Από την σχολή ονειρευόταν τον ρόλο της υπηρέτριας στη διάσημη “Φαλακρή τραγουδίστρια”» Και όταν η Χαρά Τσιώλη έμαθε από τον Δημήτρη Κομνηνό ότι θα έπαιζε τη Μαίρη στην παράσταση του θεάτρου Βικτώρια ξετρελάθηκε.
Η Χαρά, μάλιστα, βάζει σε δράση και το κοινό, το οποίο γίνεται μέρος του έργου, δίνοντας μια ξεχωριστή νότα, την οποία διασκεδάζει ιδιαιτέρως.
Υποστηρικτής του θεάτρου του παραλόγου θεωρεί μεγάλο δάσκαλο τον Ευγένιο Ιονέσκο, ο οποίος έγραψε τη «Φαλακρή Τραγουδίστρια» πριν από 65 χρόνια μετά τον παγκόσμιο πόλεμο, αλλά μοιάζει ένα τόσο επίκαιρο έργο, λες και είναι γραμμένο στην Ελλάδα του σήμερα…
– Γιατί επέλεξες να παίξεις ξανά σε θέατρο παραλόγου; Και τι ακριβώς εκφράζει για σένα το συγκεκριμένο είδος
“Η φαλακρή τραγουδίστρια» είναι ένα έργο το οποίο αγαπούσα και αγαπώ πάρα πολύ, όπως και τα περισότερα έργα που ανήκουν σε αυτό το είδος, στο λεγόμενο «θέατρο του παραλόγου». Αυτό το είδος της θεατρικής γραφής με συγκινεί και με αγγίζει όσο κανένα άλλο, επιδή διαπραγματεύεται ένα ζήτημα πολύ ευαίθητο, το παράλογο της ανθρώπινης ύπαρξης. Καταρρίπτοντας τη γνωστή μορφή του θεατρικού κειμένου -ο κάθε συγγραφέας με το δικό του τρόπο-, μεταφέρει τον θεατή σ’ ένα κόσμο απογυμνωμένο απο κάθετί περιττό και τον αναγκάζει να μιλήσει με την ίδια του τη φύση.
– Πώς αντιλαμβάνεσαι τη λογική ως Χαρά;
Για μένα λογική είναι κάθετί που βοηθάει τον άνθρωπο -τον καθένα ξεχωριστά – να προχωράει και να ανοίγει καινούργιες πόρτες προς την ελευθερία, θυμίζοντάς του ποιός είναι και τι σκοπό έχει στη ζωή του. Παράλογες είναι για μένα οι συμπεριφορές εκείνες που απομακρύνουν τον άνθρωπο απο τον ίδιο του τον εαυτό.
– Κεφάλαιο Ευγένιος Ιονέσκο. Πόσο και τι του χρωστάει το θέατρο;;
Ο Ευγένιος Ιονέσκο είναι ένας μεγάλος δάσκαλος. Ασφαλώς και το θέατρο του χρωστάει πολλά, καθώς ήταν πρωτοπόρος στο είδος του. Όπως ήταν και ο Μπέκετ, ο Ζενέ κι ο Αντάμοβ που ο καθένας ξεχωριστά κι όλλοι μαζί κατάφεραν να αλλάξουν την μορφή των θεατρικών κειμένων και να ιδρύσουν ένα κίνημα, που αργότερα ονομάστηκε “θέατρο του παραλόγου”. Αυτό όμως που ξεχωρίζει τον Ευγένιο Ιονέσκο είναι το ιδιαίτερο χιούμορ του. Το γεγονός πως διαπραγματεύεται τόσο σοβαρά θέματα με τέτοιο τρόπο που σε κάνουν να πεθαίνεις στα γέλια. Ο Ευγένιος Ιονέσκο έχει κερδίσει τη θέση του ανάμεσα στους θεατρικούς συγγραφείς που θα μείνουν στην αιωνιότητα.
