Όταν ανάβουν τα φώτα του Βασίλη Κλωτσοτήρα

Είναι γεγονός πως δεν υπάρχουν πολλές θεατρικές σκηνές και κινηματογραφικά στέκια, όπου να μην έχουν παρουσιαστεί δουλειές του. Όπως είναι πολλοί και αυτοί που τον εκτιμούν ως διευθυντή φωτογραφίας – σχεδιαστή φωτισμών, αλλά και ως άνθρωπο, μια που το ένα δεν συνεπάγεται πάντα το άλλο.

Με σημαντικά βραβεία, τιμητικές διακρίσεις και δεκάδες συνεργασίες στο βιογραφικό του, ο Βασίλης Κλωτσοτήρας βρίσκεται σχεδόν επί τρεις δεκαετίες στα φώτα της καλλιτεχνικής δημιουργίας τόσο στο θέατρο, όσο και τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Το all4fun συνάντησε τον Βασίλη, με το πλατύ χαμόγελό του – το οποίο αποτελεί άλλωστε, μαζί με την κάμερά του, αναπόσπαστο μέρος του «εξοπλισμού» του!- στο θέατρο Τζένη Καρέζη κατά την διάρκεια των προβών για το νέο ανέβασμα της παράστασης «Στέλλα Κοιμήσου». Εκεί, μας εκμυστηρεύθηκε πως εάν θα έπρεπε να υποδυθεί έναν οποιοδήποτε ρόλο του ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου, αλλά και να τον φέρει επάξια εις πέρας, αυτός θα ήταν ένας από τους «μπράβους» της συγκεκριμένης παράστασης!

Vasilis Klotsotiras 7

Βασίλη, είχα την τύχη να δουλέψω μαζί σου πριν αρκετά χρόνια σε μια ανεξάρτητη θεατρική παραγωγή και με είχε συγκινήσει ο τρόπος που αντιμετωπίζεις τις απαιτήσεις της δουλειάς σου. Αλλάζοντας συνεχώς περιβάλλοντα και συνεργάτες, πώς είναι να ξεκινάς κάθε φορά μια νέα συνεργασία; Υπάρχει συγκεκριμένη «φόρμουλα» ή η κάθε δουλειά σου δείχνει τον ξεχωριστό τρόπο με τον οποίο θα κινηθείς;

Κάθε συνεργασία ξεκινά με την ανάγνωση του κειμένου. Και, φυσικά, με μία αναγνωριστική συνάντηση με τον σκηνοθέτη. Έτσι αρχίζει πάντα το ταξίδι, που κάθε φορά, όμως, είναι μια διαφορετική εμπειρία. Η σκηνοθετική γραμμή με κάνει να κινηθώ σε πεδία και ιδέες που θα την υποστηρίξουν και θα την εξυπηρετήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Παράλληλα, προσπαθώ να είμαι σε συνεχή εγρήγορση, αλλά και συντονισμένος διαρκώς με όλους τους συντελεστές της παραγωγής.

Όσοι σε ξέρουν γνωρίζουν τον ενθουσιασμό σου πάνω στη δουλειά και τη χαρά σου όταν δημιουργείς. Αυτά από πού πηγάζουν;

Από τη φύση μου είμαι ενθουσιώδης. Αυτό το χαρακτηριστικό μού επιτρέπει να μπαίνω εύκολα σε νέες συνεργασίες. Επίσης, μου φαίνεται ούτως ή άλλως συναρπαστική η διαδικασία του να «ντυθεί» με φως και σκιά κάτι που περιγράφεται στο χαρτί. Μου αρέσει η δουλειά μου και αγαπώ αυτό που κάνω. Κι έτσι, όταν είμαι στη δημιουργική διαδικασία βρίσκομαι σε διαρκή εγρήγορση κι ούτε κούραση νιώθω ούτε ανάγκη για διαλείμματα. Άλλωστε και στον ελεύθερό μου χρόνο θέατρο παρακολουθώ και ταινίες. Και συναυλίες.

