Ο Γιώργος Χαρατζάς και η Κορίνα Χρυσαϊδου μιλούν στο All4fun για την παράσταση «Ο μικρός Έγιολφ»

Μιλήστε μας λίγο για την θεατρική σας ομάδα και την πορεία του καθένα σας ξεχωριστά. 

Γιώργος Χαρατζάς (Γ.Χ)): Η Ομάδα Θεάτρου “X-Act Art” ιδρύθηκε το 2011 από την Κορίνα Χρυσάιδου και εμένα. Είμαστε και οι δυό παλαιότεροι απόφοιτοι της Δραματικής Σχολής “Αρχή” της Νέλλυς Καρρά.

 

Στη συνέχεια σπουδάσαμε στη Νέα Υόρκη την “Πρακτική Αισθητική” (“Practical Aesthetics”), το σύστημα υποκριτικής του Ντέιβιντ Μάμετ και του Γουίλιαμ Μέισι που είναι σήμερα ένα από τα παγκοσμίως πιο σημαντικότερα συστήματα υποκριτικής και θεάτρου. Η “X-Act Art”, ως εκ τούτου, ιδρύθηκε με την πρόθεση δημιουργίας παραστάσεων μέσα από τη σύγχρονη αυτή μέθοδο θεάτρου όσο και με την πρόθεση εκπαίδευσης των Ελλήνων ηθοποιών πάνω σε αυτή. Με την πάροδο του χρόνου προστέθηκε στην ομάδα ένα τρίτο μέλος, παλαιότερη μαθήτριά μας, η Τίνα Βασιλοπούλου.

 

 

Κορίνα Χρυσάιδου (Κ.Χ.): Συχνά εγκλωβιζόμαστε στο Εγώ μας και οι επιλογές μας υπαγορεύονται αποκλειστικά από τα θέλω μας αγνοώντας τις ανάγκες ή και, σχεδόν, την ύπαρξη των ανθρώπων γύρω μας. Αυτή η εγωιστική και αλαζονική αντιμετώπιση της ζωής αναπόφευκτα έχει συνέπειες και μάλιστα πολύ συχνά τραγικές. Αυτή τη μοίρα είναι που υφίστανται και οι χαρακτήρες στο έργο του Χ. Ίψεν «Ο Μικρός Έγιολφ» και την πορεία τους από την Ύβρη στη Νέμεση και τελικά στην Κάθαρση είναι που θα παρακολουθήσουμε επί σκηνής.

 

Μιλήστε μας λίγο για τα πρόσωπα του έργου και τους ρόλους σας.

Γ.Χ.: Σε αυτό το αριστούργημα του Χ.Ίψεν, που πρωτοανέβηκε 130 χρόνια πριν στο Λονδίνο, ο Άλφρεντ, που είναι ο πατέρας του Μικρού Έγιολφ, συνειδητοποιώντας την έλλειψη φροντίδας του, αποφασίζει να παραμερίσει τις συγγραφικές του φιλοδοξίες και να αφοσιωθεί σε αυτόν. Αυτό κάνει τη Ρίτα, τη μητέρα του παιδιού που τρέφει ένα κτητικό και ζηλόφθονο πάθος για τον Άλφρεντ, έξαλλη διότι θεωρεί ότι ο Άλφρεντ βρήκε στο Μικρό Έγιολφ μια νέα υπεκφυγή για να μην αφοσιωθεί σε αυτήν. Η Ρίτα θεωρεί, επίσης, εμπόδιο στη σχέση της με τον Άλφρεντ την ετεροθαλή αδερφή του, Άστα, που συχνά τους επισκέπτεται και φροντίζει το Μικρό Έγιολφ.

 

Σ’ αυτό το Ιψενικό τρίγωνο σχέσεων (Άλφρεντ-Ρίτα-Άστα) προστίθεται ο φίλος της οικογένειας, ο  μηχανικός Μποργκχάιμ που φλερτάρει την Αστα. Ένα αναπάντεχο γεγονός, όμως, θα ανατρέψει ριζικά τις ζωές αυτών των ανθρώπων. Η συνέχεια επί σκηνής.

