Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Παναγιώτης Γεωργούλας μιλάει στο All4fun για την παράσταση «Το κόψε κόψε» του Θανάση Τριαρίδη με την οποία κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο.Μας περιγράφει τα ενδιαφέροντά του εκτός θεάτρου και μας αποκαλύπτει τους δημιουργούς από τους οποίους έχει εμπνευστεί.
Το φθινόπωρο θα μας παρουσιάσετε την πρώτη σας σκηνοθετική απόπειρα πάνω στο κείμενο του Θανάση Τριαρίδη «Το κόψε κόψε» στο Θέατρο Μπιπ. Πείτε μας περισσότερα γι’αυτό.
Την παράσταση αυτή, την εντάσσω στην κατηγορία performance καθώς θα έχουμε ενεργή συμμετοχή όλων των θεατών πάνω στη σκηνή. Όχι με κάποια μορφή πρόζας ή διαλόγου με τους ηθοποιούς αλλά ως φυσική παρουσία. Το κείμενο αυτό του Θανάση Τριαρίδη, μας λέει «από την ανάποδη ύμνους και «ιερές» αφηγήσεις που έφτιαξε ο άνθρωπος για να εξισορροπήσει και να δικαιολογήσει τη βία, το κακό, την αδικία, τον θάνατο κ.α. αλλά ακόμη και την ίδια του την Ιστορία. »
Πόσο δύσκολη ήταν για εσάς η πρώτη σας σκηνοθετική προσπάθεια;
Η δυσκολία έχει να κάνει στο ότι είναι ένα καθαρά αφήγημα και όχι ένα καθαρά θεατρικό κείμενο. Η σκηνική μεταφορά ενός αφηγήματος όπως γνωρίζετε κουβαλάει πάντα πολλές δυσκολίες τόσο για τον σκηνοθέτη όσο και για τους ηθοποιούς.
Τι σας οδήγησε στα μονοπάτια της υποκριτικής;
Δεν μπορώ να απαντήσω με πλήρη γνώση σε αυτή την ερώτηση γιατί κι εγώ ακόμη αναζητώ αυτό το ‘’ τι ‘’ και δεν ξέρω κι αν καταφέρω να το βρω. Μπορώ όμως να σας πω πως το θέατρο ως θεωρητική σπουδή – την οποία τελικά και έκανα στο Πανεπιστήμιο ως δεύτερη σχολή παράλληλα με την Δραματική – υπήρχε από νεαρή ηλικία καθώς είχα τις πρώτες επαφές με αυτό, βλέποντας παραστάσεις αρχαίου Δράματος, στο Αρχαίο Θέατρο της Δωδώνης από μικρός. Όμως το τι με οδήγησε στο καθαρά πρακτικό κομμάτι, ακόμη δεν μπορώ να το απαντήσω.
Ποιοι δημιουργοί σας έχουν επηρεάσει στη μέχρι τώρα πορεία σας;
Στις πρώτες μου σκηνοθετικές απόπειρες την χρονιά αυτή, επέλεξα δύο κείμενα ελλήνων συγγραφέων, του Θανάση Τριαρίδη και του Χριστόφορου Χριστοφή. Όπως καταλαβαίνεται, έχω μια εσωτερική ανάγκη να καταπιαστώ με τον ελληνικό Λόγο και με έλληνες συγγραφείς. Τον Θανάση Τριαρίδη τον τοποθετώ μαζί με τον Δημήτρη Δημητριάδη και τον Άκη Δήμου στους τρείς σπουδαιότερους έλληνες θεατρικούς συγγραφείς που έχουμε σήμερα και σε μεγάλο βαθμό τα κείμενα τους με κινητοποιούν τόσο σαν άνθρωπο αλλά και σαν δημιουργό.
Εύχομαι να πέσουν στα χέρια μου με τον καιρό και κείμενα νεότερων και όχι τόσο γνωστών ελλήνων συγγραφέων, γιατί το ελληνικό θέατρο έχει ανάγκη τον Λόγο των ελλήνων συγγραφέων – παλαιών και νέων. Σε ένα ευρύτερο καλλιτεχνικό/ αισθητικό πλαίσιο, οι επιρροές μου προέρχονται από την Arte Povera με βασικό εκφραστή της τον Γιάννη Κουνέλλη και τον Robert Lepage .
Έχετε κάποια ενδιαφέροντα τα οποία δεν σχετίζονται με το θέατρο;
Ναι, τα ενδιαφέροντα μου τα οποία δεν έχουν να κάνουν με τον χώρο του θεάτρου, σχετίζονται με τον αθλητισμό. Οι πρώτες μου σπουδές ήταν πάνω στον αθλητισμό και την φυσική αγωγή στο Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Α.Π.Θ. και στη συνέχεια στο Μεταπτυχιακό του Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Δ.Π.Θ. Μεγάλες μου αγάπες το ποδόσφαιρο και ο στίβος. Το ποδόσφαιρο πλέον το έχω περιορίσει και λόγω χρόνου αλλά και παλαιών τραυματισμών αλλά με τον στίβο και συγκεκριμένα τις μεγάλες αποστάσεις, συνεχίζω ως ερασιτέχνης δρομέας. Τον Νοέμβριο, ελπίζω στον 7ο συνεχόμενο τερματισμό μου στον Μαραθώνιο της Αθήνας!
Τριάντα χρόνια μετά, πως βλέπετε το ελληνικό θέατρο;
Καθαρό. Χωρίς τοξικούς συναδέλφους , είτε αυτοί είναι ηθοποιοί είτε σκηνοθέτες. Ελπίζω.
Έχετε κάποια επόμενα επαγγελματικά βήματα στα σκαριά;
Ναι. Αυτή τη στιγμή παράλληλα με τις πρόβες για το Κόψε Κόψε του Θανάση Τριαρίδη, βρίσκομαι και στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, όπου στα πλαίσια της 3ης Συνάντησης Νέων Καλλιτεχνών Νοτιοανατολικής Ευρώπης, είμαι εισηγητής και σκηνοθέτης μαζί με την συνάδελφο από την Θεσσαλονίκη Έλλη Κατωδρύτου, σε ένα εργαστήριο έρευνας για το Αρχαίο Δράμα όπου συμμετέχουν ηθοποιοί της 2ης Συνάντησης, από Ελλάδα, Βοσνία – Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Ιταλία, Σερβία, Ρωσία, και δημιουργήθηκε μέσα από αυτό το εργαστήριο μια παράσταση πειραματικού χαρακτήρα με συρραφή αποσπασμάτων από αρχαίες τραγωδίες, με τίτλο Οιδίποδος Γένος. Στη συνέχεια, από 2 Νοεμβρίου 2019, σκηνοθετώ στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη το έργο Τουλούζ Λωτρέκ : Η φαντασία της αμαρτίας του Χριστόφορου Χριστοφή.
Δείτε πληροφορίες για την παράσταση εδώ
Της Μαρίας Κωνσταντακοπούλου 26/9/19