Πρόκειται για πέντε παραμύθια σκληρά, τρομερά, αλλόκοτα. Παιδιά που χάνονται, άγονοι έρωτες, άδικοι κόποι… όπου το καλό και το κακό δε ξεχωρίζουν με σιγουριά και διδάγματα δεν βγαίνουν με ευκολία. Σκοτάδι, φως κι από το φως σκοτάδι.
Τρεις άνθρωποι στήνουν μια παράσταση με λόγια που ξεχάσαμε ν’ ακούμε, και ιστορίες που η αλήθεια τους συγκλονίζει. Ζωντανεμένα στο σήμερα, τα παραμύθια γίνονται ότι ήταν κάποτε: Τρόποι ώστε κανείς να μη περνά μονάχος του τη φοβερή του νύχτα”.
Τα πέντε αυτά παραδοσιακά παραμύθια, που δραματοποίησε η ομάδα Χ-αίρεται, βασίζονται σε υλικό μαγνητοφωνημένων αφηγήσεων ανά την Ελλάδα. Αφηγήσεων που μιλούν για τη σκοτεινή πλευρά των ανθρώπινων σχέσεων εκφράζοντας ανάγλυφα την πολύτιμη αγωνία και το ζωτικό φόβο των ανθρώπων. Το μίσος, ο φθόνος κι η εκδίκηση οδηγούν τους ήρωες των παραμυθιών αυτών στην αλληλοβόρα σύγκρουση.
Στα πλαίσια του Athens Suitcase Festival, του θεάτρου Olvio, η ομάδα Χ-αίρεται παρουσιάζει για πρώτη φορά μετά την επιτυχία που σημείωσε το 2012-2013, την παράσταση “Ήταν Κάποτε”.
Τετάρτη 26/9, 21:30
Πέμπτη 27/9, 19:00
Σημείωμα των συντελεστών:
Η κοινή αγάπη μας για τα παραμύθια και η νοσταλγία για την αφήγηση παραμυθιών, σαν τρόπο διασκέδασης, ήταν η αφορμή μας για να ξεκινήσουμε αυτό το εγχείρημα. Αγάπη, όχι μόνο για τα παραμύθια που ακούσαμε μικροί, αλλά κυρίως για αυτά που ανακαλύψαμε μεγάλοι. Διασκέδαση, κατ’ άλλους ψυχαγωγία, όχι αυτή που κοιμίζει γλυκά ένα παιδί, αλλά αυτή που μπορεί να αφυπνίσει έναν ενήλικα. Εξάλλου τα παραμύθια ήταν υπόθεση των μεγάλων, πριν από το θρίαμβο της τηλεόρασης και εμείς αυτήν την υπόθεση θέλαμε πάλι να ανοίξουμε. Αναζητήσαμε παραμύθια στην πρώτη τους μορφή, τη μη λογοκριμένη και με κεντρικό άξονα την αλληλοβορά επιλέξαμε πέντε. Τα θέματα που στοιχειώνουν τους ήρωες και τους αντιήρωες των παραμυθιών της παράστασης είναι η απώλεια, ο απογαλακτισμός, η εξουσία, ο ανομολόγητος έρωτας, η ζήλια και η συγχώρεση.
Κατά τη διάρκεια των προβών εισχωρήσαμε και σε άγνωστα για μας μονοπάτια και γίναμε δραματολόγοι, σκηνοθέτες, φωτιστές, μουσικοί επιμελητές, ενδυματολόγοι, σκηνογράφοι… Έτσι κατά τη διάρκεια της παράστασης, επιλέξαμε τα μέρη του θεάτρου, όπως το καμαρίνι, η κουίντα, ή το ηλεκτρολογείο, να “μεταφερθούν” πάνω στη σκηνή, φανερώνοντας στο θεατή τις λειτουργίες τους, που παραδοσιακά αποκρύπτονται. Οι εναλλαγές της μουσικής και του φωτισμού γίνονται μέρος της δράσης των ηθοποιών, προωθώντας σταδιακά τη μετάβαση από το ιλαρό στο τραγικό, κι από το παραμύθι στην πραγματικότητα.
“Αρχή του παραμυθιού, λοιπόν, καλησπέρα τσ’ αφεντιές σας. Ήταν κάποτε ένα….”
*** Μια δημιουργία των:
Χρήστου Πίτσα
Στέλιου Χλιαρά
Βάσιας Χρήστου
Φωτογραφία αφίσας: Ευριπίδης Τσατσιάδης
Δημιουργία αφίσας: Σωτήρης Σιουτζούκης
Θέατρο Olvio(Ιερά Οδός 67)