Στις 7 κλαίουσες βρίσκεται δίπλα μόνο σε γυναίκες. Στους «12 ενόρκους», όπου είναι βοηθός σκηνοθέτη της Κωνσταντίνας Νικολαϊδη η σύνθεση του καστ αποτελείται μόνο από άντρες. Η Κατερίνα Κωνσταντέλλου μίλησε στο All4fun για την αντίθεση αυτή, αλλά και για το πώς βιώνει συνολικά τη φετινή σεζόν.
– Πως προέκυψε η συνεργασία σου με την Κωνσταντίνα Νικολαΐδη;
Με την Κωνσταντίνα φοιτήσαμε στην ίδια δραματική σχολή, στο νέο Ελληνικό θέατρο του Γιώργου Αρμένη, και αποφοιτώντας από αυτήν συνεργαστήκαμε για πρώτη φορά προκειμένου να δημιουργήσουμε μια θεατρική παράσταση για ένα φεστιβάλ του θεάτρου του Νέου Κόσμου. Από εκεί και έπειτα η συνεργασία μας συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
– Ποια σκηνοθετικά στοιχεία έχει δώσει η Κωνσταντίνα στους “12 Ενόρκους;”
Η Κωνσταντίνα θέλησε να κρατήσει την εποχή καθώς και την ατμόσφαιρα που υπάρχει στην ταινία του 1957, αλλά με έναν τέτοιο τρόπο σκηνοθετικά, ώστε ο θεατής να μην νιώθει ότι παρακολουθεί απλώς τα δρώμενα, αλλά να είναι μέρος των ενόρκων μέσα στο ίδιο ασφυκτικό δωμάτιο και η συνείδηση του να μην του επιτρέπει να αποσπαστεί η προσοχή του ούτε για μια στιγμή. Η επίκληση στο συναίσθημα καθώς και στην ηθική του θεατή είναι εμφανής καθ’ολη τη διάρκεια της παράστασης και αυτό είναι που βάζει τον θεατή σε ενεργό ρόλο, καθώς στην διαδικασία νιώθει ότι έχει και εκείνος μερίδιο ευθύνης για την απόφαση που θα παρθεί.
– Γιατί θα πρότεινες να έρθει κάποιος να δει την παράσταση;
Βγαίνοντας από την αίθουσα οι θεατές στο τέλος του έργου εκφέρουν διάφορες απόψεις σχετικά με το τι αποκόμισαν. Αυτό όμως που έχω συγκρατήσει περισσότερο είναι μια νέα κοπέλα να λέει «νιώθω ότι έγινα καλύτερος άνθρωπος». Αυτό ακριβώς νιώθεις όταν μπαίνεις στην αίθουσα και παρακολουθείς αυτούς τους 12 ανθρώπους, που με την υποκριτική τους τέχνη σε παρασύρουν κάθε φορά, στο να ζυγίζεις τα αποδεικτικά στοιχεία με τα φαινομενικά “αλάνθαστα” γεγονότα.
– Παράλληλα συμμετέχεις στις 7 Κλαίουσες. Τι πραγματεύεται η παράσταση;
Επτά γυναίκες από διαφορετικές χρονικές περιόδους η κάθε μία, έχουν διαπράξει φόνο. Κοινός τους παρανομαστής είναι ότι το θύμα είναι πάντα ένας άντρας, ο οποίος όχι μόνο δεν σεβάστηκε την μοναδικότητα της κάθε μιας, αλλά προσπάθησε να ποδοπατήσει την προσωπικότητα και τις αξίες της. Επτά εξομολογήσεις, όπου περιγράφουν με αιχμηρό χιούμορ, το τι τις ώθησε στο φόνο, καθώς και την στιγμή της ίδιας της πράξης.
– Μίλησε μας για την συνεργασία με τα άλλα κορίτσια.
Με τα περισσότερα κορίτσια υπήρξαμε συμφοιτήτριες και έχουμε ένα χρόνο που συνεργαζόμαστε σαν ομάδα με το όνομα «μανταΜίτσες». Θεωρώ ευλογία το να είμαστε 7 κοπέλες που γνωρίζουμε αρκετά καλά η μια την άλλη και που σεβόμαστε τον τρόπο δουλειάς της αλλά και τον χαρακτήρα της.