– Πόσο επίκαιρο είναι το πρώτο του έργο, το οποίο γράφτηκε πριν από 65 χρόνια;
«Η φαλακρή τραγουδίστρια» γράφτηκε λίγο μετά τον παγκόσμιο πόλεμο. Θεωρώ πως θα μπορούσε κάλλιστα να έχει γραφτεί για την Ελλάδα του σήμερα. Οι ήρωες του Ιονέκο είναι – δυστυχώς – άνθρωποι που συναντά κανείς στο κέντρο της Αθήνας. Άνθρωποι που έχουν χάσει την ταυτότητά τους και μιλάνε ακατάπαυστα χωρίς να λένε τίποτα.
– Θεωρείς πως το θέατρο είναι ένα σημαντικό μέσο επικοινωνίας, προκειμένου ο συγγραφέας και οι συντελεστές μιας παράστασης να συνομιλήσουν με το κοινό;
Το θέατρο είναι το πιο σημαντικό μέσο επικοινωνίας με το θεατή, γιατί διαδραματίζεται εκείνη τη στιγμή μπροστά στα μάτια του. Το θέατρο είναι μαγεία, γιατί δίνει την ευκαιρία σε κάποιους ανθρώπους να μπουν στον κόσμο που φαντάστηκε ο συγγραφέας και να τον μεταδώσουν στο κοινό. Ο στόχος είναι να περάσει αυτό που ήθελε να πει ο συγγραφέας στο θεατή. Οι υπόλοιποι συντελεστές σκηνοθέτης, ηθοποιοί, σκηνογράφος, μουσικός, φωτιστής κλπ, απλώς βοηθάμε στη μετάβαση. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.
– Πώς ήταν η συνεργασία με τον σκηνοθέτη Δημήτρη Κομνηνό;
Με τον Δημήτρη συνεργάζομαι απο τότε που τελείωσα τη δραματική σχολή και με τα χρόνια έγινε ο καλύτερός μου φίλος. Αυτό απο μόνο του θα ήταν ίσως πρόβλημα, αλλά πλέον έχουμε καταφέρει να διαχωρίσουμε εντελώς τη φιλία μας με τη δουλειά. Με τον Δημήτρη νιώθω ελευθερία σαν ηθοποιός και του έχω απόλυτη εμπιστοσύνη. Η συνεργασία μας φέτος ήταν άψογη και ήταν κάτι που το θέλαμε κι οι δυο, γιατί τα προηγούμενα δύο χρόνια κάναμε διαφορετικά πράγματα. Ο Δημήτρης είναι γενναιόδωρος, έχει απίστευτη υπομονή και είναι σκηνοθέτης που αγαπάει και σέβεται ηθοποιό και παράλληλα είναι ένας άνθρωπος που αγαπώ βαθιά.
– Θεωρείς πως η κωμωδία είναι ένα αντίδοτο για όλα αυτά που περνάμε;
Πάντα η κωμωδία και το γέλιο λειτουργούσε έτσι σε δύσκολες στιγμές. Αυτές οι μικρές αποδράσεις απο την καθημερινότητα είναι αναγκαίες για να πάρουμε δύναμη και να συνεχίσουμε.
– Πού πιστεύεις ότι οφείλεται η επιτυχία της παράστασης;
Στην προσέγγιση του κειμένου. Θεωρώ πως όλα ξεκινούν απο την ανάγνωση που έκανε ο Δημήτρης Κομνηνός για το έργο. Έπιτα είμαστε πολύ δυνατή κι αγαπημένη ομάδα και ανυπομονούμε να έρθει η Παρασκευή να παίξουμε. Αγαπάμε πολύ αυτή την παράσταση και δίνουμε κάθε βράδυ ό,τι καλύτερο μπορούμε.
– Μίλησε μας για τον ρόλο σου. Πολλοί θεωρούν πως η παρουσία σου δίνει το κάτι παραπάνω στην παράσταση.
