Η Λίλλυ Μελεμέ είναι η η σκηνοθέτις που επωμίστηκε το δέυτερο μέρος της φιλόδοξης Ορέστειας(«Χοηφόροι») του Αισχύλου που θα ανέβει το καλοκαίρι στην Επιδαυρο από το Εθνικό Θέατρο. Με κοινούς συντελεστές και συνεργάτες, μαζί με την Ιώ Βουλγαράκη («Αγαμέμνων») και Γεωργία Μαυραγάνη («Ευμενίδες»), σε μια εναία παράσταση θα συνδημιουργήσουν στο σπουδαίο αυτό έργο της Αρχαίου Ελληνικού δράματος.
Η παράσταση θα ανέβει σε μετάφραση Κ.Χ.Μύρη, σκηνικά Πάρι Μέξη και φωτισμούς Λευτέρη Παυλόπουλου ενώ τη διανομή των ρόλων στελεχώνουν οι: Δημήτρης Γεωργιάδης, Στεφανία Γουλιώτη, Στέλιος Ιακωβίδης, Μαρία Κίτσου, Φιλαρέτη Κομνηνού, Δέσποινα Κούρτη, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Αργύρης Ξάφης και έχει προγραμματιστεί για τις 28 και 29 Ιουνίου 2019.
Η Λίλλυ Μελεμέ σημειώνει για τις «Χοηφόρες»:
«Το δεύτερο μέρος της Ορέστειας τοποθετείται χρονικά δέκα χρόνια περίπου μετά το τέλος του Αγαμέμνονα. Εδώ χτυπά η αιμάτινη καρδιά της τριλογίας. Το έδαφος έχει ήδη προετοιμαστεί για την έλευση του Ορέστη, του νεαρού εκδικητή που οφείλει να ανταποκριθεί στον πανάρχαιο νόμο του καθήκοντος και να ανταποδώσει αίμα στο αίμα. Ο νεκρός πατέρας ζητά εκδίκηση και η παρουσία του στο έργο είναι εξίσου ισχυρή, με διαφορετικό τρόπο φυσικά, όπως και στον Αγαμέμνονα.
Το τοπίο στις Χοηφόρους είναι ζοφερό και απειλητικό. Στο νέο κράτος κυριαρχεί καθεστώς βίας, τρομοκρατίας και φοβικής σιωπής −το ζευγάρι των σφετεριστών και παράνομων εραστών, που έχει κλέψει με δόλο την εξουσία από τον νόμιμο βασιλιά, έχει βάψει τα χέρια του με αίμα κι έχει βυθίσει τη χώρα στο σκοτάδι και το χάος.
Ο παλαιός κόσμος έχει φτάσει σε τραγικό αδιέξοδο και έχει χρεοκοπήσει, ηθικά, κοινωνικά και πολιτικά. Η αποτρόπαιη πράξη που θα διαπράξει ο Ορέστης είναι επιβεβλημένη από τους θεούς και το ίδιο το σύμπαν. Η βία θα απαντήσει στη βία και οι Ερινύες παραμονεύουν. Το λαμπρό φως της νέας Δικαιοσύνης, που θα συμφιλιώσει τον παλαιό με τον καινούριο κόσμο που ανατέλλει, βρίσκεται ακόμη πολύ μακριά και ο δρόμος που θα πρέπει να διανυθεί προς αυτήν την κατεύθυνση είναι εξαιρετικά επώδυνος.
Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Η επανάληψη του εγκλήματος γίνεται τελετουργία εξαγνισμού μιας ολόκληρης κοινωνίας, η οποία θα μεταβεί απ’ το σκοτάδι στο φως.»
Eπιμέλεια: Κώστας Ζήσης
Η φωτογραφία είναι του Κοσμά Ινιωτάκη από συνέντευξη της Λίλλυς Μελεμέ στο texnes-plus.
