Ο Guy Cassiers παίρνει στα χέρια του τη νουβέλα «Η αγαπημένη του κυρίου Λιν» του Philippe Claudel και γεννάται μια παράσταση όπου δεν υπάρχει αφηγηματική πλήξη, καμία επικίνδυνη ακροβασία ανάμεσα στα δύο είδη αλλά μόνο ένα όμορφο πάντρεμα. Η λογοτεχνία συναντά το θέατρο και συνυπάρχουν μαγικά στη σκηνή σε μια νεωτερική σκηνοθεσία που αφαιρεί τα υλικά στοιχεία από τη σκηνή και υιοθετεί τα οπτικοακουστικά μέσα για χάρη της σκηνικής δράσης. Η μίμηση με τη διήγηση συνυπάρχουν αρμονικά καταρρίπτοντας τα στερεοτυπικά στεγανά που θέλουν ο θεατρικός χαρακτήρας να διαχωρίζεται από τον αφηγητή.
Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης αναμετριέται με ένα διττό ρόλο με πολλαπλές αξιώσεις και κάνει την υπέρβαση με την ερμηνεία του. Παντογνώστης αφηγητής και συμμετέχον πρόσωπο της δράσης, μας έκανε κοινωνούς μιας τρυφερής ιστορίας για τον ξεριζωμό, το τραύμα και τη θεμελιώδη ανάγκη για σύνδεση και επικοινωνία. Έπλασε με τις λέξεις ολόκληρο τον αφηγηματικό κόσμο και εικόνες ολοζώντανες πέρασαν μπροστά από τα μάτια μας.
Με την χρήση του βίντεο και τον ευρηματικό σχεδιασμό του, ο μοναδικός ερμηνευτής γίνεται παράλληλα με τον εαυτό του, εκείνος ο «άλλος», ο ξένος αλλά και τόσο οικείος. Δύο άνθρωποι, δύο διαφορετικές γλώσσες, ίδιος ο πόνος, ένα το τραύμα, εκείνο της απώλειας. Απώλεια της πατρίδας, των οικείων, του ίδιου του εαυτού. Αξιοποιώντας τα οπτικοακουστικά μέσα, τη σιωπή, τη μουσική που έχει κυρίαρχο ρόλο και τον ηθοποιό, ο διακεκριμένος σκηνοθέτης δημιούργησε ένα μοναδικό ατμοσφαιρικό σκηνικό σύμπαν όπου η αφήγηση ενεργοποίησε όλες μας τις αισθήσεις να πλάσουμε εικόνες, να αφουγκραστούμε τη σιωπή, να αναπνεύσουμε τον αέρα της διαδρομής του, να αισθανθούμε την αύρα των χαμένων κομματιών του εαυτού μας.
Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου Πειραιώς 260
Γράφει η Γαζγαλή Έλενα, Φιλόλογος, Msc Θεατρική Γραφή