Ο Λάζαρος Βαρτάνης μιλάει στο All4fun για την παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί «Οι γειτονιές του κόσμου» του Γιάννη Ρίτσου που κάνει πρεμιέρα στις 6 Νοεμβρίου στο θέατρο Βαφείο Λάκης Καραλής σε σκηνοθεσία Νάντιας Δαλκυριάδου καθώς και για την συνεργασία του με τους υπόλοιπους συντελεστές της παράστασης.
Τι πραγματεύεται η παράσταση σας και τι πρόκειται να δούμε πάνω στη σκηνή;
Μιλάμε για την ποιητική συλλογή του Γιάννη Ρίτσου «Οι γειτονιές του κόσμου». Γράφτηκε από το 1949 ως το 1951 κατά τη διάρκεια της εξορίας του στη Μακρόνησο και στον Αη Στράτη. Εκδόθηκε το 1957 και περιλαμβάνεται στον Τόμο Ε΄ «Τα Επικαιρικά». Μιλάει για την κατοχή, την αντίσταση, την απελευθέρωση, τα Δεκεμβριανά, τον εμφύλιο. Θέματα που μου αφηγούνταν πάρα πολύ συχνά η γιαγιά μου – ήταν αντάρτισσα στα βουνά. Ξέρω χιλιάδες ιστορίες για τον Γράμμο.
Είμαστε 4 άνθρωποι επί σκηνής που αφηγούμαστε με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο αυτά τα γεγονότα.
Γιατί θα πρότεινες σε κάποιον να δει το έργο σας;
Γιατί μιλάμε για ένα ποίημα – κείμενο που αντάξιό του δεν έχει, για έναν τεράστιο ποιητή και για μια σκηνική προσέγγιση με όραμα και σεβασμό.
Μίλησε μας για τον ρόλο σου και τη διαχρονική αξία του κειμένου.
Είμαι ένας από τους αφηγητές του ποιήματος. Όλοι μαζί, σαν ένα σώμα, επί σκηνής, θα σας πούμε αυτές τις ιστορίες που προκαλούν ανατριχίλες.
Για την αξία του Γιάννη Ρίτσου και του ποιητικού έργου «Οι Γειτονιές του Κόσμου» έχει μιλήσει ήδη ο χρόνος. Σίγουρα από τους σημαντικότερους ποιητές που πέρασαν από αυτόν εδώ τον τόπο. Η Χρύσα Προκοπάκη γράφει στην «Εισαγωγή» Ανθολογία Γιάννη Ρίτσου ότι: «Αν κάποιος θα ΄θελε να διαβάσει την ιστορία του αιώνα, θα την έβρισκε ακέρια στην ποίηση του Ρίτσου».
Μίλησε μας για το πώς βίωσες τη συνεργασία σου με τη σκηνοθέτιδα και τους υπόλοιπους συντελεστές της παράστασης;
Με τη Νάντια Δαλκυριάδου – τη σκηνοθέτη μας – ήθελα πάρα πολύ καιρό να δουλέψω. Φτάσαμε κοντά αρκετές φορές αλλά δεν έκατσε. Τώρα με τις «Γειτονιές του κόσμου» ήταν η κατάλληλη συνθήκη. Την εκτιμώ απεριόριστα σαν ηθοποιό – έχει ένα μαγικό πράγμα που «δεν θέλεις να ξεκολλήσεις τα μάτια σου από πάνω της» και σαν σκηνοθέτη. Έχει μέθοδο στην πρόβα, ξέρει τι θέλει, είναι χαλαρή – με αποτέλεσμα να σου βγάζει τον καλύτερο εαυτό σου – και κυρίως είναι εξαιρετικά ευγενική. Σπάνιο πράγμα. Χαίρομαι που είμαι μέρος του οράματός της. Με τον Στέφανο Παπατρέχα είναι η 5η φορά που δουλεύουμε. Αυτό τα λέει όλα. Και ετοιμαζόμαστε και για μια 6η – θα συνσκηνοθετήσουμε την «Πασού» που θα ανέβει στο Θέατρο Άβατον από Φεβρουάριο, μαζί με τη «Φροσύνη» που κάναμε πέρυσι. Τον Δημήτρη Χατζημιχαηλίδη και τη Βασιλική Σαραντοπούλου τους γνώρισα τώρα. Καταπληκτικοί ηθοποιοί και συνάδελφοι. Γελάσαμε πάρα πολύ, προβληματιστήκαμε, κλάψαμε, αυτοσχεδιάσαμε. Όλα είναι αναγκαία σε μια πρόβα. Δε θα μπορούσα όμως να παραλείψω την Ελένη Παναγιωτακοπούλου, τη Μαρίνα Μαυρογένη, την Έφη Ψιαχούλια, την Έλσα Στουρνάρα και τον Γιώργο Ψυχράμη. Δουλεύουμε πάρα πολλούς μήνες όλοι μας πάνω στο έργο.
Πόσο σημαντική θεωρείς για σένα αυτήν τη δουλειά και ποια είναι η ανταπόκριση του κόσμου μέχρι τώρα;
Τα τελευταία χρόνια έχω αποφασίσει ότι θα κάνω μόνο πράγματα που με αφορούν και με ανθρώπους που με αφορούν. Στις «Γειτονιές του κόσμου» ήθελα συνειδητά να είμαι. Δεν ήταν μια τυχαία επιλογή. Έχουμε να κάνουμε με ένα καταπληκτικό κείμενο. Άρα σίγουρα μιλάμε για μια παράσταση που ο πυρήνας της είναι σημαντικός.
Όσοι έχουν παρακολουθήσει τις γενικές δοκιμές μας έχουν πει πολύ όμορφα λόγια. Ελπίζω να συγκινήσουμε και τους θεατές που θα έρθουν να μας δουν μόλις ξεκινήσουμε. Τετάρτη 6/11 στις 20.30 στο Βαφείο. Σας περιμένουμε.
Πληροφορίες για την παράσταση ΕΔΩ
Της Δώρας Μπαρουτάκη, 30/10/2019