msc Θεατρικής γραφής, 4/3/2024
Επιμέλεια άρθρου: Δημήτρης Κοτσίφης