Πώς συνεισφέρει η διεύθυνση φωτογραφίας και ο σχεδιασμός φωτισμού στο τελικό αποτέλεσμα μιας καλλιτεχνικής δουλειάς; Ο φωτισμός καλύπτει ατέλειες ή αναδεικνύει αρετές;

Στην κινηματογράφηση και τον σχεδιασμό φωτισμών για τις παραστατικές τέχνες, ο κοινός παρονομαστής είναι το φως και η σκιά. Η διαχείρισή τους είναι αυτό που διαμορφώνει την ατμόσφαιρα και την αισθητική σε κάθε έργο. Με αυτά τα εργαλεία καλούμαι να υποστηρίξω την σκηνοθεσία. Κατά συνέπεια, οι φωτισμοί παίζουν πολύ βασικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Και βέβαια μπορούν να αναδείξουν και να υπογραμμίσουν τα στοιχεία της σκηνοθεσίας.

Από τι επηρεάζονται οι επιλογές σου; Αυτό που αρχικά έχεις στο μυαλό σου αλλάζει κατά τη διάρκεια των προβών;

Ξεκινώ πάντα από αυτό που λέμε «λευκή σελίδα». Με ενδιαφέρει να δω τι προκαλεί στην ψυχή και στο μυαλό μου αυτό που βλέπω στις πρόβες. Είναι φυσιολογική διαδικασία να αλλάζουν οι ιδέες όσο εξελίσσεται το έργο και παράλληλα με αυτό. Η δουλειά μου είναι να υποστηρίξω ό,τι θέλει να επικοινωνήσει ο σκηνοθέτης.

Πώς πήρες την απόφαση να ασχοληθείς με αυτό το επάγγελμα;

Όλα ξεκίνησαν όταν ήμουν οχτώ χρόνων. Τότε απέκτησα την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή και άρχισα να δημιουργώ τις πρώτες μου εικόνες, τις πρώτες μου αποτυπώσεις. Αυτό με οδήγησε σε σπουδές στην φωτογραφία και η φωτογραφία στο φως. Στην σχολή κινηματογράφου άρχισε να ξεδιπλώνεται μπροστά μου όλη η δύναμη που έχει αυτό το φυσικό φαινόμενο. Και από την πρώτη κιόλας μέρα που βρέθηκα να εργάζομαι ως βοηθός σε κινηματογραφική ταινία, ανακάλυψα την μαγεία που κρύβει αυτό το επάγγελμα. Το θέατρο και ο σχεδιασμός φωτισμών ήρθε λίγο αργότερα.

Κινηματογράφος ή θέατρο;

Το καθένα έχει την γοητεία του. Στην κινηματογράφηση υπάρχει η κάμερα. Όλα ξεκινούν και καταλήγουν σε αυτό που βλέπει ο φακός. Εκεί υπάρχει το φως, το κάδρο, η κίνηση της κινηματογραφικής μηχανής στον χώρο. Το τελικό αποτέλεσμα είναι… αιώνιο! Το θέατρο είναι ζωντανό. Άλλο είδος γοητείας! Εκεί υπάρχει συγκεκριμένος σκηνικός χώρος. Και διαφορετική διαχείριση του φωτός, εάν το συγκρίνεις με την κινηματογράφηση. Το ενδιαφέρον είναι να κάνω μίξη των δύο τεχνικών όποτε μου το επιτρέπει η περίσταση. Να χρησιμοποιώ τεχνικές από κινηματογραφικούς φωτισμούς στο θέατρο και θεατρικούς φωτισμούς στον κινηματογράφο.

Μετά από μια ταινία ή μια παράσταση τι μένει;

Η δυναμική των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων που έχουν δημιουργηθεί σε κάθε δουλειά. Είναι εκπληκτικό το πόσο ισχυρές παραμένουν ακόμα μετά από καιρό. Είναι γεγονός πως μέσα από μία τέτοια συνεργασία δημιουργούνται πραγματικά δυνατές φιλίες με τους συντελεστές μίας παραγωγής.

Vasilis Klotsotiras 6

Το επόμενο διάστημα θα δούμε στο θέατρο τις παρακάτω δουλειές του Βασίλη Κλωτσοτήρα:

«Στέλλα κοιμήσου» σε σκην. Γιάννη Οικονομίδη στο θέατρο Τζένη Καρέζη, «Ο Μαρξ στο Σόχο» σε σκην. Άγγελου Αντωνόπουλου στο θέατρο Άλμα, «Σπασμένο γυαλί» σε σκην. Άσπας Καλλιάνη στο θέατρο Πόλις, «Το κτήνος στο φεγγάρι» σε σκην. Βαγγέλη Παπαδάκη στο θέατρο Σημείο και «Homo Greco» σε σκην. Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη στο θέατρο Σταθμός.