Αυτό τον ρόλο ονειρευόμουν να τον παίξω απο τη σχολή. Όταν ο Δημήτρης μου είπε πως θα ανεβάσει τη «φαλακρή τραγουδίστρια» και θα κάνω την καμαριέρα νόμιζα πως κάνει πλάκα. Έπιτα δεν είχα ιδέα τι θα παίξω και σιγά-σιγά οδηγηθήκαμε στην εικόνα μιας αυστηρής καμαριέρας που κοροιδεύει τους πάντες. Κάποια στιγμή ο σκηνοθέτης μας σκέφτηκε να βάλουμε στη δράση και το κοινό και να το κάνουμε μέρος του έργου. Αυτό πιστεύω πως δίνει μια ξεχωριστή νότα στην παράσταση καθώς βάζει το θεατή στη θέση των ηρώων του Ιονέσκο και έχει πολύ πλάκα.
– Πιστεύεις πως έχει κοινά στοιχεία με σένα;
Έχω πολλά με την Μαίρη. Το κυριότερο είναι πως είμαι κι εγώ αρκετά ατίθαση και αυταρχική σαν άτομο.
– Τι εισπράττει ο θεατής φεύγοντας από το θέατρο Βικτώρια;
Ο καθένας εισπράττει κάτι διαφορετικό απ’αυτό το έργο. Άλλοι δεν καταλαβαίνουν τίποτα κι εκνευρίζονται, άλλοι φεύγουν προβληματισμένοι, οι περισσότεροι φεύγουν ικανοποιημένοι γελαστοί και γεμάτοι. Εμείς στο θέατρο πάντως και μιλάω για όλη την ομάδα, από το ταμείο και το μπαρ μέχρι τους ηθοποιούς, δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να μεταφέρουμε τους θεατές σε έναν κόσμο πιο όμορφο απ’ αυτόν εκεί έξω…
– Αυτή η δουλειά είναι από τις αγαπημένες σου μέχρι τώρα; Και ποιο θα είναι το επόμενο σου βήμα;
Αυτή η δουλειά και ο μονόλογος που έκανα πέρσι είναι οι δύο πιο όμορφες που έχω κάνει σαν ηθοποιός. Το επόμενο βήμα δεν το ξέρω. Έχω πολλά πράγματα στο μυαλό μου, αλλά ακόμα είμαι στη «Φαλακρή τραγουδίστρια» με όλη μου την ψυχή και είμαι άνθρωπος που όταν είμαι σε ένα ρόλο δε μπορώ παράλληλα να σκέφτομαι και τον επόμενο. Είναι σαν να έχεις στο κρεβάτι σου τον άντρα που αγαπάς και ταυτόχρονα να σκέφτεσαι ποιός θα τον διαδεχτεί…
– Εκτός από ηθοποιός είσαι επίσης συγγραφέας και σκηνοθέτης. Πόσο δύσκολο είναι να τα συνδυάζεις όλα και τι πιστεύεις πως είσαι περισσότερο; Ή είσαι όλα και απλά το ένα αλληλοσυμπληρώνει το άλλο;
Σκηνοθέτης δεν είμαι. Σκηνοθέτησα ένα δικό μου έργο το 2010, αλλά κατάλαβα πως δεν έχω την απαιτούμενη υπομονή για να σκηνοθετήσω ξανά. Μου αρέσει πολύ να παίζω και να γράφω αλλά είμαι πολύ επιλεκτική και στα δύο. Θέλω να έχω την πολυτέλεια να κάνω κάθε χρόνο μόνο ότι με εκφράζει στο θέατρο, είτε γράφοντας είτε παίζοντας. Και το ένα βοηθάει το άλλο. Σαν ηθοποιός έχω καλύτερο ρυθμό και αίσθηση όταν γράφω και σαν συγγραφέας είμαι πιο συνειδητή όταν παίζω…
Του Κυρ. Κουρουτσαβούρη, 25/1/2013