Διατηρείτε επαφές με έλληνες ερευνητές;
Η διαδικασία δουλειάς μας εμπεριέχει σαφώς την ερευνητική διαδικασία, αλλά δεν παύουμε να θεωρούμε τους εαυτούς μας περισσότερο καλλιτέχνες παρά ερευνητές. Έχουμε επαφές με συναδέλφους, αλλά ο κύκλος μας φροντίζουμε να είναι αρκετά στενός, για να μπορούμε να επικεντρονόμαστε καλύτερα στους στόχους μας.
Έχετε διαμορφώσει κάποια άποψη για την πρόοδο της έρευνας των ελλήνων ερευνητών σχετικά με το γραφένιο;
Μας έχει κινήσει το ενδιαφέρον ανά περιόδους η πρόοδος της έρευνας αυτής, αλλά ειλικρινά δε γνωρίζουμε τι είναι γραφένιο.
Κάποιες χώρες όμως δεν έχουν κάνει μεγαλύτερες προόδους από άλλες;
Βρισκόμαστε σε μία πολύ ιδιαίτερη και γόνιμη εποχή καλλιτεχνικά για τη χώρα μας, εφόσον μιλάμε καλλιτεχνικά. Η κρίση έχει αναδιαμορφώσει αξίες που η Τέχνη προσπαθεί να αφομιώσει. Όπως στο Βερολίνο, που η πτώση του Τείχους, οδήγησε σε νέες καλλιτεχνικές εκφράσεις, χώρες που υφίστανται σημαντικές κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές, αναπτύσσονται αναλογικά και καλλιτεχνικά.
Θεωρείτε ικανοποιητική την ταχύτητα των ανακαλύψεων νέων προϊόντων και τεχνολογιών με βάση το γραφένιο ή οι σχετικές καινοτομίες εξελίσσονται με μάλλον αργό ρυθμό;
Αλήθεια, είναι κάτι που δε γνωρίζουμε, θα απαντήσουμε καθαρά στην τύχη… το πρώτο, με ικανοποιητική ταχύτητα.
‘Αρα λίγο-πολύ είσθε ικανοποιημένος…
Νιώθουμε ικανοποίηση σε στιγμές, αλλά δεν αφήνουμε την ικανοποίηση να μας καθησυχάζει(γέλια) ή ευησυχάζει πιο σωστά(γέλια).
Θα τολμούσατε μια πρόβλεψη πότε ο μέσος άνθρωπος στο μέλλον θα νιώσει την παρουσία του γραφένιου στην καθημερινή ζωή του;
Αν έπρεπε να κάνουμε μία πρόβλεψη, θα το νιώσει όχι αργότερα από τον Μάιο του 2026. Εντάξει; (Βλέμματα αμφιβολίας). Αν όλα πάνε κατ’ ευχήν.
Είναι, λοιπόν, το γραφένιο μια ώριμη τεχνολογία;
Επειδή, όπως προείπαμε, δεν έχουμε κάποια σχετική γνώση γύρω από το αντικείμενο, θα θέλατε να μας δώσετε κάποια βοήθεια;
Είναι, πράγματι, το γραφένιο ακόμη ο «βασιλιάς» των δισδιάστατων υλικών ή άλλα 2D υλικά έρχονται πια να διεκδικήσουν αυτό τον τίτλο;
Η ερώτηση είναι πιο κατατοπιστική, καταλαβαίνουμε καλύτερα τι μπορεί να είναι το γραφένιο, αλλά δε θέλουμε να μπαίνουμε σε ανταγωνιστικές διαδικασίες στο πώς βλέπουμε την 2D ύλη-καταλαβαίνεται, πολλώ δε μάλλον σε ταμπελοποίηση των υλικών
Οπότε ποιά είναι σήμερα η θέση της Ευρώπης στην παγκόσμια ‘σκηνή’ του γραφένιου;
Επιτέλους, σταματείστε αυτό το αστείο με το γραφένιο, έχουμε έρθει να μιλήσουμε σοβαρά. “(It’s not all 4 fun!!)” Η θέση της Ευρώπης είναι αυτή που είναι, δεν πρόκειται να αλλάξει ακόμα και που έχουν λιώσουν οι πάγοι.
Τελικά, δεν ακούγεται και άσχημη η κατάσταση για την Ευρώπη …
Αναλόγως σε ποιο επίπεδο μιλάμε. Γεωγραφικά όχι. Καλλιτεχνικά, αν θέλετε να μιλήσουμε, υπάρχει μία παλλινδρόμηση μεταξύ νέων μορφών έκφρασης που πλέον έχουν αποστειρωθεί και παλαιότερων μορφών που έχουν επανέλθει στην επιφάνεια. Ζούμε στην εποχή των προσμίξεων χωρίς όμως να διαφαίνονται καθαρά οι νέες τάσεις.
Πού εστιάζει η τωρινή έρευνά σας;
Κοιτάξτε… Δουλεύουμε πάνω στο κείμενο του Ντάριο Φο, “Ο Τζόαν Παντάν και η Ανακάλυψη της Αμερικής” σε συνδυασμό με κείμενα του διάσημου εθνογράφου Λέβι-Στρος κυρίως από το βιβλίο του, “Θλιμμένοι Τροπικοί”. Βασικός πυρήνας της αναζήτησής μας είναι η “συνάντηση”. Δημιουργούμε ένα ζωντανό ντοκιμαντέρ για τη ζωή του ήρωα του Ντάριο Φο και τη σύνδεσή του με τους Ινδιάνους της εποχής του Κολόμβου, για να ανακαλύψουμε τα λεπτά αυτά σημεία που αλλάζουν το προσωπικό σε συλλογικό και την μετέπειτα επανακαθόρισή του. Ακόμη περισσότερο, στοχεύουμε σαν ομάδα σε μία δομή που να οδηγεί σε μία συνάντηση-διάλογο πάνω στη συμβίωση, την ανταλλαγή, τη μετακίνηση και τη συνεύρεση των σύγχρονων κοινωνιών. Παράλληλα, δουλεύουμε πάνω στο νέο μας έργο, με τίτλο “Γιβραλτάρ” που θα παρουσιαστεί από τον Ιανουάριο στο Faust, με θέμα δύο Βρετανούς αρχαιοκάπηλους αρχαιολόγους που αναζητούν τη χαμένη Ατλαντίδα, με στόχο τη μεγαλύτερη ανακάλυψη του 21ου αιώνα. Θεματικά είναι συνέχεια του πρώτου μας έργου, “Ο Ήχος Που Εχει Το Χώμα Στο Μικροσκόπιο”, με θέμα δύο σκανδιναβούς μουσικούς ηλεκτρονικής μουσικής που αναζητούν τον απόλυτο ήχο του 21ου αιώνα.
Αλήθεια, νιώθετε περισσότερο Ρώσος, Βρετανός ή παγκόσμιος πολίτης;
Δεν ήταν Ρώσοι, Βέλγοι ήταν οι μουσικοί στην παράσταση. Σε κάθε μας δουλειά, μπαίνουμε στην κουλτούρα του κάθε λαού, αναζητούμε και ερευνούμε όσες πτυχές μας είναι δυνατό, αλλά ποτέ επί της ουσίας δε νιώθουμε Βέλγοι, Ινδιάνοι ή Βρετανοί. Νιώθουμε πολίτες του κόσμου, αλλά με την πιο ανθρωπιστική έννοια.
Επιμέλεια: Μαρία Κωνστακοπούλου