Κ.Χ.: Η αλήθεια είναι ότι το έργο αυτό είναι τόσο αριστοτεχνικά γραμμένο που είναι λίγο δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποιο κομμάτι του. Παρόλα αυτά υπάρχει στη 2η πράξη μία μεγάλη σκηνή ανάμεσα στον Άλφρεντ και τη Ρίτα όπου παλαιά απωθημένα και καλά κρυμμένα μυστικά αναδύονται και αποκαλύπτονται αναγκάζοντας τους χαρακτήρες να αναμετρηθούν με τις πιο σκληρές και επώδυνες πτυχές της ζωής τους.

 

Πραγματικά είναι αξιοθαύμαστο το πώς αυτοί οι χαρακτήρες αντιμετωπίζουν τη σκληρή αλήθεια της ζωής τους και μάλιστα μετά από το αναπάντεχο γεγονός που τους έχει μόλις συμβεί.

 

 

 

Γ.Χ.: Την παράσταση που κάναμε το 2013 σε ένα χώρο στην Πλάκα με πολύ μικρή χωρητικότητα την είδαν ελάχιστοι θεατές. Την είδε και ο τότε πρόεδρος του Νορβηγικού Ινστιτούτου (ο Ίψεν ήταν Νορβηγός) και μας είπε ότι ήταν “ο καλύτερος Ίψεν που είχε δει ποτέ στην Ελλάδα”, και μας προέτρεψε, όπως και πολλοί άλλοι, να μεταφέρουμε την παράσταση σε μεγαλύτερο χώρο. Η επιθυμία μας να κάνουμε το βήμα αυτό παρέμεινε ενεργή για 11 ολόκληρα χρόνια και απλά ήρθε τώρα για εμάς η κατάλληλη στιγμή.

 

Κ.Χ.: Η προηγούμενη παραγωγή μας ήταν «Ο Εραστής» του Χάρολντ Πίντερ. Ένα πολύ πιο σύγχρονο έργο αλλά και εντελώς διαφορετικό είδος θεάτρου από αυτό του Ίψεν. Φυσικά, μας ενδιαφέρει πολύ και η σύγχρονη δραματουργία και υπάρχουν πολλά σύγχρονα έργα τα οποία έχουμε κατά καιρούς εξετάσει ως πιθανές επιλογές και τα έχουμε υπόψη μας για μελλοντικές παραγωγές. Βεβαίως, ο Ίψεν είναι, ίσως, ο πιο αγαπημένος μας συγγραφέας και δύσκολα μπορούμε να αντισταθούμε στη γοητεία που ασκεί επάνω μας!

 

Γ.Χ.: Η συνεργασία μας όλα αυτά τα χρόνια υπήρξε άψογη. Το μυστικό είναι ο αμοιβαίος σεβασμός. Έχουμε εξαιρετική επικοινωνία μεταξύ μας και συντονιζόμαστε με ένα βλέμμα. Έτσι έχουμε αποκτήσει έναν απολύτως κοινό κώδικα στην υποκριτική μέσα από την διδασκαλία και εφαρμογή της “Πρακτικής Αισθητικής” κι εκεί οι απόψεις μας είναι σχεδόν ταυτόσημες.

 

Στη σκηνοθεσία, από την άλλη, ξέρουμε πότε να υποχωρούμε μπροστά σε κάτι σωστό που προτείνει ο άλλος. Βεβαίως πάντα προκύπτουν διαφωνίες που μερικές φορές, σπάνια στην περίπτωση μας, πάνω στην ένταση της δουλειάς γίνονται δυσεπίλυτες. Αλλά ακόμα και τότε, με χιούμορ και με αποστασιοποίηση τις ξεπερνάμε. Επίσης, επειδή παίζουμε και σκηνοθετούμε συχνά ζητάμε τη γνώμη έμπιστων φίλων για το τελικό αποτέλεσμα της σκηνοθεσίας.

– Σχέδια για το μέλλον;

Κ.Χ.: Δύσκολο να πει κανείς όταν βρίσκεται εν όψει μια άλλης δουλειάς! Αυτό που μπορώ να πω είναι πως θα προσπαθήσουμε να προχωρήσουμε άμεσα στην επόμενη παραγωγή μας η οποία ίσως να είναι και κάποιο δικό μας κείμενο μιας και κάποιοι από εμάς βρίσκονται σε διαδικασία συγγραφής.