– Τι σας λέει ο κόσμος και μέχρι πότε θα παίζεται η παράσταση;
Οι παραστάσεις είναι στο Cabaret Voltaire κάθε Πέμπτη και Κυριακή στις 22:00 σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μούτση. Για την ώρα γνωρίζουμε ότι η τελευταία μας παράσταση είναι στις 4 Ιανουαρίου, αλλά είναι κάτι που ακόμα δεν είναι τετελεσμένο. Πιθανόν να υπάρξει μια μικρή παράταση, καθώς όσο περνούν οι παραστάσεις μας, βλέπουμε ότι η ανταπόκριση του κοινού είναι μεγαλύτερη.
Ακούμε όμορφες και εύστοχες κριτικές από το κοινό που έρχεται να μας δει και αυτό μας δίνει μεγάλη χαρά και δύναμη. Είναι υπέροχο να βλέπεις το κοινό να φεύγει ευχαριστημένο και να νιώθεις ότι κατά την διάρκεια της βραδιάς, πέρα από το να γελάσει μαζί μας, μπήκε στην διαδικασία να μας αφουγκραστεί κιόλας.
– Μίλησε μας και για τον ρόλο σου στις «7 Κλαίουσες»
Υποδύομαι μια νεαρή κοπέλα, όπου ζει στην Ελλάδα την εποχή της δικτατορίας. Οι τότε αλλαγές στην νομοθεσία και κάποιες απαγορεύσεις που επιβλήθηκαν στον κόσμο ήταν η αφορμή γι αυτή τη κοπέλα να ψάξει μια διέξοδο σε έναν άνθρωπο, ο οποίος μόνο διέξοδο δεν θα της προσέφερε τελικά. Είναι αυτός που της έδειξε τον δρόμο των ναρκωτικών και την έκανε να είναι ένα εξαρτημένο άτομο, μόλις στα εικοσιπέντε της χρόνια. Όλα όμως αλλάζουν όταν παίρνει το παιχνίδι στα χέρια της…
– Η μία παράσταση (7 κλαίουσες) αποτελείται μόνο από γυναίκες. Η άλλη (12 ένορκοι) αποτελείται μόνο από άντρες. Πως το βιώνεις όλο αυτό;
Είναι απίστευτα ενδιαφέρον αυτό που συμβαίνει και στις δύο παραστάσεις. Παρόλο που πρόκειται για δυο αντιδιαμετρικά αντίθετες ανθρώπινες φύσεις, η κάθε μία έχει την δική της γοητεία και ομορφιά.
Στους 12 ενόρκους, κατ’αρχάς, είναι άλλες οι αρμοδιότητες. Είμαστε δυο βοηθοί σκηνοθέτη, η Μαγδαληνή Παλιούρα και εγώ. Φροντίζουμε για ότι μπορεί να προκύψει είτε στους ηθοποιούς είτε στις ανάγκες της παράστασης. Τώρα όσον αφορά στην συναναστροφή με αυτούς τους 12 ανθρώπους, θα πω πως είναι ένα μεγάλο «σχολείο» και αποκτούμε γνώσεις που πιθανόν να κάναμε πολύ καιρό να μάθουμε.
Στην άλλη παράσταση το κλίμα διαφέρει αλλά είναι εξίσου όμορφο. Είμαστε πρώτα απ’ όλα παρέα και έπειτα συνεργάτες. Διασκεδάζουμε την συνεργασία μας με κάθε ευκαιρία, είτε πάνω στην σκηνή είτε από κάτω και είναι κάτι σαν άγραφος νόμος το να ακούμε η μια την άποψη και πρόταση της άλλης και να δούμε πως αυτή θα μπορούσε να λειτουργήσει θετικά στην παράσταση μας…
& Aναλυτικές πληροφορίες για τις «7 Κλαίουσες» ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://www.all4fun.gr/fun/theater/9767-q-7-q-cabaret-voltaire.html
&& Aναλυτικές πληροφορίες για τους «12 Ενόρκους» ακολουθούν στον σχετικό σύνδεσμο: http://www.all4fun.gr/fun/theater/9456–12-.html
Του Κυριάκου Κουρουτσαβούρη, 30/12/2014