Stella Koimisou 2

Στέλλα κοιμήσου, σκην. Γιάννης Οικονομίδης, Εθνικό Θέατρο (2016-17)

Λίγα λόγια για τον Βασίλη Κλωτσοτήρα

Γεννήθηκε στο Ulm της Γερμανίας το 1971. Σπούδασε Διεύθυνση Φωτογραφίας στην Σχολή Κινηματογράφου Λ. Σταυράκου (1989-1992). Έχει εργαστεί ως Βοηθός Οπερατέρ (1990-2001) κοντά σε Δ/ντές Φωτογραφίας όπως οι: Ανδρέας Σινάνος, Βασίλης Καψούρος, Σταμάτης Γιαννούλης, Νίκος Σμαραγδής, Χρήστος Βουδούρης, Τάκης Ζερβουλάκος, κ.ά. Εργάζεται ως Δ/ντης Φωτογραφίας από το 2002 σε κινηματογράφο, διαφήμιση, τηλεοπτικές σειρές, ντοκιμαντέρ, video clips συνεργαζόμενος με σκηνοθέτες όπως οι: Βαρδής Μαρινάκης, Νάσος Γκατζούλης, Γιάννη Γαϊτανίδη, Πιέρρο Ανδρακάκο, Κωνσταντίνα Βούλγαρη, Patrick Van Hautem, Φωτεινή Σισκοπούλου, Χρήστος Χατζηαντωνίου, Tim Löhr, Βασίλη Μπουραντά, Χρήστο Δημολίκα κ.ά. Είναι ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Κινηματογραφιστών (GSC).

Ως Σχεδιαστής Φωτισμών εργάζεται από το 1992 σε Θεατρικές παραστάσεις, παραστάσεις Χορού και Events. Στο θέατρο έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες: Γιώργο Παλούμπη, Γιάννη Οικονομίδη, Γιάννη Καλαβριανό, Ελένη Σκότη, Άσπα Καλλιάνη, Δημήτρη Αγαρτζίδη, Δέσποινα Αναστασόγλου, Ανδρονίκη Αβδελιώτη, Δημήτρη Κομνηνό, Νάντια Φώσκολου, Κώστα Κουτσολέλο, κ.ά. Στον χορό έχει εργαστεί δίπλα σε χορογράφους όπως οι Σοφία Μαυραγάνη, Ανθή Θεοφιλίδη, Jasmin Ihraç, Πωλίνα Γαλοπούλου και με την πολυεθνική ομάδα χορού Fingersix.

Έχει αποσπάσει βραβεία φωτογραφίας για τις ταινίες «ΑΡΧΙZΕΙ…» του Θεόφιλου Παπαστυλιάνου – 29^ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας (2006), «SINGLE BED» του Γιώργου Κουβαρά – Φεστιβάλ Φανταστικού Κινηματογράφου Αθήνας (2006) και Φεστιβάλ Μικρές Πρεμιέρες Αθήνας (2005). Επίσης, απέσπασε βραβείο σχεδιασμού φωτισμών για την παράσταση «Μιά Ξεχωριστή Μέρα» σε σκηνοθεσία Άσπας Καλλιάνη – Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2018, και το 3ο βραβείο σχεδιασμού φωτισμών για την παράσταση «Bug» του Tracey Letts σε σκηνοθεσία Γ. Παλούμπη (Θέατρο Επί Κολωνώ) – Θεατρικά Βραβεία Κοινού Περιοδικού «AΘΗΝΟΡΑΜΑ» (2007). Tο 2009 για τον ίδιο θεσμό ήταν υποψήφιος για την παράσταση «Rottweiler» του Giullermo Heras (Θέατρο Επί Κολωνώ) σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη.

Την άνοιξη του 2016 σχεδίασε τον μόνιμο φωτισμό της Κεντρικής Πεζογέφυρας Τρικάλων (έτος κατασκευής 1886).

Kentriki pezogefyra Trikalon