Πέθανε άνθρωπος σήμερα
Κι εσύ άναψες φωτιές
Έσουρες τα αδέρφια του σε άδειες φυλακές
Και ο ουρανός είναι σκοτεινός
Πέθανε άνθρωπος σήμερα
Κι εσύ δεν άφησες να πιει νερό όταν ήθελε αυτό
Πέτρες του πέταξες
Και τον φοβέρισες ότι θα μπει στο χώμα
Το φτυάρι τού βαλες μες στα δόντια
Και η δική σου η ψυχή μες στο στόμα
Το προσωπείο σου σκληρό
Ίδιο με τον νεκρό που θάβεις
Το δέρμα σου στεγνό
Ίδιο με την ερημιά που επιβάλεις
Σήμερα θάβεις τον παλιό σου εαυτό
Και βλέμμα δεν αλλάζεις
Σήμερα ο εαυτός σου κείτεται στο χώμα
Και τα αδέρφια σου παλεύουνε ακόμα
Μα εσύ εκεί
Διστάζεις
Ξεριζώνεις τα κλαδιά του
Και φυτρώνεις σφαίρες μες στο ρέμμα
Μα βλέπεις το αίμα του νεκρού κυλάει
Μες στη δική μας φλέβα
Σήμερα θάβεις τον μικρό σου εαυτό
Αλλά εσύ εκεί
Το βλέμμα δεν αλλάζεις
Τον μικρό σου εαυτό βιάζεις
Καλλιόπη Μανδρέκα, 5/4/2020